Η ΦΩΤΕΙΝΗ ΣΤΕΛΛΑ ΤΟΥ Λ.Ο. ΧΑΝΙΩΝ
 |
| ΦΩΤΟ: Μαρία Κοτσιφάκη |
Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης
«Οταν αφουγκραστείς εκείνες τις φωνές και νιώσεις τους παλμούς της ρίζας σου που αναπνέει κάτω από τα πόδια σου, στη γης απού πατείς, όταν συνειδητοποιήσεις έστω(!) τον ουσιαστικό λόγο της ίδιας σου της ύπαρξης, εσύ που μεγάλωσες σε τούτον εδώ τον τόπο, λογάσαι “έτοιμος”!
«Οταν αφουγκραστείς εκείνες τις φωνές και νιώσεις τους παλμούς της ρίζας σου που αναπνέει κάτω από τα πόδια σου, στη γης απού πατείς, όταν συνειδητοποιήσεις έστω(!) τον ουσιαστικό λόγο της ίδιας σου της ύπαρξης, εσύ που μεγάλωσες σε τούτον εδώ τον τόπο, λογάσαι “έτοιμος”!
Ετοιμος να βιώσεις και να βιώνεις ανά πάσα στιγμή τις ζείδωρες στιγμές που σου λαχαίνουν και που σε “ξεδιψούν”, τις στιγμές εκείνες που φτερουγίζει ο νους, φτεροκοπά η ψυχή και πιάνει χέρι-χέρι στον αρχαίο κυκλωτικό χορό που ενώνει γενεές και γενεές έως τα τώρα!».
…Κυριακάτικο ξύπνημα, ολόλαμπρος, ολοφώτεινος ο ήλιος πάνω μας καθώς πάμε για μια τελευταία πρόβα για τις παραστάσεις του Λαογραφικού Ομίλου Χανίων*…
Η Στέλλα εκεί, περιτριγυρισμένη από μικρά παιδιά, αγόρια – αντράκια και κορίτσια με φιογκάκια στα μαλλιά που ανημένουν να πάρουν απ’ τα χέρια της την κρητική φορεσιά που θα φορέσουν και θα “πορευθούν” στα πρώτα τους ζάλα προς τη στράτα τη σωστή!
Σκέψεις γεμάτος και συναισθήματα καθώς βλέπω όπως κι όλοι οι γονείς που καθόμαστε τριγύρω, την αγνή, δροσάτη ωραιότητα της Δασκάλας μας που προσεγγίζει τις μικρές ψυχούλες των παιδιών μας με “τρόπο και με γνώση”, κι αποθαμάζω τη την επιστημοσύνη, την προσήλωση και την προσφορά της λειτουργού που συμπορπατεί με τα μικρά παιδιά κρατώντας τα από τ’ ακροδάκτυλά τους στους δρόμους της ράτσας κατά Καζαντζάκη…!
Νιώθω τη βέβαιη σιγουριά πως σε καλά χέρια έχουμε δώσει τα παιδιά μας, το επιβεβαιώνω ξανά και ξανά πως μέσα από τούτη τη συνύπαρξη Δασκάλου – Μαθητή, μόνο κέρδος θ’ αποκομίσουν τ’ “άγουρα φυντανάκια” μας!
«Χρέος μας να μαρτυρούμε το καλό», σκέφτομαι καθώς βλέπω την εσώψυχη ικανοποίηση αποτυπωμένη και στα μάτια των άλλων γονιών καθώς παρακολουθούμε μια γρήγορη και τελευταία πρόβα των παιδιών μας, που “εισέρχονται” στα μονοπάτια της παράδοσής μας, έτσι όπως πρέπει από τη Στέλλα Αγιασμενάκη!
…Κυριακάτικο ξύπνημα, ολόλαμπρος, ολοφώτεινος ο ήλιος πάνω μας καθώς πάμε για μια τελευταία πρόβα για τις παραστάσεις του Λαογραφικού Ομίλου Χανίων*…
Η Στέλλα εκεί, περιτριγυρισμένη από μικρά παιδιά, αγόρια – αντράκια και κορίτσια με φιογκάκια στα μαλλιά που ανημένουν να πάρουν απ’ τα χέρια της την κρητική φορεσιά που θα φορέσουν και θα “πορευθούν” στα πρώτα τους ζάλα προς τη στράτα τη σωστή!
Σκέψεις γεμάτος και συναισθήματα καθώς βλέπω όπως κι όλοι οι γονείς που καθόμαστε τριγύρω, την αγνή, δροσάτη ωραιότητα της Δασκάλας μας που προσεγγίζει τις μικρές ψυχούλες των παιδιών μας με “τρόπο και με γνώση”, κι αποθαμάζω τη την επιστημοσύνη, την προσήλωση και την προσφορά της λειτουργού που συμπορπατεί με τα μικρά παιδιά κρατώντας τα από τ’ ακροδάκτυλά τους στους δρόμους της ράτσας κατά Καζαντζάκη…!
Νιώθω τη βέβαιη σιγουριά πως σε καλά χέρια έχουμε δώσει τα παιδιά μας, το επιβεβαιώνω ξανά και ξανά πως μέσα από τούτη τη συνύπαρξη Δασκάλου – Μαθητή, μόνο κέρδος θ’ αποκομίσουν τ’ “άγουρα φυντανάκια” μας!
«Χρέος μας να μαρτυρούμε το καλό», σκέφτομαι καθώς βλέπω την εσώψυχη ικανοποίηση αποτυπωμένη και στα μάτια των άλλων γονιών καθώς παρακολουθούμε μια γρήγορη και τελευταία πρόβα των παιδιών μας, που “εισέρχονται” στα μονοπάτια της παράδοσής μας, έτσι όπως πρέπει από τη Στέλλα Αγιασμενάκη!
Σημ.: Η πρώτη παράσταση δόθηκε την περασμένη Δευτέρα στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων υπέρ της Ενορίας του Αγίου Χαραλάμπους Λενταριανών και η δεύτερη με τίτλο “Πιάσαμε πάλι στον χορό” πρόκειται να πραγματοποιηθεί το βράδυ της ερχόμενης Παρασκευής στο Θέατρο Ανατολικής Τάφρου με ελεύθερη είσοδο.
Χανιώτικα νέα (Τετάρτη, 3 Ιουλίου 2019)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου