Και το κείμενο που είχα γράψει στην στήλη (26 Αυγούστου 2016) με τίτλο “Άγιος Φανούριος ο Αυτόματος Άγιος” στο νου μου όταν ο φίλος μου Ιάσονας Μαυροματάκης μου ζήτησε να ρίξω μια ματιά στο νέο, τέταρτο βιβλίο του για τις εκκλησίες της Κάινας (της Κάινας Αποκορώνου), με εκδότη την τοπική ενορία και να το προλογίσω. Κοντά σ’ αυτό και βέβαια οι τίτλοι των προηγούμενων βιβλίων του, όπως και οι παρουσιάσεις τους στην οποία συμμετείχα ως ομιλητής. Για “Το χωριό μας, η Κάινα” (Ιούλιος 2009), για την “Ανθρωπογεωγραφία της Κάινας” (Φεβρουάριος 2013) και το “Ανιστορώ για την Κάινα” (Οκτώβριος 2018), για τρία πολυσέλιδα, ιδιαίτερα επιμελημένα και διανθισμένα με πλούσιο φωτογραφικό υλικό, βιβλία ο λόγος. Για τρία μνημεία της άυλης πολιτιστικής μας κληρονομιάς που αξίζουν κάθε προβολής και βράβευσης από τους φορείς, που λένε πως νοιάζονται για το λαϊκό μας πολιτισμό. Για τρεις ανθούς της αγάπης του Ιάσονα, για τη γενέθλια γη που κάρπισαν.[…]
Κι αν αγαπά τον γενέθλιο τόπο του, που τον υπηρέτησε για οχτώ συναπτά έτη ως κοινοτάρχης ο Ιάσονας. Σε όλα τα βιβλία του Ιάσονα, το όνομα της. Και στις Εκκλησίες της, στο τέταρτο, που έρχεται να προστεθεί στα προηγούμενα. Άξιος συγχαρητηρίων ο συγγραφέας του, όπως βέβαια και ο φίλος μου παπά-Χρίστος Παπουτσάκης που υποκίνησε και υποστήριξε μαζί με τα άλλα μέλη του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου της Ενορίας την εν λόγω έκδοση. Ο Άγιος Φανούριος, το γνωστό σε όλη την Κρήτη πανέμορφο εκκλησάκι που μπορεί να θεωρηθεί και ως περίληψη της λαϊκής ευσέβειας. Ο Άγιος Παντελεήμονας και η Αγία Παρασκευή, στην καρδιά του χωριού. Ο Άη Γιώργης και η Αγία Αργυρή, η Αγία Άννα, ο Άγιος Νεκτάριος, η Ανάληψη, η Μποδιανή Παναγία, ο Τίμιος Σταυρός, ο Άγιος Νικόλαος, ο Άγιος Χαράλαμπος, ο Άγιος Ιωάννης, ο Πρόδρομος, η Αγία Αικατερίνη, ο Προφήτης Ηλίας, ο Άγιος Αντώνιος. Όλες οι εκκλησίες και τα ξωκλήσια της Κάινας σε αγαπητικά κείμενα από την γραφίδα του Ιάσονα, διανθισμένα με έγχρωμες, σπουδαίες καλλιτεχνικής αξίας, φωτογραφίες.
Δίχως ήρωες και Αγίους μένουμε μόνοι, γυμνοί και ανυπεράσπιστοι στο ανελέητο κατηγορώ της ιστορίας, το πιστεύω μου (βλ. και ποίημα μου με τίτλο “Ένα τέλος” στην ποιητική συλλογή «ΚΑΖΟΒΑΡ») αλλά και το πιστεύω του Ιάσονα. Καλοτάξιδες οι “Εκκλησίες” σου, “οι Εκκλησίες της Κάινας”, καλέ μου φίλε! (Από τον πρόλογο μου στο εν λόγω βιβλίο που κυκλοφόρησε πρόσφατα).
ΚΑΙ... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γιορτές καστάνου το τριήμερο 29 – 31 Οκτωβρίου στην πλατεία του Έλους και στα πάλαι ποτέ λειτουργούντα Δημ. Σχολ. Βλάτους και Λίμνης. «Το κάστανό θέλει κρασί και το καρύδι μέλι/ και το κοπέλι κοπελιά και η κοπελιά κοπέλι», η μαντινάδα που μου έρχεται στο νου με το που διάβασα για τις παραπάνω εκδηλώσεις. Και άλλα πολλά από τα μέσα της δεκαετίας του 1970, όταν ήμουν δάσκαλος στο γειτονικό χωριό των Στροβλών. Όταν το κάθε χωριό είχε το σχολείο του… Νοσταλγία.
Ωστόσο με την υγιεινή διατροφή, με αφορμή την αρνητική πρωτιά που έχει η Ελλάδα στα παχύσαρκα παιδιά, “ασχολείται” στις σημερινές μαντινάδες της η Νεκταρία Θεοδωρογλάκη. «Έχει πρωτιά αρνητική σε όλη την Ευρώπη/ και στα παχύσαρκα παιδιά η χώρα είναι πρώτη», μας λέει στην πρώτη. Για να μας πει στη δεύτερη: «Με υγιεινή διατροφή και άσκηση μπορούμε/ να ‘χουμε την υγεία μας αρμονικά να ζούμε». Προσυπογράφω, αυτό δα έλειπε να μην το κάνω!
Τον συνηθίσαμε και μας συνήθισε. Για την Αυτού Μικρότητα, τον κορωνοϊό, καλά το καταλάβατε το γράφω. Και τη μάσκα τη συνηθίσαμε, και τη μη χειραψία βεβαίως βεβαίως…
«Ασ’ τη βάρκα στο κύμα, όπου θέλει να τρέχει,/ ας ορίζει το αέρι τιμόνι, πανί,/ τα φτερά άπλωσε πλέρια, άκρη ο κόσμος δεν έχει,/ είναι πιο όμορφοι οι άγνωροι πάντα γιαλοί,/ η ζωή μια δρομιά είναι, ένα κύμα· ας το φέρει / όπου θέλει το αέρι, όπου ξέρει το αέρι […] Άσε τότε το κύμα όπου θέλει να σπάζει,/ ασ’ τις ζάλες να σέρνουν τυφλά την καρδιά·/ κι αν τριγύρω βογκά κι αν ψηλά συννεφιάζει,/ κάπου ο ήλιος σε κάποιο γιαλό θα γελά,/ κι αν πικρό την ψυχή σου το δάκρυ τη ραίνει,/ πάντα κάπου κρυφτή μια χαρά την προσμένει». Από το ποίημα “Ασ’ τη βάρκα” του Κωσταντίνου Χατζόπουλου.
Χανιώτικα νέα (Παρασκευή, 2.10.2021)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου