Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΕΜΕΙΣ ΕΪΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΑΓΜΑ*
Μετά απ’ την παρουσίαση των «ΣΤΑΣΕΩΝ» (του βιβλίου του ομιλούντος “Μια στάση εδώ, μια στάση εκεί – επιλογή απ’ το 2017”) στις 28 Ιανουαρίου τ.ε., στο Πολιτιστικό Κέντρο της Μητρόπολης Κυδωνίας και Αποκορώνου και η παρουσίασή των απόψε στην Αγία Σοφία του Αποκόρωνα. Εδώ στους χώρους, όπου συστεγάζονται το ομώνυμο Κοινωφελές Ιδρυμα που δημιούργησε ο Αγιος Ειρηναίος Γαλανάκης ο Χριστιανός και το μοναδικό στο είδος του Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου, που ίδρυσε, λειτουργώντας ως πρόεδρος του ΣΗ.ΠΕ., ένας άλλος Αποκορωνιώτης, ο και ιδρυτής των “Χανιώτικων νέων” και του Μουσείου Τυπογραφίας Γιάννης Γαρεδάκης. Με αφορμή τη γιορτή των Τριών Ιεραρχών η πρώτη παρουσίαση. Με την ευκαιρία του εορτασμού της Προστάτιδας Αγίας του Ιδρύματος η αποψινή. Υστερα απ’ τον κατανυκτικό εορτασμό και το τρισάγιο στη μνήμη του Παππού. Με ωσεί παρόντα τον ίδιο. Ευλογούντα και αγιάζοντα πάντας ημάς.
“Είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας”, ο στίχος αυτός του Γιώργου Σεφέρη, ο τίτλος της αντιφώνησής μου στην πρώτη παρουσίαση. “Η λειτουργία του ”εμείς” είναι πολύ μεγάλο πράγμα”, που είναι παράφραση από έναν στίχο τραγουδιού του Σταμάτη Κραουνάκη που κάνει λόγο για τη “σωτηρία της ψυχής”, ο τίλος της αποψινής, που κρατά ως υπέρτιτλο τον προηγούμενο. Οντως “παιδιά πολλών ανθρώπων” τα λόγια των “Στάσεων” που ήρθαν σαν συνέχεια των “Πεταχτών” πριν από 4 χρόνια στα “Χανιώτικα νέα”, με τα οποία η σχέση μου είναι σχέση ζωής. Μα και, βέβαια, υπόθεση λειτουργίας του “εμείς” η έκδοση, κάποιων απ’ αυτές σε βιβλίο, αλλά και οι παρουσιάσεις του, όπως καληώρα η αποψινή.
Δεν το συζητώ ότι αν δεν ήταν ο Γιάννης Γαρεδάκης, δεν θα υπήρχαν οι “Στάσεις”, για να γίνουν βιβλίο, όπως έγιναν πριν από 6 χρόνια και τα “Πεταχτά”. Εκ βαθέων το ευχαριστώ μου. Και σ’ αυτόν, και στην σύντροφο και συμπαραστάτη του, την αγαπημένη μας Ελένη (Λίλη) Γαρεδάκη το γένος Παπουτσάκη. Από κει και πέρα πολλά ακόμα τα οφειλόμενα “ευχαριστώ” στους συντελεστές της έκδοσης, στους πάμπολλους ανθρώπους των γραμμάτων που ασχολήθηκαν στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο με τις “Στάσεις” μου, στους συντελεστές της πρώτης παρουσίασης με συνδιοργανωτές τα “Χανιώτικα νέα” και την Εκκλησιαστική Σχολή Κρήτης, και τέλος στους λειτουργούς της αποψινής, συγκινησιακά φορτισμένης εκδήλωσης. Τον γραμματέα του Ιδρύματος, Μάρκο Σελλιανάκη για την όλη βοήθεια και για τον άψογο καθ’ όλα συντονισμό. Τον καλό φίλο, “πνευματικό καντούνι” του τόπου μας, Μιχάλη Ανδριανάκη, και τον κατά πάντα άξιο διευθυντή των “Χανιώτικων νέων” Παρασκευά Περάκη για τις αγαπητικές των “στάσεις” στις Στάσεις μου. Τη συναδέλφισσά μου στη Δασκαλοσύνη Σοφία Κοκολογιάννη για τις αισθαντικές αναγνώσεις κειμένων μου. Τον και αστροφωτογράφο, ξεχωριστό μουσικοσυνθέτη και τραγουδιστή Χρήστο Κοτσαύτη, για τα τραγούδια του, όπως και την όλη στήριξή του. Τη διαχρονική φίλη μου, επίτιμο σχολική σύμβουλο, συγγραφέα και θεατρολόγο Αγγέλα Μάλμου, που ειρήσθω εν παρόδω, έχει συνθέσει και το εξώφυλλο του βιβλίου, για τη θαυμαστή οπτικοποίηση το λόγου. Την επίσης καλή μου φίλη νηπιαγωγό Χριστίνα Τζομπανάκη για την πολυποίκιλη βοήθειά της. Τους εργαζόμενους στο Ιδρυμα, αλλά και τον Ανδρέα Νικάκη, για την συμπαράστασή τους. Βεβαίως και τον φίλο ζωής, απ’ τα μαθητικά μας χρόνια στο ένδοξο Γυμνάσιο Βάμου, τον και αντιπρόεδρο του Δ.Σ. του Ιδρύματος “Αγία Σοφία” και γενικό διευθυντή του Ιδρύματος “Ελ. Βενιζέλος” Νίκο Παπαδάκη. Και γιατί αυτός εκτός όλων των άλλων λειτούργησε πρώτος στην πράξη, με τις ευλογίες του Παππού, το αποκορωνιώτικο “εμείς”. Και βέβαια, εσάς φίλες και φίλοι, που μου δώσατε τη χαρά και μου κάνατε την τιμή να είστε εδώ απόψε. Ολους μαζί κι έναν έναν χωριστά. Τους χωριανούς μου, τους συνεπαρχιώτες, τους φίλους μου και τους φίλους του Αποκόρωνα, τους αναγνώστες των όποιων γραφτών μου, μικρούς και μεγάλους.
Ωστόσο οι Στάσεις συνεχίζονται. Με αφετηρία τις Ειδήσεις, έτσι όπως τα “ακρωτήρια της ύπαρξης” για να χρησιμοποιήσω τον τίτλο της αγαπημένης μου ποιητικής συλλογής του Γιώργη Μανουσάκη συνεχίζονται. Σαν Κατα – Στάσεις, Δια – Στάσεις, Ανα – Στάσεις, Εν – Στάσεις, Μετα – Στάσεις, Παρα – Στάσεις, Απο – Στάσεις, Υπο – Στάσεις, Αντι – Στάσεις. Εχοντας πάντα υπόψη τα λόγια του Παππού, που βρίσκονται ως προμετωπίδα στην αρχή του βιβλίου. «Να αγαπάτε τον συνάνθρωπό σας, να συγχωρείτε τα λάθη του, και να υπερασπίζεστε το δίκιο του, από το ψωμί, ως την ελευθερία του κόσμου», η παραγγελιά του.
Έρρωσθε, φίλες και φίλοι! Χαιρετώ σας κι αγαπώ σας!
*Η αντιφώνησή μου στην παρουσίαση του βιβλίου μου “Μια στάση εδώ μια στάση εκεί”
(Κοινωφελές Ιδρυμα “Αγία Σοφία”, 16.9.2019).
(Κοινωφελές Ιδρυμα “Αγία Σοφία”, 16.9.2019).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου