Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Πέμπτη 30 Ιουνίου 2016

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ

ΕΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
Ο ΚΑΠΕΤΑΝ ΠΕΤΡΑΚΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΜΑΧΗΤΕΣ ΤΗΣ  ΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ

Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

Ξημερώνει η 22α Μαΐου 1941 οπότε «εδόθη διαταγή να επιτεθούμε κατά τας εσπερινάς ώρας κατά του εχθρού και εκκαθαρίσωμεν τα Περιβόλια και την εκκλησίαν Αγιος Γεώργιος όπου είχον οχυρωθεί. Εγώ ανέλαβον να εισχωρήσω στο μέσον του εχθρικού τομέως και μεταξύ του Χωρίου Περιβόλια και της εκκλησίας Αγιος Γεώργιος όπου είχον οχυρωθεί διά να τους αιφνιδιάσω».

Δείτε περισσότερα... ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ





ΕΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
Ο ΚΑΠΕΤΑΝ ΠΕΤΡΑΚΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΜΑΧΗΤΕΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ


Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης


Με αφορμή το κείμενο του συνεργάτη των “Χ.Ν.” Σήφη Πετράκη με τίτλο: “Για τα 75 χρόνια από τη Μάχη της Κρήτης – Μεγαλειώδης η φετινή επέτειος στην Αθήνα” και την αναφορά του σε δύο Ασηγωνιώτες νεκρούς που έπεσαν «στη μάχη στα Ρεθεμιανά Περβόλια, τον Νταλετζομανώλη (Μανώλης Πετράκης) και τον Μπαρμπουνομανώλη», με το παρόν θα αναφερθούμε στην ομάδα των Ασηγωνιωτών που από την πρώτη στιγμή προσέτρεξαν να βοηθήσουν στην περιοχή του Ρεθύμνου μαζί και με μερικούς ακόμη από άλλα χωριά, άντρες οι οποίοι απάρτιζαν την ομάδα του Ασηγωνιώτη καπετάν Πέτρακα.
Ολα τα γεγονότα είναι καταγεγραμμένα στην “Εκθεση της περιόδου Μάχης της Κρήτης 20-29/5/41 του Αρχηγείου των Εθνικών Αντάρτικων ομάδων Πέτρου Πέτρακα”.
Ο καπετάν Πέτρακας (Πέτρος Παπαδοπετράκης ή Πέτρακας) ήταν ο αρχηγός των ανταρτών της Ασή Γωνιάς ο οποίος κρατούσε λεπτομερές ημερολόγιο καθόλη τη διάρκεια της αντίστασης, ένα πραγματικά πολύτιμο ιστορικό ντοκουμέντο.
Από το συγκεκριμένο αρχείο θα παρουσιάσουμε σήμερα ένα μόνο μέρος του, αυτό που αναφέρεται στη Μάχη της Κρήτης, και το οποίο για πρώτη φορά έρχεται στο φως της δημοσιότητας.
Ιδιαίτερες ευχαριστίες οφείλουμε στον γιο του καπετάν Πέτρακα, Γιώργο Παπαδοπετράκη (Πέτρακα) ο οποίος μας παρέδωσε ένα ογκώδη φάκελο με στοιχεία – τεκμήρια σημαντικού ιστορικού ενδιαφέροντος που προέρχονται από το αρχείο του πατέρα του. Ανάμεσα σε αυτά και φωτογραφικό υλικό της εποχής, μέρος του οποίου διανθίζει το παρόν ιστορικό αφιέρωμα.
Στην αρχή της Εκθεσης ο καπετάν Πέτρακας αναφερόμενος στην «20η Μαΐου 1941, ημέρα πτώσεως των Γερμανών Αλεξιπτωτιστών» σημειώνει ότι βρισκόταν στην Ασή Γωνιά «και ειδοποιηθείς από τηλεφώνου αυθημερόν, εσχημάτησα ομάδα περίπου εκ 40 ανδρών, μετέβην ευθύς εις Ρέθυμνον με την απόφασιν να παρουσιαστώ εις τον τότε Στρατιωτικόν Διοικητήν Ρεθύμνου διά να με προσκολήση εις ένα στρατιωτικόν τμήμα μετά της ομάδος μου δια την καλλιτέραν διεξαγωγήν της μάχης».
Την επομένη αναφέρεται στην κάθοδό του στο Ρέθυμνο «λίαν πρωί» όπου «εζήτησα να ανεύρω τον τότε Στρατιωτικόν διοικητήν αλλά δυστύχως δεν τον ανεύρον και επιστρέφω εις θέσιν Καστελλάκια όπου είχα τοποθετήση τους άνδρας μου μου έναντι του εχθρού και εις το δεξιόν της παρατάξεως σχολείου Χωροφυλακής, με την απόφασιν να πολεμήσωμεν όσον μας ήτο δυνατόν ανεξάρτητοι και με τα μέσα που διαθέταμεν».
Εκεί συνάντησε «και τους ενωματάρχας όπου είχαν αφιχθή και αυτοί μαζί με εμένα το ίδιο βράδυ:
1) Παναγ. Καλαϊτζαντωνάκην Σταθμάρχην Ασή – Γωνιάς
2) Γεώργιον Τζανιδάκην Σταθμάρχην Επισκοπής Ρεθύμνης, με ολόκληρον την δύναμιν των Σταθμών Ασή -Γωνιάς και Επισκοπής».
Σημειώνει δε ότι υπήρξε μεταξύ τους συνεννόηση και από κοινού απόφαση «να επιτεθούμεν κατά των Γερμανών εφ’ όσον είχεν μαζευτεί αρκετή δύναμις ελευθέρων σκοπευτών και υπελογίζαμεν ότι ήτο αρκετή η δύναμις αυτή δια να εκτοπίσωμεν τον εχθρόν. Πρωτίστως όμως ήτο απαραίτητος η συνεννόησις και με όλο το μέτωπον».
Χαρακτηριστική είναι η παρατήρησή του σχετικά με την παρουσία εκεί ενός ανθυπολοχαγού «το όνομα του οποίου δυστυχώς δεν διατηρώ, με μίαν δύναμιν Στρατιωτών διμοιρίας» και την πρόταση από μέρους του, ως αρμοδιώτερος «να αναλάβη αυτός την συνεννόησιν με τα άλλα τμήματα αλλά δυστυχώς ο εν λόγω Ανθ/γός μου απήντησε ότι δεν αναλαμβάνει καμμίαν εργασίαν διότι έχει δύο ημέρας να φάγη. Τον εγκατέλειψα και προσπαθούσα να έλθω εις συνεννόησιν μόνος μου».
Κατόπιν ο καπετάν Πέτρακας γράφει για ένα λόχο της Σχολής Χωροφυλακής ο οποίος όμως είχε μείνει χωρίς αξιωματικούς, έχοντας μόνο «ένα ή δύο Υπαξιωματικούς» αφού όπως σημειώνει οι πληροφορίες ήταν ότι οι ανώτεροι αξιωματικοί «είχαν φονευθή ή τραυματισθή την προτεραίαν ημέραν της πτώσεως των Γερμανών του τμήματος αυτού. Επίσης επληροφορήθην ότι ο Ταγ/χης κ. Χρήστος Τζιφάκης ευρίσκετο εις την πρώτην γραμμήν και εις την περιφέρειαν του εργοστασίου Ε.Τ.Ε.Λ., μεταξύ Περιβολίων και πόλεως Ρεθύμνης και ο οποίος είχεν το γενικόν πρόσταγμα».
Ο καπετάν Πέτρακας γράφει για την απόφασή του να στείλει αγγελιοφόρο «διά να έλθω εις επαφήν» ενώ την ίδια στιγμή «οι Γερμανοί επετίθεντο εις το δεξιόν της παράταξής μας».
Σημειώνεται έτσι μία μάχη κατά την οποία «Είχομεν απώλειες δύο τραυματίας
1) τον Ευθύμιον Ιωάννου Καλημεράκην κάτοικον Ασή – Γωνιάς με διαμπερές εις το δεξιόν χέρι και 2) τον υποφαινόμενον ελαφρόν εις τον δεξιόν πόδα.

«Επήλθεν η νύκτα»
«Εν τω μεταξύ επήλθεν η νύκτα» διαβάζουμε στην Εκθεση, και η ομάδα του καπετάν Πέτρακα παραλαμβάνει «τον τραυματίαν Ευθύμιον Καλημεράκην και μερικούς από τους άνδρας μου και μετέβημεν εις την πόλιν Ρεθύμνης, επήγαμεν τον τραυματίαν εις το πολιτικόν Νοσοκομείον όπου τον επέδεσαν, εγώ δε επειδή ήμουν ελαφρώς τραυματίας και έβλεπον ότι υπήρχον πολλοί σοβαρώς τραυματίαι, εζήτησα και μου έδωσαν επιδέσμους κλπ. και επεδέθην μόνος μου.
Αμέσως έστειλε τον τραυματίαν Καλημεράκην εις το χωρίον του Ασή Γωνιά, εγώ δε επέστρεψα εις τον τομέα μου όπου είχον αφήσει τους υπολοίπους άνδρας μου».

Η 22α Μαΐου
Ξημερώνει η 22α Μαΐου 1941 οπότε «εδόθη διαταγή να επιτεθούμε κατά τας εσπερινάς ώρας κατά του εχθρού και εκκαθαρίσωμεν τα Περιβόλια και την εκκλησίαν Αγιος Γεώργιος όπου είχον οχυρωθεί. Εγώ ανέλαβον να εισχωρήσω στο μέσον του εχθρικού τομέως και μεταξύ του Χωρίου Περιβόλια και της εκκλησίας Αγιος Γεώργιος όπου είχον οχυρωθεί διά να τους αιφνιδιάσω».
Ο καπετάν Πέτρακας περιγράφει με γλαφυρότητα όλα όσα επακολούθησαν, τα οποία παραθέτουμε παρακάτω χωρίς καμία παρέμβασή μας.
«Οταν εκίνησα με ηκολούθησαν και 10 περίπου Χωρ/κες (όχι της Σχολής). Όταν διέβαινα του “πεθαμένου την χαράδρα”, η οποία κείται νοτιοανατολικά του συνοικισμού Καστελλάκια, συνήντησα αρκετήν δύναμιν Χωρ/κής με επικεφαλής έναν Μοίραρχον άγνωστόν μου, και προσεπάθησα να τον πείσω να πλησιάση μετά της δυνάμεως που πλησίον του εχθρού και εις τον τομέαν προς το Χωρίον.
Δυστυχώς δεν το κατώρθωσα, αλλά μου εκράτησεν και την ομάδα των δέκα Χωρ/κων όπου με ακολουθούσε.
Εγώ ηκολούθησα την χαράδραν αυτήν, η οποία εισέρχεται εντός του Χωρίου και εισήλθον εις το μέσον του εχθρού, και είχον δεξιά μου τους οχυρωμένους εις τας οικίας και αριστερά τους οχυρωμένους εις την εκκλησίαν Άγιος Γεώργιος. Μόλις ενύκτωσε επετέθημεν και οι Γερμανοί οπισθοχώρουν καθ’ όλον το μέτωπον.
Εγώ με τους άνδρας μου, καθ’ ην ώραν ευρισκόμου 40 περίπου μέτρα πλησίον της εκκλησίας (Οι χειροβομβίδες των Γερμανών έσκαγον όπισθέν μας) και στην περιοχή μεταξύ εκκλησίας Άγιος Γεώργιος και το Χωρίον Περιβόλια, την στιγμήν όπου εγώ είχον την αντίληψιν ότι οι Γερμανοί ζητούσαν συνεννόησιν διά να παραδοθούν καθ’ ότι εφώναζαν χωρίς να πυροβολούν “Ίγγλις, Αυστράλια κλπ.” όλως αιφνιδίως αντελήφθην ότι οι δικοί μας είχον οπισθοχωρήση εις όλην την γραμμήν. Διά να βεβαιωθώ αν πράγματι όλοι είχον οπισθοχωρήση έστειλα άνδρας προς τα δεξιά και προς τα αριστερά αλλά κανείς δεν υπήρχε. Τότε κατ’ ανάγκην οπισθοχώρησα και εγώ μεθ’ ολοκλήρου της δυνάμεώς μου.
Αμέσως μας αντεπετέθησαν οι Γερμανοί, είχον προλάβει και είχομεν αποσυρθή από το επικίνδυνο σημείον όπου είχον προχωρήσει.
Απώλειες είχομεν τον φόνον του Εμμ. Ιωάν. Πετράκη και Εμμ. Γεώργ. Μπαρπουνάκη εκ του χωρίου Ασή – Γωνιάς, τον σοβαρόν τραυματισμόν διά πολλαπλών τραυμάτων του Δεκανέως Ευαγγέλου Σταγάκη εκ του χωρίου Καρωτή Ρεθύμνης.
Δεξιά μου και έναντι του χωρίου ευρίσκετο, κατά την επίθεσιν, ο Λοχαγός Αντώνιος Πλυμάκης ο οποίος είχεν συγκροτήση ομάδα Ανταρτών καθότι ευρίσκετο εν αδεία. Από τότε εμείναμεν εις το μέτωπον αυτό και επιτηρούσαμεν τους Γερμανούς διά να μη εξαπλώσουν και πιάσουν οχυρωτέρας θέσεις».

Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών
Διαβάζοντας τα παραπάνω, καθένας μπορεί να αντιληφθεί τις συνθήκες υπό τις οποίες αντιστέκονταν τότε οι ομάδες καθώς επίσης να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα για τις δυσκολίες “πάσης φύσεως” που είχαν έρθει αντιμέτωπες σε έναν άνισο αγώνα…
Στην Εκθεση περιγράφονται κάποια πολύ σημαντικά σημεία που δεικνύουν την έκβαση τόσο των μαχών στις οποίες έλαβε μέρος η συγκεκριμένη ομάδα, αλλά μπορούμε να αντιληφθούμε και το γενικότερο πλαίσιο…
Διαβάζουμε για τα γεγονότα της 27ης Μαΐου: «Την 27ην ιδίου μηνός εδόθη διαταγή από τον κ. Τζιφάκη, Διοικητήν των Επιχειρήσεων -και ο μόνος ανώτερος αξιωματικός που παρέμεινεν καθ’ όλον το διάστημα εις όλον το μέτωπον να διευθύνη τας επιχειρήσεις- να επιτεθούμεν κατά του εχθρού ώραν 12ην μεσημβρινήν.
Δυστυχώς, η διαταγή δεν εξετελέσθη από όλους τους τομείς και το αποτέλεσμα ήτο ότι είχον πολλά θύματα τα τμήματα τα οποία εκινήθησαν από το αριστερόν του μετώπου. Μεταξύ των θυμάτων ήτο και ο ανδρείος Ανθ/γός Καφαντάρης Βασίλειος.
Εντός της ημέρας αυτής μετέβην εις συνάντησιν του κ. Τζιφάκη και παρεπονέθην διά την διαγωγήν ωρισμένων Αξιωματικών. Μου εξέθεσεν την κατάστασιν και ότι δεν είχεν αρκετούς καλούς Αξιωματικούς διά την εκτέλεσιν των διαταγών του κλπ., με παρεκάλεσε δε να επανέλθω εις τον τομέα μου μεταξύ ΕΤΕΛ και Καστελλάκια όπου ήτο οχυρά θέσις, διότι ήτο επόμενον να κάμουν εξόρμηση οι Γερμανοί και να καταλάβουν την πόλιν και την οχυράν θέσιν Καστελλάκια όπου στρατιωτικά τμήματα υπήρχον ασθενέστατα.
Την 27ην αφίχθη ένα ορεινόν πυροβόλον εις τον Δυτικόν τομέαν όπου δεν υπήρχε άλλο, με χειριστάς Άγγλους και επείσαμεν ότι θα μας βοηθούσε, αλλά έρριψεν μερικές βολές και έφυγεν».

Η κατάληψη των Χανίων και «η σοβαρότητα της καταστάσεως»
Είναι ολοφάνερο πως η έκβαση είναι σίγορα αρνητική. Δικαιολογημένη λοιπόν η αναφορά με την οποία ξεκινά ο καπετάν Πέτρακας για τα γεγονότα της 28ης Μαΐου. Διαβάζουμε: «Την 28ην Μαΐου ετραυματίσθη εις την κοιλιακήν χώραν ο Ιωάννης Μανταδάκης εκ του χωρίου Καρωτή Ρεθύμνης.
Βλέποντας την σοβαρότητα της καταστάσεως και μη έχοντας πυροβολικόν, το απόγευμα της 29ης ιδίου μηνός ανεχώρησα με σκοπόν να μεταβώ εις τα Χανιά να αναφέρω την κατάστασιν και να ζητήσω ενίσχυσιν πυροβολικού (δεν εγνώριζα ότι εις Χανιά η κατάστασις ήτο χειροτέρα), όταν την νύκτα της αυτής αυτής ημέρας έφθασα εις Επισκοπήν Ρεθύμνης εύρον αυτήν εκκενουμένην και επληροφορήθην ότι οι Γερμανοί είχον καταλάβει τα Χανιά και μέρος της Επαρχίας Αποκορώνου.
Την 30ην ιδίου μηνός επέρασεν τα σύνορα Χανίων η πρώτη φάλαγγα του εχθρού βασίζουσα προς το Ρέθυμνον.

Οφειλόμενος “λόγος τιμής”
Είναι αξιοπρόσεκτη σε τούτο ακριβώς το σημείο η ειδική αναφορά που κάνει ο καπετάν Πέτρακας σε κάποιους από τους συγχωριανούς του οι οποίοι δεν προσέτρεξαν μαζί του την 20ή αλλά από την… 21η επειδή ακριβώς δεν ήταν παρόντες στο χωριό εκείνη την πρώτη ημέρα του “κακού”.
Διαβάζουμε: «Δεν παραλείπω να αναφέρω ότι όταν ανεχώρησα την 20ην Μαΐου από το χωρίον μου διά Ρέθυμνον δεν ήταν παρόντες μερικοί χωριανοί μου και όταν επέστρεψαν και έμαθαν τα γεγονότα έσπευσαν την επομένην 21ην Μαΐου να έλθουν προς συνάντησίν μου, όταν είχαν φθάσει μεταξύ Μικρής Γωνιάς και Πρινέ Ρεθύμνης εσυνηντήθησαν με τον τότε Στρατιωτικόν Διοικητήν κ. Ποθουλάκην και τον επιταλάρχην του Αντ/χην Ευγένιον Σταμαθιουδάκην και άλλους Αξιωματικούς του επιτελείου του να φεύγουν ταχέως επ’ αυτοκινήτου προς την Μικρήν Γωνιάν και τους ηρώτησαν τα νέα και ο Στρατιωτικός Διοικητής κ. Ποθουλάκης μετά του Επιτελάρχου του κ. Σταμαθιουδάκη απήντησαν ότι οι Γερμανοί κατέλαβον το Ρέθυμνον και τους συνέστησαν να επιστρέψουν οπίσω. Οι άνδρες όμως αυτοί δεν υπήκουσαν και δεν επέστρεψαν, αλλά ήλθαν ταχέως και με συνήντησαν…».

Οι άντρες της ομάδας του καπετάν Πέτρακα
Τέλος, παραθέτουμε τα ονόματα των αντρών της ομάδας του καπετάν Πέτρακα όπως είναι καταγεγραμμένοι στην “Εκθεση της περιόδου Μάχης της Κρήτης 20-29/5/41 του Αρχηγείου των Εθνικών Αντάρτικων ομάδων Πέτρου Πέτρακα”. Σημειώνονται ακόμη η χρονολογία κλήσης τους καθώς και ο τόπος καταγωγής τους ενώ σε κάποιους από αυτούς αναφέρεται και η ημερομηνία τραυματισμού ή και θανάτου τους, ενώ πριν την παράθση του καταλόγου διαβάζουμε την ιδιαίτερη μνεία από που ο καπετάν Πέτρακας κάνει γι’ αυτούς:
«…Κατά την μάχην ταύτην 20-29 Μαΐου επέδειξαν εξαιρετικήν διαγωγήν και αυτοθυσίαν διακριθέντες οι κάτωθι άνδρες της ομάδος μου.
1. Βρουλιδάκης Εμμ. του Ιωάννου κλ. 1922, εξ Μαρουλούς Ρεθύμνης.
2. Βρουλιδάκης Γεώργιος του Ιωάννου κλ. 1921, εξ Μαρουλούς Ρεθύμνης.
3. Γυπαράκης Παύλος του Πέτρου κλ. 1921, εξ Ασή Γωνιάς Αποκορώνου Χανίων.
4. Γυπαράκης Ανδρέας του Κων/νου κλ. 1944, εξ Ασή Γωνιάς Αποκορώνου Χανίων.
5. Γαβαλάς Σταμάτιος του Σπύρου κλ. 1931, εξ Αρωλιθίου Ρεθύμνης.
6. Γεωργουλάκης Βασίλης του Λάμπρου κλ. 1922, εξ Μούνδρου Ρεθύμνης.
7. Γλεντζάκης Ιωσήφ του Μιχαήλ κλ. 1943, εξ Ασή Γωνιάς Αποκορώνου Χανίων.
8. Γυπαράκης Μάρκος του Γεωργίου κλ. 1941, εξ Ασή Γωνιάς Αποκορώνου Χανίων
9. Γυπαράκης Κων/νος του Ιωσήφ κλ. 1941, εξ Ασή Γωνιάς Αποκορώνου Χανίων.
10. Κουντουράκης Ιωσήφ του Ιωάν κλ. 1934, εξ Ασή Γωνιάς Αποκορώνου Χανίων
11. Καλημεράκης Ευθύμιος του Ιωάν. κλ. 1924,  εξ Ασή Γωνιάς Αποκορώνου Χανίων, ετραυματίσθη την 22-5-1941.
12. Κωνσταντουδάκης Πέτρος του Μάρκου κλ. 1922, εξ Αλώνες Ρεθύμνης.
13. Καμπουράκης Γεώργιος του Στυλ. κλ. 1911, εξ Μαρουλούς Ρεθύμνης
14. Εφ. Λοχίας Κατσανεβάκης Γεώργ. του Νικολ. κλ. 1908  εξ Ασή Γωνιάς Αποκορώνου Χανίων
15. Μπαρμπουνάκης Αλεξ. του Γεωργ. κλ. 1936, εξ Ασή Γωνιάς Αποκορώνου Χανίων
16. Μπαρμπουνάκης Εμμ. του Γεωργ. κλ. 1922, εξ Ασή Γωνιάς Αποκορώνου Χανίων, εφονεύθη 22-5-1941
17. Μπερβανάκης Στυλ. του Νικολ. κλ. 1921, εξ Ασή Γωνιάς Αποκορώνου Χανίων
18. Μανταδάκης Ιωάν. του Μάρκου κλ.[…] εξ Καρωτής Ρεθύμνης, ετραυματίσθη την 28-5-1941.
19. Μανταδάκης Γεώργ. του Εμμ. κλ. 1923, εκ Πατήματος Αποκορώνου.
20. Μανουσέλης ή Κιατίπης Νικολ. του Γεώργ. κλ. 1924, εξ Καλλικράτους Σφακίων
21. Εφ. Λοχίας Πετράκης Μάρκος του Ανδρέου κλ. 1907, εξ Ασή Γωνιάς Αποκορώνου Χανίων
22. Πετράκης Νικολ. του Ιωάν. κλ. 1942, εξ Ασή Γωνιάς Αποκορώνου Χανίων
23. Πλυμάκης Μάρκος του Ιωάν. κλ. 1936, εξ Ασή Γωνιάς Αποκορώνου Χανίων
24. Παπαδονικολάκης Μάρκος του Νικολ. κλ. 1941, εξ Ασή Γωνιάς Αποκορώνου Χανίων
25. Πετράκης Στυλ. του Μάρκου κλ. 1916, εξ Ασή Γωνιάς Αποκορώνου Χανίων
26. Πετράκης Πέτρος του Ιωάννου κλ. 1920, εξ Ασή Γωνιάς Αποκορώνου Χανίων
27. Παπαδοπετράκης Γεώργιος του Μάρκου κλ. 1924, εξ Ασή Γωνιάς Αποκορώνου Χανίων & κάτοικος Βαλσαμονέρου Ρεθύμνης.
28. Πετράκης Εμμ. του Ιωάννου κλ. 1918, εξ Ασή Γωνιάς Αποκορώνου Χανίων φονευθείς την 22-5-1941.
29. Παπαδονικολάκης Γεώργ. του Στυλ. κλ. 1940, εξ Ασή Γωνιάς Αποκορώνου Χανίων
30. Περράκης Αντώνιος του Σταύρου εκ Φωτεινού Ρεθύμνης
31. Λοχίας Πλυμάκης Σταύρος του Μάρκου κλ. 1912 εξ Ασή Γωνιάς Αποκορώνου Χανίων
32. Ιερεύς Σμπυράκης Στυλ. του Γεωργ. κλ. 1932, εξ Ασή Γωνιάς Αποκορώνου Χανίων
33. Σμπυράκης Αλκ. του Γεωργ. κλ. 1924 εξ Ασή Γωνιάς Αποκορώνου Χανίων
34. Σταγάκης Ευάγγ. του Γεωργ. κλ. 1933, εκ Καρωτής Ρεθύμνης, ετραυματίσθη την 22.5.41.
35. Τζαγκαράκης Λεων. του Γεωργ. κλ. 1928 εξ Αλώνες Ρεθύμνης
Η δύναμις της ανωτέρω ομάδος μου έφθασε έως την μεσημβρίαν της 21.5.41 εις 50 άνδρας. Οπλισμόν είχον οι πλήστοι πλην ελαχίστων, οι οποίοι οπλίσθησαν σχεδόν αμέσως από λάφυρα.
Τύπος οπλισμού: 1) Μάλιχερ, 2) Μάουζερ Τουρκίας, 3) Λεμπέλ Γαλλίας, 4) Γκράδες και 5) Μάουζερ Ελληνικά (Ελβετίας).
Πολύ σύντομα αντικατεστάθησαν όλα τα πεπαλαιωμένα Μάουζερ Τουρκίας, Γκράδες και Λεμπέλ από λάφυρα όπου είχομεν άφθονα πυρομαχικά.
Απώλειες από 20/29.5.1941 φονευθέντες 2 και τραυματισθέντες 4…».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου