Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Σάββατο 23 Ιουλίου 2011

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ


Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΝΤΑΛΑ μεσημέρι, να σκάει ο τζίντζιρας, ο μίντζιρας, ο χόντζιρας, ο τζιντζιμιντζιχόντζιρας, κανένα πρόβλημα, ωστόσο για μένα. Ο Θεός ν’ αγιάσει την ψυχούλα εκείνων που είχαν την πρόνοια να φυτέψουν στην παραλία του Καλαμιού τ’ αλμυρίκια για ν’ απολαμβάνω εγώ κι όλη η... Καλαμοπαρέα τον ίσκιο τους, έχοντας στα μπροσπόδια μας τη θάλασσα.

ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ να μη γράψω τα Πεταχτά εδώ, συνδυάζοντας το τερπνόν μετά του ωφελίμου; Τα πάντα όλα στη διάθεσή μου. Ένα τραπεζάκι, μια καρέκλα, τα χαρτιά μου με τις σημειώσεις, το σημερινό (χθεσινό) φύλλο των 'Χανιώτικων νέων', το μολύβι μου, η ξύστρα μου, οι άσπρες κόλλες που πρέπει να γεμίσουν. Πάμε! Τι πάμε; Συνεχίζουμε...

ΟΥΤΕ έγγυος ούτε καν ολίγον έγγυος αλλά... φερέγγυος, η Ελλάδα κατά Τρισέ. Καλός... μάμος, δεν λέω, ωστόσο σ’ αυτές τις περιπτώσεις μετρά περισσότερο η γνώμη των... μαμο-αγορών.

'ΤΟ ΠΑΚΕΤΟ στήριξης έδωσε μεγάλη ανακούφιση στην ελληνική οικονομία', είπε μεταξύ των άλλων στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Η ανακούφιση του κόσμου απ’ τα... χιλιόμετρα των μέτρων, ωστόσο, εξακολουθεί να είναι το πρόβλημα.

ΔΙΚΑ ΜΑΣ τα γένια, δικά μας και τα χτένια. Μια άποψη. Δικά μας τα γένια και δικά τους τα χτένια. Μία άλλη άποψη. Και δικά μας και δικά τους τα γένια και δικά μας και δικά τους τα χτένια. Μια παράλλη άποψη...

ΕΚΟΜΠΟΔΕΣΑΝ οι κλωστές,/ μπερδέψανε στο χτένι,/ κι αρρώστησε η γιανυφαντού/ να λύνει και να δένει... Εχω αναφερθεί κι άλλες φορές στην 'Ανυφαντού', στο γνωστό περίφημο τραγούδι του Νίκου Ξυλούρη, 'στα πεταχτά'. Λέτε να τα καταφέρει τελικά ύστερα κι απ’ τις τελευταίες εξελίξεις η... ανυφαντού; Το ευχόμαστε!

Η 37η ΕΠΕΤΕΙΟΣ της Μεταπολίτευσης αύριο, 24 Ιουλίου. Ας μην γκρινιάσουμε. Να προβληματιστούμε, όμως, πώς φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Εχοντας υπόψη πάντως τη γνωστή ρήση του Τσώρτσιλ: 'Η δημοκρατία είναι το χειρότερο πολίτευμα με εξαίρεση όλα τ’ άλλα'.

'ΤΟ ΕΡΓΟ μου είναι μια συμμετοχή στην Αντίσταση. Ανήκω στην πρώτη μεταπολεμική γενιά αλλά δεν θεωρώ ότι είμαστε η γενιά της ήττας, όπως λένε. Νικήσαμε αφού οι σπόροι που ρίξαμε δεν έπεσαν σε άγονο χώμα'. Από την συνέντευξη της Βικτωρίας Θεοδώρου στον Βασίλη Καλαμάρα. (εφ. 'Ελευθεροτυπία', 28.07.2011)

Ο ΚΑΠΕΤΑΝ Νικόλας Κριεζής κάθε φορά που έφτανε δάνειο στην ψωροΚώσταινα, πήγαινε στα αρμόδια υπουργεία για να πάρει την αποζημίωσή του από ένα σαπιοκάραβο που είχε διαθέσει για τον Αγώνα. Απηυδησμένος κάποτε ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Κανάρης του λέει: 'Καπετάν-Νικόλα να μου πεις τι θέλεις τέλος πάντων μια και καλή αποζημίωση για το πλοίο σου να τελειώνουμε'. Και ο Κριεζής: 'Μπα, κι άμα σου πω καπετάν-Κωνσταντή τι θα βρει ο Νικολάκης μου να κληρονομήσει;' το βρήκα στο φέϊσμπουκ στη σελίδα του φίλου Μιχάλη Ανδριανάκη κι είπα να σας το μεταφέρω.

'Ας έχουμε επίγνωση της ανεπάρκειάς μας/ Ας μην ταυτίζουμε το γήρας μας μ’ αυτό/ του Κόσμου/ Μην όλα τα μετράμε με τα μέτρα μας./ Γεγονός πως φεύγουμε αδικαίωτοι/ Ομως οι δρόμοι μας καθόλου δεν τελειώνουν/ Τα οράματα θα συνεχίσουν την τροχιά τους/ κι οι εξεγέρσεις αλλεπάλληλες/ σαν τις εκρήξεις του άστρου της ημέρας/ αέναα θα ξεσπούν'.
Από το ποίημα 'Και χωρίς εμάς' της Βικτωρίας Θεοδώρου.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (23.07. 2011)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου