Η Γιασεμιά και τα αστεράκια
Γράφει ο Χρήστος Κωσταντουδάκης
Ευδοκια χαίρε
Προδηλως εχεις εισπραξει τοσα μπραβο για τη '' ΓΙΑΣΕΜΙΑ'' σου που θα κινδυνευε ενα ακομη να χαθει στη θαλασσα των μπραβο, μπραβο ,μπραβο.......
Ισως ενα ευγε να ειναι προσφοροτερο , ικανο να συναντησει τη φυσικη σου ευγενεια.Γιατι μονο ενας ανθρωπος μα τη δικη σου χαμηλοτονη παρουσια , την γλωσσικη καλλιεπεια, τηνεκφραστικη πληροτητα και την αναγκαια λογοτεχνικη εντιμοτητα μπορουσε να χτισει λεξη ,λεξη ενα τετοιο αισθητικα δικαιωμενο παραμυθι, τετοιο ωστε να μην... περισσευει ουτε μια λεξη. Εξ αλλου το ενεργητικο λεξιλογιο του καθενος εχει κατι το μοναδικο,'' ειναι ενα ιδιοσυγκρατικο δικτυο προσωπικων συνδεσεων προσαρμοσμενο στις γλωσσικες ικανοτητες μας.
Το διαβασα το ξαναδιαβασα ,ξανα και ξανα.Το διαβασα και στα εγγονια μου. Το χαρηκε ολη η οικογενεια.Ειναι μια βρυσομανα αισθητικης απολαυσης που ο καθενας μπορει με το ασημενιο τασι του να παρει λιγο αγιασμα , λιγο αναβλεμμα ψυχης. Να παρει απο το χερι σου ενα κομματι αντιδωρο απ' αυτο που τοσα χρονια με καλοσυνη μοιραζεις σε μικρους και μεγαλους.
Δεν χρειαστηκε να θερμανω το ενδιαφερον των παιδιων για να μαθουν να<< αφουγκραζονται τους αιωνες>> και να χαιρονται το παιγνιδι των λεξεων βιωνοντας ταυτοχρονα τηναληθεια και την ομορφια που διακονουν αδιαλειπτα την ανθρωπια.
Λες και ηταν ετοιμα απο καιρο.
Ξερεις εσυ, ξερεις ν' αναβεις το μαγικο λυχναρι στις καρδιες των παιδιων με την ευφυη επιλογη σου να κρυβεις τους παραμυθητικους διδακτισμους πισω απο αψογα λεκτικα τεχνασματα. Το << λες>> χωρις να το γραφεις, αν και το ξερουμε ολοι πως οι συγκρισεις γεμιζουν τις φυλακες και τα ψυχιατρεια.
Σημειωνω πως προδιαθετεις και γλυκαινεις το κειμενο με το εμβληματικο ΜΟΤΟ- ΧΑΙΚΟΥ- του Γ. Σεφερη.
Ηγλωσσα της εικονας ,ρομαντικη, ονειρικη[ η μονη γλωσσα που γινεται κατανοητη ,απ' ολους ,περα απο γλωσσικα συνορα] με εμπνευση ,φαντασια και δεξιοτεχνια φροντιζει να ισορροπει η χαρη της τεχνης με την κομψοτητα του εντυπου λογου. Ευγε και στην Κριστιν.
Ισως ενα ευγε να ειναι προσφοροτερο , ικανο να συναντησει τη φυσικη σου ευγενεια.Γιατι μονο ενας ανθρωπος μα τη δικη σου χαμηλοτονη παρουσια , την γλωσσικη καλλιεπεια, τηνεκφραστικη πληροτητα και την αναγκαια λογοτεχνικη εντιμοτητα μπορουσε να χτισει λεξη ,λεξη ενα τετοιο αισθητικα δικαιωμενο παραμυθι, τετοιο ωστε να μην... περισσευει ουτε μια λεξη. Εξ αλλου το ενεργητικο λεξιλογιο του καθενος εχει κατι το μοναδικο,'' ειναι ενα ιδιοσυγκρατικο δικτυο προσωπικων συνδεσεων προσαρμοσμενο στις γλωσσικες ικανοτητες μας.
Το διαβασα το ξαναδιαβασα ,ξανα και ξανα.Το διαβασα και στα εγγονια μου. Το χαρηκε ολη η οικογενεια.Ειναι μια βρυσομανα αισθητικης απολαυσης που ο καθενας μπορει με το ασημενιο τασι του να παρει λιγο αγιασμα , λιγο αναβλεμμα ψυχης. Να παρει απο το χερι σου ενα κομματι αντιδωρο απ' αυτο που τοσα χρονια με καλοσυνη μοιραζεις σε μικρους και μεγαλους.
Δεν χρειαστηκε να θερμανω το ενδιαφερον των παιδιων για να μαθουν να<< αφουγκραζονται τους αιωνες>> και να χαιρονται το παιγνιδι των λεξεων βιωνοντας ταυτοχρονα τηναληθεια και την ομορφια που διακονουν αδιαλειπτα την ανθρωπια.
Λες και ηταν ετοιμα απο καιρο.
Ξερεις εσυ, ξερεις ν' αναβεις το μαγικο λυχναρι στις καρδιες των παιδιων με την ευφυη επιλογη σου να κρυβεις τους παραμυθητικους διδακτισμους πισω απο αψογα λεκτικα τεχνασματα. Το << λες>> χωρις να το γραφεις, αν και το ξερουμε ολοι πως οι συγκρισεις γεμιζουν τις φυλακες και τα ψυχιατρεια.
Σημειωνω πως προδιαθετεις και γλυκαινεις το κειμενο με το εμβληματικο ΜΟΤΟ- ΧΑΙΚΟΥ- του Γ. Σεφερη.
Ηγλωσσα της εικονας ,ρομαντικη, ονειρικη[ η μονη γλωσσα που γινεται κατανοητη ,απ' ολους ,περα απο γλωσσικα συνορα] με εμπνευση ,φαντασια και δεξιοτεχνια φροντιζει να ισορροπει η χαρη της τεχνης με την κομψοτητα του εντυπου λογου. Ευγε και στην Κριστιν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου