ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΕΠΙ ΚΑΛΟΥ κοπίαζε ωσότου είσαι νέος/ για να μην το μετανοείς στα υστερνά ματαίως. Από τον τοίχο μιας ταβέρνας, κατά Παζινό μεριά, στη στήλη, κατόπιν προτροπής μιας καλής μου φίλης. Προς τους κάθε είδους ναυτιλλομένους η οδηγία. Βεβαίως και προς τους νέους καπεταναίους του κυβερνητικού σκάφους.

ΑΛΛΟΣ ΚΑΙΡΟΣ προχθές, άλλος χθες, άλλος σήμερα. Για να δούμε αύριο. Θα σταθεροποιηθεί η κατάσταση, ν' αρχίσουμε να σκεφτόμαστε αν θα βγούμε στις ελιές. Τώρα και να βγούμε τί θα βρούμε; Ο,τι άφησαν οι δάκοι...

ΣΤΗ ΖΩΝΗ ΥΨΗΛΟΥ κινδύνου η Ελλάδα! Εκεί την έβαλε ο Αλμούνια. Δίπλα δίπλα στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Ισπανία πάντως. Κανένα πρόβλημα. Καλή παρέα και καλό κρασί.

ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ, τί θα δούμε... Να δούμε αν για παράδειγμα, ας μου επιτραπεί πάλι η έκφραση, της ξανακάτσει της Κατσέλη. Παραείναι άγρια τα πράγματα στο Μεγάλο Λιμάνι με τους Κινέζους.

ΤΣΙΝ, τσεν, λου, εν, μιγκ, πιγκ, σταν, κεντ, πουν, τσουν, λεκ... Κινέζικα προς μετάφραση. Για να δούμε τί θα κάνει και ο Ανωμερίτης.

ΣΙΓΑ ΠΟΥ ΔΕΝ θα κάμει και μάλιστα στην ώρα του προϋπολογισμού ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Εδώ είναι Ελλάδα. Και προϋπολογισμούς κάνουμε, και τους κύκλους τετραγωνίζουμε, και τα τετράγωνα κυκλώνουμε... Ολα τα σφάζουμε, όλα τα μαχαιρώνουμε...

ΕΝΑΣ ΕΝΑΣ σκάνε σιγά σιγά μύτη οι γενικοί γραμματείς των υπουργείων. Καλώς τους κι ας αργήσανε!

ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ των Τεσσάρων έγινε ήδη μυθιστόρημα των Τριών. Ο εκ των συγγραφέων του Δημήτριος Αβραμόπουλος απεχώρησε για να επανέλθει δριμύτερος, εάν και εφόσον του το επιτρέψουν οι περιστάσεις.

ΚΙ ΟΜΩΣ το αουτσάιντερ νίκησε! Ο Παναγιώτης Ψωμιάδης με ποσοστό 60% εξελέγη αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας. Τί νοεμβριανό όνειρο κι αυτό!

ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ μέρες έγιναν 20 οι αναγνώστες του Ιστολογίου μου. Ωρες είναι να φτιάξουν "στα πεταχτά" και Σύλλογο, μου είπε εμφανώς δουλεύοντάς με. Μωρέ τί ήθελα και σου το είπα, Γιώργη!

ΕΔΩ ΝΙΚΗΣΑΜΕ τη Μπενφίκα, δε θα νικήσουμε την Μπάτε Μπορίσοφ; Ρητορική η ερώτηση του γνωστού Αεκτζή γείτονά μου. Λίγο πριν αρχίσει ο αγώνας της ομάδας μας.

Ο ΚΙΝΕΖΟΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Λιου - Τσε - Κιάνγκ δεν έδινε καμιά σημασία στην εξωτερική του εμφάνιση και ντυνόταν πάντα φτωχικά. Ενας φίλος του τού είπε μια μέρα: "Μα γιατί ντύνεσαι έτσι σαν τον πιο άσημο των ανθρώπων;" - "Δεν αξίζει τον κόπο να ντύνομαι πλούσια, γιατί όλοι εδώ γνωρίζουν ποιός είμαι", απάντησε ο φιλόσοφος. Υστερα από καιρό, όταν συναντήθηκαν σε μια μακρινή πόλη ο φίλος του τού έκανε την ίδια παρατήρηση. "Δεν αξίζει πάλι τον κόπο να ντύνομαι πλούσια, γιατί κανένας εδώ δεν με γνωρίζει" απάντησε ο φίλοσοφος.

“... Καλιγώνω την περηφάνια μου/ για να μην ματώνουν τα πέλματά της/ και ξαπλώνω σε λέξεις μαχαίρια/ για να απολαύσω τα δαχτυλίδια του Ζόφου/ Τα μεσημέρια χορεύω/ στο λαιμό μιας κρούστας παράπονου./ Για λόγους κατασκοπείας/ μου κλέψανε τα φρύδια/ και άφησαν ρωγμές/ στις αστραπές του μέλλοντός μου”.
Από το ποίημα του Πότη Κατράκη “Δαχτυλίδια του ζόφου”

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

e-mail:kakatsakis@sch.gr