Μπορείς να καθηλώσεις το όποιο κοινό στις θέσεις του, ακόμα και τα μικρά παιδιά, παρουσιάζοντας οποιοδήποτε δύσκολο φιλοσοφικό έργο, ακόμα και την κατά Πλάτωνα 'Απολογία του Σωκράτη', αν έχεις το 'σιμωνίδειο' σκηνοθετικό ανάστημα και το 'σιμωνίδειο' τάλαντο της ηθοποιίας.
ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Οχι 35, αλλά και 350 να ?ταν τα χιλιόμετρα που χωρίζουν τα Τσικαλαριά, όπου μένω, από το Μπρόσνερο (Μπρόνιερο) του Αποκόρωνα, δεν θα δίσταζα να τα κάνω πήγαινε - έλα, αν ήταν να ξαναζούσα τη μαγεία της δραματοποιημένης από τον Γιάννη Σιμωνίδη, κατά Πλάτωνα, απολογίας του Σωκράτη, έτσι όπως αυτός ο 'ωραίος ως Ελληνας', πανεπιστημιακός καθηγητής Θεατρολογίας στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και πολυβραβευμένος σκηνοθέτης και ηθοποιός την παρουσίασε το βράδυ της 5ης Αυγούστου τ.ε., στο άψογο αισθητικά και λειτουργικά θέατρο 'Κρεμαστός'. Τόσο πολύ μου άρεσε, μα και τόσο πολύ, κατά κοινή ομολογία, άρεσε! Ηταν όντως μια πνευματική πανδαισία, μια μοναδική εμπειρία αυτό που ζήσαμε, μου είπε, στο περίπου, την άλλη μέρα από τηλεφώνου, ένας καλός φίλος, εκ των θεατών της παράστασης και απένειμε τα εύσημα στους διοργανωτές, τον Δήμο Αποκορώνου και τον γνωστό σε όλους μας Σύλλογο Εθελοντικής Προσφοράς και Στήριξης 'Ορίζοντας'. Συμφώνησα μαζί του απόλυτα. Δεν είναι καθόλου μικρό πράγμα να ?ρχεται στον τόπο μας και να παρουσιάζει ενώπιόν μας τον αρχαίο φιλόσοφο, τον μεγαλύτερο φιλόσοφο που γνώρισε ποτέ ο κόσμος, έτσι όπως σε ενεστώτα χρόνο απολογείται, ο Γιάννης Σιμωνίδης, ύστερα από έναν επιτυχή κύκλο 300 παραστάσεων σε 15 χώρες που τις έχουν παρακολουθήσει περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι!
Ιερός, ιερότατος, ο σκοπός της εν λόγω παράστασης στον 'Κρεμαστό', μια που τα έσοδά της διατέθηκαν αποκλειστικά για τους σκοπούς του 'Ορίζοντα', που στηρίζει, με πολλούς και ποικίλους τρόπους, τα παιδιά, αλλά και τους ενηλίκους, που τα 'χτυπά' ο καρκίνος. Ενα μέρος από το πυκνό δάσος των ηχηρών και παρατεταμένων χειροκροτημάτων των θεατών, που σηκώθηκαν όρθιοι, στο τέλος της παράστασης, ήταν σίγουρα και γι? αυτό. Κυρίως, όμως, το από καρδιάς ευχαριστώ τους (μας) στον Γιάννη Σιμωνίδη, φώναζε. Και γιατί πράττοντας 'σωκρατικά' δεν ήρθε και στον τόπο μας για τα χρήματα, αλλά για την αρετή. Και γιατί 'σε έναν εκπληκτικό συντονισμό κειμένου, κίνησης και λόγου' μας απέδειξε πόσο επίκαιρος είναι πάντα ο Σωκράτης και πόσο έχουμε ανάγκη τη σωκρατική σκέψη. Και γιατί ποιούσε ως ηθοποιός ήθος και κατά τη διάρκεια της ανοιχτής συζήτησης που ακολούθησε μετά τη γεμάτη ανθρωπιά, χιούμορ και απλότητα, παράσταση...
Εναν πίνακα ζωγραφικής, τοπίο απ? τη νησιωτική Ελλάδα, ήταν το δώρο που έδωσαν ο δήμαρχος Αποκορώνου Γρηγόρης Μαρκάκης και ο πρόεδρος του Δ.Σ. του 'Ορίζοντα' Σπύρος Αδοντάκης στον Γιάννη Σιμωνίδη, στο τέλος της παράστασης. «Μικρό αντίδωρο για την προσφορά και την αγάπη σου προς τον 'Ορίζοντα'. Ενα κομμάτι Ελλάδος, πλασμένο με ήλιο και χρώμα γαλάζιο, για να σου θυμίζει την πατρίδα, που έτσι κι αλλιώς κουβαλάς πάντα στην καρδιά σου». Τα που είναι γραμμένα στη συνοδευτική κάρτα.
Μπορείς να καθηλώσεις το όποιο κοινό στις θέσεις του, ακόμα και τα μικρά παιδιά, παρουσιάζοντας οποιοδήποτε δύσκολο φιλοσοφικό έργο, ακόμα και την κατά Πλάτωνα 'Απολογία του Σωκράτη', αν έχεις το 'σιμωνίδειο' σκηνοθετικό ανάστημα και το 'σιμωνίδειο' τάλαντο της ηθοποιίας.
Σωκράτης τώρα (2)
Μπορείς να διδάξεις το ο,τιδήποτε στα παιδιά, όσο μικρά κι αν είναι, αρκεί να βρεις τον έντιμο τρόπο. Να αλλάξω την προς δασκάλους αυτή συμβουλή του Μπρούνερ, έτσι όπως τη θυμάμαι, για την περίπτωση της περί ης ο λόγος, στις σημερινές εύφημες μνείες, θεατρικής παράστασης: Μπορείς να καθηλώσεις το όποιο κοινό στις θέσεις του, ακόμα και τα μικρά παιδιά, παρουσιάζοντας οποιοδήποτε δύσκολο φιλοσοφικό έργο, ακόμα και την κατά Πλάτωνα 'Απολογία του Σωκράτη', αν έχεις το 'σιμωνίδειο' σκηνοθετικό ανάστημα και το 'σιμωνίδειο' τάλαντο της ηθοποιίας. Πράγματι! Ολοι κι όταν λέω όλοι, το εννοώ, όσοι βρεθήκαμε (κι είμαστε πολλοί, πάμπολλοι) το γλυκό σαν το λάδι εκείνο βράδυ στον 'Κρεμαστό', μείναμε στην κυριολεξία καθηλωμένοι στις θέσεις μας σε όλη τη διάρκεια της 75λεπτης παράστασης, παρακολουθώντας, μόνο επί σκηνής, τον Γιάννη Σιμωνίδη να ζωντανεύει, σηκώνοντας στους ώμους του τον ρόλο του Σωκράτη, που κατηγορήθηκε για αθεϊσμό και διαφθορά των νέων, την πιο φημισμένη δίκη της ιστορίας, όπως και η δασκάλα στο Γυμνάσιο Βάμου, συντονίζουσα την όλη εκδήλωση φιλόλογος Αρχόντισσα Παπαδερού - Ναναδάκη, στον πρόλογό της επεσήμανε. Κατηγορήθηκε ή κατηγορείται, όμως, ο Σωκράτης; Απολογήθηκε ή απολογείται; Υπερασπίστηκε μόνο τότε τον εαυτό του ή εξακολουθεί να τον υπερασπίζεται και σήμερα; Καταδικάστηκε, μόνο, τότε το 399 π.Χ. ή μήπως καταδικάζεται σήμερα (και σήμερα) 2.352 χρόνια μετά; Σε Αόριστο ή σε Ενεστώτα χρόνο, εντέλει, ο χρόνος της δίκης; Ρητορικά τα ερωτήματα, σίγουρα γι? αυτούς που είδαν την παράσταση του Γιάννη Σιμωνίδη, που, όπως έχει γραφτεί, 'θέτει διαρκώς ερωτήματα και προσ(κ)αλεί τους θεατές σε προσωπική ενδοσκόπηση, κριτική σκέψη και δράση'. 'Σωκράτης Τώρα', είναι, άλλωστε ο τίτλος της...
Εναν πίνακα ζωγραφικής, τοπίο απ? τη νησιωτική Ελλάδα, ήταν το δώρο που έδωσαν ο δήμαρχος Αποκορώνου Γρηγόρης Μαρκάκης και ο πρόεδρος του Δ.Σ. του 'Ορίζοντα' Σπύρος Αδοντάκης στον Γιάννη Σιμωνίδη, στο τέλος της παράστασης. «Μικρό αντίδωρο για την προσφορά και την αγάπη σου προς τον 'Ορίζοντα'. Ενα κομμάτι Ελλάδος, πλασμένο με ήλιο και χρώμα γαλάζιο, για να σου θυμίζει την πατρίδα, που έτσι κι αλλιώς κουβαλάς πάντα στην καρδιά σου». Τα που είναι γραμμένα στη συνοδευτική κάρτα.
Χανιώτικα νέα (12.08.2013)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου