ΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΠΑΩ Ν' ΑΡΧΙΣΩ να γράφω τη στήλη και κοντοστέκομαι. Από πού ν' αρχίσω και πώς ν' αρχίσω; Τι να πρωτογράψω απ' όλα όσα στριφογυρίζουν στο κεφάλι μου και πώς να το γράψω! Καλά το είπαν οι αρχαίοι Έλληνες ότι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός.

ΝΑ, ΟΜΩΣ, που μόλις έγραψα το αρχαίο ξεμπλόκαρα καθώς ο νους μου πήγε στο των Πυθαγορείων: "Τι παρέβην; Τι δ' έρεξα; Τι μοι δέον ουκ ετελέσθη"! Αλήθεια ως (σαν) κράτος όλα αυτά τα χρόνια απ' την Μεταπολίτευση και μετά, για να μην πω απ' τη δημιουργία του Ελληνικού κράτους και μετά τι παραβήκαμε, τι ερέξαμε, ποια απ' τα δέοντα δεν τελέσαμε; Μακριά την πάεις την βαλίτσα, φίλε, θα μου πείτε.

ΑΠ' ΤΟ ΚΑΚΟ στο χειρότερο, μέρα με τη μέρα, η οικονομία μας (ποια οικονομία μας αλήθεια!), λέει. Χάλια αδιόρθωτα. Τι έπρεπε να είχαμε κάνει, την περίοδο των παχιών αγελάδων και δεν το κάναμε, λοιπόν;

MA ΥΠΗΡΞΕ ποτέ περίοδος παχιών αγελάδων; Κι αν υπήρξε χάρις στα δανεικά υπήρξε. Εκτός από πολύ αέρα κοπανιστό λίγη, πολύ λίγη, ήταν πάντα η υπόλοιπη παραγωγή μας. Ένα το κρατούμενο. Προσθέστε το αυτό στο ότι κάποιοι έτρωγαν με δέκα μασέλες και βγάλτε συμπέρασμα.

ΔΩΣ' ΜΟΥ κι εμένα μπάρμπα, ο ένας. Δώσ' μου κι εμένα, μπάρμπα, ο άλλος. Δώσ' μου κι εμένα, μπάρμα, ο παράλλος. Και δωσ' του και δίνει επιδόματα αλληλεγγύης ο μπάρμπας. Απ' τα δανεικά πάντα.

Αλλες ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣEIΣ δείχνουν μπροστά την Ντόρα Μπακογιάννη κι άλλες δείχνουν μπροστά τον Αντώνη Σαμαρά. Κατά τον παραγγέλλοντα ή την παραγγέλλουσα και το αποτέλεσμα; Ες αύριον, ούτως ή άλλως, τα σπουδαία.

ΘΑ ΒΓΕΙ, αύριο βράδυ καπνός απ' τη Ρηγίλλης; Θα εκλεγεί τελικά αρχηγός στη Νέα Δημοκρατία ή θα πάμε σε δεύτερο γύρο; Πάντως, ο Παναγιώτης Ψωμιάδης ούτε υποχωρεί ούτε αποχωρεί όπως περίμεναν μερικοί μερικοί.

ΙΕ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΓΡΙΠΗΣ, κάνε την εμφάνισή σου και στο δικό μας σχολείο να κλείσει το ρημάδι. Αν σου είναι δύσκολο κάνε τουλάχιστον την εμφάνισή σου στην τάξη μας. Η κεντρική ιδέα για το γράψιμο ενός παιδικού ποιήματος.

ΕΝΔΕΚΑ, ναι ένδεκα βραβεία σε διάφορους πανελλήνιους διαγωνισμούς ποίησης πήρε εφέτος, όπως έμαθα, η και ανώτερη υπάλληλος της ΑΝΕΚ ποιήτρια Μαρία Ζαβιανέλη. Το ενδέκατο (Β' Πανελλήνιο) για το ποίημά της με τίτλο "Αθήνα". Η απονομή θα γίνει στο Πνευματικό Κέντρο Αθηνών. Πάνω απ' όλα ΑΝΕΚαθεν ποιήτρια η φίλη μου η Μαρία. Πάντα άξια!

Ο ΠΑΣΤΕΡ είχε πολύ λίγους φίλους. Οι άνθρωποι με τους οποίους συνδεόταν ήταν χαρακτήρες σαν τον δικό του. Έτσι ποτέ σ' όλη του τη ζωή δεν υπήρξε στις φιλίες του η παραμικρή σκιά. Ούτε εκείνοι ούτε αυτός την πρόδωσαν στο ελάχιστο. Γι' αυτό κάποιος από τους φίλους του έλεγε: "το να γίνει κανείς φίλος του Παστέρ είναι πολύ δύσκολο πράγμα. Αλλά όταν γίνει είναι απείρως πιο δύσκολο να βγει από μια τέτοια φιλία."

“...Κι όμως θρηνώ σαν αντικρίζω την πόλη μου να αιμορραγεί/ πόρνη να είναι στην Μενάνδρου,/ στην Σοφοκλέους να επαιτεί./ Κάποτε ανθίζανε τραγούδια, γιορτή ήτανε κάθε στιγμή/ κάποτε μύριζε αγάπη, τώρα ματώνει η πληγή!/ Πάρε με μες στη θαλπωρή σου, πονάει η οσμή της παγωνιάς!/ Αναζητώ μόνο αλήθεια, διαμάντι να φεγγοβολά...”
Από το ποίημα της Μαρίας Ζαβιανέλη “Αθήνα”.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

>> τυπώστε αυτό το άρθρο