ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ

ΣΗΦΗΣ Ι. ΠΕΤΡΑΚΗΣ: Η ΑΣΗ ΓΩΝΙΑ, Ο ΚΟΣΜΟΣ ΟΛΟΣ

Γράφει ο Βαγγέλης Κακατσάκης

Όποιος αγαπά τον τόπο του, αγαπά όλο τον κόσμο! Στη λογική του μακαριστού μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίου Γαλανάκη, του Αγίου στη λαϊκή συνείδηση Ειρηναίου του Χριστιανού, με οδηγούσε η σκέψη μου, κάθε φορά που διάβαζα τις “ασηγωνιώτικες ιστορίες” τού Σήφη Πετράκη ή τον άκουγα να μου τις διηγείται ξεστομάτου. Εκεί με οδηγεί και σήμερα στον πάνδημο αποχαιρετισμό για το φευγιό του στο “άλλο ημισφαίριο της ζωής”, κι εκεί σίγουρα θα με οδηγεί, όπως όλους μας άλλωστε, όταν θα νιώθω-θα νιώθουμε την ανάγκη, να επιστρέφω- να επιστρέφουμε, σ΄ αυτές.

Ασή Γωνιά... “Αυτός ο κόσμος ο μικρός ο μέγας”! Κι αυτός ο στίχος του Οδυσσέα Ελύτη από το “Άξιον εστί” στον νου μου, όπως τις αναθιβάλλω στα δημοσιεύματά του στην αγαπημένη μας εφημερίδα τα ¨Χανιώτικα νέα”, της οποίας ήμαστε μαζί για πάνω από 25 χρόνια τακτικοί συνεργάτες, και βέβαια στα πάμπολλα βιβλία του που τα διάνθιζαν πάντα τα ομιλητικά σκίτσα του αδερφού του, του Χρήστου. Ασή Γωνιά ο κόσμος όλος! Ούλος θα με διόρθωνε ο φίλος μου, που του άρεσε να χρησιμοποιεί την κρητική ντοπιολαλιά, τονίζοντας ιδιαίτερα το υγρό ασηγωνιώτικο λάμδα, στον προφορικό του λόγο.

Ασηγωνιώτικες αθιβολές. Αποκορωνιώτικες αθιβολές. Μαδαρίτικες αθιβολές. Αθιβολές (τι λέξη κι αυτή!) για τα πρόσωπα κι αθιβολές για τα πράγματα. Αθιβολές για τα πράγματα των προσώπων κι αθιβολές για τα πρόσωπα των πραγμάτων. Αθιβολές για θρύλους κι αθιβολές για ιστορικά γεγονότα. Αθιβολές για τα ήθη και τα έθιμα και αθιβολές για την επικαιρότητα. Αθιβολές σοβαρές που προβληματίζουν κι αθιβολές αστείες που ξεκουράζουν. Αθιβολές της καθημερινότητας κι αθιβολές των σκολάδων. Λογιών λογιών τα λουλούδια που έχει σε κάθε πεζούλα του, σε κάθε κείμενό του, ο ασηγωνιώτικος μπαξές του Σήφη Πετράκη. Το είχε μα και το καλλιέργησε αυτό το μέγα χάρισμα ο ξεχωριστός φίλος μου. Να ζωντανεύει με τις ιστορίες του, ακέραιο, με τις λεπτομέρειές του τον όμορφο ασηγωνιώτικο κόσμο, έτσι όπως συνέχιζε να αναπνέει στο πάντα ενυπάρχον οξυγόνο του.

Το διαπιστώνουμε σε όλα τα γραφτά του αυτό. “Σκύβω και αφουγκράζομαι τη γη την ασηγωνιώτικη, που περισσεύουν οι πέτρες και τα χάλαρα”, μας λέει ο ίδιος απλά, προλογίζοντας ένα από τα βιβλία του, το “Ορεινές μαδαρίτικες αθιβολές τσ Ασηγωνιώτικης ρίζας”. Αυτό έκανε μέχρι τέλους. “Ενόσω ζούσε, ανέπνεε και σωφρονούσε”, για να θυμηθώ μια φράση του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη από τον “Λαμπριάτικο ψάλτη” του. Των αδυνάτων αδύνατο να σταματούσε ο Σήφης Πετράκης να γράφει τις ιστορίες του και “να διασώζει το πρόσωπο της Απάνω Κρήτης”, όπως θα μας έλεγε ο Νίκος Καζαντζάκης. Με ό, τι αυτό σημαίνει. Αιωνία η μνήμη του!

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Επικήδειος λόγος που εκφωνήθηκε από τον γράφοντα στη νεκρώσιμη ακολουθία που έγινε την Τετάρτη 9 Απριλίου2025, στην εκκλησία του Τιμίου Σταυρού, στην Αση Γωνιά Αποκορώνου.

Χανιώτικα νέα 11.4.25 (https://www.haniotika-nea.gr/ekeinoi-poy-feygoyn-sifis-i-petrakis-i-asi-gonia-o-kos-os-olos/