ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...

Ο ΤΟΜ ΧΑΚΣ

ΚΑΙ Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ

Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

[Ο Τομ Χάνκς μέσα από τα Mέσα Κοινωνικής Δικτύωσης έδειξε τον θαυμασμό του για ένα αυτοκίνητο μικρό. Οι θαυμαστές του που αντιλήφθηκαν την αντίδραση του διάσημου ηθοποιού, ενήργησαν και αγόρασαν το αυτοκίνητο, έβαλαν πάνω του μία κουκούλα και υπέγραψαν πάνω σε αυτήν για να το στείλουν πακεταρισμένο δώρο στον Αμερικανό ηθοποιό…].
Ο Βαγγέλης είναι ένα ψιλόλιγνο παιδί, ευγενικό, καλοσυνάτο που ζει και εργάζεται στα Χανιά. Πατέρας τριών παιδιών με μία υπέροχη σύζυγο ζουν και αναπνέουν για τα παιδιά τους. Προτεραιότητά τους να τα αναθρέψουν, να τους δώσουν σωστές βάσεις, να μπορέσουν να τα στείλουν στο σχολειό όπως δεν μπόρεσε ο Βαγγέλης να πάει.
Ο Βαγγέλης προσπαθεί καθημερινά να τα φέρει βόλτα πουλώντας μπανάνες. Πάντοτε χαμογελαστός παρόλες τις δυσκολίες, δεν τον έχω ακούσει ποτέ στα 7-8 χρόνια που τον γνωρίζω να κακολογεί κανένα! Ούτε αυτή την… τύχη του που… του ’βαψε το χρώμα του δέρματός του μελαμψό. «Αν δεν ήταν Ρομά, αν μόνο το δέρμα του ήταν μελαμψό κι αν είχε καταφέρει να πάει στο σχολειό, ίσως και η ζωή του να είχε διαφορετική πορεία». Αυτό το λέω εγώ, το σκέφτομαι εγώ και -συγγνώμη Βαγγέλη που βάζω τις σκέψεις μου εδώ για σένανε! Δεν μου το ζήτησες, μάρτυς μου ο Θεός κι η Παναγιά που πολύ πιστεύεις…
…Μα χθες που τα ξαναείπαμε, ήταν η πρώτη φορά που σ’ είδα να τσιμπάς το δέρμα σου και να λες, «τι σχέση έχει αυτό, με αυτό που είμαι»! Μικρός Χριστός -Θε μου συγχώρεσε με- μου φάνηκες, που φέρεις πάνω σου τις… “αμαρτίες” κάποιων της φυλής σου, μια εικόνα που χουμε όλοι εμείς. «Μα γω τι φταίω;» αναρωτιέσαι!
Η… “συνέντευξη” για δουλειά, στο ένα και μοναδικό τηλεφώνημα που δέχθηκες, δεν τελεσφόρησε! Είπες «φταίει το χρώμα μου, φταίει κι η καταγωγή μου», κι ας σε διαβεβαίωνα εγώ ότι ίσως να μην φταίει αυτό! Δεν μπόρεσα να σε πείσω εγώ ο πεπεισμένος ότι αυτό έφταιγε… ίσως, αλλά πώς να σου το πω;
Και μετά μου πες «ίσως αυτός ο άνθρωπος που τελικά δεν με πήρε στη δουλειά να κουβαλώ πράγματα, να μην ήθελε να με απογοητεύσει, γι’ αυτό και δεν μου το ’πε εξ αρχής ότι δεν με θέλει αλλά…».
Μετέωρη η αγωνία σου! Για τα παιδιά σου, τη καλή γυναίκα σου κι όχι για τον εαυτό σου…
Μετέωρος κι εγώ που δεν είμαι τίποτα μπροστά στην ωραιότητα της ανθρώπινής σου φύσης…
Τούτο το κείμενο συγγνώμη που το γράφω· εγώ δεν είμαι τόσο σαν και σένα δυνατός να τ’ αντέχω!

Χανιώτικα νέα (12 Ιουλίου 2017)