ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

Στον απόηχο του Α’ Συνεδρίου για την Κίσαμο

Στον απόηχο του Α’ Συνεδρίου για την Κίσαμο, που άρχισε την περασμένη Παρασκευή 14 Οκτωβρίου στην Κίσαμο πόλη, στο “Τσατσαρωνάκειο” Πολιτιστικό Πολύκεντρο της Μητρόπολης Κισάμου και Σελίνου και συνεχίστηκε το Σάββατο και την Κυριακή 15 και 16 Οκτωβρίου στην Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης, στο Κολυμπάρι, όπου και ολοκληρώθηκε, η σημερινή “Στάση”. Ο,τι καλύτερο συνέβη τα τελευταία χρόνια σε τούτο «τον ευλογημένο και ιδιαίτερα προικισμένο από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας τόπο», για να χρησιμοποιήσω τα λόγια του και προέδρου της Οργανωτικής Επιτροπής, μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου, Αμφιλοχίου Ανδρονικάκη, από τον “χαιρετισμό” του στην ιδιαίτερα καλαίσθητη και άκρως κατατοπιστική έκδοση του προγράμματος (επιμέλεια κειμένων: Ζαχαρένια Σημανδηράκη) το εν λόγω Συνέδριο. Αξιος ο μισθός όλων εκείνων που δούλεψαν για την επιτυχία του είτε ως μέλη επιτροπών είτε ως εισηγητές. Χαλάλι και τρις χαλάλι ο κόπος των!
Πολλοί, πάμπολλοι, στη συντριπτική πλειοψηφία Κισαμίτες, ήταν εκείνοι που παρακολούθησαν τις εργασίες του Συνεδρίου για την Κίσαμο. Αρκετοί μάλιστα απ’ την αρχή μέχρι το τέλος. Εις ώτα ακουόντων τα λεχθέντα, τα άκρως ενδιαφέροντα λεχθέντα, τόσο κατά την εναρκτήρια και την καταληκτήρια συνεδρία όσο και στις άλλες ένδεκα (11) στις οποίες έγιναν σαράντα τρεις (43) εισηγήσεις για την ιστορία και τον λαϊκό πολιτισμό της κισαμίτικης γης. «Όλβιος εστιν όστις ιστορίης έσχεν μάθησιν…».
Τύχη, τύχη αγαθή, για μένα το γεγονός ότι μπόρεσα να παρακολουθήσω τέσσερις απ’ τις εισηγήσεις του Συνεδρίου. Του Μιχάλη Μουντάκη με τίτλο “Γεώργιος Σκαλίδης, μακεδονομάχος (άγνωστες πτυχές από τη ζωή και τη δράση του)” το απόγευμα του Σαββάτου και των Βασίλη Χαρωνίτη, Δημήτρη Νικολακάκη και Ζαχαρένιας Σημανδηράκη με τίτλους “Ο Σάσαλος της ιστορίας και των θρύλων”, “Η διοικητική ιστορία του δήμου Πανεθύμου” και “Οι Ευέλπιδες στη Μάχη της Κρήτης”, αντίστοιχα, το πρωί της Κυριακής, μετά τη θεία λειτουργία στο Μοναστήρι της Γωνιάς. Μαθήματα τοπικής ιστορίας και οι τέσσερις εισηγήσεις από τέσσερις ωραίους δασκάλους. Ανθοί της έγνοιας τους και καρποί της αγάπης τους τα λεχθέντα απ’ αυτούς. Τι καλά να μπορούσα να παρακολουθήσω κι άλλες, όλες αν ήταν δυνατόν, μια απ’ τις σκέψεις που έκανα φεύγοντας απ’ την Ακαδημία το μεσημέρι της Κυριακής. Ας είναι! Εξ ονύχων ο λέων…
«Η οργάνωση του 1ου Συνεδρίου για την Κίσαμο αποτελεί ασφαλώς την αφετηρία για μια συστηματική, πλέον, (και με τα επόμενα συνέδρια που θα ακολουθήσουν) μελέτη και ολοκληρωμένη έρευνα για το πλούσιο παρελθόν της ιστορικής αυτής Επαρχίας καθώς και για τη χάραξη ενός ρεαλιστικού οδικού χάρτη για μια ήπια ανάπτυξη, φιλική προς το ειδυλλιακό Κισαμικό Περιβάλλον». Και βέβαια προσυπογράφω την άποψη του Κυριάκου Ροδουσάκη, όπως τη βρήκα καταγεγραμμένη στην περίληψη της εισήγησής του στο Συνέδριο με τίτλο “Αξιοποίηση υφιστάμενων και εντοπισμός νέων βιβλιογραφικών και αρχειακών πηγών για την Κίσαμο”. Η γνώση του παρελθόντος μάς οδηγεί στην κατανόηση του παρόντος και στην οικοδόμηση του μέλλοντος.
Δεν μπορούμε να λέμε ότι αγαπούμε τον κόσμο και ότι ενδιαφερόμαστε για τα πάντα όλα, αν δεν αγαπούμε τον τόπο μας και δεν ενδιαφερόμαστε γι’ αυτόν, έλεγε συχνά στις ομιλίες του, στο περίπου τα λόγια του, ο Μεγάλος Παππούς της Κρήτης, ο μακαριστός μητροπολίτης Ειρηναίος Γαλανάκης. Χρειάζεται να πούμε ότι οι Κισαμίτες έδειξαν με αυτό τους το Συνέδριο, έτσι όπως το “εμείς” τους (Μητρόπολη, Δήμοι Κισάμου και Πλατανιά, Ορθόδοξος Ακαδημία Κρήτης και Ενωση Πολιτιστικών Φορέων Κισάμου) το διοργάνωσε, ότι αγαπούν τον τόπο τους;