ΣΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΓΙΑΓΙΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ
Πέντε ποιήματα από παλιά Αναγνωστικά των πρώτων τάξεων του Δημοτικού, για τον παππού και τη γιαγιά, το καθένα με την ζωγραφιά του, στον σημερινό Παιδότοπο. Να ’ναι καλά και η φίλη διευθύντρια του 5ου Δημ. Σχ. Χανίων, που είχε τον ρόλο του ταχυδρόμου, και βέβαια η δασκάλα της Β1 τάξης του ίδιου Σχολείου Τόνια Σκουλά, που “δίδαξε” στους μαθητές της τα ποιήματα, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Τρίτης Ηλικίας, την Ημέρα του Παππού και της Γιαγιάς, που γιορτάζεται σήμερα, ανταποκρινόμενη σε σχετική πρότασή μου. Πάντα αξια, καλή μου συνεργάτις από τα παλιά! Να χαίρεστε τους παππούδες και τις γιαγιάδες σας, Δευτεράκια του 5ου και να σας χαίρονται! Χρόνια πολλά και καλά σε όλους τους παπούδες και σε όλες τις γιαγιάδες!
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης,
δάσκαλος
Ο παππούς
Ο παππούς με τη μαγκούρα
και με τ’ άσπρα τα μαλλιά,
μπαίνει πάντοτε στο σπίτι
φορτωμένος με γλυκά!
Τι δε δίνει! Τι δε δίνει!
του παππού η καλοσύνη!
Καραμέλες, σοκολάτες
τυλιγμένες στο χαρτί
στα εγγόνια τις μοιράζει
παίρνοντας ένα φιλί!
Τι δε δίνει! Τι δε δίνει!
του παππού η καλοσύνη!
Μα όταν αταξίες κάνουν
κι ο παππούλης τους θυμώνει,
τότε αντί για καραμέλες
τη μαγκούρα του σηκώνει!
Ξύλο μόνο που δε δίνει
του παππού η καλοσύνη!
Η γιαγιά μας η καλή
Η γιαγιά μας η καλή
έχει κότα στην αυλή,
κότα με κοτόπουλα,
χήνα με χηνόπουλα.
Ασπρη πάπια με παπιά,
γάιδαρο με τόσα αυτιά,
προβατίνα με τ’ αρνάκι,
αγελάδα, μοσχαράκι.
Γάτα με το σκύλο,
Γάτα με το σκύλο,
του σπιτιού το φίλο,
γαλοπούλες κι ένα γάλο,
φουσκωμένο και μεγάλο.
Και τον πρώτο πετεινό
μέσα σ’ όλο το χωριό,
που λαλεί τη χαραυγή
στης γιαγιάς μας την αυλή.
(από το αναγνωστικό Ε’ Δημοτικού Ο πύργος του Βοσπόρου, 1927)
Ο παππούλης
Ο παππούλης σαν κοπέλι
κάθε μέρα πάει στ’ αμπέλι.
Το ραντίζει, το θειαφίζει
και το διπλοκαθαρίζει.
Και το Μάη με τους ανθούς
κορφοκόβει τους βλαστούς.
Κι ως να διπλοξεφυλλίση
η αγουρίδα έχει γυαλίσει.
Τώρα φέρνει στο μαντήλι
κόκκινο γλυκό σταφύλι.
Τώρα κάθεται δραγάτης
ο παππούς ανοιχτομάτης.
Και του πάμε το φαΐ του
και μας δίνει την ευχή του.
Μας φιλέβει και σταφύλια
σε καλάθια, σε μαντήλια.
Βασίλης Ρώτας
Η γιαγιά καιη εγγονή της
Να τη πάλι απόψε
στο κοντό σκαμνί της
η γιαγιά η Φιορούλα
με την εγγονή της.
Να τη πάλι απόψε
στο κοντό σκαμνί της
η γιαγιά η Φιορούλα
με την εγγονή της.
Η εγγονή διαβάζει
κι η γιαγιά προσέχει.
Θε μου, τι ευτυχία,
τι καμάρι που έχει!
«Τώρα εσύ, γιαγιά μου,
λέγε παραμύθια
για βασιλοπούλες
και κουτά ορνίθια.
Εγώ θα σου διαβάζω,
ε γιαγιά, να μάθεις…»
Κι η γιαγιά: «Ψυχή μου,
την ευχή μου να ‘χεις!».
Κώστας Καλαπανίδας (από το ΑλφαβητάριοΗ γλώσσα μου, 1982)
Θέλω τον παππού και τη γιαγιά κοντούς
Θεέ μου, σε παρακαλώ
τον παππού μου να κοντύνεις
και γιαγιά πολύ ψηλή
στα παιδιά μη δίνεις.
Εύκολα θέλω να φτάνω
τον παππού και τη γιαγιά
να μπορώ να τους χαϊδεύω
τ’ άσπρα κάτασπρα μαλλιά.
Ο παππούλης κι η γιαγιούλα
θέλω να ’ναι πιο κοντά.
Οχι να ’ναι αυτοί στα ύψη
κι εγώ τόσο χαμηλά.
Θέλω να ’μαστε ίσια, ίσια
και να παίζουμε μαζί.
Ετσι πιο όμορφη θα νιώθω
τη ζωή.
Γι’ αυτό άκουσέ με, Θεέ μου,
κάνε τους και τους δυο κοντούς.
Αυτό πάει να πει γιαγιούλα
και γλυκός γλυκός παππούς.
Ρένα Καρθαίου
Χανιώτικα νέα (1.10.2016)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου