ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

 ΤΟ ΡΟΜΠΟΤ ΠΗΡΕ Τ' ΟΠΛΟ ΤΟΥ

Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης
Η ολοένα αυξανόµενη υπερχρήση της Τεχνητής Νοηµοσύνης (ΑΙ), έχει εγείρει πολύ προβληµατισµό...
Μοιάζει ένα πολύ ισχυρό εργαλείο που, όµως, όταν χρησιµοποιηθεί για δόλιους σκοπούς, µπορεί να αποτελέσει “φονικό όπλο” µε δραµατικές συνέπειες…
Συνεχώς αποκαλύπτονται περιπτώσεις που η Τεχνητή Νοηµοσύνη ξεγέλασε εκατοµµύρια χρήστες του διαδικτύου! Πολλές από αυτές µοιάζουν και ίσως να είναι… άκακες… Άλλες πάλι µπορεί να µοιάζουν αθώες αλλά να µην είναι!
Σίγουρα ένα έµπειρο µάτι µπορεί πολύ δύσκολα να ξεγελαστεί!
Τι γίνεται όµως µε όσους πολύ εύκολα χάφτουν το παραµύθι και γίνονται… ‘‘καλοί αγωγοί’’ των λανθασµένων - δόλιων πληροφοριών προς όσους συναναστρέφονται;
Τα παιδιά αλλά και οι µεγαλύτεροι σε ηλικία άνθρωποι, µοιάζουν να είναι οι πιο επιρρεπείς στις ψευδείς αλλά πολύ αληθοφανείς πληροφορίες… Και αν για τους µεγαλύτερους µπορούµε να πούµε ότι µπορούν ευκολότερα εφόσον τους επισηµανθεί να κατανοήσουν την… απάτη, στα µικρά παιδιά που δεν έχουν προσλαµβάνουσες ούτε τη γνώση, δηµιουργείται µέσα τους µια σύγχυση από την οποία πολύ δύσκολα µπορούν να απεµπλακούν!
Υπάρχουν µάλιστα περιπτώσεις που ακόµη κι αν γνωρίζουν ότι έχουν πέσει “θύµατα”, δεν αντιλαµβάνονται την ανησυχία ή δεν τους νοιάζει…
∆εν ξέρω πως θα µπορούσε ενδεχοµένως ένα εκπαιδευτικό πρόγραµµα στα σχολεία να ασχοληθεί και µε αυτή τη πλευρά της… ψευδούς µετα-διαπαιδαγώγησης των παιδιών! 

ΠΟΙΗΣΗ

ΠΟΛΛΑ ΒΡΑΔΙΑ

Πολλά βράδια,

λίγο πριν κλείσω τα μάτια,

πιάνω την ψυχή μου απ’ το χεράκι

-«στράτα στρατούλα», της λέω-

και τη βγάζω βόλτα

στα παιδικά λημέρια:

στην αυλή των βασιλικών και του ασβέστη,

στην τζανεριά του Αγίου Πνεύματος,

στα φτερά ενός μικρού σπουργίτη,

στο βολβό ενός κρίνου…

Κάπου εκεί με βρίσκει

το κουδούνισμα της άλλης μέρας.

Πρέπει να ξαναγίνω μεγάλος...

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

"΄Οταν γίνεις ποίημα", Χανιά 2013

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

 ΜΑΡΙΑ ΒΟΓΙΑΤΖΑΚΗ ΝΤΟΥΖΑ 

ΚΕΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΟΥΛΙΟ

Καλοί µου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Χαρά µου να φιλοξενώ τα τελευταία χρόνια, κάθε καλοκαίρι, στον Παιδότοπο, καλοκαιρινά ποιήµατα και καλοκαιρινές εικόνες της ιδιαίτερα γνωστής Xανιώτισσας και ως ποιήτριας - εικονογράφου, συντ. καθηγήτριας Φιλολογίας Μαρίας Βογιατζάκη - Ντούζα. Παρούσα και φέτος στο ραντεβού µας η καλή µου φίλη. Αφιερωµένο στον «θείο», όπως τον αποκαλεί ο Κ.Π. Καβάφης, «Ιούλιο µήνα», το υλικό που µου έστειλε και φιλοξενείται σήµερα, µαζί µε ένα εν είδει, προλόγου, επίσης υπέροχο ποίηµά της, µε τίτλο ‘‘Κάποια µακρινά καλοκαίρια’’. ∆εν θα το κρύψω ότι έµεινα ιδιαίτερα σ’ αυτό. Συλλαµβάνω συχνά τον εαυτό µου αυτές τις µέρες να «ανασκαλίζω αναµνήσεις στον νου µου το συρτάρι», κάποια µακρινά καλοκαίρια... Από καρδιάς το «ευχαριστώ» µου... Καλή καλοκαιρινή συνέχεια, καλοί µου φίλοι! 

Σας χαιρετώ µε αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος - λογοτέχνης

Κάποια μακρινά καλοκαίρια...

Ανασκαλίζω ανάμνησες στου νου μου το συρτάρι,

π' ακόμα δεν κατάφερε ο χρόνος να μου πάρει

Έγιν' αιτία κι αφορμή το πρώτο τζιτζικάκι,

που φώναξε τραγουδιστά "ήρθε καλοκαιράκι"

Αυτό μου ξαναθύμισε τα παιδικά μου χρόνια,

τότε που δεν το ήξερα, πως δε θα ζει αιώνια

Δεν ήξερα "το κύκνειο το άσμα" του, πως λέει,

ούτε πως αποχαιρετά κι αιτία έχει να κλαίει

Γιατί αν το γνώριζα, ΠΟΤΕ δε θα το κυνηγούσα,

ούτε τα διάφανα φτερά δε θα του τα στερούσα

Μα τότε, τα παιχνίδια μας ήτανε μετρημένα

και τα τζιτζίκια γίνονταν θύματα τα καημένα

Ψυχούλα αν έχουν και γρικούν, συγνώμη τους ζητάω

και τη γενιά τους-όσο ζω-πάντοτε θ' αγαπάω

Θυμάμαι, πως πολλές βραδιές, που η ζέστη ήταν μεγάλη,

συνέχιζαν να τραγουδούν κι ας βγήκε το φεγγάρι

Τα γειτονόπουλα κι εγώ, στήναμε μια αυλαία

εις του σπιτιού μου την αυλή και νιώθαμε σπουδαία

Παράσταση θα δίναμε,-νομίζαμε-μεγάλη

κι ας ήτανε οι θεατές μόνο δυο-τρεις μεγάλοι

Τη μουσική επένδυση έκαναν τα τζιτζίκια

κι εμείς απολαμβάναμε όλα τα συχαρίκια

Και στων Κληδόνων τη γιορτή, εις την αυλή μας πάλι,

τραγουδιστάδες ήτανε οι τζίτζικες μεγάλοι

Κι έλεγε η μανούλα μου σ' όλους μια μαντινάδα

και τα τζιτζίκια όλα μαζί, την έκαναν καντάδα

Αυτά τα λίγα και απλά, συγκίνηση μου φέρνουν

κι όλο το βάρος της ζωής, από τους ώμους παίρνουν

Και τώρα το τραγούδι τους ,με την ψυχή μου σμίγει

και μου θυμίζει "η ζωή πρόσκαιρη είν' και λήγει"

Το φεγγάρι του "Κόκκινου ελαφιού")

Του Ιούλη η Πανσέληνος έχει δική της χάρη,

κι όνομα έχει όμορφο,"Του Ελαφιού" Φεγγάρι

Οι Ιθαγενείς του χάρισαν αυτό το όνομά του,

γιατί αυτή την εποχή

για το ελάφι γίνεται μεγάλη η ομορφιά του

Στη μέση του καλοκαιριού πανσέληνο θα γίνει

κι από τον ήλιο απέναντι θα πάει η σελήνη

Πανέμορφο, ξεχωριστό,κι όσοι θα το θαυμάσουν,

την σπάνια εικόνα του ποτέ δεν θα ξεχάσουν

Κι εγώ ευχή μου θα του πω, τον κόσμο να ομορφύνει

και μόνο κι ασυντρόφευτο κανένα μην αφήνει

Ν' ακούει γι' αγάπες και καημούς και λόγια πονεμένα,

να θλίβεται η όψη του, μα να μη λέει ούτ' ένα

Και το ρωτώ, σαν το κοιτώ, πάντοτε μόνο να 'ναι

πώς το μπορεί στη μοναξιά, οι νύχτες να περνάνε

Κι αφού έχει μάθει μοναχό, ας πει κι εμάς τον τρόπο...

χάρη θα του χρωστούσανε καρδιές πολλών ανθρώπω(ν)

Το φως σου το πανσέληνο την σκέψη μου να πάρει

και να την πάει όπου αγαπώ, όπου αγαπώ, φεγγάρι

Είμαι ο Ιούλιος

Έβδομος είμαι στη σειρά, Ιούλη με φωνάζουν,

τριανταμιά οι μέρες μου, μ' από τις ζέστες βράζουν

Απ' τον Ιούλιο Καίσαρα το πήρα τ' όνομά μου,

μα έχουν κι άλλα ονόματα δώσει στην αφεντιά μου

Άλλοι με λένε Αλωνευτή και άλλοι Αλωνάρη,

γιατί αλωνίζουν οι γεωργοί σιτάρι και κριθάρι

Φρούτα πολλά και νόστιμα, έχω να σας δροσίσω,

σύκα, καρπούζια ζουμερά και ρώγα θα γυαλίσω

Φέρνω όμως και πολλές γιορτές, π' έχουνε πανηγύρι

κι αρχή κάνουν την πρώτη μου οι Αγίοι Αναργύροι

Έρχονται η Αγία Κυριακή (07/07),η Αγία Αμαλία (10/07),

η Αγία Μαρίνα στις δεκαεπτά και του Προφήτη Ηλία(20/07

Εις τις εικοσιτέσσερις γιορτάζει η Αγία Χριστίνη

κι η Αγία Άννα την επόμενη, υγεία να μας δίνει

Της Μάρτυρος Παρασκευής ακολουθεί η χάρη (26/07)

και τ' Άγιου Παντελέημονα, (27/06)των ιατρών καμάρι

Να έχει ο κόσμος δύναμη, τις ζέστες μου ν' αντέχει,

γιατί "στο κακορίζικο χωριό τον Αλωνάρη βρέχει"

Καλό Ιούλη να 'χετε κι όμορφο καλοκαίρι

και τι θα πει κακή στιγμή, κανείς σας να μην ξέρει

Να μην αφήσετε στιγμή χαμένη, να σας φύγει,

γιατί η ζωή 'ναι ψεύτικη, προσωρινή και λίγη

ΥΓ. Δεν θα ξεχάσω βέβαια Υακινθο(03/07) Ευφημία(11/07)

Προκόπιο (08/07) και Αιμιλιανό(18/07)

και μια Παρθενομάρτυρα ,τη Χιώτισσα Μαρκέλλα,

που τη ζωή της στέρησε η πατρική η τρέλλα

Ο τραγουδιστής του καλοκαιριού

Μέρες πολλές από νωρίς ακούω το τζιτζικάκι

να διαλαλεί τραγουδιστά "ήρθε καλοκαιράκι"

Από κλαδάκι σε κλαδί πετώ κι εγώ μαζί του

και θέλω το τραγούδι του ,να γίνει και ευχή του,

για να 'χουμε χαρούμενες καλοκαιριού ημέρες

ξένοιαστες και χωρίς εχθρού αρρώστιες και φοβέρες

Μα ο τραγουδιστής αυτός θα έπρεπε να κλαίει,

γιατί το τελευταίο του στη γη, τραγούδι λέει

Μέσα στο χώμα, μέσ' τη γη ζούσε σαν το σκουλήκι

για πολλά χρόνια κι άδοξο το τέλος που τ' ανήκει

Αφότου θ' ανεβεί στο φως, πλούσιο τραγούδι κάνει,

μα του 'χει γράψει η μοίρα του, σύντομα να πεθάνει

Κι αν λέμε εμείς, πως τραγουδά, αυτός μπορεί να κλαίει

κι ολημερίς στη μοίρα του "κύκνειο άσμα" λέει

Κι αν ο μύθος ο Αισώπειος τον βάφτισε τεμπέλη,

τα πλούτη δε χρειάζονται, όσοι γενούν αγγέλοι...

Χανιώτικα νέα (Σάββατο, 12.7.2025)

https://www.facebook.com/kakatsakes/posts/pfbid088X33h1fhbFbUw9tGpiVDCnQnnq4EEPnG1qfHUdrxj6ZEyEqwEtAtRf52QpXEBijl?comment_id=1255443079414103&notif_id=1752316299686656&notif_t=feed_comment&ref=notif

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

 ΠΑΡΑΛΙΑΚΑ ΠΑΡΑΛΟΓΑ

Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης 

Στα κοινωνικά δίκτυα διαβάζεις την πραγµατικότητα! Μία πραγµατικότητα που αν είσαι λίγο παρατηρητικός την αντιλαµβάνεσαι και στη ζωή σου! Με άλλα λόγια είσαι γνώστης, όπως και άλλοι πολλοί είναι γνώστες…
…Για τα λογής - λογής παράλογα που αντικρίζουµε πλέον στις παραλίες µας, δεν πρέπει να προβληµατιζόµαστε!
Ήταν ένας προαναγγελθείς θάνατος!
Ο προβληµατισµός αλλά και η επέµβαση για να λυθεί το πρόβληµα έπρεπε να έχουν γίνει πριν αυτό γιγαντωθεί, πριν φτάσουµε στο απροχώρητο.
Τώρα πια είναι αργά… για δάκρυα αλλά και για φωνές!
Η κοροϊδία της κεντρικής εξουσίας µε ψευτιές να λύσει το όποιο πρόβληµα, είχε διαφανεί εξ αρχής! Ποιος θυµάται το app “My coast’’ (που υπολειτουργούσε, κολλούσε κ.λπ.) που έπρεπε να κατεβάζουν οι πολίτες για να «µπορούν να ελέγχουν αν στις παραλίες, στις οποίες βρίσκονται, τηρείται η νοµιµότητα των όρων παραχώρησης και να υποβάλλουν σχετική καταγγελία σε περιπτώσεις υπέρβασης των παραχωρήσεων ή αυθαίρετης κατάληψης».
Λες και είναι ευθύνη του κάθε ένα πολίτη να γίνει σπίουνος και ‘‘µετρητής’’ για κάτι που θα µπορούσε µε συνοπτικές διαδικασίες να ελέγχει µία αρµόδια υπηρεσία!
Μια υπηρεσία που εφόσον έβρισκε παρατυπίες, να ήταν αµείλικτη µε τον κάθε παραβάτη που µε εξυπνακισµούς έχει µάθει να κοροϊδεύει ή απλά τον αφήνουν να κοροϊδεύει! Στην όποια «υπέρβαση των παραχωρήσεων ή αυθαίρετης κατάληψης» η αυστηρότητα της Αρχής να έφτανε έως και ξήλωµα όλων των οµπρελοκαθισµάτων, να παρέδιδε ελεύθερη ΟΛΗ την παραλία!
Αντιθέτως, εδώ όχι µόνο δίνουµε θάρρος στον… ηµέτερο χωριάτη, αλλά τον νοµιµοποιούµε κιόλας παρέχοντας του... (pass) ελευθέρας να κτίζει, να µπαζώνει, να κάνει ό,τι του γουστάρει… Κι όσο για τις πάλαι ποτέ παραλίες… έχουµε φτάσει στο σηµείο, να έχουµε ΜΥΚΟΝΟΠΟΙΗΘΕΙ (σ.σ. χρόνια τα φωνάζουµε και από εδώ) και να ακούµε απίστευτες τιµές για την πρώτη, τη δεύτερη ή την κάθε σειρά οµπρελών… στα διαδίκτυα και στις παρέες ντόπιων και αλλοδαπών!

Χανιώτικα νέα (Τετάρτη. 9.7.2025) 

ΠΟΙΗΣΗ

 ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ

Φοβισμένο σπουργίτι το μολύβι

στο χέρι του ποιητή.

Δηλώνει αδυναμία

να διαχειριστεί το βάρος των λέξεων

κι αρνείται να γράψει

Μια περαστική καρακάξα

προσφέρεται να βοηθήσει.

Παίρνει τις λέξεις

στα φτερά της, για λίγο,

και τις επιστρέφει μεταλλαγμένες

καινές και κενές περιεχομένου.

Δίχως βάρος οι λέξεις!

Πεθαμένο σπουργίτι το μολύβι

στο χέρι του Ποιητή.

Βαγγέλης Κακατσάκης ("Όπως το ψωμί" 2018)

https://www.facebook.com/kakatsakes/posts/pfbid0swLexB6oCtuJhLfRRMUnhL5NjgzQLex1AQcK6BSi2EUJKfW65y5sdpbhfSJAnKLl?comment_id=666733903067781&notif_id=1751781437931000&notif_t=feed_comment&ref=notif

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

 Β2 ΤΑΞΗ 9ου ΔΗΜ. ΣΧ. ΧΑΝΙΩΝ

"ΠΟΥ ΠΑΕΙ Η ΑΓΑΠΗ ΟΤΑΝ ΧΑΝΕΤΑΙ"

Καλοί µου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Μια ξεχωριστή και δηµιουργική εργασία των παιδιών που τέλειωσαν φέτος τη B τάξη του 9ου ∆ηµ. Σχ. Χανίων φιλοξενούµε στον σηµερινό, πρώτο του φετινού Ιούλη, Παιδότοπο. Το βιβλίο της γνωστής συγγραφέα Άννας Κοντολέων ‘‘Πού πάει η αγάπη όταν χάνεται;’’ ήταν αφορµή γι’ αυτή τη «συγκινητική και δηµιουργική δράση φιλαναγνωσίας» των ∆ευτερακιών της, µας λέει, η και πολύ γνωστή στους αναγνώστες της στήλης καλή µου φίλη δασκάλα τους Βάσω Νυσταζάκη. Την ευχαριστώ κι αυτήν και τα ‘‘φετινά’’ ∆ευτεράκια της που σίγουρα, µεταξύ των άλλων, θα θυµούνται για πάντα ξεχωριστά κι αυτήν τους τη δραστηριότητα. 

Σας χαιρετώ µε αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος - λογοτέχνης

Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΔΑΣΚΑΛΑΣ

Με αφορμή το βιβλίο «Πού πάει η αγάπη όταν χάνεται» της Άννας Κοντολέων οι μαθητές της Β2 τάξης συμμετείχαν σε μία συγκινητική και δημιουργική δράση φιλαναγνωσίας με σκοπό να κατανοήσουν τη σημασία της αγάπης και της φροντίδας για τους γύρω μας. Το βιβλίο με την τρυφερή και ευαίσθητη αφήγησή του, έκανε τα παιδιά να αναρωτηθούν για το πού πάει η αγάπη όταν χάνεται και πώς μπορούμε να τη βρούμε και να τη μοιραστούμε ξανά. Τα παιδιά έγραψαν κείμενα για περιπτώσεις που η αγάπη μπορεί να χαθεί για λίγο και στη συνέχεια να βρει τον δρόμο της.

Επίσης με το σύνθημα «Άπλωσε την αγάπη» τα παιδιά κλήθηκαν να σκεφτούν τρόπους για να εκφράσουν την αγάπη και να την απλώσουν στους γύρω τους. Στη συνέχεια κάθε παιδί έγραψε πάνω στο μπλουζάκι του πώς μπορεί να δείξει την αγάπη του με ένα χαμόγελο, ένα φιλί, ένα χάδι, ένα δώρο, μια καλή πράξη, μια βοήθεια στους φίλους ή με λόγια ενθάρρυνσης και στήριξης. Η «μπουγάδα» απλώθηκε στην τάξη και τη γέμισε συναισθήματα και θετική ενέργεια.

Η δράση αυτή υπήρξε μια μοναδική εμπειρία για όλους μας που θυμηθήκαμε πως οι σχέσεις και η αγάπη χρειάζονται φροντίδα, κατανόηση και συγχώρεση. Η δασκάλα της τάξης Βάσω Νυσταζάκη

ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

Το μικρό αγόρι πέρασε κάμπους και βουνά, πόλεις και χωριά ώσπου έφτασε σε ένα πυκνό δάσος. Καθώς το διέσχιζε άκουσε ένα μουγκρητό, πήγε προς τα εκεί και είδε τη σπηλιά μιας αρκούδας. Φοβήθηκε αλλά τελικά πήρε την απόφαση να ρωτήσει την αρκούδα. “Πού πάει η αγάπη όταν χάνεται;” “Η αγάπη δεν χάνεται”, απάντησε η αρκούδα, μόνο που κάποιες φορές νυστάζει και πέφτει σε χειμερία νάρκη. Μα όταν περάσει ο χειμώνας και έρθει η μυρωδάτη πολύχρωμη άνοιξη, ξυπνάει και είναι πιο όμορφη και πιο δυνατή! Φαίδρα Βουγιούκα, Κωνσταντίνα Παπαδάκη, Σταύρος Ελευθέριος Μαραγκουδάκης

Το αγοράκι περπάτησε πολύ μέχρι που ανέβηκε στην κορυφή ενός λόφου. Εκεί βρισκόταν ένα μικρό κάτασπρο εκκλησάκι. Πήρε μια βαθιά ανάσα και φώναξε με όλη του τη δύναμη. “Πού πάει η αγάπη όταν χάνεται;” Μια γλυκιά αγγελική φωνή του απάντησε: “Η αγάπη δεν χάνεται, μόνο χρειάζεται καμιά φορά να αναπνεύσει λίγο καθαρό αέρα σαν αυτόν που βρίσκεις πια μόνο στα βουνά!”

Ιάσονας Κατσαμάκης, Γιώργος Κλεινάκης

Το αγοράκι περπάτησε και περπάτησε πολλή ώρα. Κουρασμένο κάθισε κάτω από ένα δέντρο. Ένα σπουργιτάκι το χαιρέτησε με το γλυκό κελάηδημά του. Το αγόρι ρώτησε: “Πού πάει η αγάπη όταν χάνεται; “Η αγάπη δε χάνεται, μόνο κελαηδάει πότε χαρούμενα και πότε λυπημένα μα πάντα κάνει την καρδιά μας να χτυπάει γρήγορα!” Ίριδα Ταπαζίδου, Ηρακλεία Ρεϊλεάν Μπούε

Το αγοράκι πήγε στην έρημο και στην άκρη της είδε ένα λαμπρό παλάτι. Ένας σουλτάνος ντυμένος με πολυτελή ρούχα το υποδέχτηκε. “Πού πάει η αγάπη όταν χάνεται;” τον ρώτησε το αγόρι. “Η αγάπη δε χάνεται, όμως καμιά φορά πάει σε παλάτια σαν το δικό μου για να αράξει και να ξεκουραστεί γιατί δεν είναι εύκολο να κρατηθεί δυνατή.”

Χριστόφορος Γουβεράκης, Παντελής Κουράκης

Το μικρό αγόρι πέρασε κι από την Παλαιόχωρα και βρέθηκε σε ένα λιβάδι που μύριζε θυμάρι και ήταν γεμάτο κυψέλες. “Πού πάει η αγάπη όταν χάνεται;’ ρώτησε τις μέλισσες. “Η αγάπη δε χάνεται, μόνο μερικές φορές ζαλίζεται από το βουητό και χάνει τον δρόμο της, όμως μετά από λίγο συνέρχεται και τον ξαναβρίσκει. Ειρήνη Μανταδάκη, Ελεονώρα Κουτσοδόντη

Το μικρό αγόρι μετά από ένα μεγάλο ταξίδι έφτασε στην έρημο όπου η ζέστη ήταν ανυπόφορη. Σε μια όαση βρήκε μια καμήλα και τη ρώτησε: “Πού πάει η αγάπη όταν χάνεται;” “Η αγάπη δε χάνεται, είπε η καμήλα. ¨”Αντίθετα, διασχίζει ακόμα και την έρημο για να φτάσει εκεί που θέλει. Όμως χρειάζεται χρόνο και πρέπει να την περιμένεις με υπομονή.” Κωνσταντίνος Καραγιάννης, Σταύρος Χριστουλάκης

Το μικρό αγόρι ήταν αποφασισμένο να βρει την απάντηση που έψαχνε. Καθώς περπατούσε ιδρωμένο στην καυτή έρημο, συνάντησε έναν κροταλία. Με θάρρος στάθηκε μπροστά του και ρώτησε.“Πού πάει η αγάπη όταν χάνεται;”“Η αγάπη δε χάνεται,” απάντησε ο κροταλίας. “Μόνο δηλητηριάζεται από τους καυγάδες και τις φωνές, αλλά μπορεί να γίνει καλά με φροντίδα και σωστά φάρμακα.”

Μάρκος Μαρκουλάκης, Δημήτρης Μαρκουλάκης, Γιάννης Τζιγκουνάκης

Το αγοράκι πέρασε από τον Βόρειο Πόλο και ρώτησε τον Άη Βασίλη: “Πού πάει η αγάπη όταν χάνεται;” “Η αγάπη δε χάνεται, μόνο κάποιες φορές βιάζεται να πάει σε άλλους ανθρώπους να τους δώσει χαρά με τα δώρα της και το κάνει τόσο γρήγορα που σχεδόν δεν τη βλέπουμε!” Λίζα Φραϊδάκη

Το αγοράκι πέρασε κι από ένα Δημοτικό Σχολείο, νομίζω πως ήταν το 9^ο Δημοτικό Σχολείο των Χανίων. Είδε τα παιδιά του Β2 να παίζουν όλα μαζί και τα ρώτησε: “Πού πάει η αγάπη όταν χάνεται;” Όλα τα παιδιά με μια φωνή του απάντησαν: “Η αγάπη δε χάνεται, μόνο απλώνεται από παιδί σε παιδί κι από γονιό σε γονιό με ένα φιλί, ένα χάδι, μια γλυκιά κουβέντα, μια τρυφερή ματιά!”

Χριστίνα Κοκονά, Αρίων Παπουτσόγλου

Χανιώτικα νέα (Σάββατο. 5.7/23) 

https://www.haniotika-nea.gr/b2-taxi-9oy-i-sch-chanion-poy-paei-i-agapi-otan-chanetai/

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

“Ο ΠΑΛΑΙΟΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΑΠΕΘΑΝΕ”, ΤΟ ΝΕΟ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΑΚΟ ΝΟΥΜΕΡΟ 

Γράφει ο Νεκτάριος Εθ. Κακατσάκης 

Ακούσατε - ακούσατε, σηκώστε χέρια ψηλά και όλοι µαζί ας άδοµεν: «Ο παλαιοκοµµατισµός απέθανε, πέθανεεε, πέθανεεε! Τα τίναξε τα πέταλαααα, πέθανεεε, πέθανε! Τι θα γίνοµε καλεεέ, πέθανεεε, πέθανεεε»!
Αιωνία του η µνήµη και να ζήσουµε να τον θυµόµαστε, για το καλό που µας έκανε και στον λαιµό να µην µας κάτσει!
Του κάµαµε και κηδεία! Αµέ! Όχι µόνο µία! Πολλές κηδείες του έχοµε κάµει!
Περίπου κάθε τετραετία, κάθε οκταετία, του... τραβάµε και µια κηδεία (στα λόγια καλέ!) κι έτσι περνούµε εµείς καλά και αυτός καλύτερα! Γελούµε εις υγείαν των… κορόιδων που κοροϊδεύουµε και… αληλοκοροϊδευόµενοι προχωρούµε πάντα µε το κεφάλι ψηλά!
Η... θανάτωση του παλαιοκοµατισµού δεν θέλω να σας λυπήσει! ∆εν θέλω κλάµατα, δεν θέλω στεναχώριες!
Γιατί µπορεί ο παλαιοκοµµατισµός να είναι dead, αλλά εµείς τον ‘‘ξαναφτιάχνοµε’’... Και γιατί όχι δηλαδή; Τον ξαναφτιάχνοµε ελληνικώ δικαίω, δικαιώµατι κ.λπ., κ.λπ.! Ωραίο, περιποιηµένο και καλύτερο από τον προηγούµενο! Να ζει, να βασιλεύει, να κυβερνά και να κοροϊδεύει, να τον θωρούµε και να µας θωρεί! Εξάλλου πλέον ο… παλαιο-κοµµατισµός αποτελεί µέρος των παραδόσεων της ράτσας και οφείλουµε να τον σεβόµαστε, να το διατηρούµε και να το µεταλαµπαδεύουµε και στους νέους µας, στα δικά µας τα παιδιά!

Χανιώτικα νέα (Τετάρτη, 2.7.2025) 

ΠΟΙΗΣΗ

 Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Κάτι υποπτευόμαστε από καιρό.

Έτσι, δε διστάσαμε

να της αφαιρέσουμε

τ’ ακριβά ενδύματα.

Στο τέλος την ξεγυμνώσαμε

κι απ’ τα απαραίτητα

και ζητήσαμε την παρθενιά της.

Σε κάθε μόριο του κορμιού της

οι ανοιχτές πληγές, μας μίλησαν

για τους εραστές της.

Ήταν φανερό! Το σώμα της μύριζε

βαριά ιδρωτίλα…

Είχε γίνει ερωμένη ανθρώπων,

που τους είχαν

πάντα στο περιθώριο

και είχε αρνηθεί ακόμα

κι ένα χάδι σ’ αυτούς,

που εκ των υστέρων έλεγαν

πως την έχουν κατακτήσει,

ο καθένας κατ’ αποκλειστικότητα.

Γελούμε,

κάτω απ’ τα μουστάκια μας, σαν διαβάζουμε

στα βιβλία των καθώς πρέπει,

αυτό το «κατ’ αποκλειστικότητα».

Ας γράφουν! Εμείς ξέρουμε

ποιοι κατέκτησαν πραγματικά την Ιστορία...;

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

"ΚΑΖΟΒΑΡ".Γ΄¨εκδοση , 2014

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ (Γκλάβα, 28.6. 25)

 Β1 ΤΑΞΗ 10ου ΔΗΜ. ΣΧ> ΧΑΝΙΩΝ

"ΤΑ ΔΕΚΑΡΑΚΙΑ" Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΣ

Καλοί µου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
«Η εφηµερίδα µας έχει τίτλο ‘‘Τα ∆εκαράκια’’ και ξεκινήσαµε να τη γράφουµε λίγο πριν το Πάσχα. Είναι µια εργασία που ξεκίνησε σαν ένα project στο µάθηµα της Γλώσσας και της Μελέτης Περιβάλλοντος. Να σηµειώσω ότι η εργασία αυτή εντάχθηκε και στο πρόγραµµα του Ενεργού Πολίτη». Τα που µου έγραψε, µεταξύ των άλλων,  η εκ των στυλοβατών του Παιδότοπου δασκάλα Κάτια Γκλαβά της Β1 τάξης του 10ου ∆ηµ. Σχ. Χανίων, ‘‘συνοδεύοντας’’ το σχετικό υλικό των µαθητών της. Θερµά συγχαρητήρια για όλα όσα κάνατε φέτος µε τα ∆ευτεράκια σου, που είναι πια Τριτάκια, καλή µου συναδέλφισσα! Όντως ενεργοί πολίτες λειτουργώντας συνεργατικά, ύστερα από µία επίσκεψη στο πάντα ανοιχτό και φιλόξενο Μουσείο Τυπογραφίας Γιάννη και Ελένης Γαρεδάκη, σαν δηµοσιογράφοι.

Σας χαιρετώ µε αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος - λογοτέχνης

Εγώ έγραψα ένα άρθρο για την εφημερίδα μας που ήταν για τη Ακρόπολη και τον Παρθενώνα. Ψάχνοντας για αυτό έμαθα πολλά πράγματα. Μου άρεσε πολύ όλο αυτό ! Διάλεξα αυτό το άρθρο επειδή είναι για την αρχαία Ελλάδα και τους αρχαίους Έλληνες. Κάλλια Ιωσηφίδη

Εγώ ήμουν ο εικονογράφος της εφημερίδας. Μαζί με μια ομάδα παιδιών κανονίζαμε και κολλάγαμε τα άρθρα στο φύλλο της εφημερίδας που ταίριαζε το θέμα. Ήταν πολύ ωραία. Μου άρεσε γιατί συνεργάστηκα με άλλους συμμαθητές μου για το πώς θα φαίνεται η εφημερίδα. Μάνος Ακρίβας

Εγώ ήμουν στην ομάδα που ετοιμάσαμε για την εφημερίδα συνταγές. Η συνταγή που ετοίμασα ήταν κάτι που μου άρεσε… ΄Εμαθα καλύτερα πώς γράφεται μια συνταγή αλλά και να ψάχνω στο διαδίκτυο . Έγραψα πρώτα τα υλικά και πόσο χρειαζόμαστε από κάθε υλικό και μετά την εκτέλεση. Στο μάθημα της Γλώσσας είχαμε μάθει να γράφουμε συνταγές και αυτό ήταν πολύ χρήσιμο. Ελένη-Δωροθέα Κοκογιαννάκη

Ήμουν στην ομάδα μαζί με τον Αναστάση, τον Ιωάννη και τον Συμεών. Είχαμε αναλάβει τα αθλητικά. Το σχολείο μας πήρε μέρος σε πολλούς σχολικούς αγώνες και ενημερωθήκαμε από τον κ. Γιάννη για τα αποτελέσματα στα αγωνίσματα που συμμετείχαμε. Επειδή μου αρέσει ο αθλητισμός μου άρεσε πολύ που είχα αναλάβει αυτά τα άρθρα. Μανούσος Αρετάκης

Στην ομάδα που συμμετείχα πήραμε συνέντευξη από την γυμνάστρια μας την κ. Νατάσα. Αφού ετοιμάσαμε όλοι μαζί τις ερωτήσεις κανονίσαμε να βρεθούμε με την κ. Νατάσα. Εμείς ρωτούσαμε όπως γιατί έγινε Γυμνάστρια και η κ. Νατάσα απαντούσε. Εμείς γράφαμε τις απαντήσεις τις συγκεντρώσαμε και η συνέντευξη ήταν έτοιμη. Ευαγγελία Κακατσάκη

Μια μέρα η κυρία είπε σε εμένα,στον Μανούσο,στον Ιωάννη και στον Συμεών να ετοιμάσουμε έρωτήσεις για τα αθλητικά άρθρα της εφημερίδας μας και να βρούμε τον κ. Γιάννη να μας ενημερώσει για τους αθλητικούς αγώνες που συμμετείχε φέτος το σχολείο μας και πώς τα πήγε. Οι ερωτήσεις αφορούσαν τα αθλήματα της πετοσφαίρισης, της χειροσφαίρισης,της καλαθοσφαίρισης, τον στίβο και την κολύμβηση. Αναστάσης Δομάζος

Μου άρεσαν πολύ τα άρθρα που έγραψα για έναν ταξιδιωτικό προορισμό και τα αθλητικά. Έγραψα ένα αφιέρωμα για τα Ιωάννινα. Τα επέλεξα γιατί έχω πάει και μου άρεσαν πολύ. Στο μάθημα της Γλώσσας μάθαμε να γράφουμε κείμενα για ταξιδιωτικούς οδηγούς. Για τα αθλητικά ήμουν ομάδα με άλλα παιδιά. Ρωτήσαμε τον κ. Γιάννη για το πώς τα πήγε το σχολείο μας στους σχολικούς αγώνες που έγιναν αυτή τη σχολική χρονιά. Ιωάννης Καμαριανάκης

Για την εφημερίδα ετοίμασα μικρές αγγελίες. Όταν τις κολλήσαμε στην εφημερίδα μού άρεσε πολύ που τις έβλεπα. Μάθαμε και στη Γλώσσα να γράφουμε μικρές αγγελίες. Όμως αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν ότι ήμουν στην ομάδα του MASTERSHEF που γράφαμε συνταγές. Μανώλης Ροδουσάκης

Για το αθλητικό ρεπορτάζ συνεργάστηκα με άλλα παιδιά. Χωρίσαμε τα αθλήματα,γράψαμε ερωτήσεις και ο γυμναστής απάντησε για κάθε άθλημα, πότε πήγαμε, ποιες τάξεις συμμετείχαν και τι θέση πήραμε. Συμεών Διακάκης

Διάλεξα για την εφημερίδα να γράψω συνταγή. Έψαξα και βρήκα κάτι που μου άρεσε. Έβλεπα κάθε φορά που ετοιμάζαμε κάτι για την εφημερίδα πώς γέμιζε και μου άρεσε πολύ. Ελένη Μαυρίδη

Έγραψα μικρές αγγελίες μαζί με τα παιδιά που ήταν στην ίδια ομάδα. Μου άρεσε πολύ που γίναμε λίγο δημοσιογράφοι. Επίσης μου άρεσε που γράφαμε και ετοιμάζαμε την εφημερίδα μαζί με τα άλλα παιδιά. Ευτυχία Δαρατσάκη

‘Οταν είχαμε πάει επίσκεψη στο Μουσείο Τυπογραφίας είχαμε δει πολύ παλιά μηχανήματα τυπογραφίας, μας εξήγησαν πώς τυπώνονται οι εφημερίδες. Εκεί λοιπόν μας έδωσαν όταν φεύγαμε χαρτιά που τυπώνουν την εφημερίδα. ‘Οταν ρωτήσαμε την κυρία μας τι είναι αυτά και γιατί τα πήρε μας είπε ότι θα μας πει όταν έρθει η ώρα. Πριν το Πάσχα αρχίσαμε με αυτά τα χαρτιά να ετοιμάζουμε την εφημερίδα και μάθαμε πάρα πολλά. Άννα Μαρία Κουμάκη

Από τα άρθρα, που ετοιμάσαμε για την εφημερίδα μας, μου άρεσαν περισσότερο το αφιέρωμα για τα έθιμα του Πάσχα και οι συνταγές όπως τα μπισκότα και τα Λαζαράκια. Έτσι λοιπόν ξεκίνησε και η εφημερίδα μας. Δουλέψαμε όλοι μαζί για να ετοιμάσουμε την εφημερίδα μας και αυτό ήταν πολύ ωραίο. Αισθανόμουν πολύ χαρούμενος γιατί ενώ μας πήρε πολύ καιρό να τελειώσουμε την εφημερίδα μας ήμασταν πολύ συγκεντρωμένοι και μάθαμε πολλά πράγματα για τις εφημερίδες. Στο τέλος ευχαριστήσαμε όλοι την κυρία μας για την ιδέα που είχε. Κυριάκος Καλογεράκης

Αυτό που μου άρεσε περισσότερο στην εφημερίδα μας ήταν τα άρθρα για τα έθιμα του Πάσχα. Ήταν πολύ ωραία ιδέα να φτιάξουμε τη δική μας εφημερίδα και μάθαμε πολλά πράγματα. Αγγελική Καραμπατσάκη

Το πιο ωραίο άρθρο στην εφημερίδα που ετοίμασα ήταν ένας τουριστικός οδηγός για τα Ιωάννινα. Σε αυτή την εργασία συνεργάστηκα με τον Ιωάννη και ήταν πολύ ωραία Ζωή Κορομηλά

Χανιώτικα νέα (28.6.2025) 

https://www.haniotika-nea.gr/paidotopos-ta-dekarakia-i-efimerida-mas-v1-10oy-dim-scholeioy-chanion/