ΠΟΙΗΣΗ

 ΔΙΧΩΣ ΟΠΡΕΛΑ

Τις καταιγίδες δεν τις φοβάμαι-

έχω μάθει να τις αντιμετωπίζω-

το ψιλόβροχο τρέμω.

 

Μια ζωή κυκλοφορώ,

δίχως ομπρέλα,

χειμώνα καιρό, στο ψιλόβροχο της μοναξιάς μου.

 

ΒΑΓΓΕΛΗΣ θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ (2018) 

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ (Σαπουνάκη 20.12.25)

ΣΤ1 ΤΆΞΗ  ΔΗΜ. ΣΧ. ΝΑΥΣΤΑΘΜΟΥΚΡΗΤΗΣ 

"ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ", ΕΝΑ ΧΡΙΣΙΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

Καλοί µου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!

Ένα χριστουγεννιάτικο παραµύθι µε τίτλο «Το αστέρι του Χριστού», φιλοξενούµε στον σηµερινό Παιδότοπο. Μια ξεχωριστή, οµαδική, διανθισµένη µε σχετικές ζωγραφιές εργασία των παιδιών της Στ1 τάξης του ∆ηµ. Σχ. Ναυστάθµου Κρήτης, έχοντας σε ρόλο εµψυχώτριας τη γνωστή στους αναγνώστες της στήλης δασκάλα τους Μαρία Σαπουνάκη. Να σηµειώσω ότι η εργασία κλείνει µε ένα QR code που ενσωµατώνεται σαν µικρή εικόνα. «Στην εποχή της τεχνολογίας ακολουθούµε κι εµείς, όπως µπορούµε», µου γράφει, µεταξύ των άλλων στο σηµείωµα της. Ευχαριστώ κι εσένα και τα Εκτάκια σου, καλή µου συναδέλφισσα!

Σας χαιρετώ µε αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος - λογοτέχνης

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Στο πνεύμα των ημερών, στο ΣΤ1 του Δημ.Σχολείου Δ.Δ.Μ.Ν. ανταλλάσσοντας ιδέες, δουλέψαμε ομαδικά και δημιουργήσαμε ένα παραμύθι. Το παραμύθι μας στο πλαίσιο δράσεων «Ενεργού πολίτη», «Διαβάζω για τους Άλλους», ηχογραφήθηκε. Ο περιορισμός στον αριθμό των λέξεων μας ανάγκασαν περικόψουμε το κείμενο συμπυκνώνοντάς το. Σας καλούμε να το απολαύσετε ολόκληρο, πλαισιωμένο από ήχο και εικόνα (με τη βοήθεια της ΑΙ) ‘σκανάροντας’ τον QR code! Το αστέρι του Χριστού ας λάμψει και στις δικές σας καρδιές, η ευχή μας!
Η δασκάλα της τάξης Μαρία Σαπουνάκη

ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Νύχτα… Ο ουρανός γεμάτος μικρά αστεράκια. Έκανε κρύο και το χιόνι έντυνε τη φύση ολόλευκη για τα Χριστούγεννα. Τα σπίτια στολισμένα. Στη μέση της πλατείας δέσποζε ένα μεγάλο δέντρο. Οι κάτοικοι επέστρεφαν σπίτι γεμάτοι πακέτα. Ήταν όμως θλιμμένοι, κλεισμένοι στον εαυτό τους, λιγομίλητοι. Θα μπορούσαν να ήταν ευτυχισμένοι με όλα αυτά που κρατούσαν . Στην πραγματικότητα όμως κανείς δεν είχε μέσα του το πνεύμα των Χριστουγέννων.
Πιο μακριά, σε έναν απομονωμένο λόφο, που δέσποζε ένα πυκνό δάσος ,ξεχώριζε ένα σπιτάκι φτωχικό, μικρό και περιποιημένο, χωρίς πολλά στολίδια και πολύχρωμα φωτάκια. Το σπίτι του μικρού Δανιήλ. Ζούσε εκεί μαζί με τη μητέρα του. Νωρίτερα στόλισαν το δεντράκι τους και έφτιαξαν κουραμπιέδες. Η μητέρα του κοιμόταν κουρασμένη δίπλα στο τζάκι, ο Δανιήλ αγνάντευε αφηρημένος τον ουρανό. Ανάμεσα στα αμέτρητα αστέρια ξεχώρισε ένα. Ήταν πιο φωτεινό. Σαν να τον καλούσε...ένιωθε πως κάτι του ψιθύριζε να το ακολουθήσει.
Και τότε ξαφνικά κινήθηκε. Έσκισε τη σκοτεινιά του ουρανού και κατέβηκε χαμηλά.... Μία ολόχρυση λάμψη φώτισε το λόφο και η νύχτα έγινε μέρα... Το παιδί έμεινε με το στόμα ανοιχτό. Αψηφώντας το τσουχτερό κρύο έβαλε το σκουφί του και έτρεξε ψηλά στο λόφο γεμάτο περιέργεια. Το χιόνι έπεφτε πυκνό.

Όταν έφτασε εκεί νόμιζε πως ονειρευόταν... εντυπωσιασμένος και άφωνος κοιτούσε όλο έκπληξη. Το χιόνι σταμάτησε και το φεγγάρι ξεπρόβαλλε από τα βουνά. Μόλις πλησίασε πιο κοντά, ένιωσε ηρεμία. Ήταν ένα αληθινό αστέρι, όπως αυτά που ταξιδεύουν στο Σύμπαν. Οι σκέψεις στο μυαλό του πολλές και μπερδεμένες. Πώς βρέθηκε άραγε εδώ; Γιατί έπεσε από τον ουρανό; Φαινόταν κουρασμένο σαν να είχε ταξιδέψει από μακριά. Προσπάθησε να επικοινωνήσει μαζί του χωρίς όμως να παίρνει καμία απάντηση. Άρχισε να χιονίζει και ο Δανιήλ κρύωνε... Πήρε αγκαλιά το αστέρι. Το φως του δεν τον έκαψε· τον ζέστανε… «Μη φοβάσαι», ψιθύρισε... στο αστέρι;...στον εαυτό του; Το πήρε σπίτι του. Του έδωσε ζεστή σοκολάτα και μελομακάρονα. Τρώνε τα αστέρια μελομακάρονα; Στα παραμύθια ίσως… Ακούμπησε το αστέρι στο ξύλινο τραπέζι και ξάπλωσε στο κρεβατάκι του. Όλη τη νύχτα το φως του τρεμόπαιζε...



Πέρασαν μέρες. Και τότε σκέφτηκε κάτι στενάχωρο... το αστέρι δεν ανήκε εδώ, αλλά στον ουρανό. Έπρεπε να γυρίσει πίσω... Ανέβηκε στο λόφο... Μέρα νύχτα προσπαθούσε, αλλά μάταια. Το αστέρι γύριζε πάντα πίσω. Μήπως υπήρχε κάποιος λόγος; Μήπως είχε κάποια αποστολή;
Μια νύχτα επέστρεφε μετά από μία ακόμα αποτυχημένη προσπάθεια,... κανείς δεν περπατούσε στους άδειους δρόμους . Από τα κλειστά παράθυρα έβλεπε ανθρώπους να κάθονται σε τραπέζια και να τρώνε... Περνώντας από την εκκλησία κάθισε να ξεκουραστεί και θυμήθηκε… Ήταν παραμονή Χριστουγέννων...η εκκλησία άδεια. Μόνο το καντήλι έλαμπε στην εικόνα της Γέννησης.
Κοίταξε το Χριστό στη φάτνη, τη Μαρία, τον Ιωσήφ, τους μάγους και το άστρο που έλαμπε. Και τότε η σκέψη του φωτίστηκε...το αστέρι που κρατούσε ήταν το Αστέρι του Χριστού, που κάποτε έδειξε στους μάγους τον δρόμο.
Και τώρα είχε κατέβει ξανά για κάποιο λόγο....να κάνει τους ανθρώπους να νιώσουν ξανά μέσα τους στο πνεύμα του Χριστουγέννων! Να τους διδάξει ότι τα Χριστούγεννα δεν είναι μόνο δώρα και κάρτες με λεφτά...είναι η αγάπη για τον Χριστό και οι προσευχές σε Αυτόν....η αγάπη που μοιραζόμαστε. Η αποστολή δεν ήταν να δείξει το δρόμο προς τη Βηθλεέμ αλλά τον δρόμο ξανά προς το Θεό. Το παιδί ένιωσε μέσα του το αστέρι να λέει: «Δεν μπορώ να επιστρέψω στον ουρανό. Ήρθα να θυμίσω στους ανθρώπους το θαύμα της Γέννησης.»
Δάκρυα έτρεξαν. Το αστέρι άρχισε να λάμπει πιο δυνατά… Βγήκε έξω τρέχοντας. Το αστέρι ακολουθούσε, σαν ένα μικρό θαύμα που μόνο τα Χριστούγεννα μπορούσε να συμβεί. Έλαμψε ο τόπος. 

Η είδηση μαθεύτηκε... Όλοι κοίταζαν με το στόμα ανοιχτό ταραγμένοι και άφωνοι ακολουθούσαν, χωρίς να μπορούν να εξηγήσουν τι συνέβαινε… Ο Δανιήλ με το αστέρι πέρασαν από όλα τα δρομάκια και με όλον τον κόσμο μαζί επέστρεψαν στην εκκλησία... τότε όλοι κατάλαβαν… Η εκκλησία πλημμύρισε κόσμο και μέσα στη σιωπή ξανάνιωσαν τη μαγεία του Χριστουγέννων... Χαμόγελα ζωγραφίστηκαν στα πρόσωπά τους...οι καρδιές τους ζεστάθηκαν και αγκαλιάστηκαν.
Από τότε, κάθε Χριστούγεννα, οι άνθρωποι πριν πάνε στην εκκλησία ανάβουν ένα κερί στο παράθυρο... να καίει όλη τη νύχτα... Έτσι το αστέρι παίρνει δύναμη κι εμείς από αυτό...

Χαμιώτικα νέα (Σάββατο, 20,12.2025) 

https://www.haniotika-nea.gr/paidotopos-to-asteri-toy-christoy-ena-christoygenniatiko-paramythi-st1-taxi-i-sch-naystath-oy-kritis/

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

ΘΑΜΠΑ... ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 

Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

Zούµε µια εποχή, δεν θα πω δύσκολη αλλά διαφορετική, που -τις περισσότερες ίσως φορές άκρως υποκριτικά- θέλουµε να υποδείξουµε ότι µας ενοχλεί η έλλειψη αλήθειας αλλά στην ουσία δεν κάνουµε τίποτα για να την… προστατεύσουµε και να την αναδείξουµε, έρµαια κι εµείς της καταπατηµένης ουσίας που χάνεται µέσα στην “καταναλωτική” προπαγάνδα για µια ζωή... ευτυχισµένη! Σε µία τέτοια παράξενη και διαφορετική εποχή, η γιορτή των Χριστουγέννων όλο και περισσότερο χάνει το αληθινό της νόηµα! 
Από πού τάχα να ξεκινήσουµε;
Ίσως πρώτα και κύρια από την... ‘‘αποµάκρυνση’’ της όµορφης λέξης “Χριστούγεννα” που εντός της περικλείει όλα τα νοήµατα και την καταλλαγή όπως αυτή µπορεί να βιωθεί ή έστω να την “αγγίξουµε” καθώς τη διαβάζουµε ή την προφέρουµε µε όλα τα δυνατά γράµµατα που την ορίζουν, κατανοώντας τη σύνθεσή της:
Χριστού-γένα!
Κι έπειτα να ενοήσουµε ότι αυτό ακριβώς το γεγονός γιορτάζουµε τούτες τις µέρες του χρόνου, και µόνο τούτες! Γιατί οι… -όσο περνούν τα χρόνια όλο και νωρίτερα- στολισµοί που µε βία παρουσιάζονται στα µάτια µας, αποτελούν µία παράκρουση που δεν κάνει τίποτα άλλο από το να συγχύζει τους εγκεφάλους µικρών και µεγάλων, και πάλι στοχεύοντας στην καταναλωτική τους µανία!
Κατανοητό(!!!) µιας και ο άνθρωπος έχει καταντήσει πια να αντιµετωπίζεται ως “καταναλωτής”, ως “πελάτης”, που σε ένα σύγχρονο τρόπο ζωής οδηγείται να περιορίζει τις ανάγκες του στις ψευδαισθήσεις που του δηµιουργούν κάθε είδους προϊόντα που του πλασάρονται ως πανάκεια για να ικανοποιήσει τα καταναλωτικά του ένστικτα που είναι τεχνηέντως ‘‘υπεραναπτυγµένα’’! Μεγάλη κουβέντα...
...Κι όσο για τα Χριστούγεννα, παρατηρούµε όλο και περισσότερο µία εκκοσµικευµένη γιορτή µε απούσα την ιστορία της Γέννησης του Θεανθρώπου, που πλέον δεν είναι βιωµατικά συνδεδεµένη ειδικά στις νεότερες γενιές! Ποιος το αποκλείει λοιπόν, ότι σε κάποια λίγα χρόνια, η Ιστορία αυτή να χαθεί µες στην πολλή θολούρα των διακοσµητικών, των φωτακιών, των κάθε λογής   µπιχλιµπιδιών που προσπαθούν να µας κάνουν να γιορτάζουµε απόντος του Εορτάζοντα! 

(Χανιώτικα νέα, 17.12.2025) 

ΠΟΙΗΣΗ

 ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ 

Οι παππούδες παίζουν βόλους 

με τα εγγόνια των-

σαν τα μάτια των τους φυλάγουν

μαζί με τα όποια πολύτιμα. 

Όλοι οι βόλοι στα εγγόνια. 

Τα εγγόνια παίζουν ηλεκτρονικά παιχνίδια

στα τελευταίας τεχνολογίας κινητά των-

αύριο, μεθαύριο 

θα τ’ αντικαταστήσουν μ’ άλλα.

Όλα τα ηλεκτρονικά παιχνίδια στους παππούδες. 

Χαμογελά ο Θεός όταν παίζουν 

τα εγγόνια με τους παππούδες των. 

Παιδαριογέροντες… *

*Η λέξη «παιδαριογέροντες» προέρχεται από τη βυζαντινή αγιογραφία, όπου τα παιδάρια – νήπια, και προπάντων το Θείο Βρέφος, εικονίζονται με σοβαρή, σχεδόν γεροντική, έκφραση.

ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ (" Τα χελιδόνια του μοναχού" , Β' Έκδοση, " Πυξίδα της Πόλης" , Κοινωφελές Ίδρυμα "Αγία Σοφία", Χανιά 2020)

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ (Κοκμοτού, 13.12.25)

 ΣΤ΄ΤΑΞΗ ΔΗΜ. ΣΧ. ΒΑΡΥΠΕΤΡΟΥ 

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΣΤΟ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ

Καλοί µου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Με κάποια απ’ τα επαγγέλµατα του κοντινού, µα και του λιγότερου κοντινού, χθες, που έχουν «επιβιώσει» διαφορετικά στο σήµερα και συγκεκριµένα µ’ αυτά του ταχυδρόµου, του φαρµακοποιού, της µαίας (µαµής) του δασκάλου, του φαροφύλακα, του κουρέα και µε άλλα, ασχολούνται τα Εκτάκια του ∆ηµ. Σχ. Βαρυπέτρου Χανίων στα κείµενα (και µε κάποια άλλα στις ζωγραφιές τους), που φιλοξενούνται στον σηµερινό Παιδότοπο. Ύστερα απ’ το αντί προλόγου κείµενο της γνωστής και από άλλες εργασίες µαθητών της, δασκάλας τους Αναστασίας Κοκµοτού. «Πρέπει να µιλήσουµε και να δώσουµε εικόνες για έναν κόσµο που χάνεται», γράφει στο κείµενό της. ∆εν θα το κρύψω ότι µου άρεσαν πολύ και οι εργασίες των παιδιών, και βέβαια ο πρόλογος της δασκάλας. Κατάπολλα τα ευχαριστώ µου για τη συνεργασία καλή µου συναδέλφισσα και συνάδελφε δ/ντη του Σχολείου Βαγγέλη Παγωνίδη! 
Σας χαιρετώ µε αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος - λογοτέχνης

Θυμάμαι τον θείο μου που είχε δώσει ένα πενηντάρικο στον τελάλη του χωριού να διαλαλήσει στην πλατεία ότι όλοι ήταν προσκαλεσμένοι στα προικιά της κόρης του, το απόγευμα πριν τους αρραβώνες. Εκεί θα εβλεπαν τον γιούκο κι άλλα πολλά.

Τελάλης, σεργιάνι, διαλαλήσει γιούκος, άγνωστες λέξεις για τους μαθητές μου. Τι να πρωτοεξηγήσω. Σε κάθε παλιό επάγγελμα που δεν υπάρχει πια ή που έχει εξελιχθεί πρέπει να μιλήσουμε και να δώσουμε εικόνες για έναν κόσμο που χάνεται.

Η δασκάλα της τάξης Αναστασία Κοκμοτού

Ο ταχυδρόμος σήμερα είναι πιο εύκολο επάγγελμα σε σχέση με τα παλιότερα χρόνια. Τώρα  μετακινείται με όχημα ενώ στο παρελθόν πήγαινε με τα πόδια ή στην καλύτερη περίπτωση με ποδήλατο. Όμως το καλοκαίρι τον έκαιγε ο ήλιος και τον χειμώνα τον έδερνε το ξεροβόρι κι η βροχή. Σε λίγα χρόνια θα μεταφέρει μόνο αυτά που επιθυμεί ο αποστολέας ή ο παραλήπτης να παραδοθούν χέρι με χέρι. Οι λογαριασμοί είναι ήδη σε ηλεκτρονική μορφή, τα προσωπικά μηνύματα στέλνονται με το κινητό στο viber, facebook,instagram,emaλ κλπ. Ελπίδα Γιανναράκη

Στην Ιατρική, πολύ παλιά, τα φάρμακα δεν υπήρχαν, οπότε οι γιατροί αναγκάζονταν να καταφύγουν σε φυτικά βάμματα, μαντζούνια αμφίβολης αποτελεσματικότητας και σε γιατροσόφια για να θεραπεύσουν τις ασθένειες. Κάποιοι οπισθοδρομικοί άνθρωποι εξακολουθούν να τα χρησιμοποιούν και σήμερα. Δεν έχουν εμπιστοσύνη δηλαδή στην επιστήμη η οποία προοδεύει γοργά. Η εξέλιξη της φαρμακολογίας, της ρομποτικής χειρουργικής, της βιοπληροφορικής με τις προσομοιώσεις των ασθενειών και τη δράση τους στον οργανισμό έχει οδηγήσει την ιατρική σε άλλο επίπεδο. Σήμερα με  την πρόληψη και την έγκαιρη διάγνωση πολλές ασθένειες θεραπεύονται.  Στέφανος Παπανικολάου

Από τα αρχαία χρόνια υπήρχε το επάγγελμα της μαμμής. Η μαμμή εξυπηρετούσε κυρίως τα χωριά και τις μικρές πόλεις.   Δεν εκπαιδευόταν σε σχολή αλλά τις γνώσεις τις είχε πάρει από μια άλλη μαμμή πεπειραμένη. Ήταν γνωστή και την καλούσαν στο σπίτι της ετοιμόγεννης. Έμενε εκεί στο σπίτι για όσο χρειαζόταν. Στη διάρκεια του τοκετού –χωρίς παρουσία γιατρού και ιατρικών εργαλείων- είχε αποκλειστικά την ευθύνη. Οι γιατροί ήταν λίγοι, οι γυναίκες γεννούσαν πολλά παιδιά και δεν υπήρχαν τόσα νοσοκομεία όσα είναι σήμερα.  Όταν γεννούσε με το καλό η γυναίκα, φρόντιζε το μωρό και τη λεχώνα δίνοντας παράλληλα οδηγίες για τον θηλασμό, υγιεινή και των δυο και πώς θα πορεύονταν  στη συνέχεια. Σήμερα λέγεται μαία και σπουδάζει σε πανεπιστήμιο για να κάνει αυτήν  τη δουλειά. Επίσης στις σχολές αυτές φοιτούν και άντρες.  Παλιά μόνο γυναίκα θα ήταν μαμή. Υπάρχει και μια ταινία “H κυρά μας η μαμμή” που μας αρέσει πολύ. Δανάη Αλυγιζάκη, Άρτεμις Κανδυλάκη, Κάλλια Αποστολάκη

Παλιά οι δάσκαλοι ήταν πολύ διαφορετικοί, ας δώσω ένα παράδειγμα. Λοιπόν, τότε χτυπούσαν με τη βέργα στο χέρι όταν οι μαθητές ήταν ζωηροί ή όταν αργούσαν στο μάθημα. Κάθονταν σε μια έδρα πού ηταν πάνω σε μια εξέδρα και έβλεπαν τους μαθητές από ψηλά. Έγραφαν με κιμωλίες. Σήμερα πολλοί πίνακες είναι διαδραστικοί Οι δάσκαλοι δε δέρνουν, μόνο φωνάζουν αλλά κι εμείς φωνάζουμε και τότε οι δάσκαλοι φωνάζουν πιο πολύ. Παλιά οι μαθητές μάθαιναν το μάθημα και το έλεγαν απ΄έξω ενώ σήμερα οι δάσκαλοι το εξηγούν καλύτερα και όταν πας στο σπίτι λύνεις εύκολα τις ασκήσεις. Πολύ παλιά οι μαθητές πλήρωναν τα βιβλία ενώ σήμερα όχι. Α! Οι μαθήτριες φορούσαν μπλε στολές που τις έλεγαν ποδιές. Αυτά για τους δασκάλους.  Κατερίνα Σηφάκη

Το επάγγελμα του φαροφύλακα αποτελεί ένα από τα παλαιότερα επαγγέλματα τα οποία τείνουν να εξαφανιστούν. Ειδικά στη χώρα μας είναι ελάχιστοι φαροφύλακες. Η δουλειά  τους είναι να φροντίζουν τον φάρο και να καθοδηγουν τα πλοία να μην περάσουν από επικίνδυνα σημεία και βουλιάξει το πλοίο. Σήμερα οι φαροφύλακες δουλεύουν στο πολεμικό ναυτικό. Κατερίνα Τουρνά

Ο κουρέας παλιά δούλευε στο ύπαιθρο. Εντόπιζε ένα μέρος που δε φυσούσε και κούρευε. Αργότερα πήγαινε στα καφενεία που οι άντρες κουβέντιαζαν, έπαιζαν χαρτιά, διάβαζαν εφημερίδες και παράλληλα κουρευε όποιον επιθυμούσε να κουρευτεί. Ο παραδοσιακός κουρέας είχε την χειροκίνητη μηχανή, ψιλή ή χοντρή, το καλοτροχισμένο ψαλίδι και το λουρί για το τρόχισμά του. Δεν υπήρχε ο αφρός ξυρίσματος, μόνο το σαπούνι. Ο μπαρμπέρης εκτός από την τέχνη του κουρέα και του ξυρίσματος έκανε και τον οδοντίατρο ή τον γιατρό, ανάλογα με το τι χρειαζόταν ο πελάτης.Σήμερα ο κουρέας έχει  το μαγαζί του. Τα εργαλεία του είναι πάρα πολλά. Ηλεκτρική μηχανή, ψαλίδια χτένες και προϊόντα για τα μαλλιά. Και πολλά διαφορετικά κουρέματα που πρέπει να γνωρίζει.  Γιώργος Αποστολάκης 

Χανιώτικα νέα (Σάββατο, 13.12.2025) 

https://www.haniotika-nea.gr/paidotopos-epaggelmata-sto-chthes-kai-sto-simera-st-039-taxi-dim-scholeio-varypetroy/

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

ΕΝ ΧΑΝΙΟΙΣ: ΤΡΕΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΗΜΕΡΕΣ

Γράφει ο Νεκτάριος Ευ Κακατσάκης 

Σε τρία γεγονότα που συνέβησαν σε τρεις µέρες θα αναφερθούµε όσο το δυνατόν πιο περιληπτικά! Πόσο όµοιες ή πόσο διαφορετικές είναι µεταξύ τους, οι συγκεκριµένες περιπτώσεις, µένει να το αναλογιστούµε! 
Περίπτωση Α’) Κυριακή απόγευµα, κεντρικοί δρόµοι των Χανίων κλειστοί για κάποιες ώρες µε… περιφρούρηση από την Τροχαία, για τον “Νυχτερινό δρόµο των Χανίων”, ένα αγώνα τρεξίµατος που διοργανώθηκε από τον Σύλλογο ∆ροµέων Κρήτης! Οδηγοί που δεν ήταν υποψιασµένοι προσπαθούσαν να περάσουν, έκαναν κύκλους µε τα αυτοκίνητά του προσπαθώντας να φτάσουν στον προορισµό του! Τέλος καλό, όλα καλά!
Περίπτωση Β’) ∆ευτέρα µεσηµέρι, η κινητοποίηση των κτηνοτρόφων των Χανίων, δυναµική, µαζική, τους οδηγεί ως την περιοχή του Ακρωτηρίου, στην περιοχή κοντά στο αεροδρόµιο ∆ασκαλογιάννης!
Η συγκεκριµένη κίνησή τους είχε  προαναγγελθεί εδώ και πολλές µέρες, όπως και η πρόθεσή τους να αποκλείσουν για κάποιες ώρες το αεροδρόµιο Χανίων ειρηνικά και να διαδηλώσουν και µε αυτό τον τρόπο τα αιτήµατά τους προς το κεντρικό κράτος!
Σε αυτή την περίπτωση, την εµφάνισή της έκανε µία διµοιρία ΜΑΤ που προσπάθησε να τους αποτρέψει αλλά η... προσπάθειά της απέβη άκαρπη! Οι διαδηλωτές τελικά… λόγω της όλης “ανακατωσούρας” και των επεισοδίων αποφάσισαν να  διανυκτέρευσουν µέσα στο αεροδρόµιο “∆ασκαλογιάννης”. Σε διαφορετική περίπτωση θα µπορούσαν να καθίσουν για δυό-τρεις ώρες και να επιστρέψουν στα σπίτια τους.
Περίπτωση Γ’) Τρίτη πρωί, καταφθάνει στο λιµάνι της Σούδας κρουαζιερόπλοιο «το οποίο αναµενόταν να µεταφέρει Ισραηλινούς στρατιωτικούς». Το γεγονός κινητοποιεί κόσµο, πολύ λιγότερο απ’ ό,τι εκείνον της προηγούµενης περίπτωσης. Ο κόσµος συγκεντρώνεται φωνάζοντας συνθήµατα κατά των Ισραηλινών στρατιωτικών κ.ά.
Απέναντί σε αυτούς βρίσκονται περισσότερες από... 10 διµοιρίες των Μονάδων Αποκατάστασης Τάξης (ΜΑΤ) που φαίνονται να είναι… καλύτερα προετοιµασµένοι να αντιµετωπίσουν τους… αντιπάλους τους, απωθώντας τους και εγκλωβίζοντάς τους!
Ρεπόρτερ της εφηµερίδας καταγράφει την εξής στιχοµυθία «“Πηγαίνετε αν τολµάτε στους αγρότες” ανέφεραν διαδηλωτές, “εµείς δεν ήµασταν χθες, σήµερα ήλθαµε και άλλαξαν τα δεδοµένα” απάντησε άνδρας των ΜΑΤ».
Πoικίλλα τα συµπεράσµατα που µπορούν να εξαχθούν από όλες τις παραπάνω περιπτώσεις!

Χανιώτικα νέα (Τετ'αρτη, 10.12.2025) 

ΠΟΙΗΣΗ

ΤΟ ΜΟΙΡΟΛΟΪ ΤΩΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ 

Τραγουδήσαμε πάλι

το τραγούδι της θάλασσας,

που σηκώνει στη ράχη της

τις αλετριές των καραβιών.

Τραγουδήσαμε πάλι

το τραγούδι του έρωτα,

της λεμονιάς

με τη ξεχασμένη μέλισσα.

Τραγουδήσαμε πάλι

το τραγούδι της ανυφάντρας,

που ήταν γραμμένο με πόθους

στο πανί του αργαλειού της.

Τραγουδήσαμε πάλι

το τραγούδι του ψαρά,

που ξόμεινε χρονιάρες μέρες

κυνηγώντας το ψωμί του,

βάζοντας για δόλωμα

τα όνειρά του.

Τραγουδήσαμε πάλι

το τραγούδι του καλόγερου

τ’ ανακατεμένο με χώμα και θεό.

Τραγουδήσαμε πάλι

το τραγούδι του φαντάρου,

που περιμένει απολυτήριο.

Ύστερα, κάναμε σωρό

όλα αυτά τα τραγούδια,

τους δώσαμε φωτιά

κι αρχίσαμε να τα μοιρολογούμε… 

ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ

("ΚΑΖΟΒΑΡ", Γ' Έκδοση, 2014)

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ (Ντούζα, Σάββατο, 6.12. 2025)

 ΜΑΡΙΑ ΒΟΓΙΑΤΖΑΚΗ ΝΤΟΥΖΑ

ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΓΙΟΡΤΗ Τ' ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

 Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!

Του Αγίου Νικολάου σήμερα, του προστάτη των ναυ-τικών, σύμφωνα με τη λαϊκή μας παράδοση. Σ’ αυτόνείναι αφιερωμένος ο σημερινός Παιδότοπος που φι-λοξενεί κείμενα και εικόνες της ιδιαίτερα γνωστής, για τις εικονοϊστορίες της στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης Χανιώτισσας φιλολόγου, ποιήτριας και εικονογράφου Μαρίας Βογιατζάκη – Ντούζα. Έχει τον δικό της

ξεχωριστό τρόπο η εκλεκτή αυτή πνευματική δημιουργός του τόπου μας να τον υπηρετεί και να τον προβάλλει. Πολύ την ευχαριστώ για το υλικό που μου έστειλε.Χρόνια πολλά στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες. Βοήθεια όλων μας ο Άγιος Νικόλαος.

Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης, δάσκαλος - λογοτέχνης

Για τα "Νικολοβάρβαρα"

[…] Τρεις Άγιοι κοντά-κοντά έχουν την εορτή τους,

μα κι οι καιροί συνορισιό έχουνε μεταξύ τους

Μάχη θα δώσουν άγρια, ποιος θα επικρατήσει

κι ο νικητής Χριστούγεννα θα μας καλημερίσει

Ο Άγιος Σάββας ξεκινά και με βροχή και χιόνι

κι η Αγιά Βαρβάρα από κοντά το κρύο δυναμώνει

Ο Άγιος Νικόλας καθιστός σε καραβιού τιμόνι

ό,τι ξεχάσαν οι άλλοι δυο, εκείνος το παγώνει.

Δύσκολο το τριήμερο αυτό του Δεκεμβρίου,

π' ως λέει η παράδοση, είν' η αρχή του κρύου

Αγαπημένους Άγιους οι χριστιανοί γιορτάζουν

γι' αυτό "Νικολοβάρβαρα" το τρίμερο ονομάζουν

Στον Άγιο Νικόλαο

Ο Άι Νικόλας έρχεται κι ο Άγιος Σάββας φεύγει,

μα ναυτικούς και άρρωστους πάντα να προστατεύει

η χάρη τους και όλους μας να σκέπει η εύνοια τους,

για να 'χουμε-όπου είμαστε-και τη βοήθεια τους

Μέρα γιορτής των ναυτικών η σημερινή τιμάται,

μα ο Άι Νικόλας ,εύχομαι, πάντα να μας θυμάται

Να κουμαντάρει της ζωής όλων μας το καράβι

και να 'ναι ο καπετάνιος του απ' το πρωί ως το βράδυ

Να οδηγεί τους δρόμους μας σ' απάνεμο λιμάνι

και τρικυμίες-όσες βρει-μπουνάτσες να τις κάνει

Άγιε Νικόλα μου καλέ…

Άγιε Νικόλα μου καλέ κι εφέτος στη γιορτή σου,

στεριάς και θάλασσας καημούς διώξε μακριά, θυμήσου

Το Εμπορικό μας Ναυτικό και το Πολεμικό μας

προστάτευε, μα φύλαγε και κάθε ναυτικό μας

Στη Σύρο, στον Πολύγυρο, στον Βόλο, στην Κοζάνη,

Σητεία, Αλεξανδρούπολη, ως Γαλαξείδι φτάνει

η χάρη σου, που βρίσκεται εκεί λαμπρός ναός σου,

γιατί είσαι ο πολιούχος τους, προστάτης των πιστών σου.

Όλου του κόσμου ναυτικούς, Άγιε, προστατεύεις

και το μπορείς τα κύματα όλα να τα μερεύεις

Βαρκούλα ή ψαρότρατα, πλοίο μικρό ή μεγάλο,

την προστασία σου, Άγιε, γυρεύει δίχως άλλο

Σ' όσα ταξίδια σου έτυχε, φουρτούνα να ξεσπάσει

η χάρη σου το μπόρεσε, να τηνε κατευνάσει

Γι' αυτό και όλοι οι ναυτικοί ζητούν την εύνοιά σου

και όλα τα πλεούμενα έχουν το εικόνισμα σου

Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου Σπλάντζιας Χανίων

Στην παλιά πόλη των Χανιών, στης Σπλάντζιας την πλατεία,

βρίσκεται τ' Άι Νικόλαου περίτεχνη εκκλησία

Για μοναστήρι χτίστηκε στην Ενετοκρατία

κι ήταν η ομορφότερη της πόλης εκκλησία

Σαν μπήκαν Τούρκοι στα Χανιά, τέμενος θα την κάνουν,

"Χιουγκάρ Τζαμι(σί) την είπανε, για χάρη του Σουλτάνου

Σαράντα μέτρα μιναρέ στο πλάι της θα στήσουν

και δυο εξώστες όμορφοι, θα τον διακοσμήσουν

Αφού το πήραν χριστιανοί, το κάμαν εκκλησία (1928),

του Άγιου Νικόλαου να 'χουν την προστασία

Στα χρόνια τα μετέπειτα, καμπαναριό θα χτίσουν (1950),

μα και το μιναρέ εκεί ως ήταν, θα αφήσουν

Έχει ιστορία η εκκλησιά, έχει και ομορφάδα,

γιατί ‘ναι ο μοναδικός ναός

με μιναρέ-καμπαναριό σε όλη την Ελλάδα

Ο Άγιος Νικόλαος προστάτης των ναυτικών

Στους Άγιους Τόπους θέλησε ,

να πάει να προσκυνήσει,

με πλοίο το ταξίδι αυτό

είχε αποφασίσει

Όμως καθώς ταξίδευαν,

ξέσπασε τρικυμία

και τους συνταξιδιώτες του

τύλιξε η αγωνία

Ο Άγιος δε φοβήθηκε,

δεν έχασε την πίστη

και στον Θεό ευλαβικά

για όλους προσευχήθη

Η θάλασσα ηρέμησε

κι έφτασαν στο λιμάνι

κι έκτοτε κάθε ναυτικός

προστάτη του τον βάνει

Όλου του κόσμου οι ναυτικοί

κι όλα τα σωματεία,

έξι Δεκέμβρη τον τιμούν

μ' επίσημη αργία

Άγιος Νικόλαος

Είναι απ' τους δημοφιλέστερους Αγίους,

που έχει η Εκκλησία αγαπήσει

και τιμάται σε Ανατολή και Δύση

Γεννήθηκε στα Πάταρα της Λυκίας,

από χριστιανούς και πλούσιους γονείς,

που τον μεγάλωσαν με προσευχή και με νηστεία,

μα και της μόρφωσης πήρε τα αριστεία

Αγάπησε τους συνανθρώπους του πολύ

και τους εμοίρασε όλη του την περιουσία,

για ν' αφιερωθεί στην Εκκλησία

Στα Μύρα της Λυκίας όταν έγινε Αρχιεπίσκοπος,

προκάλεσε σ' ειδωλολάτρες την οργή

που τον συνέλαβαν και τον βασάνισαν πολύ

Αποφυλακίστηκε επί Μεγάλου Κωνσταντίνου

κι ήταν μεγάλο το ποιμαντικό του έργο

Κοιμήθηκε ειρηνικά 6 Δεκεμβρίου(343)

και πήρε τ' όνομα του Μυροβλήτη Αγίου

Είχε το χάρισμα-όσο ήταν στη ζωή-

να κάνει θαύματα, να σώζει τους ανθρώπους,

να γαληνεύει τα νερά των θαλασσών

και τα καράβια να οδηγεί σ' ήσυχους τόπους

Χανιώτικα νέα (Σάββατο, 6.12.25) 

Ένα μέρος των λειψάνων του βρίσκονται στην Βασιλική

Αγίου Νικολάου στο Μπάρι της Ιταλίας

κι ένα μέρος στον ναό του Αγίου Νικολάου

στο νησάκι Λίντο της Βενετίας

Στην Ιταλία τα μετέφερε ο Αλέξιος Β' Κομνηνός, όταν τα Μύρα

κατακτήθηκαν από τους Σελτζούκους Τούρκους

Εις τα Νικολοβάρβαρα, πάντα ο καιρός παγώνει,

έρχεται κρύο τσουχτερό, μα έρχεται και χιόνι.

Χανιώτικα νέα (Σάββατο, 6 Δεκεμβρίου 2025) 

https://www.haniotika-nea.gr/paidotopos-simera-einai-i-giorti-t-agioy-nikolaoy/