ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ, ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

ΟΔΟΣ 3ης ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

«Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες/ τρεις του Σεπτέμβρη να περνάς»… “Επαιζε” πολύ αυτό το τραγούδι του Ηλία Ανδριόπουλου (στίχοι Μάνου Ελευθερίου) που αναφέρεται στον… εκ των ηγετών της επανάστασης της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 τη δεκαετία του 1980. «Θα τον μεθύσουμε τον ήλιο/σίγουρα ναι»… Και αυτό το τραγούδι του Μάνου Λοϊζου ήταν επίσης στις δόξες του τη δεκαετία εκείνη των μεγάλων ελπίδων, καθώς, το είχε “κάνει” ύμνο του το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, που ιδρύθυηκε στις 3 Σεπτέμβρη(!) 1974.

«Μόνο να γράφεις τ’ όνομά σου/ και κείνο το ‘μαθες μισό/ να συλλαβίζεις τα όνειρά σου/ στο Αργος και στον Ιλισσό/ Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες/ τρεις του Σεπτέμβρη να περνάς/ και τσικουδιά στους καφενέδες/ τα παλληκάρια να κερνάς./ Του κόσμου το στενό γεφύρι/ θα το περάσουμε μαζί/ θα ‘ναι η καρδιά σου παραθύρι/ τα λόγια σου παλιό κρασί/ Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες/ τρεις του Σεπτέμβρη να περνάς/ και τσικουδιά στους καφενέδες/ τα παλληκάρια να κερνάς» (στίχοι: Μάνος Ελευθερίου, Μουσική: Ηλίας Ανδριόπουλος, πρώτη εκτέλεση: Αλκηστις Πρωτοψάλτη και Αντώνης Καλογιάννης). «Θα τον μεθύσουμε τον ήλιο σίγουρα ναι/ θα τον τρελάνουμε τον φίλο σίγουρα ναι/ με το νταούλι και με τον ζουρνά/ καλημέρα ήλιε, καλημέρα/ Γελά ο ήλιος κι αμολυέται στα στενά/ χορεύει πάνω στο νταούλι κι αρχινά/ το κόκκινο για τη ροδιά/ το πράσινο για τα παιδιά/ για της Μυρσίνης την ποδιά μια Παναγιά/ Θα τον μεθύσουμε τον ήλιο σίγουρα ναι/ θα τον κρατήσουμε τον ήλιο σίγουρα ναι/ πάνω στις στέγες μέσα στις καρδιές/ καλημέρα ήλιε, καλημέρα!» (Στίχοι – Μουσική: Μάνος Λοϊζος, πρώτη εκτέλεση: Κώστας Σμοκοβίτης – Αλέκα Αλιμπέρτη). Πόσο μακρινά είναι αλήθεια εκείνα τα “ανοιξιάτικα” φθινόπωρα που τα τραγουδούσαμε εν χορώ στις πλατείες! Αλλες εποχές τότε άλλες σήμερα…

«Ενας βασιλιάς μια φορά είχε πεθάνει και δεν άφησε διάδοχον εις το βασιλειόν του και οι άνθρωποι γύρευαν άνθρωπον μ’ αρετήν να τους κυβερνήσει. Εκεί ήταν ένας δεσπότης, πολλά ενάρετος. Είχε ένα δίχτυ κι όταν θα ‘τρωγε ψωμί, το πήγαινε ο διάκος και το ‘στρωνε κι έτρωγε απάνου στο δίχτυ. Οι άνθρωποι όπου δεν είχαν βασιλέα, είδαν αυτόν τον άγιον δεσπότη με τόση αρετή και τον θέλουν διά βασιλέα τους. Πήγε όλος ο κόσμος και τον πήραν και τον θρόνιασαν. Αφού τον κάμαν, βασιλέα, τότε ο δυστυχής διάκος παίρνει το δίχτυ να στρώσει να φάγει ο βασιλέας. Τότε το ‘χει μιαν κατακεφαλιά του διάκου και του λέγει: “Βρε, αχρείε, τα ψάρια όπου γυρεύαμεν τόσα χρόνια, κι αφανιστήκαμεν τρώγοντας εις το δίχτυ, το πιάσαμεν και τώρα σ’ αυτό μου φέρνεις να φάγω; Φέρε τραπέζια και συγύρια λαμπρά κι ο Θεός να μη μας το χρωστάγει να ξαναϊδουμεν το δίχτυ! Κι ο κυβερνήτης μας σπούδαζεν τους Ελληνες την οικονομίαν όσο να τους μπερδέψει με το δίχτυ». Από τα “Απομνημονεύματα” του Μακρυγιάννη.

«Καθολικό είναι το αίτημα για πολιτικούς οργανισμους αρχών που να τους διακρίνει η ελεύθερη δημοκρατική έκφραση της βάσης, για να δεσμεύεται η ηγεσία στις πολιτικές αποφάσεις και για να υπάρχει συνέπεια και συνέχεια… […] Η σημερινή μας διακήρυξη αποτελεί την πυξίδα που θα καθοδηγεί την πορεία μας προς μία νέα, αναγεννημένη, ανθρώπινη και δημοκρατική Ελλάδα, μια Ελλάδα που να ανήκει στους Ελληνες». Από την Διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη του ΠΑΣΟΚ. Σπάζει κόκαλλα η “γυμνή αλήθεια” έτσι όπως την καταθέτει ο Στρατηγός Μακρυγιάννης. Καμιά εμπιστοσύνη στα ραντεβού με την ιστορία;

ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΑΥΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ

«Την εποχή εκείνη στην Κρήτη, όταν μια γυναίκα γεννάει αγόρια, συνηθίζεται μια μαγική “σκηνοθεσία”. Αφήνουν το νεογέννητο έξω από το σπίτι. Και τότε περνά, δήθεν τυχαία, ο πατέρας του και το αγοράζει σαν ξένο. Πίστευαν ότι έτσι το “ξένο” παιδί θα γλίτωνε από την κακή νεράιδα του σπιτιού, που κυνηγούσε τα αρσενικά της οικογένειας. Ο Κυριάκος πράγματι, τήρησε το έθιμο και αγόρασε το παιδί. Το αγόρι πήρε το όνομα “Ελευθέριος από τον ηγουμενο της Μονής Χρυσοπηγής, Ιερόθεο Καλογριδάκη, που έγινε και ανάδοχός του. Ο Ιερόθεος έδινε σε όλα τα αγόρια που βάφτιζε το όνομα Ελευθέριος. Ηλπιζε πως μια μέρα ένα από αυτά θα ελευθέρωνε την Κρήτη». Νικόλαος Εμμ. Παπαδάκης (Παπαδής).
Ενα μικρό απόσπασμα από το πρώτο κεφάλαιο της μνημειώδους δίτομης βιογραφίας “Ελευθέριος Βενιζέλος – Ο άνθρωπος, ο ηγέτης” που έγραψε ο γενικός διευθυντής του Ιδρύματος που έχει το όνομα του Εθνάρχη και κυκλοφόρησε πρόσφατα σε Β’ έκδοση από το βιβλιοπωλείο της Εστίας”. Σαν δείγμα γραφής, ενός βιβλίου που διαβάζεται σαν μυθιστόρημα απ’ την πρώτη μέχρι και την τελευταία την 115η σελίδα του. Και με αφορμή την καθιερωμένη εδώ και 20 χρόνια ετήσια εκδήλωση που οργάνωσε το ιδρυμα Βενιζέλος στις Μουρνιές, τη γενέτειρά του Εθνάρχη, προχθές που εφέτος είχε σαν θέμα τις ελληνοτουρκικές σχέσεις…

Σημείωση: Δίχως “Στάσεις” την Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου και την Τρίτη10 Σεπτεμβρίου. Θεού θέλοντος θα τα ξαναπούμε την Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου. Χαιρετώ σας κι αγαπώ σας!

Χανιώτικα νέα (Παρασκευή, 3.9. 2019)