«Ολοι μαζί κινούμε, συρφετός,/ γυρεύοντας ομοιοκαταληξία./ Mια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία/ έγινε της ζωής μας ο σκοπός./ Aλλάζουμε με ήχους και συλλαβές/ τα αισθήματα στη χάρτινη καρδιά μας,/ δημοσιεύουμε τα ποιήματά μας/ για να τιτλοφορούμεθα ποιητές./ Aφήνουμε στο αγέρι τα μαλλιά/ και τη γραβάτα μας. Παίρνουμε πόζα./ Aνυπόφορη νομίζουμε πρόζα/ των καλών ανθρώπων τη συντροφιά./ Mόνο για μας υπάρχουν του Θεού/ τα πλάσματα και, βέβαια, όλη η φύσις./ Στη Γη για να στέλνουμε ανταποκρίσεις,/ ανεβήκαμε στ’ άστρα τ’ ουρανού./ Kι αν πειναλέοι γυρνάμε ολημερίς,/ κι αν ξενυχτούμε κάτου απ’ τα γεφύρια,/ επέσαμε θύματα εξιλαστήρια/ του “περιβάλλοντος” της “εποχής”». Το ποίημα “Ολοι μαζί” του Κώστα Καρυωτάκη.
Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΤΗΝ ΤΥΧΕΡΗ εξάδα του τζόκερ αναζητούν τις τελευταίες μέρες οι Ελληνες. Κατάντια; Πού καταντήσαμε; Πού μας κατάντησαν; Πάντως η Νεκταρία Θεοδωρογλάκη δεν παίρνει θέση επί του θέματος. Απλή περιγραφή κάνει στη μαντινάδα που μου έστειλε: «Ο Ελληνας ζορίζεται για να τα βγάλει πέρα/ στο τζόκερ οι ελπίδες του να δει μια άσπρη μέρα!».
«ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ να μας κάνουν έναν λαό τζογαδόρο. Να κυνηγάμε τ’ όνειρο ενός άπιαστου πλούτου, ενώ ναυαγεί η καθημερινότητά μας. Προσπαθούν να μας κάνουν έναν λαό που για να μη βλέπει τη γύμνια του, του παρουσιάζουν ένδοξα φιασίδια από το παρελθόν και του τα φοράνε. Παρελαύνουν μπροστά από τις ζωές μας, πίσω από σιδερένια ή τηλεοπτικά κάγκελα με σιδερόφρακτους να τους φυλάνε». Από τα που έγραψε τις προάλλες στη σελίδα του στο Βιβλίο των Προσώπων ο γνωστός καλός φιλόλογος Ρόδης Λοχαΐτης.
ΤΡΙΤΗ φτωχότερη χώρα στην Ευρώπη η Ελλάδα, μετά τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Με τη βούλα της Γιούροστατ τα στοιχεία. Ενας στους τρεις Ελληνες ζει, λέει, κοντά στα όρια της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Εκεί καταντήσαμε ή εκεί μας κατάντησαν…
ΣΤΙΣ 8 Δεκεμβρίου, λέει, θα γίνει μια πρώτη κουβέντα στο Γιούρογκρουπ για το τι μέλλει γενέσθαι με την Ελλάδα. Υπομονή, λοιπόν, έναν μήνα. Η εποχή που θα αρχίσουμε να (ξανα)τρώμε με τα χρυσά κουτάλια (κούνια που μας κούναγε!) πλησιάζει.
ΟΛΑ τα ’χε η Μαριωρή ο φερετζές της έλειπε! Μαριωρή για τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο στη συγκεκριμένη περίπτωση η παιδεία και φερετζές το Νέο Λύκειο. Μεγάλη η κουβέντα που πιάσαμε χθες για τα που γίνονται στα Γυμνάσια και στα Λύκεια της χώρας τις τελευταίες μέρες.
ΝΑ ΕΝΑ καλό νέο. Εξακολουθούν να αποτελούν τα Χανιά δημοφιλή προορισμό για τους τουρίστες και το φθινόπωρο! Αν μας έλειπε ο τουρισμός, κακά τα χάλια μας. Κοινή η διαπίστωση. Τελικά ο καλός θεός του τουρισμού δεν σκοπεύει κατά που φαίνεται να μας αφήσει στην τύχη μας. Οχι μόνο τα Χανιά, αλλά και την Ελλάδα γενικότερα.
«ΕΛΛΗΝΕΣ είμαστε, Δημόκριτε./ Αλλά μας κάνανε πλύση εγκεφάλου./ Κι η αρετή μας/ είναι ένα ευτελές θυγάτριο/ του φόβου (κάποιας κόλασης)/ και της ελπίδας (κάποιου παράδεισου)./ Ελληνες είμαστε, Δημόκριτε./ Αλλά μας κρύψανε τον περήφανο λόγο σου:/ Μη διά φόβου -ή ελπίδα-/ αλλά διά το δέον/ απέχεσθαι των αμαρτημάτων». Από το “Ψηφιδωτό” (Δεύτερη σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου. ΚΑΛΑ, παραπάνω από καλά, τα πάνε, κατά κοινήν ομολογία, και οι τρεις χανιώτικες ομάδες που συμμετέχουν στις εθνικές κατηγορίες ποδοσφαίρου. Και ο Α.Ο. Πλατανιάς στην Α’ και ο Α.Ο. Χανιά στη Β’ και ο Κισσαμικός στη Γ’. Οι μέρες ακμής για το χανιώτικο ποδόσφαιρο συνεχίζονται…
ΣΤΗΝ προϊστορική εποχή οι Θράκες ήταν γείτονες με τους Θηβαίους, με τους οποίους είχαν κάνει συμφωνία να ζουν ειρηνικά. Οι Θράκες, βλέποντας ότι οι Θηβαίοι ζούσαν αμέριμνοι, πιστεύοντας στους όρκους που είχαν δώσει, σκέφτηκαν ότι μπορούσαν εύκολα να τους υποδουλώσουν. Ετσι τους επιτέθηκαν νύχτα, νομίζοντας ότι δεν θα συναντούσαν καμιά αντίσταση. Οι Θηβαίοι, όμως, κατόρθωσαν να τους απωθήσουν. Οταν τότε κατηγόρησαν τους Θράκες γιατί είχαν παραβιάσει τους όρκους, αυτοί δικαιολογήθηκαν λέγοντας ότι η συνθήκη δεν περιελάμβανε τις νύχτες, αλλά μόνο τις ημέρες… (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”).
«Ολοι μαζί κινούμε, συρφετός,/ γυρεύοντας ομοιοκαταληξία./ Mια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία/ έγινε της ζωής μας ο σκοπός./ Aλλάζουμε με ήχους και συλλαβές/ τα αισθήματα στη χάρτινη καρδιά μας,/ δημοσιεύουμε τα ποιήματά μας/ για να τιτλοφορούμεθα ποιητές./ Aφήνουμε στο αγέρι τα μαλλιά/ και τη γραβάτα μας. Παίρνουμε πόζα./ Aνυπόφορη νομίζουμε πρόζα/ των καλών ανθρώπων τη συντροφιά./ Mόνο για μας υπάρχουν του Θεού/ τα πλάσματα και, βέβαια, όλη η φύσις./ Στη Γη για να στέλνουμε ανταποκρίσεις,/ ανεβήκαμε στ’ άστρα τ’ ουρανού./ Kι αν πειναλέοι γυρνάμε ολημερίς,/ κι αν ξενυχτούμε κάτου απ’ τα γεφύρια,/ επέσαμε θύματα εξιλαστήρια/ του “περιβάλλοντος” της “εποχής”». Το ποίημα “Ολοι μαζί” του Κώστα Καρυωτάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-197/#ixzz3IHxHaQTD
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου