Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Πέμπτη 25 Ιουλίου 2019

ΠΡΙΝ ΑΠΟ 9 ΧΡΟΝΙΑ , ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ


ΕΝΑ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΓΑΙΤΑΝΑΚΙ (25.7.2010) 






Γράφει η Πηνελόπη I. Ντουντουλάκη

Ενα παράξενο, μυριόχρωμο και παραμυθένια όμορφο γαϊτανάκι πλέκουν η έμπνευση, ηευαισθησία και ο χαρισματικός λό-γος της Ευδοκίας Σκορδαλά - Κακατσάκη. Ενα γαϊτανάκι όπου συναντιώνται και στροβιλίζονται στοιχεία της φύσης και πλάσματα του
πάνσοφου Δημιουργού, πουξαφνικά αρχίζουν να ανακαλύπτουν ότι... δεν είναι ευχαριστημένα από τη ζωή τους
Ολα ξεκίνησαν, όπως μας λέει η συγγραφέας, από μια μικρούλα λίμνη, που αποφάσισε ότι πρέπει, ντε και καλά, να γίνεiθάλασσα! Και όταν η λίμνη εξομολογήθηκε στο φεγγάρι το παράπονό της και τηλαχτάρα της για την πραγματοποίηση αυτού του ονείρου, άρχισε και εκείνο να σκέφτεται ότι θα ήταν πολύ καλύτερα να ήταν ήλιος, παρά ένα ταπεινό φεγγάρι!  Κι όταν το φεγγάρι εκμυστηρεύτηκε το παράπονό του στην κουκουβάγια, τότε και εκείνη άρχισε να σκέφτεται ότι θα προτιμούσε να μηνείναι νυχτοπούλι!  Κι όταν η κυρα- κουκουβάγια κουβέντιασε με τον γρύλλο βρήκε κι εκείνος πως θα ήθελε να είναι κάτι άλλο, και όχι ένα έντομο με φτωχά φτερά:«- Αχ, και να γινόμουν παπαγάλος, με πολύχρωμα φτερά κι αν-θρώπινη λαλιά! έλεγε κι αναστέναζε.
- Κοίτα να δεις παράπονα που έχουν τα πλάσματά μου!  Ε, λοιπόν, ας γίνει το θέλημά τους! είπε ο Θεός, ακούγοντας την κουβέντα τους...».Μέσα σ' αυτό τον αέναο στρόβιλο ανεκπλήρωτων και παρά-δοξων προσδοκιών, εκεί που οι ήρωες του παραμυθιού μοιάζει να υποτάσσονται απαρηγόρητοι στη χίμαιρα, το γαϊτανάκι  θ' αρχίσει πάλι, με τρόπο περίπου μαγικό αλλά και πολύ απλό, να ξετυλίγεται και κάθε χρώμα να αποδίδει την ατόφια ομορφιά του. Το νόημα επιδιώξεων αποκομμένων από πνευματικό και συναισθηματικό περιεχόμενο τίθεται σε κρίση, ενώ αναπροσδιορίζεται η ανεκτίμητη αξία και η ευτυχία της επικοινωνίας, της συντροφικότητας, της ελευθερίας και όλων των αγαθών που κάποτε υποτιμώνται, επειδή εκλαμβάνονται ως δεδομένα.
 Η προικισμένη συγγραφέας μας χαρίζει ένα ακόμα υψηλής ποιότητας παιδικό βιβλίο, ξεχωριστά αξιόλογο ανάμεσα στα ευάριθμα,πάντοτε σημαντικά και ωραιότατα «παραμύθια» της. Ένα βιβλίο που αφιερώνει στα εγγονάκια της, το Βαγγελάκη και την Ευδοκούλα  καθώς επίσης «στα παιδιά όλου του κόσμου, που κρατούν στα χέρια τους χρυσό γαϊτάνι, τις ελπίδες μας...»

.Η εικονογράφηση της Λιάνας Δενεζάκη, με την υποβλητική φωτεινότητα και διαφάνεια των χρωμάτων, ταυτίζεται με τους ονειρεμένους τόνους της αφήγησης. Το βιβλίο αυτό, μια ουσιαστικά καλή πρόταση για καλοκαιρινή συντροφιά στις διακοπές των παιδιών που ήδη αναπτύσσουν την αναγνωστική τους ικανότητα είναι βέβαιο ότι θα διασκεδάσει και θα συγκινήσει τους μικρούς αναγνώστες, ενώ παράλληλα θα δώσει αφορμή για προβληματισμό και εποικοδομητικό διάλογο στα πλαίσια της οικογένειας και του σχολείου.

Σημείωση: Μια νέα στἠλη  κάθε Πέμπτη, ("ΠΡΙΝ ΑΠΟ 9 ΧΡΟΝΙΑ , ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ", Ο ΤΙΤΛΟΣ ΤΗΣ) με αναδημοσιεύσεις κειμένων  από το ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ μου. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου