ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

Γονείς και Δάσκαλοι στη Σκηνή

Του Αγίου Πνεύματος εφέτος

Η αλληλογραφία μας (Μιχάλη Βιρβιδάκη)

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Γονείς και Δάσκαλοι στη Σκηνή

Πρώτοι απ’ όλους τους άλλους, εκείνοι καταευχαριστήθηκαν, είμαι βέβαιος γι’ αυτό. Και γιατί τους δόθηκε η ευκαιρία να εκφράσουν το ταλέντο τους στην ηθοποιία, δοκιμάζοντας τις δυνάμεις τους. Και γιατί λειτούργησαν σαν παρέα, σαν ομάδα, με ό,τι αυτό για τον καθένα τους χωριστά, μα και όλους μαζί, σημαίνει. Και κυρίως γιατί απέδειξαν με τον τρόπο τους ότι χάριν των παιδιών πρέπει να υπάρχουν οι γονείς και των μαθητών οι δάσκαλοι, διδάσκοντας με το παράδειγμά τους και ποιώντας ήθος. Ενα το κρατούμενο για τους γονείς και τους δασκάλους του 10ου Δημ. Σχ. Χανίων, που “έπαιξαν” τους “Μικρούς Φαρισαίους” του Δημήτρη Ψαθά στην κατάμεστη από κόσμο αίθουσα του θεάτρου “Δημήτρης Βλησίδης” της πόλης μας, το βράδυ της περασμένης Τετάρτης 15 Ιουνίου, έχοντας σε ρόλο εμψυχωτή τη Δασκάλα (με κεφαλαίο το Δ, παρακαλώ) Θεατρικής Αγωγής του σχολείου Γιώτα Στεμπίρη…

“Σείστηκε” απ’ τα χειροκροτήματα και τις επευφημίες η αίθουσα, στο τέλος της περί ης ο λόγος σ’ αυτήν τη  “στάση” παράστασης. Ιδιαίτερα βροντερό το “ευχαριστώ” των θεατών. Και για τη συγκεκριμένη θεατρική δουλειά (ήταν η 7η τη φετινή σχολική χρονιά, είπε προλογίζοντάς τη η διευθύντρια του σχολείου Μαρία Κληματσάκη), αλλά και για τον τρόπο που λειτουργεί και λειτουργείται στο συγκεκριμένο σχολείο το τρίγωνο δάσκαλοι – γονείς – μαθητές. Εν αρχή ην η συνεργασία! Να η μαγική λέξη, η αναγκαία συνθήκη, για ένα σχολείο ανοιχτό στη ζωή και στην κοινωνία, όπως οι καιροί επιτάσσουν. Οπερ έδει δείξαι!

Τι καλά να ξαναβλέπαμε αυτήν την παράσταση όσοι την είδαμε και να τη δουν κι άλλοι!

Του Αγίου Πνεύματος εφέτος

«Εις τσι Κατούνες ήμουνα στσ’ αυλές του Αγιού Πνευμάτου/ και τα πουλιά ερώτουνα ούλα τα μαυροπούλια/ μην είδανε τσοι παλαιούς, τσ’ ανθρώπους τσοι δικούς μας/ Κανένα δεν απάντουνε, κανένα δεν εμίλιε/ όξω ’να όμορφο πουλί, μια γλυκοποταμίδα,/ που είπε πως τσ’ αντάμωνε αργά – αργά το βράδυ/ γι’ αυτό κι ομορφοτραγουδεί». Ενα απ’ τα πολλά νεοριζίτικα που τραγουδούσαμε, πάνε κάμποσα χρόνια από τότε, γύρω απ’ τη φωτιά που ανάβαμε στο εκκλησάκι της γειτονιάς μου, στο Νίππος, στο Αγιο Πνεύμα, την παραμονή της Χάρης του. Περασμένοι εορτασμοί και διηγώντας τους να κλαις! Ειδικά εφέτος, πρώτη χρονιά απουσίας, του πιο κοντινού γείτονα του Αγίου Πνεύματος, του πρωτοξαδέλφου μου του Αντώνη, που πάντα πρώτος κατέφτανε στην αυλή του για τις ανάγκες του πανηγυριού και τελευταίος έφευγε.

Και χωρίς φωτιές εφέτος ο εορτασμός του Αγίου Πνεύματος στις Κατούνες. Κι όμως, ωσεί παρών, στις αυλές της πατρογονικής μας εκκλησίας, ο Αντώνης. Αναψε κι αυτός κερί στη Χάρη του Αγίου Γείτονα μαζί με τους άλλους πεθαμένους μας, σιγόψαλλε κι αυτός το “Ευλογητός ει Χριστέ ο Θεός ημών” μαζί τους, έγινε κι αυτός ένα με τους βοστρύχους τους θυμιάματος που επί δύο μέρες ανέθρωσκε. Δεν πεθαίνουν οι αγαπημένοι μας όσο τους θυμούμαστε. Οσο ζούμε, αναπνέουμε και σωφρωνούμε…

Η αλληλογραφία μας

Μιχάλη Βιρβιδάκη, υπεύθυνο θεάτρου “Κυδωνία” και Εταιρείας Θεάτρου “Μνήμη”, Χανιά. Παρά την επιθυμία μου δεν μπόρεσα να έρθω στις παρουσιάσεις των σπουδαστών της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου σας, που έγιναν την Παρασκευή και το Σάββατο, 17 και 18 Ιουνίου, στις οποίες με καλέσατε. Εχασα έτσι την ευκαιρία να διαπιστώσω “ιδίοις όμμασι” την κατά κοινήν ομολογία, πολύ σημαντική, παιδαγωγική, διαχρονική, αυτή σας συνεισφορά στο πολιτισμικό γίγνεσθαι του τόπου μας. Τω όντι η συνεργασία θεατρικής σκηνής και δραματικής σχολής, που επιτυγχάνεται στο θέατρο “Κυδωνία”, είναι σπάνιο φαινόμενο στα ελληνικά χρονικά.
Να σας έχει ο Θεός γερό! Καλή συνέχεια…

Χανιώτικα νέα (21.06.2016)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/gonis-ke-daskali-sti-skini/#ixzz4CDCAiFhG 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook