ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

Τα παιδιά περιστέρια

Η Ορθοδοξία είναι ορθοπραξία

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Τα παιδιά περιστέρια

Τα παιδιά περιστέρια... Τα περιστέρια παιδιά… Τα σχολεία έκλεισαν και στις αυλές τους, που έπαιζαν τα διαλείμματα τα παιδιά, έχουν ήδη εγκατασταθεί, ολημερνίς της μέρας, τα περιστέρια. Το λευκό των φτερών στη θέση του λευκού της ψυχής… 

Νοσταλγία! Ενα – ένα επισκέφθηκα προχθές το πρωί, με τη φαντασία μου τα σχολειά που υπηρέτησα ως δάσκαλος. Οπως κάνω κάθε χρόνο την τελευταία ημέρα της σχολικής χρονιάς από τότε που άφησα τη σχολική έδρα. Ασυγκράτητος χείμαρρος οι αναμνήσεις… Το βιβλίο της φύσης σας περιμένει να το διαβάσετε! Η συμβουλή που έδινα πάντα στους μαθητές μου την τελευταία μέρα της σχολικής χρονιάς, όταν ήμουν δάσκαλος. Ανοίγω παρένθεση. Οταν έκανα τον δάσκαλο, διορθώνω, γιατί όσο περνούσαν τα χρόνια τόσο διαπίστωνα ότι παρέμενα πάντα μαθητής. Κλείνω την παρένθεση. Την ίδια συμβουλή, να μάθουν να διαβάζουν το καλοκαίρι το βιβλίο της φύσης, έδωσα και προχθές, νοερά, στα παιδιά, σ’ όλα τα παιδιά, επί τη λήξει των μαθημάτων. Αν διάβαζαν τα παιδιά μας το βιβλίο της φύσης! Αν μαθαίναμε στα παιδιά μας και στα εγγόνια μας να διαβάζουν το βιβλίο της φύσης! Εδώ σας (μας) θέλω, παππούδες και γιαγιάδες, εδώ σας (μας) θέλω…

«Μάζεψα όλα όσα ήταν στις γωνίες/ κι αποχώρησα,/ χωρίς να κοιτάξω πίσω./ Μέσα σ’ αυτά:/ το κλάμα μιας καλής μαθήτριας,/ όταν δεν ήξερε κάποια φορά ορθογραφία·/ το χαμόγελο ενός πατέρα μεροκαματιάρη,/ όταν έμαθε ότι ο γιος του θα ’ναι σημαιοφόρος·/ τη συγκίνηση μιας νεοδιόριστης δασκάλας,/ όταν πρώτη φορά μπήκε στην τάξη…/ Και βέβαια το… “Κύριος Διευθυντάς”,/ όπως με αποκαλούσε,/ ένας καλός γείτονας του σχολείου». Το ποίημα “Μάζεψα”, που έγραψα επί τη αποχωρήσει μου απ’ τη Δημόσιο Εκπαίδευση, όντας διευθυντής στο 5ο Δ.Σ. Χανίων (βλ. “Οταν γίνεις ποίημα”, εκδ. “Πολιτιστική Εταιρεία Κρήτης Πυξίδα της Πόλης”, Χανιά 2013).

Η Ορθοδοξία είναι ορθοπραξία

Η Ορθοδοξία μπορεί να είναι μια διαρκής σχοινοβασία, πάνω απ’ όλα και πρώτα απ’ όλα, όμως, κι είναι λόγια του Παππού, του μακαριστού μητροπολίτη Ειρηναίου Γαλανάκη, αυτά, που τα επαναλάμβανε διαρκώς στις ομιλίες του «η Ορθοδοξία είναι ορθοπραξία». Λόγος σταυρωμένος, μα και λόγος αναστημένος, σταυραναστάσιμος λόγος, ο λόγος της. Επαναστατικός και όχι επαναστατημένος. Παραδοσιακός, μα και σύγχρονος. Βιωμένος και βιωματικός. Και βέβαια ενωτικός. «Εις ενότητα πάντας», εξακολουθεί να καλεί ο Υψιστος. Να φανεί η Ορθοδοξία με μια φωνή προς τα έξω το μεγάλο ζητούμενο. Θα τα καταφέρει; Η απόφαση όσων δεν συμμετέχουν στη Σύνοδο βαρύνει τους ίδιους δήλωσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. 

Με αφορμή τη Μεγάλη, κοσμοϊστορικής σημασίας, Σύνοδο της Ορθοδοξίας, οι εργασίες της οποίες θα αρχίσουν την Ημέρα του Αγίου Πνεύματος, στην Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης, στο Κολυμπάρι, τα παραπάνω. Και εν είδει μνημοσύνου στον Παππού, που είχε την πρόνοια να δημιουργήσει (μαζί με τους άξιους συνεργάτες του) τον χώρο όπου “επί το αυτό” θα συνέλθουν οι εκπρόσωποι των επί μέρους ορθοδόξων εκκλησιών. Ωσεί παρών κι εκείνος εκεί! Ως εκφραστής της Ορθοδοξίας, του πιστού λαού μας. 

«Γλυκό που είναι το σκοτάδι στις εικόνες των προγόνων/ άμωμα χέρια μεταληπτικά/ ρούχα που τ’ άδραξεν η γαλήνη και δε γνωρίζουν άνεμο/ βαθιά το ελέησον απ’ τους άυλους βράχους/ τα μάτια σαν καρποί ευωδάτοι./ Κι ο ψάλτης ολόσωμος ανεβαίνει στο πλατάνι της φωνής/ καημένε κόσμε/ θυμίαμα η γαλάζια οσμή κι ο καπνός ασημένιος/ κερί να στάζει ολοένα στα παιδόπουλα/ καημένε κόσμε/ σα βγαίνουν -ω χαρά πρώτη- με το Ευαγγέλιο και με τις λαμπάδες/ κ’ ύστερα η μεγάλη χαρά να συντροφεύουν τ’ Αγια […]». Από το ποίημα του Νίκου Καρούζου “Η Ορθοδοξία”.

Χανιώτικα νέα (17.06.2016)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/ta-pedia-peristeria/#ixzz4BpoRcI8j 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook