Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης
[Λες; Λες να σταματήσουμε και πάλι τούτη την πορεία; Να σταματήσει να γυρίζει η γης; Λες;].Απόλυτα συνειδητοποιημένο και τούτο το σταμάτημα! Μα και το… πισογύρισμα! Απρίλης… εν όψει! Που πρόβαλε ως διά μαγείας(;) με τη δική του πάντα απροσδιόριστη δύναμη και μού ’γνεψε μες από το παραθύρι! Ηλιακτίνες και γαλαζόφτερα τα σύννεφα στου ουρανού τσ’ αγκάλες!
Δίχως πολύ να το προσπαθήσω· πόση τάχα να ’ναι η δύναμη ενός κοινού θνητού μπροστά στη ρώμη ενός Απριλιού! Δίχως καν να το επιθυμήσω· πώς μπορώ να ορίσω τα όρια ενός νου που είναι πισθάγκωνα δεμένος στα γκέμια της καρδιάς!
…Από τα πέρατα ενός… άλλου κόσμου που πίσω αφήνουμε(;) ακούγεται η μουσική του Μίκη ουρανομήκης· έφτασε ως τον ουρανό και πάλλεται ορατή μπρος στα έφηβά μου μάτια ανάμεσα στα σύννεφα «Απρίλη μου, Απρίλη μου ξανθέ…». Μία καρνάδα* βιόλα στην άκρη του δρόμου λικνιζόμενη στ’ αεροφύσημα, ψιθυριστά μου τραγουδά «…πώς αντέχεις μέσα στην τόση αγάπη και στις τόσες ομορφιές». Ολα συνηγορούν «Απρίλης εν όψει»!
Ας μπορέσουμε να “κρατήσουμε” τούτον τον Απρίλη, ας αντέξει κι αυτή τη φορά τούτος ο τόπος!Ας δούμε ως σύμμαχο τούτον τον μήνα, ως ένα φίλο που θα μας οδηγήσει ασφαλώς εκεί που όλοι μας επιθυμούμε να φτάσουμε… Στο χέρι μας και στη δύναμή του είναι!
*καρνάδα: κατακόκκινη
Χανιώτικα νέα (Τετάρτη, 31. 3.21)
https://www.haniotika-nea.gr/apriliatiki-symmachia-en-opsei/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου