"Λοιπόν, αυτό με φοβίζει πολύ περισσότερο απ' όλα. Οτι έχασαν οι Ελληνες τη δυνατότητα -όχι της ελπίδας, την οποία έχουν εναποθέσει στους ξένους- αλλά του οράματος". Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ (συνέντευξη στο ΑΠΕ - ΜΠΕ, 29-7-2013).
ΠΡΟΣΩΡΑΣ διαχειριζόμαστε τη θλίψη μας και τα διαλείμματα της οργής μας! Το συμπέρασμα μιας μεγάλης κουβέντας που κάναμε τις προάλλες με τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο, με αφορμή το παραπάνω απόσπασμα απ' τη συνέντευξη της Ωραίας Ελληνίδας.
(hellastoday.gr)
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΝΑ ΓΡΑΨΩ... στα πεταχτά τα 'πεταχτά' και να πάω μετά στο Καλάμι για μπάνιο ή να πάω... στα πεταχτά στο Καλάμι για μπάνιο και να γυρίσω να γράψω τα 'πεταχτά'; Με δεδομένο ότι οι μέρες που έγραφα και κάτω απ? τα αρμυρίκια τη στήλη περάσανε για εφέτος, δεν άργησα να αποφασίσω σχετικά. Δουλειά έχεις, έγνοια έχεις, κάμε τη να μην την έχεις! Κατά το 'πίτα έχεις, έγνοια έχεις, φάτηνε να μην την έχεις'. Η γινωμένη δουλειά δεν φοβάται, άλλωστε, ποτέ την αγίνωτη.
'ΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ' ο τρόπος που άρχισα τα σημερινά 'πεταχτά', ακούω να μου λέει μια φωνή μέσα μου. Πολύ πιο δυνατά, ωστόσο, ακούγεται η άλλη που λέει ότι το... κριτήριο της 'ορθοδοξίας' δεν παίζει στην περίπτωση των 'πεταχτών'. Αρχή να ?ναι κι ό,τι να ?ναι! Καθότι η αρχή είναι πάντα το ήμισυ του παντός. Πάμε παρακάτω...
ΝΑΙ ΣΕ NEO δάνειο, αλλά όχι σε νέο 'κούρεμα' λένε σε όλους τους τόνους μιλώντας για την Ελλάδα η Ανκελα Μέρκελ και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Προεκλογικά αυτά. Το τι θα λένε μετεκλογικά, άλλη υπόθεση. Οι πολιτικοί, είτε Ελληνες είναι, είτε Γερμανοί, κάνουν πολιτική. Αλλα λένε τη μια μέρα κι άλλα την άλλη, για να μην πούμε ότι λένε άλλα το πρωί, άλλα το μεσημέρι κι άλλα το βράδυ, αλλά και ότι άλλα λένε και άλλα εννοούν.
ΝΑ ΜΠΕΙ στο ψυγείο, μέχρι νεωτέρας, το θέμα της άρσης της απαγόρευσης των πλειστηριασμών, πρώτης κατοικίας, φαίνεται να επιθυμεί τώρα η κυβέρνηση. Για να μείνει πάντως πολύ εκεί και πολύ περισσότερο να ξεχαστεί, δεν το βλέπω με τίποτα. Πρώτα και κύρια το Μνημόνιό τους...
'ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ένα όραμα: Μνημόνιο - όχι Μνημόνιο. Το Μνημόνιο είναι όραμα; Τι θα πεις στα παιδιά; Οχι Μνημόνιο; Καλά, αλλά μετά; Λοιπόν, αυτό με φοβίζει πολύ περισσότερο απ? όλα. Οτι έχασαν οι Ελληνες τη δυνατότητα -όχι της ελπίδας, την οποία έχουν εναποθέσει στους ξένους- αλλά του οράματος'. Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ (συνέντευξη στο ΑΠΕ - ΜΠΕ, 29-7-2013).
ΠΡΟΣΩΡΑΣ διαχειριζόμαστε τη θλίψη μας και τα διαλείμματα της οργής μας! Το συμπέρασμα μιας μεγάλης κουβέντας που κάναμε τις προάλλες με τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο, με αφορμή το παραπάνω απόσπασμα απ? τη συνέντευξη της Ωραίας Ελληνίδας.
'Η ΤΡΟΪΚΑ ζητά εδά σεισμόσημο να βάλουν/ θα βάλουν και τρελόσημο τα νεύρα μας αν πάλλουν;'. Ρητορικό το ερώτημα στο τέλος της μαντινάδας του Ηλία του Σταματάκη. Για όλα είναι ικανοί αυτοί.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ Γ. Καργάκη, δάσκαλο, ποιητή, Ηράκλειο Κρήτης: Διαβάζω και ξαναδιαβάζω, προσώρας, 'στα πεταχτά', την ποιητική σου συλλογή 'Η μνήμη των βουνών', που είχες την καλοσύνη να μου στείλεις με τον συμφοιτητή σου και συνάδελφό μας Αντώνη Μαυροματάκη. Ανηφορίζοντας στις κορφές των ποιητικών σου στοχασμών, κατηφορίζοντας στους πρόποδες της έμπνευσής σου και παίρνοντας τ? ανάπλαγα της προσπάθειάς σου, έχω την αίσθηση ότι βαφτίζομαι στην ίδια μ? εσένα κολυμπήθρα. Εκ των ων ουκ άνευ ότι θα επανέλθω για να ξανακλείσω ή και για να ξανανοίξω τη στήλη με ποιήματά σου.
ΟΙ ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ συνήθιζαν τα μικρά παιδιά όχι μόνο σε κάθε είδους κακουχίες, αλλά και στην κλοπή, αφού θα έπρεπε να μπορούν να επιβιώνουν σε κάθε δύσκολη περίσταση. Ομως τιμωρούσαν όποιον δεν πρόσεχε και πιανόταν την ώρα της κλοπής. Γι? αυτό τα παιδιά έκλεβαν με μεγάλη προφύλαξη. Λένε ότι κάποτε ένα παιδί έκλεψε ένα αλεπουδάκι και το έκρυψε μέσα στον χιτώνα του. Το μικρό ζώο με τα νύχια και τα δόντια του κατασπάραξε την κοιλιά του παιδιού, αλλά εκείνο, για να μην προδοθεί, υπέφερε τους πόνους μέχρι που πέθανε. (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας').
'Μεγαλόσχημοι άρχοντες,/ βασιλείς κι ευπατρίδες/ που απ? τα μεγάλα μπαλκόνια/ ερητόρευαν/ και υπέρτατους νόμους/ για ιερά και όσια/ με μελάνι και βούλα υπόγραψαν,/ από διόδους μυστικές εφυγαδεύτηκαν/ σαν πάτησαν τα τείχη οι εχθροί,/ άλλης λογής ανδρείκελα αφήνοντας/ πίσω τους/ να κυβερνήσουν τη θλίψη μας'.
Το ποίημα 'Οι λιποτάκτες' του Κωνσταντίνου Γ. Καργάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (22.08.2013)
ΠΡΟΣΩΡΑΣ διαχειριζόμαστε τη θλίψη μας και τα διαλείμματα της οργής μας! Το συμπέρασμα μιας μεγάλης κουβέντας που κάναμε τις προάλλες με τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο, με αφορμή το παραπάνω απόσπασμα απ' τη συνέντευξη της Ωραίας Ελληνίδας.
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΝΑ ΓΡΑΨΩ... στα πεταχτά τα 'πεταχτά' και να πάω μετά στο Καλάμι για μπάνιο ή να πάω... στα πεταχτά στο Καλάμι για μπάνιο και να γυρίσω να γράψω τα 'πεταχτά'; Με δεδομένο ότι οι μέρες που έγραφα και κάτω απ? τα αρμυρίκια τη στήλη περάσανε για εφέτος, δεν άργησα να αποφασίσω σχετικά. Δουλειά έχεις, έγνοια έχεις, κάμε τη να μην την έχεις! Κατά το 'πίτα έχεις, έγνοια έχεις, φάτηνε να μην την έχεις'. Η γινωμένη δουλειά δεν φοβάται, άλλωστε, ποτέ την αγίνωτη.
'ΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ' ο τρόπος που άρχισα τα σημερινά 'πεταχτά', ακούω να μου λέει μια φωνή μέσα μου. Πολύ πιο δυνατά, ωστόσο, ακούγεται η άλλη που λέει ότι το... κριτήριο της 'ορθοδοξίας' δεν παίζει στην περίπτωση των 'πεταχτών'. Αρχή να ?ναι κι ό,τι να ?ναι! Καθότι η αρχή είναι πάντα το ήμισυ του παντός. Πάμε παρακάτω...
ΝΑΙ ΣΕ NEO δάνειο, αλλά όχι σε νέο 'κούρεμα' λένε σε όλους τους τόνους μιλώντας για την Ελλάδα η Ανκελα Μέρκελ και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Προεκλογικά αυτά. Το τι θα λένε μετεκλογικά, άλλη υπόθεση. Οι πολιτικοί, είτε Ελληνες είναι, είτε Γερμανοί, κάνουν πολιτική. Αλλα λένε τη μια μέρα κι άλλα την άλλη, για να μην πούμε ότι λένε άλλα το πρωί, άλλα το μεσημέρι κι άλλα το βράδυ, αλλά και ότι άλλα λένε και άλλα εννοούν.
ΝΑ ΜΠΕΙ στο ψυγείο, μέχρι νεωτέρας, το θέμα της άρσης της απαγόρευσης των πλειστηριασμών, πρώτης κατοικίας, φαίνεται να επιθυμεί τώρα η κυβέρνηση. Για να μείνει πάντως πολύ εκεί και πολύ περισσότερο να ξεχαστεί, δεν το βλέπω με τίποτα. Πρώτα και κύρια το Μνημόνιό τους...
'ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ένα όραμα: Μνημόνιο - όχι Μνημόνιο. Το Μνημόνιο είναι όραμα; Τι θα πεις στα παιδιά; Οχι Μνημόνιο; Καλά, αλλά μετά; Λοιπόν, αυτό με φοβίζει πολύ περισσότερο απ? όλα. Οτι έχασαν οι Ελληνες τη δυνατότητα -όχι της ελπίδας, την οποία έχουν εναποθέσει στους ξένους- αλλά του οράματος'. Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ (συνέντευξη στο ΑΠΕ - ΜΠΕ, 29-7-2013).
ΠΡΟΣΩΡΑΣ διαχειριζόμαστε τη θλίψη μας και τα διαλείμματα της οργής μας! Το συμπέρασμα μιας μεγάλης κουβέντας που κάναμε τις προάλλες με τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο, με αφορμή το παραπάνω απόσπασμα απ? τη συνέντευξη της Ωραίας Ελληνίδας.
'Η ΤΡΟΪΚΑ ζητά εδά σεισμόσημο να βάλουν/ θα βάλουν και τρελόσημο τα νεύρα μας αν πάλλουν;'. Ρητορικό το ερώτημα στο τέλος της μαντινάδας του Ηλία του Σταματάκη. Για όλα είναι ικανοί αυτοί.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ Γ. Καργάκη, δάσκαλο, ποιητή, Ηράκλειο Κρήτης: Διαβάζω και ξαναδιαβάζω, προσώρας, 'στα πεταχτά', την ποιητική σου συλλογή 'Η μνήμη των βουνών', που είχες την καλοσύνη να μου στείλεις με τον συμφοιτητή σου και συνάδελφό μας Αντώνη Μαυροματάκη. Ανηφορίζοντας στις κορφές των ποιητικών σου στοχασμών, κατηφορίζοντας στους πρόποδες της έμπνευσής σου και παίρνοντας τ? ανάπλαγα της προσπάθειάς σου, έχω την αίσθηση ότι βαφτίζομαι στην ίδια μ? εσένα κολυμπήθρα. Εκ των ων ουκ άνευ ότι θα επανέλθω για να ξανακλείσω ή και για να ξανανοίξω τη στήλη με ποιήματά σου.
ΟΙ ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ συνήθιζαν τα μικρά παιδιά όχι μόνο σε κάθε είδους κακουχίες, αλλά και στην κλοπή, αφού θα έπρεπε να μπορούν να επιβιώνουν σε κάθε δύσκολη περίσταση. Ομως τιμωρούσαν όποιον δεν πρόσεχε και πιανόταν την ώρα της κλοπής. Γι? αυτό τα παιδιά έκλεβαν με μεγάλη προφύλαξη. Λένε ότι κάποτε ένα παιδί έκλεψε ένα αλεπουδάκι και το έκρυψε μέσα στον χιτώνα του. Το μικρό ζώο με τα νύχια και τα δόντια του κατασπάραξε την κοιλιά του παιδιού, αλλά εκείνο, για να μην προδοθεί, υπέφερε τους πόνους μέχρι που πέθανε. (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας').
'Μεγαλόσχημοι άρχοντες,/ βασιλείς κι ευπατρίδες/ που απ? τα μεγάλα μπαλκόνια/ ερητόρευαν/ και υπέρτατους νόμους/ για ιερά και όσια/ με μελάνι και βούλα υπόγραψαν,/ από διόδους μυστικές εφυγαδεύτηκαν/ σαν πάτησαν τα τείχη οι εχθροί,/ άλλης λογής ανδρείκελα αφήνοντας/ πίσω τους/ να κυβερνήσουν τη θλίψη μας'.
Το ποίημα 'Οι λιποτάκτες' του Κωνσταντίνου Γ. Καργάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (22.08.2013)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου