ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

 Α3 4ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΧΑΝΙΩΝ 

Η ΕΥΔΟΚΙΑ ΣΚΟΡΔΑΛΑ - ΚΑΚΑΤΣΑΚΗ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ΜΑΣ

Καλοί µου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Για την επίσκεψη της συγγραφέα Ευδοκίας  Σκορδαλά - Κακατσάκη στην τάξη τους, στο πλαίσιο ενός Προγράµµατος Φιλαναγνωσίας τον προηγούµενο µήνα, µας µιλούν στον σηµερινό Παιδότοπο τα παιδιά της Α1 τάξης του 4ου Γυµνασίου Χανίων, µετά το εν είδει προλόγου κείµενο τής και υπεύθυνης για το πρόγραµµα καθηγήτριάς τους Κατερίνας Κλωθάκη. «Τύχη µας να γνωρίσουµε τη συγγραφέα Ευδοκία  Σκορδαλά- Κακατσάκη», γράφει ένα από τα παιδιά… Τύχη, ωστόσο και για τη συγγραφέα να τα γνωρίσει. Τύχη για όλους-όλες τους-τις συγγραφείς να επισκέπτονται τα παιδιά στις τάξεις του και να µιλούν για το έργο τους. Σε κάθε ευκαιρία και όχι µόνο, µε αφορµή την Ηµέρα του Παιδικού Βιβλίου. Συγχαρητήρια, κυρία Κατερίνα Κλωθάκη, για το πρόγραµµα Φιλαναγνωσίας που “τρέξατε” τη φετινή σχολική χρονιά στο σχολείο σας. Να χαίρεστε τους µαθητές σας και να σας χαίρονται!

Σας χαιρετώ µε αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος - λογοτέχνης

Με ιδιαίτερο ενθουσιασμό αγκάλιασαν οι μαθητές του Α3 ,του 4ου Γυμνασίου Χανίωντο Πρόγραμμα Φιλαναγνωσίας που ξεκινήσαμε τον περασμένο Νοέμβριο .

Οι δράσεις κορυφώθηκαν με την ευκαιρία που είχαν οι μαθητές να γνωρίσουν από κοντά την εξαιρετική συγγραφέα Ευδοκία Σκορδαλά - Κακατσάκη ,αφού πρώτα την είχαν ‘γνωρίσει’ και θαυμάσει μέσα από τα βιβλία της. Η χαρισματική της προσωπικότητα , η ευγένεια της ,το ευρηματικό της χιούμορ κέρδισαν το ενδιαφέρον των φιλομαθών μαθητών μας. Είχαν την ευκαιρία να μάθουν ποια είναι τα στάδια συγγραφής μιας λογοτεχνικής ιστορίας μέχρι να φτάσει στα χέρια των αναγνωστών και πώς μπορεί ένα βιβλίο να γίνει έμπνευση για μια θεατρική παράσταση ,για ένα ποίημα ,ένα τραγούδι και για μια πλούσια εικονογράφηση .Τα παιδιά έγιναν για λίγο δημοσιογράφοι και εικονογράφοι αφού η κ. Ευδοκία τους ενθάρρυνε στη δημιουργικότητά τους!

Είχαμε την τύχη να μας διαβάσει με τη ζεστή φωνή της αποσπάσματα από έργα που δεν έχουν ακόμα εκδοθεί και η λαχτάρα να το πάρουμε στα χέρια μας εκφράστηκε αυθόρμητα !

Ευδοκία ,σε ευγνωμονώ για τη φιλία σου και τη συνεργασία σου .

Να είσαι άξια ,δημιουργική και αειθαλής πάντα!

Κατερίνα Κλωθάκη ,φιλόλογος

Τύχη για μας να γνωρίσουμε την συγγραφέα Ευδοκία Σκορδαλά - Κακατσάκη. Μας παρουσίασε τα βιβλία της, μας μίλησε για τα συναισθήματα που ένιωθε, καθώς έγραφε, αλλά και για την χαρά που εισπράττει, κάθε φορά που ανακαλύπτει ένα καινούριο θέμα και του δίνει ζωή μέσα από ένα βιβλίο.

Όλοι εμείς, είχαμε την ευκαιρία, να συνομιλήσουμε μαζί της, να της κάνουμε διάφορες ερωτήσεις, γι' αυτήν και τα βιβλία της. Εκείνη, πάντα ευγενική, φιλική, χαμογελαστή και με αίσθηση χιούμορ, απαντούσε σε όλες τις απορίες μας. Είναι, αρκετά, ευαισθητοποιημένη, με τα παιδιά, προσπαθώντας να δώσει αίσιο τέλος στις ιστορίες της.

Προσωπικά, είμαι πολύ χαρούμενος που γνώρισα ένα τέτοιο πρόσωπο, καθώς με βοήθησε να αγαπήσω περισσότερο τα βιβλία, να γνωρίσω καινούρια πρόσωπα και καταστάσεις, να αναπτύξω το λεξιλόγιό μου και να προσπαθήσω να γίνω καλύτερος άνθρωπος. Κωνσταντίνος Ανέστη Παραδάς

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης συζητήσαμε τις ιστορίες της και τα μηνύματα που παίρνουν στα παιδιά, καθώς τα προβλήματα που συναντάνε οι πρωταγωνιστές των βιβλίων είναι βγαλμένα από τη ζωή. Ακούσαμε ένα τραγούδι σχετικό με το όλο θέμα και ταυτόχρονα ζωγραφίσαμε τα συναισθήματα που μας δημιούργησε όλη αυτή η εμπειρία με την Κυρία Κακατσάκη.

Προσωπικά πιστεύω ότι τα συγκεκριμένα βιβλία είναι κατάλληλα για να περάσουν το μήνυμα στα παιδιά πως η ζωή έχει δυσκολίες και πρέπει να τις αντιμετωπίζουμε με ελπίδα και αισιοδοξία. Το αγαπημένο μου βιβλίο είναι “Ο Ευτύχης και το ουράνιο τόξο” καθώς δείχνει με έναν αισιόδοξο και ευρηματικό τρόπο την αρρώστια του Ευτύχη και την εξηγεί με λεπτομέρειες έτσι ώστε να την καταλάβουν και άτομα μικρότερης ηλικίας. Αυτή η εμπειρία ήταν συναρπαστική και μας έδωσε μηνύματα που θα τα θυμόμαστε για μια ζωή. Αντωνία Πατεράκη

Ήταν πολύ ξεχωριστή εμπειρία η επίσκεψη της κυρίας Ευδοκίας. Μας είπε ότι ξεκίνησε να γράφει στην ηλικία μας και αυτό μας έβαλε σε σκέψεις! Επιπλέον, μας διάβασε και αποσπάσματα από βιβλία της που ετοιμάζονται να εκδοθούν .Είδαμε φωτογραφίες από μια θεατρική παράσταση που έχει εμπνευστεί από τα βιβλία της .

Αυτό που μου έκανε πιο πολύ εντύπωση είναι το τραγούδι που ακούσαμε για την ιστορία του ''Ευτύχη ''.Πολύ 'έντονα συναισθήματα ξυπνάει κάθε βιβλίο της κυρίας Ευδοκίας αφού όλα παρουσιάζουν προβλήματα και προβληματισμούς που μας απασχολούν. Παρουσιάζονται με φανταστικούς χαρακτήρες ,παιδιών- ηρώων και ευρηματικών ζώων ,ενώ η εικονογράφηση σε κάθε βιβλίο είναι πολύ εντυπωσιακή .

Ανυπομονώ να διαβάσω και τα επόμενα έργα της και να τα παρουσιάσει στο σχολείο μας !

Αναστάσιος Ιντζές

Η γνωριμία μας με την συγγραφέα Ευδοκία Σκορδαλά Κακατσάκη ήταν υπέροχη. Μάθαμε πολλά πράγματα για τη διαδικασία της συγγραφής των βιβλίων. Αυτό που μου άρεσε πολύ είναι ότι  μας διάβασε ένα απόσπασμα από το βιβλίο της ''Ο Ευτύχης και το ουράνιο τόξο''. Απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις μας  και μας εξήγησε πόσο μελέτησε και ερεύνησε για να παρουσιάσει ένα τόσο ευαίσθητο θέμα με τρυφερό τρόπο.  Όλα τα βιβλία της Ευδοκίας Σκορδαλά Κακατσάκη έχουν ωραία μηνύματα  και ευαισθητοποιούν  ή προσφέρουν  νέες γνώσεις με μια άλλη ματιά ! Χάρη  στην γνωριμία μας με την συγγραφέα περάσαμε δημιουργικά τον χρόνο μας, μαθαίνοντας πολλά και ενδιαφέροντα .Ήταν μία συναρπαστική  εκπαιδευτική εμπειρία. Εύχομαι να μας δοθεί ξανά η ευκαιρία να μιλήσουμε με την Ευδοκία Κακατσάκη ώστε να μπορέσει να μας παρουσιάσει και άλλα  βιβλία της. Έλενα Απ. Ψαριανού 

Χανιώτικα νέα (Σάββατο, 25.5.2024) 

https://www.haniotika-nea.gr/paidotopos-a3-4oy-gy-nasioy-chanion-i-eydokia-skordala-kakatsaki-stin-taxi-mas/

ΠΟΙΗΣΗ

                                                                      ΑΘΑΝΑΣΙΑ (1941)

Αντί για ψωμί τις μέρες αυτές
δείπνησαν τη λεβεντιά.
Ήπιαν το κρασί της δόξας.
Έτσι χορτάτους τους βρήκε ο θάνατος.
Η Κρήτη φόρεσε το μαύρο τσεμπέρι της
κι έψαλλε το «Χριστός Ανέστη».
Ο θάνατος αυτός ονομάστηκε
Αθανασία.

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης 
"ΚΑΖΟΒΑΡ, Γ΄Έκδοση, " Πυξίδα της Πόλης", Χανιά 2014) 

*Με αφορμή την επέτειο της ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

https://www.facebook.com/kakatsakes/posts/pfbid0ntGGWwfVR3hLaedzbufMDBRDVxQd2DHrjnaDd8wg61w59gsSA1kQAPtwRDBMcb9Wl?comment_id=993195565751399&notif_id=1716103383872818&notif_t=feed_comment&ref=notif

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

ΚΟΛΠΟΣ ΜΗΝ ΜΑΣ ΕΡΘΕΙ ΜΑΚΑΡΙ

Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

Το σύννεφο έφερε βροχή κι έχουµε µείνει… µοναχοί!
Μοναχοί και µόνοι σαν την καλαµιά στον κάµπο, ένα έθνος ανάδελφον που έχω την αίσθηση ότι τώρα περισσότερο από ποτέ προσπαθεί να σταθεί στα σαρακοφαγωµένα πόδια του.
Η Ελλάς του 2000 που τραγουδούσε ο Καζαντζίδης, παραµονές της έλευσης της νέας χιλιετηρίδας, δεν έχει καµία σχέση µε την Ελλάδα του 2024!
Tότε προσπαθούσαµε να γίνουµε τραγουδιστάδες, τώρα είµαστε πληκτρολογάδες, µε λόγο άλογο και όπου βγει!
Ιδανικό κατασκεύασµα που χωράµε σε όποιο χαρτί περιτυλίγµατος µας προµοτάρουν και µας θαµπώσει η λάµψη του! 
Όµως καµία σχέση δεν έχει κι ο κόσµος όπως τον γνωρίζαµε έως τώρα· κι ελάχιστα είναι πλέον εκείνα που µας κάνουν εντύπωση ή µας σοκάρουν!
Το χειρότερο όλων· οι µνήµες µοιάζουν να φθίνουν, ενώ ακόµη και η µνήµη µας γίνεται όλο και κοντύτερη! Πλέον έχει γίνει ένα µε το έδαφος που κάποτε το υπερασπίζονταν οι παππούδες µας και η θωριά µας δεν φαίνεται να φτάνει υψηλότερα! “Μελιγκουνίζουµε”* για επιβίωση, καµιά επιβεβαίωση δεν θα µας κάνει να αναλογιστούµε ότι είµαστε άνθρωποι και πρέπει να ορίζουµε τις τύχες µας! 
∆εν ξέρω αν θα πρέπει να ανησυχούµε πραγµατικά ή αν απλά πρέπει να αποδεχόµαστε µία πραγµατικότητα - πραγµατικό ποτάµι που µε ορµή παίρνει στο διάβα του τα πάντα!
Οι αντιστάσεις όλο και µειώνονται ή υπάρχουν και εµφανίζονται κυρίως στα ανούσια!
Στη Λωρίδα της Γάζας σκοτώνονται παιδιά, άµαχοι, ένας λαός αφανίζεται κι εµείς ξεφαντώνουµε και µαλώνουµε για τη Γιουροβίζιον!
Η Μακεδονία είναι ελληνική, έχει και νεοεκλεγείσα πρόεδρο µα κανένα tik - tok δεν θα διδάξει την Ιστορία!
Copy paste οι φράσεις που παπαγαλίζουµε και όπως µας τις σερβίρουν, θα φτάσει η εποχή που δεν θα γνωρίζουµε την προέλευσή τους ή µήπως ζούµε τώρα αυτήν την εποχή;
Κι όσο για την ακρίβεια, αυτή δεν υπάρχει!
Μας το λέει ο κ. υπουργός και ο e-katanalotis!

Χανιώτικα νέα (Τετάρτη, 15..5.2024) 

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Ε' ΤΑΞΗ ΔΗΜ. ΣΧ. ΒΑΡΥΠΕΤΡΟΥ

 ΉΡΘΕ Η ΑΝΟΙΞΗ, ΗΡΘΕ ΚΙ Ο ΜΑΗΣ... 

Καλοί µου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!

Για την άνοιξη, µε ιδιαίτερη αναφορά στον Μάιο ο λόγος στον σηµερινό, πρώτο µεταπασχαλινό Παιδότοπο από τα παιδιά της Ε΄ τάξης ∆ηµ. Σχ. Βαρυπέτρου, στον απόηχο του εορτασµού της Λαµπρής και της Πρωτοµαγιάς. Μου άρεσαν πάρα πολύ οι εργασίες τους όπως βέβαια και το εισαγωγικό κείµενο της δασκάλας τους, της άγνωστης µου προσωπικά Καλοµοίρας - ∆έσποινας Αραπάκου. Κατά τη δασκάλα και οι µαθητές της… Πολύ σας ευχαριστώ, καλά µου Πεµπτάκια και καλή µου συναδέλφισσα! Όπως βέβαια και τον εκ των διαχρονικών στυλοβατών του Παιδότοπου καλό µου φίλο, διευθυντή τους απ’ τη φετινή σχολική χρονιά, Βαγγέλη Παγωνίδη.
Σας χαιρετώ µε αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος - λογοτέχνης

Άνοιξη… Η εποχή που έρχεται μετά τον χειμώνα και αλλάζει χρώμα στο κάδρο της ζωής μας… Και ο Μάιος είναι κυριολεκτικά ο μήνας της Άνοιξης….Το μουντό γκρι γίνεται έντονο κίτρινο, κόκκινο, πράσινο, μπλε… Γεμίζει τους ανθρώπους με χαρά και αισιοδοξία! Αμέτρητοι είναι οι καλλιτέχνες, που την ύμνησαν και τα έργα τους έμειναν στην ιστορία. Οι μαθητές της τάξης μας σαν άλλοι καλλιτέχνες δημιούργησαν στην τάξη δικά τους τραγούδια και ζωγραφιές για την άνοιξη, ακούγοντας ταυτόχρονα έργα μεγάλων ποιητών, όπως ο Οδ. Ελύτης, που έγραψαν πως «…Αν δεν κουβαλάς την Άνοιξη μέσα σου, πρέπει να μάθεις να την χτίζεις. Από το χειρότερο σκοτάδι στο πιο λαμπερό φως.[…] Και μη στενοχωριέσαι αν ξαφνικά χαθεί ή απλά δεν σου έρθει. Διότι, την Άνοιξη αν δεν την βρεις, την φτιάχνεις» (Εκ του πλησίον, 1998)

ΚΑΛΟΜΟΙΡΑ- ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΡΑΠΑΚΟΥ, Δασκάλα Ε’ τάξης

Η Άνοιξη είναι μία από τις τέσσερις εποχές του χρόνου, ανάμεσα στον χειμώνα και το καλοκαίρι. Το όνομά της σημαίνει άνοιγμα, γιατί κατά τη διάρκειά της «ανοίγουν» τα λουλούδια, τα φυτά, τα δέντρα, τα πουλιά και τα ζώα που βρίσκονταν μέχρι τότε σε χειμερία νάρκη. Πολλοί λαοί γιορτάζουν τον ερχομό της άνοιξης με διάφορες τελετές για να καλωσορίσουν τον ερχομό της. Στην Ελλάδα την Πρωτομαγιά, που είναι η κυρίαρχη γιορτή της Άνοιξης, φτιάχνουμε ένα στεφάνι από λουλούδια της περιοχής μας, το οποίο κρεμάμε στην πόρτα των σπιτιών μας, για να διώξουμε το κακό. Τα στεφάνια παραμένουν στις πόρτες των σπιτιών μέχρι την παραμονή του Άγιου Ιωάννη του Θεριστή (Κλήδονα) στις 23 Ιουνίου, οπότε και καίγονται, για να δοθεί το επίσημο ξεκίνημα του καλοκαιριού με το θερινό ηλιοστάσιο.

ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΖΩΡΤΖΑΚΗΣ

Περίμενα, περίμενα την Άνοιξη να έρθει, \ Το χελιδόνι το μικρό στον ουρανό να παίξει. Τα ήθη και έθιμα της άνοιξης είναι πολλά. Τα «μαρτάκια» τα φορούν τα παιδιά όλο τον μήνα Μάρτιο και σύμφωνα με την παράδοση μάς προστατεύουν από τον ήλιο. Φτιάχνονται από λευκή και κόκκινη κλωστή, που συμβολίζουν την αγνότητα και τη χαρά αντίστοιχα. Τα «χελιδονίσματα» είναι ένα άλλο έθιμο κατά το οποίο παρέες παιδιών κρατούν μια ξύλινη χρωματιστή κατασκευή, στο οποίο υπάρχει ένα ομοίωμα χελιδονιού, που κινείται περιστροφικά. Γυρνούν από σπίτι σε σπίτι στα χωριά, λένε το τραγουδάκι της χελιδόνας και οι νοικοκυρές τα ανταμείβουν με ξερά σύκα, γλυκά, αυγά κ.α. Το Μάιο την 1^η του μήνα βγαίνουμε στην εξοχή, φτιάχνουμε μαγιάτικο στεφάνι και φοράμε- εμείς τα κορίτσια- λουλούδια στο κεφάλι… Ο Μάιος είναι μήνας της Άνοιξης, της φύσης και της νιότης, των χρωμάτων και των λουλουδιών…Είναι ο μήνας της ζωής….

ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΑΪΤΖΑΚΗ

Ρόδα και τριαντάφυλλα

Η άνοιξη ανθίζει

Τις ομορφιές του ο Θεός

Σ’ αυτήν έχει χαρίσει

Καλώς τηνε την Άνοιξη

Με τα πολλά τα ξόμπλια

Λογής λογής τα λούλουδα

Σ’ αυλές και περιβόλια

Τα κρύα επεράσανε

Τα χιόνια έχουν φύγει

Τα χελιδόνια ήρθανε

Και η Λαμπρή μυρίζει

Ο Μάης με τριαντάφυλλα

Μ’ όνειρα ποτισμένα

Και με αγάπης μυρωδιά

Είναι παντού στρωμένα.

Η χειμωνιά επέρασε

Κι ήρθε η λαμπρή η μέρα

Πολλοί ξεφαντωθήκανε

Με μια καλή παρέα

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΓΚΑΤΖΙΑΣ

Ανοιξούλα,

ξανθούλα, ομορφούλα

Για αντάμωσε

να σε χαρώ!

Σαν την Άνοιξη θαρρώ

Τον χειμώνα δεν εσκέφτομαι

Γιατί την άνοιξη μπορώ

Όλη τη μέρα να γυρνώ!

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΝΔΗΛΙΕΡΑΚΗΣ

Όλες μ’ αρέσουν οι εποχές

Μα μία ξεχωρίζει

Η Άνοιξη που ο κήπος μας

Μοσχοβολά κι ανθίζει!

Από τον κήπο της καρδιάς

Λουλούδια θα μαζέψω

Και στο Βαρύπετρο ευθύς

Να ‘ρθω για να το πέψω

ΙΑΚΩΒΟΣ ΔΕΛΑΚΗΣ

Περπατώ, περπατώ στο δάσος… όμως δεν φοβάμαι γιατί είναι Άνοιξη. Ο λύκος δεν είναι πια εδώ, το σκοτάδι έφυγε και δεν το φοβάμαι πια! Περπατώ, περπατώ στο δάσος… να κόψω μερικά λουλούδια για δώρο στη μαμά μου, γιατί είναι πια Άνοιξη!

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ - ΕΥΜΕΝΙΟΣ ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ

Στην αγκαλιά η άνοιξη

Ανθεί και λουλουδίζει

Κι ας χειμωνιάζει κι ας βροντά

Κι ας βρέχει κι ας χιονίζει.

Η άνοιξη το όνομά

Το πήρε μοναχή της

Γιατί τα δέντρα ανθίζουνε

Μέσα στην εποχή της.

Το Μάιο τον λαχταρώ

Και τόνε περιμένω

Κάθε στιγμή Πρωτομαγιά

Στεφάνι πάντα πλέκω

Οι δυσκολίες είναι πολλές…

Παλεύω… δε σωπαίνω…

Και το κεφάλι μου ψηλά

Σηκώνω κι ανασαίνω.

ΣΤΕΛΛΑ ΛΕΒΕΝΤΑΚΗ

Ήρθε πάλι η άνοιξη

Ήρθαν και τα λουλούδια

Πράσινα η γη φορεί

Και ανθίζει το κλαρί

Και παντού χαράς χοροί

Και χαράς τραγούδια.

Έλιωσαν στις κορυφές

Των βουνών τα χιόνια

Άνοιξε η τριανταφυλλιά

Ήρθαν πάλι τα πουλιά

Ήρθαν και τ’ αηδόνια.

Όλη η πλάση γέμισε ομορφιές και κάλλη

Τραγουδήστε την παιδιά με χαρούμενη καρδιά

Πριν μαράνει τα κλαδιά ο χειμώνας πάλι.

ΜΑΝΩΛΗΣ- ΡΑΦΑΗΛ ΤΣΙΚΟΥΔΑΚΗΣ

Χανιώτικα νέα (Σάββατο, 11.5. 2024)

https://www.haniotika-nea.gr/author/vaggeliskakatsakis/

https://www.haniotika-nea.gr/paidotopos-e-taxi-i-sch-varypetroy-irthe-i-anoixi-irthe-ki-o-mais/

ΠΟΙΗΣΗ

ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ 

Όπως έλεγε η μάνα μου.
Όπως έκανε η μάνα μου,
Όπως δούλευε η μάνα μου,
Όπως έδινε δέκα για να πάρει ένα,
Αν το έπαιρνε κι αυτό η μάνα μου.
Όπως διηγιόταν παλιές ιστορίες η μάνα μου
Όπως είχε την πόρτα ανοιχτή
Στους διακονιάρηδες η μάνα μου.
Όπως κάρφωνε τα νύχια στα χέρια της
Για να μην κλάψει η μάνα μου…

Σε παρατατικό χρόνο  ζωής η μάνα μου.
Σε παρατατικό που δηλώνει ενεστώτα!

ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ (Όταν γίνεις ποίημα", 2013) 

https://www.facebook.com/kakatsakes/posts/pfbid02xDqC2Q6hNQFLKMySEhPfx3oB8MvMiKgDJnxfmKRSMZN5VcB6Psbvscb3n1hRKtQ9l?notif_id=1715490455994081&notif_t=feedback_reaction_generic&ref=notif

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΚΟΟΥΤΣ

 

Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης 
Έφυγε στις 26 Απριλίου ο ∆ηµήτρης Σαρικάκης, ένας άνθρωπος που για δεκαετίες συνέδεσε το όνοµά του µε το χανιώτικο µπάσκετ, τόσο ως παίκτης αλλά και ως προπονητής σε Κύδωνα, Ιωνία, Ερµή!
…Πριν ακόµη το “χρυσό” του 1987 από την Εθνική µας µε Γκάλη, Γιαννάκη, Φασούλα, Χριστοδούλου αλλά και των άλλων αθλητών, στα Χανιά οι αναµετρήσεις του Κύδωνα µε την Αντισφαίριση (Ο.Α.Χ.), ήταν το απόλυτο τοπικό ντέρµπι σε όλες τις ηλικίες, µπορούσαν δε να γεµίζουν το κλειστό Γυµναστήριο που βρίσκεται στο Εθνικό Στάδιο της πόλης µας!
Εκείνες τις εποχές, ο γράφων όπως και πολλά παιδιά ή µεγαλύτεροι µαζεύονταν τόσο στο κλειστό όσο και στο ανοικτό γήπεδο για να παίξουν µπάσκετ!
Εκεί βρισκόταν και ο ∆ηµήτρης Σαρικάκης όπως και άλλοι “µεγάλοι” που ως προπονητές καθοδηγούσαν τα παιδιά του Κύδωνα και της Αντισφαίρισης κυρίως, σε όλα τα τµήµατα (µίνι, παιδικό, εφηβικό, αντρικό)!
Αρχές του ’90, έχοντας περάσει από τον Κύδωνα προηγουµένως, ανταµώσαµε µε τον ∆ηµ. Σαρικάκη στη νεοσυσταθείσα τότε οµάδα της Ιωνίας!
Τα καλοκαίρια, πότε στο 1ο Γυµνάσιο-Λύκειο (στην Αγορά), πότε στο γήπεδο (ανοικτό κυρίως), πότε στο ΣΟ∆Υ, πότε στα γήπεδα της Ανατολικής Τάφρου, προετοιµαζόµασταν για τη σεζόν που θα ξεκινούσε! 
Από το πλούσιο Αρχείο των “Χανιώτικων νέων” µε τη βοήθεια του αθλητικογράφου Γιώργου ∆ρακάκη ο οποίος τράβηξε τη συγκεκριµένη φωτ. (ίσως το 1992-93), παρουσιάζουµε την οµάδα της Ιωνίας (από αριστερά πάνω: Σαρικάκης, Μαρουσάκης, Καραγκούνης, Μπαλαντίνος, Χατζογιαννάκης(;), Αλεξάκης και κάτω από αριστερά: ∆ρόσος, Αποστολάκης, Κακατσάκης, Σφακιωτάκης). Η φωτ. πριν από αγώνα για τη Β’ Κατηγορία Κρήτης στο ανοικτό γήπεδο που τότε έσφυζε από ζωή µε παιδιά όλων των ηλικιών που αθλούνταν µόνα τους ή µε οµάδες στο µπάσκετ, είτε στο ποδόσφαιρο είτε στο χάντµπολ κ.λπ.!
Καλό ταξίδι κόουτς!

Χανιώτικα νέα (Τετάρτη, 8. 5 .2004

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Β1 ΤΑΞΗ ΔΗΜ. ΣΧ. ΝΑΥΣΤΑΘΜΟΥ ΚΡΗΤΗΣ 

ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΩ "ΑΝΑΣΤΑΣΗ"...

Καλοί µου φίλοι, Χριστός Ανέστη!
Αναστάσιµος, όπως κάθε χρόνο το Μεγάλο Σάββατο ο σηµερινός Παιδότοπος, που φιλοξενεί εργασίες (κείµενα και ζωγραφιές) των παιδιών του Β1 τµήµατος του ∆ηµ. Σχ. Ναυστάθµου Κρήτης. ‘‘Όταν ακούω “Ανάσταση”...’’, ο τίτλος του. Για τις τρεις πρώτες λέξεις του τίτλου του εισαγωγικού κειµένου που το υπογράφουν η δασκάλα Μαρία Σαπουνάκη και τα ∆ευτεράκια της, πρόκειται. Μου άρεσαν πολύ, πάρα πολύ, και τα κείµενα και οι ζωγραφιές των µαθητών σου, καλή µου συναδέλφισσα! Και σε άλλες συνεργασίες µε το καλό…
Χρόνια πολλά, χρόνια καλά, χρόνια αναστάσιµα, σε όλες και όλους σας, µικρούς και µεγάλους!
Σας χαιρετώ µε αγάπη!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος - λογοτέχνης

Όταν ακούω «Ανάσταση»θυμάμαι, αισθάνομαι, εύχομαι, ελπίζω...

Πάθη στη ζωή μας πολλά και ο σταυρός που κουβαλάμε στον δικό του Γολγοθά ο καθένας μας, ο πιο βαρύς απ’ όλους... κάποιες φορές ίσως και να΄ ναι, κάποιες άλλες ίσως και όχι.... Φέτος όμως, ας γυρίσουμε την πλάτη στα προβλήματά ...ας αφήσουμε το Άγιο φως, να φωτίσει τις καρδιές μας και την ελπίδα που γεννά η Ανάσταση του Κυρίου, να σκεπάσει κάθε σκοτεινή μας σκέψη! Ας αφουγκραστούμε τις αλήθειες των μικρών παιδιών κι ας πάρουμε δύναμη και κουράγιο από τη γλυκιά τους αθωότητα ! Ας ξαναθυμηθούμε τι είναι η Ανάσταση, ψάχνοντας μέσα μας το βαθύτερο νόημα των ημερών. Ας νιώσουμε με όλες μας τις αισθήσεις το μεγαλείο μέσα από τα μάτια της ψυχής τους... Ας αφήσουμε τα όνειρά μας, να γίνουν πιο πολλά από τα προβλήματα. Κι έτσι κι εμείς σαν τα μικρά παιδιά, ας θυμηθούμε, ας αισθανθούμε, ας ευχηθούμε, ας ελπίσουμε… Με τα παιδιά στην τάξη, εργαστήκαμε σε ομάδες και απολαύσαμε κάθε στιγμή του ταξιδιού μας προς την «Ανάσταση»! Ελπίζουμε κι εσείς!

«Καλή Ανάσταση» από τους μαθητές και τη δασκάλα του Β1 τμήματος του δημοτικού σχολείου Ναυστάθμου Κρήτης!

ΑΝ όπως ΑΝΑΣΤΑΣΗ ...

ΑΝ η Ανάσταση ήταν λουλούδι, θα ήταν μια ολάνθιστη Πασχαλιά με μωβ λουλουδάκια… ΑΝ γινόταν άρωμα, θα μύριζε, όπως η κουζίνα της νοικοκυράς, όταν ψήνει τα πεντανόστιμα τσουρεκάκια με μαστίχα, μαχλέπι, βανίλια και ξύσμα πορτοκαλιού… ΑΝ μπορούσε να έχει γεύση, θα θύμιζε γλυκιά σοκολάτα από ένα μεγάλο σοκολατένιο αυγό… ΑΝ σαν συναίσθημα μπορούσες να τη νιώσεις, θα ήταν η αγάπη που νιώθουμε για τον Θεό και την οικογένειά μας… Σμαράγδα Γκουτανούδη

ΑΝ με χρώμα μπορούσες να τη βάψεις, θα ήταν ένα ολόλευκο χρώμα του φωτός που βγαίνει απ’ τα κεριά της εκκλησίας… ΑΝ φαγητό γινόταν και πεινασμένος το ’τρωγες, θα ήταν η μαγειρίτσα, το σουβλιστό αρνί και τα κόκκινα αυγά… Άγγιγμα ΑΝ ήταν, θα ήταν το χάδι της μαμάς και του μπαμπά… Και ΑΝ με ευχή μπορούσες να την εκφράσεις, θα ήταν «Χριστός Ανέστη»! Αριστείδης Αλοίμονος

Περιμένοντας την Ανάσταση…

Η φύση φοράει τα καλύτερά της ρούχα. Το λιβάδι είναι γεμάτο ζουζουνάκια, πολύχρωμα λουλούδια, και όμορφες πεταλούδες. Είναι ολοπράσινο και ολάνθιστο, με πασχαλίτσες και μελισσούλες που παίρνουν νέκταρ από τα λουλούδια, για να φτιάξουν γλυκό μέλι. Οι άνθρωποι κάνουν βόλτες στο ευωδιαστό λιβάδι και θαυμάζουν τις κόκκινες παπαρούνες και τον καταγάλανο ουρανό. Τα χελιδονάκια πετούν χαρούμενα και ξεκουράζονται μέσα στα μικρά δεντράκια.

Τις αυλές των σπιτιών τις έχουν ασπρίσει πολύ ωραία οι νοικοκυρές. Τα παιδιά είναι χαρούμενα και παίζουν ανέμελα και οι οικογένειες σουβλίζουν αρνιά και τρώνε και τσουγκρίζουν τα ποτήρια και διασκεδάζουν. Οι κουζίνες των σπιτιών μυρίζουν κουλουράκια και νόστιμα και λαχταριστά τσουρέκια. Την Ανάσταση οι καρδιές πετάνε κάθε στεναχώρια και λύπη και γεμίζουν χαρά και ελπίδα. Στέφανος Λιάπης - Ανθούλα Γιαννοπούλου

Ζωγράφος γίνομαι, το Πάσχα ζωγραφίζω

Αν ήμουν ζωγράφος, θα ζωγράφιζα το Πάσχα με τα έντονα και φωτεινά χρώματα του ουράνιου τόξου. Θα έφτιαχνα μια πελώρια ολόλευκη εκκλησία με ψηλό, πέτρινο καμπαναριό με ολόχρυσες καμπάνες. Στο πάνω μέρος θα έβαζα ψηλές πασχαλιές με λιλά ανθάκια να ανεμίζουν στο πασχαλινό αεράκι, πουλιά, πεταλούδες, μέλισσες και πασχαλίτσες. Στο κέντρο, μπροστά στην πόρτα της εκκλησίας, θα δέσποζε ένας παπάς που κρατάει έναν χρυσό σταυρό. Στο πίσω μέρος υπάρχει ο γαλάζιος ουρανός με έναν λαμπερό ήλιο και υπέροχα πουλιά!!Ευφημία Γάλλου - Δημήτρης Μακράκης

Το πασχαλινό καλάθι των ονείρων μου

Το μεγάλο Σάββατο το μεσημέρι, ενώ περπατώ στο δάσος, βλέπω ένα ψάθινο καλάθι με μια κόκκινη κορδέλα, κρυμμένο πίσω από έναν θάμνο. Ξαφνικά εμφανίζεται μπροστά μου ένας άσπρος, πασχαλινός λαγός και μου λέει ότι αυτό το καλάθι είναι ξεχωριστό, μαγικό και μπορεί να πραγματοποιήσει, όποια ευχή κάνεις για την ημέρα της Λαμπρής. Αμέσως ονειρεύομαι ότι θα περάσω φέτος τις πιο όμορφες στιγμές με την οικογένειά μου. Όμως σύντομα καταλαβαίνω, ότι δεν είναι όνειρο. Χωρίς να χάσω λεπτό εύχομαι να παίζω όλη μέρα με τα ξαδέρφια μου και τους φίλους μου. Λαχταρώ τόσο πολύ να φτιάξει η μαμά τσουρεκάκια κουλουράκια και άλλα νόστιμα φαγητά, που φτιάχνουμε όλοι τη Λαμπρή. Αυτό που θα με κάνει πραγματικά χαρούμενο είναι να μου δώσει η μαμά μου ένα μεγάλο πασχαλινό σοκολατένιο αυγό. Τέλος, με όλη μου την καρδιά παρακαλώ όλοι να έχουμε υγεία και να συναντηθούμε. Είμαι τόσο χαρούμενος και ελπίζω φέτος να πραγματοποιηθούν οι ευχές μου και κάθε χρόνο να γιορτάζουμε ευτυχισμένοι όλοι μαζί την Ανάσταση. Δήμητρα Κουφού - Βασίλης Μαραγκουδάκης

Χανιώτικα νέα (Μ. Σάββατο, 4 Μαϊου 2024) 

https://www.haniotika-nea.gr/paidotopos-v1-taxi-i-sch-naystath-oy-kritis-otan-akoyo-anastasi/

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

Επιστρέφοντας... 

Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

"Επιστροφές"... Είναι αυτές που νιώθει η ψυχή πλήρης! Eίναι κι εκείνες που υπάρχει µπροστά της η αδειοσύνη, που είτε την κάνει να τσαλαβουτά στα βάθη της απελπιστικής µοναξιάς και αβεβαιότητας, είτε την απογειώνει ελαφριά ως είναι, στέλνοντάς την ψηλά πολύ! Είναι και οι επιστροφές που το “είναι” λαχταρά -τα όσα µπόρεσε να αρµέξει και να συλλέξει- να τα µεταφέρει διά του τρόπου, του λόγου, της όποιας επικοινωνίας!Είναι όλες οι παραπάνω αλλά και άλλες τόσες!

Εξάλλου µία “επιστροφή”, πάντοτε δηµιουργεί τάσεις αποτίµησης, απολογισµού...Κάπως έτσι ένιωθα χθες Μ. Τρίτη 30 Απριλίου, έχοντας κάποιες λίγες ώρες επιστρέψει από τη Γερµανία και προσπαθώντας να διαχειριστώ τις εντυπώσεις, τις αντιθέσεις, των δύο χωρών! Προσπαθώντας -ανάµεσα στα άλλα- να κατανοήσω (πράγµα που δεν είναι καθόλου εύκολο) τους παραλογισµούς µιας ελληνικής πραγµατικότητας που νιώθω πως η κεντρική εξουσία έχει δηµιουργήσει κυρίως για να ταλαιπωρεί τον απλό πολίτη και όχι να τον βοηθά.

Λογική η σηµερινή αναφορά, µιας και είναι νωπές ακόµη οι θύµησες - εικόνες αλλά κι επειδή, άµα την επιστροφη, “µπήκαµε” στη δική µας επικαιρότητα που από µόνη της σε οδηγεί σε συγκρίσεις…Επιστρέφοντας… Μεγάλη Τρίτη, 30 Απριλίου του 2013 ήταν που άφηνε τα εγκόσµια ο Ειρηναίος Γαλανάκης, ένα απλός Χριστιανός, ένας επαναστάτης συνειδήσεων, ένας σπουδαίος ιεράρχης ο οποίος εκτός από επίσκοπος Κισσάµου και Σελίνου ήταν για µια δεκαετία επίσκοπος Γερµανίας!

Αυτές οι συµπτώσεις (σ.σ. της ηµεροµηνίας αλλά και της ‘‘επεισοδιακής επιστροφής’’ -εν ετει 1981- του Ειρηναίου από την Γερµανία στην Κρήτη για να προσφέρει στο ποίµνιό του και στην τοπική Εκκλησία), όλοι οι ασυνείδητοι συνειρµοί από τα πολλά τεκταινόµενα -εδώ στα καθ’ ηµάς- αλλά και οι σκέψεις από τη δική µας επιστροφή από το Βερολίνο, οδήγησαν στο χθεσινό προσκύνηµα στον τάφο του στο Καστέλι…

Καλή Ανάσταση!

Χανιώτικα νέα (Μ. Τετάρτη, 1 Μαϊου 2024) 

ΠΟΙΗΣΗ

                                               Αναστάσιμο

Χριστός ανέστη εκ νεκρών,

από τη χορωδία των σπίνων.

Θανάτω, θάνατον πατήσας,

από μια ομάδα κοκκινολαίμηδων.

Και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν,

από τις πέρδικες τις λεβεντοπέρδικες.

Χαρισάμενος,

από τον ιερέα γερο-κότσυφα.

Όρθρος πτηνών αναστάσιμος.

Αναστάσεως ημέρα, λαμπρυνθώμεν λαοί!

Πάντα Αναστάσιμοι

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

δάσκαλος - λογοτέχνης 

(Από την ποιητική μου συλλογή «Τα χελιδόνια του μοναχού», Εκδ. «Κοινωφελές Ίδρυμα «Αγία σοφία»και «Πυξἰδα της Πόλης», Χανιά 2020)

Χανιά, Πάσχα 2024

https://www.facebook.com/kakatsakes/posts/pfbid0353PSVpGh3t3mGEUgtasxMEnPj5ikH9pDWgAjHKWCsinYmYA36w4qsb2ESDKhrhEul?comment_id=464343789455896&notif_id=1714961017206817&notif_t=feed_comment&ref=notif