Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ


«ΝΑ ΛΕΜΕ ουρανός κι ας μην είναι.» Αρχίζω με αυτόν τον στίχο(τον βρήκα και σαν τίτλο ενός ιστολογίου σερφάροντας στο Διαδίκτυο, προχθές, εντελώς τυχαία) του Γιάννη Ρίτσου. Πολλή κατήφεια, αδέλφια, τελευταία. Κι ας είναι ανοιχτό, ορθάνοιχτο το Τριώδιο…

ΠΡΟΣΦΩΝΟΥΜΑΙ ΣΟΙ, πτωχέ, το σακίν σου πώλησον, την εορτήν διάβασον. Η συμβουλή που έδιναν οι Βυζαντινοί με αυτήν την παροιμία τις Απόκριες. Παράγγελναν δηλαδή στον φτωχό να πουλήσει ακόμη και το σακάκι του, προκειμένου να βρει λεφτά για να περάσει κι αυτός την γιορτή. Ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε ήτανε κι αυτοί. Καμιά έγνοια ότι κάποτε θα ερχόταν ο λογαριασμός…

ΕΠΙΜΗΚΥΝΣΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Ότι, δηλαδή, οι οδυνηρές θυσίες θα συνεχιστούν για πολλά ακόμα χρόνια. Μόλις τα 15 πρώτα χιλιόμετρα του Μαραθωνίου που θέλουμε και μη τρέχουμε έχουμε διανύσει, λέει..

ΕΔΩ 50 δισ (κι όχι βέβαια δις) εκεί 50 δισ (κι όχι βέβαια δις) πού είναι τα 50 δισ(κι όχι βέβαια δις). Εδώ 50 δισ(κι όχι βέβαια δις) εκεί 50 δισ(κι όχι βέβαια δις) κάπου είναι τα 50 δισ(κι όχι βέβαια δις). Παίζοντας τον παπά…

Για δες περβόλι ρημαγμένο… Αυτό μου είπε με το γαβ-γαβ του ο σκύλος με το που με είδε να πλησιάζω . Χαμόστρωμα τα πορτοκάλια. Πόνος ψυχής.

‘Ηλθε μας είδε και πολλά μας υποσχέθηκε πριν απέλθει ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού Παύλος Γερουλάνος. Και νέο Αρχαιολογικό Μουσείο θα δημοπρατηθεί, και η οικία Βενιζέλου θα αποκατασταθεί, και η περιοχή των Αγίων Αποστόλων θα παραχωρηθεί. Χώρια όλα τα’ άλλα. Ίδωμεν…

Μαγέρευε μου φαητό σε πήλινο τσικάλι\ κι όρκο σου κάνω, Βιόλα μου, να μην ξανοίξω άλλη. Θεσμός για τη στήλη ο Ηλίας ο Σταματάκης. Μια μέρα να λείψει με τροζαίνουνε στα τηλεφωνήματα.

ΚΩΣΤΗ ΚΕΦΑΛΑΚΗ, δάσκαλο- συγγραφέα, Ηράκλειο Κρήτης: Ήτανε να μην αρχίσω να διαβάζω το βιβλίο σου «Μικρασία αγκαλιά και ξενιτιά: Τουρκοκρητικοί- Μικρασιάτες- Ιστορίες», που εδώ και δυο περίπου μήνες είχες την καλοσύνη να μου στείλεις, φίλε! Με συνεπήρε από την πρώτη κιόλας σελίδα του. Γεμάτο υο πιο φωτεινό διαμέρισμα του μυαλού μου απ’ το «εσωτερικό, γεμάτο συναίσθημα, αγωνία, περιέργεια, γνωριμίες, γνώση, ζωή» , «φορτίο» σου. Τώρα καταλαβαίνω ότι καθόλου υπερβολικά δεν ήταν τα όσα άκουσα να λένε γι αυτό, με αφορμή την παρουσίασή του στα Χανιά(31 του Γενάρη) και στην οποία δεν ήμουν λόγω πένθους.

ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ: Κυνηγάω τον λαγό. Παθητική φωνή: Ο λαγός με κυνηγάει. Οι Βηταμίνες βρίσκονται ανάμεσα στις Αλφαμίνες και στις Γαμαμίνες. Το ακριβώς αντίθετο της Αγίας Τριάδας είναι η Διαβολική Τριάδα: Πύρ συν γυναιξί και θάλασσα. Πράγματα του Σατανά! Τρία ακόμα μαθητικά μαργαριτάρια από αυτά που μου έστειλε ο Κώστας ο Μπετινάκης.

{…} Μια ήσυχη γαλαζωπή ακρογιαλιά\ που πάνω της πετούσαν στοιχειά\ κάποιου άλλου εφιάλτη\ -τούτο λοιπόν-\ ήταν το δικό μου ποίημα.\ Συνδυασμός παράλογου με μι αδόση ρομαντισμού\ που δύσκολα κατορθώνει κανείς να παινέσει.\ Καταστάσεις ειδυλλιακές που ζούνε\ βαθιά στις σκέψεις ανθρώπων,\ που ‘χουν χάρισμα να δημιουργούν\και να καταστρέφουν κόσμους ολάκαιρους\ μέσα στις καρδιές μας.» Από το ποίημα «Επηρεασμός» του Γιώργου Κουλούρη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http:\\petaxta.blogstop.com)

Χανιώτικα νέα(26. 02. 2011)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου