ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...

Τούτη είναι η πόλη των Χανιών.Και τούτη την πόλη είναι χρέος μας ν’ αφουγκραστούμε, να καταλάβουμε! Χρέος μας μεγάλο είναι να παραδώσουμε στους επόμενους κι εκείνοι να νιώσουν, ν’ αγκαλιάσουν και μέσα από τις εικόνες και τα συναισθήματα που θα τους πλευρίζουν σιγά-σιγά καθώς θα μεγαλώνουν, μέρα τη μέρα, να μπορέσουν κι εκείνοι να παραδώσουν στους επόμενους σ’ επερχόμενες γενιές με περηφάνια και δίχως καμιά ενοχή πως παρέδωκαν μια αιωνόβια αρχόντισσα που δεν θα ξεπέσει!

Δείτε περισσότερα... ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...

Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

Χρόνια πολλά Χανιά

Σαν σήμερα, στις 29 Απριλίου του 1252, υπογράφεται από τον Δόγη της Βενετίας η παραχώρηση της πόλης των Χανίων σε Ενετούς ευγενείς…
Ανασκαλεύοντας την ιστορία τούτης της πόλης, νιώθεις ότι τίποτα απολύτως είσαι. Ενας κόκκος άμμου. Τόσο μικρή η οντότητά σου μπροστά στην πόλη των γιασεμιών, την όμορφη πόλη των Θεοδωράκηδων, την πόλη των Βενιζέλων, αυτού του τόπου του μικρού του μέγα που κουβαλάει μια χιλιάδων χρόνων ιστορία…
Κι όσο επιμένεις να διαβάζεις, τόσα περισσότερα σου αποκαλύπτονται από την προϊστορία της, την Αρχαία Κυδωνία, τη Μινωική Κρήτη! Μια αδιάλειπτη πορεία μέσα στα χρόνια, στους αιώνες, μια ιστορία γεμάτη αγώνες, κατακτητές, επαναστάσεις… της πόλης μας που δεν αρκείται μόνο στην ομορφιά της για να γοητεύσει ή να μας πλανέψει αλλά ζώσα ψυχή ούσα, πάλλεται δυνατά δίνοντας το ρυθμό σε ντόπιους και ξένους συμπαρασύροντάς τους σε ένα παραμύθι που όμοιό του ελάχιστοι τόποι πάνω σε αυτόν τον πλανήτη μπορούν να καυχηθούν ότι έχουν. Ολα τούτα κι ακόμη τόσα είναι αρκετά για να σε κάνουν να νιώθεις τυχερός και υπερήφανος…
Τούτη είναι η πόλη των Χανιών, λοιπόν, μια πόλη που αγάπησαν πολλοί, που πολλοί την ύμνησαν, πολλοί τη λάτρεψαν πιότερο από τον εαυτό τους -δίχως υπερβολή.
Και τούτη την πόλη είναι χρέος μας ν’ αφουγκραστούμε, να καταλάβουμε! Χρέος μας μεγάλο είναι να παραδώσουμε στους επόμενους κι εκείνοι να νιώσουν, ν’ αγκαλιάσουν και μέσα από τις εικόνες και τα συναισθήματα που θα τους πλευρίζουν σιγά-σιγά καθώς θα μεγαλώνουν, μέρα τη μέρα, να μπορέσουν κι εκείνοι να παραδώσουν στους επόμενους σ’ επερχόμενες γενιές με περηφάνια και δίχως καμιά ενοχή πως παρέδωκαν μια αιωνόβια αρχόντισσα που δεν θα ξεπέσει!
Τούτο το χρέος μας· πάνω απ’ όλα είναι να μπορέσουμε να την παραδώσουμε όμορφη, με ρούχα καθαρά, με βλέμμα ολογάλαζο! Τούτη η προτροπή κι ευχή μου…
…Θα μπορέσουμε να σταθούμε αντάξιοι εμείς, θα μπορέσουν να σταθούν αντάξιοι οι επόμενοι; Τούτο το ερώτημα μ’ απασχολεί χρόνια τώρα καθώς βλέπω τ’ άσχημα… Τούτο το ερώτημα θέτω στον καθένα να το έχει εντός του, να το επεξεργάζεται, να τ’ απαντά κι έπειτα να βρει τους τρόπους -γιατί τρόποι υπάρχουν- να κάμει πράξη όλα εκείνα που οφείλουμε στην στον τόπο που μας φιλοξενεί!
Είναι μπορετό άραγε; Είμαστε άξιοι να μην σκοτώσουμε την ομορφιά της αρχοντομάνας μας; Είμαστε άραγε καλά νοήμονες να μπορέσουμε να τη διατηρήσουμε και να της απαλύνουμε τις πληγές λειτουργώντας επ’ ωφελεία της κι όχι βάσει των δικών μας ιδιοτελών μικροσυμφερόντων;
Μεγάλη τούτη η συζήτηση σίγουρα, κι όλα τα πιο πάνω ερωτήματα παραμένουν και χρήζουν απαντήσεις!
Ντόμπρες απαντήσεις -που όλοι κατά βάθος γνωρίζουμε! Κυρίως όμως απαντήσεις που θα οδηγήσουν και σε πράξεις προς όφελος των Χανιών μας!

Χανιώτικα νέα (20.04,2015)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/eithivola-ke-mi-6/#ixzz3YhgAUntd 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook