Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Σάββατο 29 Μαρτίου 2014

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ


“ΡΥΠΑΙΝΟΥΝ ΤΗ Μεσόγειο, συνείδηση δεν έχουν/ τις βλαβερές συνέπειες άραγε δεν κατέχουν;”. Ρητορικό, σίγουρα, το ερώτημα που βάζει στο τέλος της μαντινάδας η Νεκταρία Θεοδωρογλάκη. Αυτό έλειπε να μην κατέχουν! Τι τους κόφτει όμως. Δεν ζουν αυτοί στη Μεσόγειο για να υποστούν τις βλαβερές συνέπειες.
Δε'ιτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΤΟΤΙΛΑΣ! Το όνομα του ηγεμόνα των Γότθων, που -ειρήσθω εν παρόδω- “έδρασε” στην Ιταλία τον 6ο μ.Χ. αιώνα, διάλεξε για όνομα ενός αδέσποτου σκυλιού που βρήκε καταφύγιο στο σπίτι του ο συμπολίτης μας ποιητής Λεωνίδας Κακάρογλου. Να το φιλοξενήσω, στο τέλος της στήλης, την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων, η πρώτη μου σκέψη. Άλλαξα γνώμη. Κάθε μέρα πρέπει να ’ναι και Ημέρα Ζώων. Εχουν πληθύνει, άλλωστε τελευταία τα αδέσποτα.
ΕΚ ΤΩΝ ΩΝ ουκ άνευ ότι έχουν πληθύνει και οι Παγκόσμιες Ημέρες! Χθες για παράδειγμα ήταν η Παγκόσμια ημέρα της γιαγιάς και του παππού. Σιγά το πράγμα θα μου πείτε. Εδώ υπάρχει παγκόσμια ημέρα μπριζόλας, παγκόσμια ημέρα πρότασης γάμου, παγκόσμια ημέρα αγκαλιάς, παγκόσμια ημέρα ζυμαρικών, παγκόσμια ημέρα κρέπας, παγκόσμια ημέρα ύπνου, ακόμα και παγκόσμια ημέρα μαύρης γάτας υπάρχει. παγκόσμια ημέρα για τον παππού και τη γιαγιά δεν θα υπάρχει; Εδώ κι αν είναι πολλά τα λεφτά, Άρη!
ΔΕΝ ΘΕΛΩ να πω, χρησιμοποιώντας τη γνωστή ατάκα του Σπύρου Καλογήρου στη “Λόλα”, ότι τα συμφέροντα, τα όποια συμφέροντα, επιβάλουν την καθιέρωση όλων των παγκόσμιων ημερών. Ότι τις εκμεταλλεύονται παντοιοτρόπως, ωστόσο, δεν συζητιέται. Τέλος πάντων. Πάμε παρακάτω.
“ΡΥΠΑΙΝΟΥΝ ΤΗ Μεσόγειο, συνείδηση δεν έχουν/ τις βλαβερές συνέπειες άραγε δεν κατέχουν;”. Ρητορικό, σίγουρα, το ερώτημα που βάζει στο τέλος της μαντινάδας η Νεκταρία Θεοδωρογλάκη. Αυτό έλειπε να μην κατέχουν! Τι τους κόφτει όμως. Δεν ζουν αυτοί στη Μεσόγειο για να υποστούν τις βλαβερές συνέπειες.
ΑΛΛΟ ΕΝΑ νομοσχέδιο – σκούπα (παρασύρα) είναι έτοιμο προς ψήφιση από την ελληνική Βουλή. Αφού οι βουλευτές της συμπολίτευσης του… έσειραν όσα δεν σέρνει η παρασύρα. Ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά…
ΦΟΒΟΥ ΤΟΥΣ Δαναούς και δώρα φέροντας! Και τους υποψηφίους δημάρχους και περιφερειάρχες που “περιφέρουν” την ανεξαρτησία τους προς άγραν ψήφων, φοβού επίσης! Ω της εξαρτημένης ανεξαρτησίας τους, αλλά και της ανεξάρτητης εξάρτησής τους!
“ΠΟΣΟ ΧΑΙΡΟΜΑΙ τις λέξεις,/ που γεμάτες υγεία/ τρέχουν μέσα στον ήλιο. Πόσο λυπάμαι τις λέξεις/ που φιλάσθενες ή άρρωστες/ δειλά κυκλοφορούν στ’ απόσκια./ Και πόσο απελπίστηκα προχτές/ σαν είδα ένα νεκροταφείο λέξεων:/ το Ομηρικό Λεξικό”. Από το “Ψηφιδωτό” (Δεύτερη σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου.
ΛΕΩΝΙΔΑ ΚΑΚΑΡΟΓΛΟΥ, πολιτικό μηχανικό – ποιητή, Χανιά: Σ” ευχαριστώ πολύ που με συμπεριέλαβες στους αποδέκτες του καλαίσθητου 8σέλιδου ποιητικού φύλλου, με σχέδια του Νίκου Αφεντάκη, που κυκλοφόρησες την Ημέρα της Ποίησης σε διακόσια αριθμημένα με το χέρι και υπογεγραμμένα από εσένα αντίτυπα. Και βέβαια έχουν τη θέση τους στη στήλη και τα τρία ποιήματά σου που υπάρχουν σ” αυτό. Η αρχή σήμερα με τον “Τοτίλα” σου. Τι ευαισθησία!
ΟΤΑΝ Ο Αννίβας, στην πορεία του από την Ισπανία στην Ιταλία, περνούσε τον Ροδανό ποταμό, βρέθηκε σε δύσκολη θέση, εξαιτίας των ελεφάντων που έφερνε μαζί του. Τελικά έφτιαξε μεγάλες σχεδίες και τους ανάγκαζε να περνούν με αυτές. Συχνά, όμως τα ζώα παραπατούσαν και έπεφταν μέσα στο ποτάμι παρασύροντας και τους Ινδούς οδηγούς τους. Οι οδηγοί πνίγονταν αλλά οι περισσότεροι από τους ελέφαντες σώζονταν, γιατί σήκωναν ψηλά τις προβοσκίδες τους και ανέπνεαν, ενώ βάδιζαν στον πυθμένα του ποταμού, μέχρι να βγουν στη στεριά. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”).
“Πόσα χρόνια από κείνο το χιονισμένο μεσημέρι/ Του Φεβρουαρίου/ Μικρός και παιχνιδιάρης χώθηκες μέσα στο χιόνι/ Κι ύστερα μπήκες στο σπίτι να στεγνώσεις/ Και δεν ξανάφυγες/ Τα χρόνια πέρασαν/ Κι εσύ δεν μου μιλάς/ Κι εσύ δεν τρέχεις πια/ Μόνο εσύ ξαπλωμένος και μου δείχνεις τα ματάκια σου/ Τώρα που ταξιδεύεις/ Να προσέχεις/ Οι Οστρογότθοι είναι παντού/ Και δεν τους λείπεις/ Σε μας λείπεις/ Μικρούλη βασιλιά του κήπου/ Ανθάκι αμυγδαλιάς/ Που σε πήρε ο αέρας/ Ο αέρας και χάθηκες”.
Το ποίημα “Τοτίλας, όχι ο βασιλιάς των Οστρογότθων” του Λεωνίδα Κακάρογλου.
Χανιώτικα νέα (29.03.2014)
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)


Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-81/#ixzz2xLqYQs7q
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου