ΠΟΙΗΣΗ

ΤΟ ΚΛΑΜΑ ΕΝΟΣ ΑΓΙΟΥ

Έκλαιγε την παραμονή της γιορτής του,

 ώρα δειλινού,ο Άγιος Παντελεήμονας

 ο πρώτος γιατρός του κόσμου

 που θεραπεύει τις πληγές

 και διασκορπά τους πόνους,

 και δεν είχε σταματημό.

(Είχε λείψει για μια ώρα

στο αμπέλι του το μεσημέρι

- να κόψει ένα καλάθι σταφύλια 

για το πανηγύρι του πήγε- 

πού να φανταστεί ότι ένα γειτονόπουλό του 

που έπασχε από μια σπάνια αρρώστια, 

θ’ άφηνε την τελευταία του πνοή-

 τι δεν ήταν ένας γιατρός

 για να του κάμει μια ένεση). 

Δεν φταις, εσύ, παιδί μου,

δεν μπορείς να τα προβλέπεις 

και να τα προλαβαίνεις όλα,

σου το ‘χω πει πολλές φορές,

 τον παρηγορούσε η μάνα του,

η Αγία Ευβούλη,

που ήταν δίπλα του στο τέμπλο

 Αδικαιολόγητος… αδικαιολόγητος… αδικαιολόγητος... 

επαναλάμβανε κι έκλαιγε γοερά ο Άγιος. Το ποίημά μου

Βαγγέλης Κακατσάκης 

“Τα χελιδόνια του μοναχού” (2020).

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ (Μανωλάκης Κώστας, 26. 7. 2025)

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΑ ΜΑΥΡΟΜΑΤΑΚΗ 

ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ

Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!

«Μανθάνειν διά του παίζειν»... Και η φράση αυτή, που την «συνάντησα» για πρώτη φορά όντας

φοιτητής στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία και την εφάρμοζα συχνά... «όταν ήμουν δάσκαλος»,

διαρκώς στο νου μου, ενώ διάβαζα κείμενα του σημερινού Παιδότοπου κι έβλεπα τις ζωγραφιές που μου

έστειλε ο γνωστός στους αναγνώστες της στήλης διευθυντής των Εκπαιδευτηρίων «Μαυροματάκη» της

πόλης μας Κώστας Μανωλάκης. Πλήρης η υιοθέτηση αυτής της αδιαμφισβήτητης παιδαγωγικής αρχής

από τα εν λόγω Εκπαιδευτήρια στα φετινά τους καλοκαιρινά προγράμματα...

Συγχαρητήρια!

Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

δάσκαλος - λογοτέχνης

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η παιδαγωγική αξία του παιχνιδιού είναι αδιαμφισβήτητη και γι’ αυτό στην καλοκαιρινή απασχόληση των Εκπαιδευτηρίων Μαυροματάκη επιλέξαμε να ασχοληθούμε με τα «Παιχνίδια». Τα παιχνίδια προσφέρουν ψυχαγωγία και λειτουργούν ως εργαλείο προσωπικής έκφρασης και κοινωνικοποίησης. Η ποικιλία των παιχνιδιών τα καθιστά χρήσιμα για την επίτευξη πολλών εκπαιδευτικών στόχων και καλλιέργεια δεξιοτήτων. Μέσα από τα παιχνίδια τα παιδιά ανακαλύπτουν νέες γνώσεις. Συγχρόνως διασκεδάζουν, συνεργάζονται και αναπτύσσουν νέες φιλίες. Το τερπνόν μετά του ωφελίμου, δηλαδή. Πολλές ευχαριστίες στις συναδέλφους που υλοποιούν το πρόγραμμα. Ο διευθυντής του Σχολείου Κώστας Μανωλάκης

Το φετινό καλοκαιρινό πρόγραμμα είναι αφιερωμένο εξ ολοκλήρου στο θέμα των παιχνιδιών. Τα παιδιά συμμετέχουν σε μια ποικιλία δραστηριοτήτων που συνδυάζουν τη διασκέδαση με τη μάθηση. Μέσα από παραδοσιακά παιχνίδια αυλής, όπως «Το μαντήλι», «Τα μήλα», πιο σύγχρονα παιχνίδια όπως το “Survivor” αλλά και επιτραπέζια παιχνίδια, παιχνίδια μυστηρίου, κρυμμένου θησαυρού, αθλητικά παιχνίδια κι άλλα πολλά, ενισχύονται η στρατηγική σκέψη, η φαντασία και η συνεργασία.

Κάθε βδομάδα επικεντρωνόμαστε σε μία συγκεκριμένη θεματική παιχνιδιών. Μαζί με τα παιδιά επιλέξαμε τις παρακάτω κατηγορίες: παιχνίδια αυλής, παιχνίδια μυστηρίου, κουίζ γνώσεων, επιτραπέζια παιχνίδια, messy play και θεατρικό παιχνίδι. Αυτό σημαίνει ότι για τα παιδιά αλλά και εμάς τις δασκάλες η κάθε μέρα είναι και μια νέα εμπειρία, γεμάτη γέλιο, δράση και πολύτιμες στιγμές. Οι γνώμες των μαθητών επιβεβαιώνουν την επιτυχία του προγράμματος και μας δίνουν δύναμη για τη συνέχεια. Οι δασκάλες: Μιχαέλα Ζερβουδάκη, Κωνσταντίνα Θωμάκη, Ευγενία Θεοχαρούλα, Μαρίστα Κουβαριτάκη

ΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΑ ΜΑΣ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

Μέχρι τώρα μου άρεσε το ποδόσφαιρο, γιατί διασκέδαζα και περνούσα καλά. Επίσης μου άρεσε η κατασκευή του παιχνιδιού «Φιδάκι». Πρώτα χωρίσαμε μια σελίδα σε τετραγωνάκια και τα χρωματίσαμε. Μετά γράψαμε τους αριθμούς στη σειρά. Φτιάξαμε τα φιδάκια από σύρμα πίπας και τις σκάλες με χρωματιστά ξυλάκια. Ακόμα φτιάξαμε τα πιόνια και τα ζάρια από πηλό. Ο κ. Κώστας έφερε ένα μεγάλο επιδαπέδιο «Φιδάκι». Γίναμε εμείς τα παιδιά τα πιόνια και παίξαμε. Ήταν πολύ διασκεδαστικό! Νεφέλη Κ.

Μου άρεσε πολύ όταν παίξαμε “Survivor”, επειδή μου αρέσει να τρέχω και να αγωνίζομαι. Το “Survivor” ήταν πολύ δυναμικό. Είχαμε διαλέξει και ετοιμάσει διάφορες δοκιμασίες. Για παράδειγμα έπρεπε να μαζέψουμε ποτήρια το ένα μέσα στο άλλο, να ρίξουμε μπουκάλια-κορίνες με μια μπάλα, να πετύχουμε ένα τέρμα, να στερεώσουμε όρθια κοντάρια κ.ά. Οι δύο ομάδες έπαιζαν σαν σκυταλοδρομία. Ο ένας παίκτης ξεκινούσε, όταν ολοκλήρωνε ο προηγούμενος. Όποια ομάδα περνούσε πρώτη απ’ όλες τις δοκιμασίες κέρδιζε. Φωνάζαμε συνθήματα με ένταση και ενθουσιασμό. Επίσης μου άρεσε που χορέψαμε κρητικά (αφού χορεύω πολλά χρόνια) και τέλος μου αρέσει που παίζουμε καθημερινά ποδόσφαιρο. Μιχαέλα Γκ.

Αυτό που μου άρεσε περισσότερο στη φετινή απασχόληση είναι το παιχνίδι μυστηρίου «Παλέρμο». Η κυρία μοιράζει στα παιδιά κάρτες που αντιπροσωπεύουν τους κλέφτες (κόκκινος, πράσινος, μαύρος), τον αστυνόμο και οι υπόλοιποι αριθμοί είναι οι απλοί πολίτες. Όλοι παίρνουν από μία κάρτα και αφού ακούσουμε τη φράση «Πέφτει η νύχτα στο Παλέρμο», κλείνουμε τα μάτια. Σταδιακά ο καθένας αποκαλύπτει τον ρόλο του. Επιλέγουμε ψηφίζοντας παίκτες και αν πετύχουμε τον κόκκινο κλέφτη και τον αστυνόμο κερδίζουμε. Αναστασία Π.

Μου αρέσει όταν παίζουμε ποδόσφαιρο στην αυλή και φτιάχνουμε κατασκευές. Επίσης πήγαμε στο γυμναστήριο και στήσαμε τα πιόνια στο σκάκι που ήταν κρεμασμένο στον τοίχο. Μάθαμε τις πρώτες κινήσεις που κάνουν τα πιόνια. Θοδωρής Κρ.

Μου αρέσει που παίζω με τους μαγνήτες πολύ. Είναι ωραίοι γιατί έχουν διάφορα σχήματα κι έτσι μπορώ να κάνω μεγαλύτερες κατασκευές. Μανόλης Ρ.

Φέτος μου αρέσει πολύ γιατί γνώρισα νέους φίλους, τη Νεφέλη, τον Θοδωρή, τον Γιάννη και άλλους. Μου αρέσει που παίζουμε παιχνίδια, ας πούμε οικογένεια, σαρβάιβορ, μήλα, κυνήγι θησαυρού κ.ά. Στην πισίνα κολυμπάμε, κάνουμε βουτιές και μαθαίνουμε τα στυλ ελεύθερο, ύπτιο, πρόσθιο και πεταλούδα. Στέφανος Λ.

Διασκεδάζω πολύ με τα Lego, γιατί παίζω με τους φίλους μου και φτιάχνω πολλά πράγματα. Χρυσή Ιγκ. Χ.

Φέτος μου αρέσει το κολυμβητήριο, όταν μαζευόμαστε στην πάνω αίθουσα και παίζουμε, οι κυρίες και το νόστιμο φαγητό. Γιάννης Κ.

Μέχρι τώρα έχουμε κάνει πολύ ωραία πράγματα. Τα αγαπημένα μου είναι το ποδόσφαιρο, το Φιδάκι (κατασκευή), να συζητάω με φίλους και φίλες και το Survivor. Γιώργος Σ.

Μου αρέσει να παίζω όλα τα παιχνίδια αλλά πιο πολύ προτιμώ το UNO, γιατί μπορούμε να παίξουμε πολλά παιδιά μαζί. Χρυσή Μ.

Η καλοκαιρινή απασχόληση μέχρι στιγμής είναι τέλεια. Παίζουμε πάρα πολλά παιχνίδια διαφόρων ειδών: επιτραπέζια (μικρά και μεγάλα όπως το γιγάντιο Φιδάκι), εξωτερικού χώρου, μυστηρίου κ.ά. Περιμένω με αγωνία να δω τι άλλο θα κάνουμε μέχρι το τέλος. Στεφανία Μ.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Tις ζωγραφιές έκαναν η Μαριάννα Λ., η Μαρία Αντ., και ο Στράτος Γ.

Χανιώτικα νέα (Σάββατο, 26.7.2025) 

https://www.haniotika-nea.gr/paidotopos-ekpaideytiria-quot-mayromataki-quot-to-kalokairi-mathainoyme-paizontas/

ΠΟΙΗΣΗ

ΑΝ... 

Αν οι φωνές που έχω μέσα μου,

Αν οι πληγές που φωλιάζουν στην καρδιά μου,

Αν οι οιμωγές που κουβαλώ στη σκέψη μου,

γίνουνε ποίηση,

θ’ ανάψω πυρκαγιά στον κόσμο

Βαγγέλης θ. Κακατσάκης (Όταν γίνεις ποίημα, 2018) 

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ (Νικολακάκη, 19.7. 25)

 Ε΄ ΤΑΞΗ ΔΗΜ. ΣΧ. ΝΑΥΣΤΑΘΜΟΥ ΚΡΗΤΗΣ 

ΜΕΛΕΤΗ ΝΗΣΙΩΤΙΚΗΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ ΚΑΙ ΠΕΙΡΑΜΑΤΩΝ ΦΥΣΙΚΗΣ

Καλοί µου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Ένα ξεχωριστό και ιδιαίτερα πρωτότυπο ταξίδι Φυσικής και Γεωγραφίας, όπως το έζησαν τα Πεµπτάκια των δύο τµηµάτων του ∆ηµ. Σχολείου Ναυστάθµου Κρήτης, µεταξύ των άλλων, και το παρουσίασαν στο τέλος της περυσινής σχολικής χρονιάς, φιλοξενούµε σήµερα. Για µια συναρπαστική και πρωτότυπη δράση ο λόγος. «Το σχολείο που αγαπάµε είναι εκείνο που εµπνέει, που δίνει φτερά και φαντασία στα παιδιά να ανακαλύπτουν, να µοιράζονται και να λάµπουν». Μια απ’ τις φράσεις στο υπέροχο κείµενο - ρεπορτάζ που µου έστειλαν οι γνώστες στους αναγνώστες της στήλης δασκάλες τους, Άννα Νικολακάκη και Μαρία Σαπουνάκη. ∆εν θα το κρύψω ότι έµεινα ιδιαίτερα σ’ αυτήν. Συγχαρητήρια και γι’ αυτήν, αλλά και για όλες τις άλλες δράσεις που κάνατε µε τα περυσινά Πεµπτάκια σας, καλές µου συναδέλφισσες! Να τα χαίρεστε και να σας χαίρονται! Και σε άλλες συνεργασίες τη νέα σχολική χρονιά µε το καλό! 

Σας χαιρετώ µε αγάπη όλους! Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης, δάσκαλος - λογοτέχνης

ΑΠΟ ΤΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΦΥΣΙΚΗΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΙΟΝΙΟ

Ένα γυμναστήριο γεμάτο… πυραυλάκια που εκτοξεύονται, χαρτάκια που κολλούν σε μαγικά μπαλόνια, γέφυρες που σηκώνονται με σύριγγες, ενεργειακά σπίτια, ηφαίστεια που εκρήγνυνται, αυτοσχέδια αυτοκινητάκια που κινούνται, ποτήρια που… ρουφούν νερό, μαγνήτες, ηλεκτρικά κυκλώματα, μείγματα... Και δίπλα σε όλα αυτά, κουτιά! Γεμάτα εικόνες, πρόσωπα, προϊόντα, αρώματα, γεύσεις, ιστορίες και χρώματα από νησιά της πατρίδας μας!

Αυτή ήταν η εικόνα που αντίκριζε, όποιος βρέθηκε στον χώρο του σχολείου μας, κατά την παρουσίαση της δράσης: μελέτης νησιώτικης Γεωγραφίας και πειραμάτων Φυσικής, με τίτλο: «Γεω – φυσιο Δημιουργίες». Μια σχολική εκδήλωση που έφερε χαμόγελα, ενθουσιασμό και, πάνω απ’ όλα, περιέργεια για να γνωρίσουμε τον κόσμο γύρω μας!

ΜΙΚΡΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ

Η ιδέα ξεκίνησε στην τάξη, απλά: να γνωρίσουν και να αγαπήσουν τα παιδιά τον μαγικό κόσμο της Φυσικής μέσα από τον πειραματισμό. Η ανταπόκριση όμως των μαθητών ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Ετοίμασαν με μεράκι περισσότερα από 30 πειράματα, με τίτλους όπως «Λες το μπουκάλι να εκραγεί;», «Το turbo μπαλοαυτοκινητάκι», «Φτιάχνω τη δική μου λάμπα λάβας», «Ποιος επιπλέει και ποιος βουλιάζει;», εξηγώντας φαινόμενα όπως η πίεση, ο στατικός ηλεκτρισμός, η καύση, οι δυνάμεις και η ενέργεια, με λόγια απλά, κατανοητά… και φυσικά ενθουσιασμό. Οι μαθητές δεν ήταν απλοί παρουσιαστές, αλλά ερευνητές και αφηγητές, που με χαμόγελο και αυτοπεποίθηση εξηγούσαν στους συμμαθητές τους τι συμβαίνει, όταν ένα μπαλόνι βρεθεί σε ζεστό νερό ή πώς μια σύριγγα γεμάτη αέρα μπορεί να κινήσει μια γέφυρα!

ΈΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΕ ΝΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΣ … ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΥΤΙ

Κι εκεί που η επιστήμη εντυπωσίασε, η γεωγραφία μάγεψε. Κάθε παιδί είχε “υιοθετήσει” ένα ελληνικό νησί και το παρουσίαζε… μέσα από ένα κουτί παπουτσιών! Τα κουτιά μεταμορφώθηκαν σε μικρές εκθέσεις με φωτογραφίες, αντικείμενα, προϊόντα, και χάρτες.
Ήταν εκεί με η Μυτιλήνη με το ούζο της, η Σαντορίνη με τη λάβα και η Χίος με το άρωμα της μαστίχας και το μαλλί από τα πρόβατα, αλλά και η Ζάκυνθος με τον Διονύσιο Σολωμό και η Νάξος με τον γυπαετό. Οι μικροί "ξεναγοί" αφηγούνταν με χαρά ιστορίες, θρύλους και παραδόσεις συνδυάζοντάς τις με γεύσεις και αρώματα, παρουσιάζοντας τα σύμβολα που επέλεξαν να χωρέσουν στο κουτί τους!

ΆΝΟΙΓΜΑ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Τόσο εντυπωσιακή ήταν η δουλεία των παιδιών και ο ενθουσιασμός τους, που αποφασίσαμε ότι άξιζε να μοιραστούν τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους! Προσκλήσεις στάλθηκαν, στήθηκε ο χώρος, πήραμε θέσεις και υποδεχτήκαμε το κοινό!

Η εκδήλωση ήταν ανοιχτή σε γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς. Τα παιδιά όχι μόνο παρουσίασαν, απολύοντας τον φόβο της έκθεσης , αλλά μοιράστηκαν γνώσεις, συνδέοντας την επιστήμη και τον πολιτισμό με τρόπο βιωματικό και πρωτότυπο!

ΜΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ

Γιατί αυτό είναι το σχολείο που αγαπάμε: εκείνο που εμπνέει, που δίνει φτερά και φαντασία στα παιδιά να ανακαλύπτουν, να μοιράζονται και να λάμπουν! ...Που μαθαίνει στα παιδιά να μιλούν , να ακούν, να συνεργάζονται..
Το σχολείο που δεν περιορίζεται σε τοίχους και θρανία, αλλά γίνεται εργαστήριο, λιμάνι και ουρανός.

Είναι το σχολείο που δε βλέπει τη Φυσική σαν αποστήθιση νόμων και θεωριών, αλλά σαν περιπέτεια και ανακάλυψη! Το σχολείο που τολμά να βάλει στα χέρια των παιδιών φωτιά (ελεγχόμενη!), νερό, μαγνήτες, μπαταρίες και σύριγγες, και να τους πει: «Δες τι μπορείς να κάνεις όταν παρατηρείς, όταν παίζεις δημιουργικά!»

Και είναι το ίδιο σχολείο που δε βλέπει τη Γεωγραφία σαν απλή απομνημόνευση, αλλά σαν μια πρόσκληση για εξερεύνηση. Το σχολείο που εμπιστεύεται στα παιδιά ένα κουτί παπουτσιών και τους λέει: «Γέμισέ το με όσα έψαξες κι έμαθες. Κάν’ το δικό σου και μοιράσου το ταξίδι μαζί μου!»
Και τα βλέπει να ταξιδεύουν με τη φαντασία, να γίνονται ξεναγοί, να διηγούνται ιστορίες και παραδόσεις σαν να τις έζησαν. Και τότε το κουτί παύει να είναι απλώς κουτί, και γίνεται παράθυρο! Να μοιάζει με εκείνα που “προτείνουν” ο Ελύτης και ο Καβάφης!Γιατί αυτό είναι το σχολείο που αγαπάμε:

Όχι μόνο για όσα διδάσκει στα παιδιά, αλλά για το πώς τα κάνει να νιώθουν όσο τα διδάσκει.
Το σχολείο που μαθαίνει στα παιδιά, όχι μόνο να μαθαίνουν, αλλά να αγαπούν να μαθαίνουν, να ακούν, να μιλούν, να συνεργάζονται, να στηρίζουν…

Συγχαρητήρια στα παιδιά μας!

Ραντεβού τον Σεπτέμβρη για νέες περιπέτειες!

Οι δασκάλες της Ε’ τάξης Άννα Νικολακάκη και Μαρία Σαπουνάκη

Χανιώτικα νέα (Σάββατο, 19.7. 2025)

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

 ΤΟ ΡΟΜΠΟΤ ΠΗΡΕ Τ' ΟΠΛΟ ΤΟΥ

Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης
Η ολοένα αυξανόµενη υπερχρήση της Τεχνητής Νοηµοσύνης (ΑΙ), έχει εγείρει πολύ προβληµατισµό...
Μοιάζει ένα πολύ ισχυρό εργαλείο που, όµως, όταν χρησιµοποιηθεί για δόλιους σκοπούς, µπορεί να αποτελέσει “φονικό όπλο” µε δραµατικές συνέπειες…
Συνεχώς αποκαλύπτονται περιπτώσεις που η Τεχνητή Νοηµοσύνη ξεγέλασε εκατοµµύρια χρήστες του διαδικτύου! Πολλές από αυτές µοιάζουν και ίσως να είναι… άκακες… Άλλες πάλι µπορεί να µοιάζουν αθώες αλλά να µην είναι!
Σίγουρα ένα έµπειρο µάτι µπορεί πολύ δύσκολα να ξεγελαστεί!
Τι γίνεται όµως µε όσους πολύ εύκολα χάφτουν το παραµύθι και γίνονται… ‘‘καλοί αγωγοί’’ των λανθασµένων - δόλιων πληροφοριών προς όσους συναναστρέφονται;
Τα παιδιά αλλά και οι µεγαλύτεροι σε ηλικία άνθρωποι, µοιάζουν να είναι οι πιο επιρρεπείς στις ψευδείς αλλά πολύ αληθοφανείς πληροφορίες… Και αν για τους µεγαλύτερους µπορούµε να πούµε ότι µπορούν ευκολότερα εφόσον τους επισηµανθεί να κατανοήσουν την… απάτη, στα µικρά παιδιά που δεν έχουν προσλαµβάνουσες ούτε τη γνώση, δηµιουργείται µέσα τους µια σύγχυση από την οποία πολύ δύσκολα µπορούν να απεµπλακούν!
Υπάρχουν µάλιστα περιπτώσεις που ακόµη κι αν γνωρίζουν ότι έχουν πέσει “θύµατα”, δεν αντιλαµβάνονται την ανησυχία ή δεν τους νοιάζει…
∆εν ξέρω πως θα µπορούσε ενδεχοµένως ένα εκπαιδευτικό πρόγραµµα στα σχολεία να ασχοληθεί και µε αυτή τη πλευρά της… ψευδούς µετα-διαπαιδαγώγησης των παιδιών! 

ΠΟΙΗΣΗ

ΠΟΛΛΑ ΒΡΑΔΙΑ

Πολλά βράδια,

λίγο πριν κλείσω τα μάτια,

πιάνω την ψυχή μου απ’ το χεράκι

-«στράτα στρατούλα», της λέω-

και τη βγάζω βόλτα

στα παιδικά λημέρια:

στην αυλή των βασιλικών και του ασβέστη,

στην τζανεριά του Αγίου Πνεύματος,

στα φτερά ενός μικρού σπουργίτη,

στο βολβό ενός κρίνου…

Κάπου εκεί με βρίσκει

το κουδούνισμα της άλλης μέρας.

Πρέπει να ξαναγίνω μεγάλος...

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

"΄Οταν γίνεις ποίημα", Χανιά 2013

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

 ΜΑΡΙΑ ΒΟΓΙΑΤΖΑΚΗ ΝΤΟΥΖΑ 

ΚΕΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΟΥΛΙΟ

Καλοί µου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Χαρά µου να φιλοξενώ τα τελευταία χρόνια, κάθε καλοκαίρι, στον Παιδότοπο, καλοκαιρινά ποιήµατα και καλοκαιρινές εικόνες της ιδιαίτερα γνωστής Xανιώτισσας και ως ποιήτριας - εικονογράφου, συντ. καθηγήτριας Φιλολογίας Μαρίας Βογιατζάκη - Ντούζα. Παρούσα και φέτος στο ραντεβού µας η καλή µου φίλη. Αφιερωµένο στον «θείο», όπως τον αποκαλεί ο Κ.Π. Καβάφης, «Ιούλιο µήνα», το υλικό που µου έστειλε και φιλοξενείται σήµερα, µαζί µε ένα εν είδει, προλόγου, επίσης υπέροχο ποίηµά της, µε τίτλο ‘‘Κάποια µακρινά καλοκαίρια’’. ∆εν θα το κρύψω ότι έµεινα ιδιαίτερα σ’ αυτό. Συλλαµβάνω συχνά τον εαυτό µου αυτές τις µέρες να «ανασκαλίζω αναµνήσεις στον νου µου το συρτάρι», κάποια µακρινά καλοκαίρια... Από καρδιάς το «ευχαριστώ» µου... Καλή καλοκαιρινή συνέχεια, καλοί µου φίλοι! 

Σας χαιρετώ µε αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος - λογοτέχνης

Κάποια μακρινά καλοκαίρια...

Ανασκαλίζω ανάμνησες στου νου μου το συρτάρι,

π' ακόμα δεν κατάφερε ο χρόνος να μου πάρει

Έγιν' αιτία κι αφορμή το πρώτο τζιτζικάκι,

που φώναξε τραγουδιστά "ήρθε καλοκαιράκι"

Αυτό μου ξαναθύμισε τα παιδικά μου χρόνια,

τότε που δεν το ήξερα, πως δε θα ζει αιώνια

Δεν ήξερα "το κύκνειο το άσμα" του, πως λέει,

ούτε πως αποχαιρετά κι αιτία έχει να κλαίει

Γιατί αν το γνώριζα, ΠΟΤΕ δε θα το κυνηγούσα,

ούτε τα διάφανα φτερά δε θα του τα στερούσα

Μα τότε, τα παιχνίδια μας ήτανε μετρημένα

και τα τζιτζίκια γίνονταν θύματα τα καημένα

Ψυχούλα αν έχουν και γρικούν, συγνώμη τους ζητάω

και τη γενιά τους-όσο ζω-πάντοτε θ' αγαπάω

Θυμάμαι, πως πολλές βραδιές, που η ζέστη ήταν μεγάλη,

συνέχιζαν να τραγουδούν κι ας βγήκε το φεγγάρι

Τα γειτονόπουλα κι εγώ, στήναμε μια αυλαία

εις του σπιτιού μου την αυλή και νιώθαμε σπουδαία

Παράσταση θα δίναμε,-νομίζαμε-μεγάλη

κι ας ήτανε οι θεατές μόνο δυο-τρεις μεγάλοι

Τη μουσική επένδυση έκαναν τα τζιτζίκια

κι εμείς απολαμβάναμε όλα τα συχαρίκια

Και στων Κληδόνων τη γιορτή, εις την αυλή μας πάλι,

τραγουδιστάδες ήτανε οι τζίτζικες μεγάλοι

Κι έλεγε η μανούλα μου σ' όλους μια μαντινάδα

και τα τζιτζίκια όλα μαζί, την έκαναν καντάδα

Αυτά τα λίγα και απλά, συγκίνηση μου φέρνουν

κι όλο το βάρος της ζωής, από τους ώμους παίρνουν

Και τώρα το τραγούδι τους ,με την ψυχή μου σμίγει

και μου θυμίζει "η ζωή πρόσκαιρη είν' και λήγει"

Το φεγγάρι του "Κόκκινου ελαφιού")

Του Ιούλη η Πανσέληνος έχει δική της χάρη,

κι όνομα έχει όμορφο,"Του Ελαφιού" Φεγγάρι

Οι Ιθαγενείς του χάρισαν αυτό το όνομά του,

γιατί αυτή την εποχή

για το ελάφι γίνεται μεγάλη η ομορφιά του

Στη μέση του καλοκαιριού πανσέληνο θα γίνει

κι από τον ήλιο απέναντι θα πάει η σελήνη

Πανέμορφο, ξεχωριστό,κι όσοι θα το θαυμάσουν,

την σπάνια εικόνα του ποτέ δεν θα ξεχάσουν

Κι εγώ ευχή μου θα του πω, τον κόσμο να ομορφύνει

και μόνο κι ασυντρόφευτο κανένα μην αφήνει

Ν' ακούει γι' αγάπες και καημούς και λόγια πονεμένα,

να θλίβεται η όψη του, μα να μη λέει ούτ' ένα

Και το ρωτώ, σαν το κοιτώ, πάντοτε μόνο να 'ναι

πώς το μπορεί στη μοναξιά, οι νύχτες να περνάνε

Κι αφού έχει μάθει μοναχό, ας πει κι εμάς τον τρόπο...

χάρη θα του χρωστούσανε καρδιές πολλών ανθρώπω(ν)

Το φως σου το πανσέληνο την σκέψη μου να πάρει

και να την πάει όπου αγαπώ, όπου αγαπώ, φεγγάρι

Είμαι ο Ιούλιος

Έβδομος είμαι στη σειρά, Ιούλη με φωνάζουν,

τριανταμιά οι μέρες μου, μ' από τις ζέστες βράζουν

Απ' τον Ιούλιο Καίσαρα το πήρα τ' όνομά μου,

μα έχουν κι άλλα ονόματα δώσει στην αφεντιά μου

Άλλοι με λένε Αλωνευτή και άλλοι Αλωνάρη,

γιατί αλωνίζουν οι γεωργοί σιτάρι και κριθάρι

Φρούτα πολλά και νόστιμα, έχω να σας δροσίσω,

σύκα, καρπούζια ζουμερά και ρώγα θα γυαλίσω

Φέρνω όμως και πολλές γιορτές, π' έχουνε πανηγύρι

κι αρχή κάνουν την πρώτη μου οι Αγίοι Αναργύροι

Έρχονται η Αγία Κυριακή (07/07),η Αγία Αμαλία (10/07),

η Αγία Μαρίνα στις δεκαεπτά και του Προφήτη Ηλία(20/07

Εις τις εικοσιτέσσερις γιορτάζει η Αγία Χριστίνη

κι η Αγία Άννα την επόμενη, υγεία να μας δίνει

Της Μάρτυρος Παρασκευής ακολουθεί η χάρη (26/07)

και τ' Άγιου Παντελέημονα, (27/06)των ιατρών καμάρι

Να έχει ο κόσμος δύναμη, τις ζέστες μου ν' αντέχει,

γιατί "στο κακορίζικο χωριό τον Αλωνάρη βρέχει"

Καλό Ιούλη να 'χετε κι όμορφο καλοκαίρι

και τι θα πει κακή στιγμή, κανείς σας να μην ξέρει

Να μην αφήσετε στιγμή χαμένη, να σας φύγει,

γιατί η ζωή 'ναι ψεύτικη, προσωρινή και λίγη

ΥΓ. Δεν θα ξεχάσω βέβαια Υακινθο(03/07) Ευφημία(11/07)

Προκόπιο (08/07) και Αιμιλιανό(18/07)

και μια Παρθενομάρτυρα ,τη Χιώτισσα Μαρκέλλα,

που τη ζωή της στέρησε η πατρική η τρέλλα

Ο τραγουδιστής του καλοκαιριού

Μέρες πολλές από νωρίς ακούω το τζιτζικάκι

να διαλαλεί τραγουδιστά "ήρθε καλοκαιράκι"

Από κλαδάκι σε κλαδί πετώ κι εγώ μαζί του

και θέλω το τραγούδι του ,να γίνει και ευχή του,

για να 'χουμε χαρούμενες καλοκαιριού ημέρες

ξένοιαστες και χωρίς εχθρού αρρώστιες και φοβέρες

Μα ο τραγουδιστής αυτός θα έπρεπε να κλαίει,

γιατί το τελευταίο του στη γη, τραγούδι λέει

Μέσα στο χώμα, μέσ' τη γη ζούσε σαν το σκουλήκι

για πολλά χρόνια κι άδοξο το τέλος που τ' ανήκει

Αφότου θ' ανεβεί στο φως, πλούσιο τραγούδι κάνει,

μα του 'χει γράψει η μοίρα του, σύντομα να πεθάνει

Κι αν λέμε εμείς, πως τραγουδά, αυτός μπορεί να κλαίει

κι ολημερίς στη μοίρα του "κύκνειο άσμα" λέει

Κι αν ο μύθος ο Αισώπειος τον βάφτισε τεμπέλη,

τα πλούτη δε χρειάζονται, όσοι γενούν αγγέλοι...

Χανιώτικα νέα (Σάββατο, 12.7.2025)

https://www.facebook.com/kakatsakes/posts/pfbid088X33h1fhbFbUw9tGpiVDCnQnnq4EEPnG1qfHUdrxj6ZEyEqwEtAtRf52QpXEBijl?comment_id=1255443079414103&notif_id=1752316299686656&notif_t=feed_comment&ref=notif