ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ

 

Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ΜΑΣ

ΟΤΑΝ Η ΠΟΙΗΣΗ ΣΥΝΑΝΤΑ ΔΑΣΚΑΛΟΣΥΝΗ

Γράφει η Τόνια Σκουλά*

Μια σπουδαία εμπειρία είχαν την ευκαιρία να ζήσουν τα παιδιά της Στ΄ τάξης του 5ου Δημ. Σχ. Χανίων Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, επισκέφτηκε το σχολείο, την Τετάρτη, 2 Απριλίου 2025, ο δάσκαλος - λογοτέχνης Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης, καλεσμένος της γράφουσας, δασκάλας της τάξης και της διευθύντριας κ. Εύης Φουντουλάκη. (Δείτε συνέχεια)

Πριν Πριν από την επίσκεψη του Β, Κακατσάκη, τα παιδιά είχαν διαβάσει και επεξεργαστεί δύο διηγήματα από το, βραβευμένο, με πρώτο βραβείο από την Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών, βιβλίο του «Πότες θα κάμει ξεστεριά...». Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου και με οδηγό την εξαιρετική πένα του συγγραφέα, ξεπήδησαν ιστορίες από την τουρκοκρατούμενη Κρήτη, αληθινές μαρτυρίες για το ξέσπασμα της Επανάστασης και ξεδιπλώθηκαν πτυχές της τοπικής ιστορίας, άγνωστες στα παιδιά, που τα συνήρπασαν και τα γοήτευσαν: πήραν σάρκα και οστά ο Δασκαλογιάννης, ο Μιχαήλ Κουρμούλης, οπλαρχηγοί, ζορμπάδες, κρυπτοχριστιανοί, γενίτσαροι, καημοί και πόθοι για τη Λευτεριά.

Οι ερωτήσεις έπεφταν βροχή. Για την έμπνευση, για τα βιβλία, για τις ποιητικές συλλογές, για την τοπική ιστορία και τις ιστορίες από τη γιαγιά δίπλα στο τζάκι, αλλά, κυρίως, για τη Δασκαλοσύνη. Ο Βαγγέλης Κακατσάκης, εν ενεργεία δάσκαλος για 36 χρόνια, είχε διατελέσει διευθυντής για οκτώ ολόκληρα χρόνια στο 5^ο Δημοτικό Σχολείο, επιδεικνύοντας σπουδαίο διοικητικό και παιδαγωγικό έργο, με την επί σειρά ετών έκδοση του βραβευμένου μαθητικού περιοδικού «Ο κόσμος των παιδιών» να ξεχωρίζει. Η χαρά και η συγκίνησή του ήταν μεγάλη, αφού ξαναγύρισε ύστερα από 20 ολόκληρα χρόνια σε ένα σχολείο πολύ αγαπημένο!

Οι δύο ώρες επικοινωνίας με τα παιδιά ήταν μια πραγματική απόλαυση για όλους... Οι μαθητές και οι μαθήτριες κυριολεκτικά κρέμονταν από τα χείλη του, ακούγοντας με προσοχή τα όσα τους έλεγε, ενώ ο ενθουσιασμός καθρεφτιζόταν στα μάτια τους. Ταξίδεψαν στον χρόνο, τόσο όσον αφορά την ιστορία της Κρήτης, όσο και όσον αφορά τον τρόπο λειτουργίας των σχολείων παλιότερα. Η μακρά άλλωστε παρουσία του Βαγγέλη Κακατσάκη στο ελληνικό δημόσιο σχολειό, έχει γεμίσει τη φαρέτρα του με πλήθος από όμορφες σχολικές ιστορίες, τις οποίες «ρούφηξαν» αδηφάγα τα παιδιά, έφεραν στον νου τους την εικόνα ενός σχολειού πιο ανέμελου, πιο ελεύθερου, με πολύ λιγότερη γραφειοκρατία και πολύ περισσότερη ουσία. Ενός σχολειού πάντοτε ανοιχτού στην κοινωνία, με κέντρο πάντα τα παιδιά, αφού «χάριν σε αυτά υπάρχουμε ως δάσκαλοι»- αγαπημένη ρήση του κυρίου Βαγγέλη.

Η πολύ όμορφη επίσκεψη έκλεισε με ένα ιδιαίτερα συγκινητικό ποίημα, το οποίο έγραψε την ημέρα που αποχωρούσε από τη Δημόσια Εκπαίδευση. «Μάζεψα» ο τίτλος του... Τελικά ήταν πολλά αυτά που «μάζεψαν» τα παιδιά από αυτή την επίσκεψη: συναισθήματα, γνώσεις, επαφή με τις ρίζες, επικοινωνία...

Λένε ότι τα σημερινά παιδιά είναι κολλημένα στο κινητό και στις διάφορες οθόνες και δεν τα νοιάζει τίποτα άλλο. Λένε ότι έχουν χάσει την ουσιαστική επαφή μεταξύ τους, ότι δεν ξέρουν – όπως παλιά- να μιλήσουν, να εκφραστούν, να επικοινωνήσουν. Λένε ότι δεν τους ενδιαφέρει η Λογοτεχνία, η Ποίηση, το διάβασμα βιβλίων. Εγώ λέω ότι το μόνο που χρειάζονται είναι ένα μικρό ταρακούνημα κι ένα μεγάλο κίνητρο, όπως η επικοινωνία με ανθρώπους που έχουν πολλά να τους προσφέρουν! Ας τους τα δώσουμε, γιατί κι εκείνα με τη σειρά τους έχουν πολλά να μας πουν!

Κύριε Βαγγέλη, χαιρετώ σε κι αγαπώ σε! Ναι, ξέρω, δική σου φράση κι αυτή!... Θα σε περιμένω πάλι!

*Δασκάλα 5ου Δημ. Σχ, Χανίων