Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Τρίτη 1 Ιουνίου 2021

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ, ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

"ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΩΜΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΚΟ ΜΑΣ"


«Το τοπίο έχει όλη την ομορφιά του ελληνικού καλοκαιριού, που αποπνέει ειρηνικότητα. Οι ελιές θυμίζουν τη βιβλική ατμόσφαιρα του όρους των Ελαιών. Εδώ, σ’ αυτό το κλίμα, που γεννάει πλούσιο καρπό και αναζητά την παραγωγή και τη δημιουργία πρόκειται να συντελεστεί το έγκλημα. Ετοιμάζονται οι άντρες του υπολοχαγού Τρέμπες, σηκώνουν για δοκιμή τα όπλα τους, έτοιμοι να πραγματοποιήσουν την πιο άναντρη πράξη απέναντι στους κατ’ εξοχήν γενναίους Κρητικούς. Ποτέ δε θα γινόταν το αντίθετο: νικητές και ένοπλοι από την Κρήτη να δολοφονήσουν εν ψυχρώ αόπλους, που θα ήταν κάτω από τη δική τους διοίκηση. Γιατί στην ουσία ο όμηρος είναι πρόσωπο που το δίκαιο του πολέμου επιβάλλει να μην εκτελείται, εφόσον δεν έχει αποδειχτεί δικαστικά πως υπέπεσε σε ποινικό αδίκημα. Στις 2 Ιουνίου 1941 δεν υπήρχε καμία δικαιολογία για το ολοκαύτωμα στο Κοντομαρί της Κρήτης. Γιατί μόλις την προηγούμενη μέρα είχαν τερματιστεί οι εχθροπραξίες». Το σχόλιο που κάνει κάτω απ’ αυτήν τη φωτογραφία ο αξέχαστος Βασίλης Π. Μαθιόπουλος, που είναι η δεύτερη στο κεφ. “Η εκτέλεση ενός χωριού: Β’ Το φιλμ του τουφεκισμού” του βιβλίου του “Εικόνες Κατοχής” (εκδ. “Ερμής”, Αθήνα 2006).

«Η τιμωρητική αποστολή αποτελείτο από τον υπολοχαγό Τρέμπες, έναν άλλον υπολοχαγό, έναν διερμηνέα, δύο λοχίες και περίπου 25 αλεξιπτωτιστές του 2ου Τάγματος. Ως φωτογράφος της Μεραρχίας μου, μου επιτράπηκε να συνοδεύσω αυτή την αποστολή. […]

Συνεχίσαμε την πορεία μας για το χωριό Κοντομαρί. Οι άντρες βγήκαν από τα αυτοκίνητα και όρμησαν στα σπίτια της μικρής κοινότητας. Έβγαλαν όλους τους κατοίκους από τα σπίτια τους -άντρες – γυναίκες – παιδιά και τους συγκέντρωσαν στη μικρή πλατεία. Στο μεταξύ σ’ ένα σπίτι βρέθηκε το σακάκι ενός αλεξιπτωτιστή με μια τρύπα από σφαίρα στην πλάτη. Ο Trebes αφού το εξέτασε, έδωσε εντολή να κάψουν το σπίτι. Ένας άντρας παραδέχτηκε ότι είχε σκοτώσει Γερμανό αλεξιπτωτιστή, αλλά δεν ήταν δυνατόν να καταδικάσουμε κανέναν από τους άλλους για εγκλήματα λαφυραγωγία και ως εκ τούτου πρότεινα στον Trebes να μην προβεί στην εκτέλεση του σχεδίου και να μας δώσει εντολή να επιστρέψουμε παίρνοντας εκείνον τον άντρα μαζί μας. Όμως εκείνος ξεχώρισε όλους τους άντρες από το πλήθος και δήλωσε στις γυναίκες -μέσω του διερμηνέα- ότι θα τους εκτελέσουν και ότι πρέπει να τους θάψουν μέσα σε δυο ώρες. Όταν ο Trebes γύρισε την πλάτη του για μερικά λεπτά, κατάφερα να διευκολύνω εννέα άντρες να δραπετεύσουν. Κατόπιν ο Trebes έβαλε τους άντρες να σχηματίσουν ένα ημικύκλιο, έδωσε τη διαταγή του πυροβολισμού και σε περίπου 15 δευτερόλεπτα όλα είχαν τελειώσει». Από τη μαρτυρία του φωτογράφου της εκτέλεσης Φραντς Πέτερ Βάιξλερ. Πηγή: Ζαχαρένια Σημανδηράκη: Κοντομαρί, Η πρώτη εκτέλεση αμάχων μετά τη Μάχη της Κρήτης, βλ. πρόσφατο αφιέρωμα (29 Μαΐου 2021) των “Χανιώτικων νέων” για τη Μάχη της Κρήτης.

Και εν είδει παρέμβασης στις φετινές πολλές και ποικίλες εκδηλώσεις για τα 80 χρόνια από τη Μάχη της Κρήτης η σημερινή στάση στο Κοντομαρί. Σαν απάντηση στους διάφορους συλλόγους των αλεξιπτωτιστών που επιμένουν στις εκδηλώσεις τους. Με αφορμή το αυριανό συναπάντημα με τις ψυχές των πρώτων αδίκως εκτελεσθέντων Κρητικών. Ενθυμούμενος τον στίχο του Γιάννη Ρίτσου απ’ την “Ρωμιοσύνη”: «Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας»…

ΚΟΡΩΝΟΪΚΑ... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ


«Πήγα στη λίμνη της Αγιάς, την Κυριακή μια βόλτα/ σαν έφτασα τη μάσκα μου φόρεσα σαν και πρώτα», μας λέει στην πρώτη της σημερινή μαντινάδα η Νεκταρία Θεοδωρογλάκη. «Οι επισκέπτες αρκετοί, στη φύση περπατούσαν/ ξεχάσανε τον κορωνιό και μάσκα δε φορούσαν», επισημαίνει στη δεύτερη. Για να μας προειδοποιήσει στην τρίτη: «Αν είμαστε ανεύθυνοι δεν έχουμε ελπίδα,/ θα πέσουμε στου κορωνιού τη σκοτεινή παγίδα».

«Φλερτάρουν με το βαθύ κόκκινο, για ακόμα μια φορά τα Χανιά», για να επαναλάβω αυτό που έγραψαν στην πρώτη σελίδα τους το περασμένο Σάββατο, τα “Χανιώτικα νέα”… Ότι συνεχίζονται τα “Κορωνοϊκά… στα πεταχτά”, σημαίνει, μεταξύ των άλλων αυτό. Δυστυχώς…

«Ω σκυλί/ πίσω απ’ τον άνθρωπο που πέρασε/ ακολουθείς κι εσύ/ πιστό.// Κι ω θλίψη/ που για να τον προφτάσεις/ δε θα χρειαστεί/ ούτε να τρέξεις». Ένα ακόμα απ’ τα ποιήματα εγκλεισμού που έγραψε ο ποιητής Αλέξιος Μάινας στην ποιητική του συλλογή “Η ανοσία της αγέλης” – “Το ελεγείο του διαβάτη”, ο τίτλος του (πηγή: www.andro.gr).

Χανιώτικα νέα (Τρίτη, 1 Ιουνίου 2021) 

https://www.haniotika-nea.gr/toyto-to-choma-einai-diko-toys-kai-diko-mas/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου