Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Πέμπτη 28 Μαΐου 2020

ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ



ΠΑΝΤΑ ΥΨΩΜΕΝΕΣ ΟΙ ΚΕΡΑΙΕΣ ΤΗΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑΣ ΤΟΥ... 

(ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ Ποιήματα, 88 σελίδες, 2020, διαθέσιμα στον ιστότοπο
https://petaxta.blogspot.com/2020/04/blog-post_27.html)




Γράφει ο Χρήστος Κωσταντουδάκης* 

Και στην 5η ποιητική συλλογή δε χάνει το βηματισμό του.
Περιπατητής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας,ευαγγελιστής του καλού καγαθού και με υψωμένες τις κεραίες της ευαισθησίας επιλέγει σταθερά, με μεγαλύτερη ωριμότητα θα έλεγα,το στασίδι των αυτογενών αρετών που έξυψώνουν τα εξήντα (60) νέα ποιήματα σε έργα τέχνης.Το ύφος, ο ρυθμός, η εναλλαγή των τόνων και η προσεκτική επιλογή των θεμάτων τα κατατάσσουν στην τρίτη εκδοχή του κανόνα που θέτει ο Ο. Ελύτης: οι κακοί ποιητές τρέφονται από τα γεγονότα , οι μέτριοι από τα αισθήματα και οι καλοί από τη μετατροπή του τίποτε σε κάτι. Το εκ του μη όντος ον λογάριαζε.
Στη νέα του ποιητική συλλογή, λοιπόν, " Τα Χελιδόνια του Μοναχού" , πρωτίστως, είναι έντονα διακριτή η διάχυση του θρησκευτικού συναισθήματος. Τα περισσότερα από τα ποιήματα του Βαγγέλη Κακατσάκη,περί αυτού ο λόγος, αποπνέουν μια μυστηριακή γοητεία, " ένα επηρμένο μυστήριο. Σε όλες τις υποκατηγορίες ( αφιερωματικά, θρησκευτικά, ρομαντικά,παιγνιδίζοντας με τα γράμματα ,του έρωτα, του θανάτου) αναδύεται ένας χαριτόβρυτος λυρισμός και ταυτόχρονα λανθάνει ως αλληγορία η επικαιρότητα και συνάμα εμφιλοχωρούν διαχρονικά στοιχεία κοινωνικού προβληματισμού.
Ενίοτε είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσουμε τη μαγευτική χαρμολύπη που αποπνέουν οι στίχοι των ποιημάτων. Από αυτήν την άποψη η αυτοβιογραφική τους καταγωγή έχει πολύ μικρή σημασία.
Στις Αλώνες " δεν φτάνει κανείς ούτε δια ξηράς ούτε δια θαλάσσης" φτάνει με την ψυχή του. Στις 12 του Ιούνη βρεθήκαμε " κάτω από τη σκιά ενός θεόρατου Πλάτανου/ δίπλα σε μια αστείρευτη γάργαρη πηγή / καταμεσής στην πλατεία του χωριού." για την παρουσίαση της δικής μου ποιητικής συλλογής, τότε, " Λίγο Περισσότερο Φως". Ομιλητής ο Βαγγέλης. Με την ευκαιρία της παρουσίας του στο χωριό μου, θέλησε ν'ανάψει δυο κεριά.Ένα για να φωτίσει με τον λεκτικό του πλούτο την ταπεινότητα μου και ένα δεύτερο για να καίει αμυδρά δίπλα στην ασκητική μορφή του Οσίου Ονουφρίου. Του δικού μου Αγίου. Σ' αυτόν που εναποθέτω όλες τις ελπίδες μου στην οδό προς την αναζήτηση του ανεξήγητου...
Με δεδομένη την ομορφιά να καραδοκεί ο ποιητής μας θέλησε να ντύσει τον " Μόνος , γυμνός και ανυπόδητος/ με ποταμίσια μέχρις πελμάτων γενειάδα..." ερημίτη. Γιατί αυτό συμβαίνει με τις απρόθυμες λέξεις, " τους δίνεις ένα κουρέλι, σου επιστρέφουν ένα ρούχο. Οποία αισθητική συγκίνηση! να μπορείς με ανάλαφρο,ιερό, φτερωτό, και περίτεχνο τρόπο να υφαίνεις τις λέξεις και τα ποιήματα σου να ενδύονται το χιτώνα της ανάγκης.
Σ'ευχαριστώ Βαγγέλη γιατί θέλησες στο γνωστό και άγνωστο Αγιολόγιο σου να συμπεριλάβεις και το δικό
μου Άγιο. Μεγάλη" η χαρά να φυτεύουμε τριαντάφυλλα / η ευλογία να τα χαρίζουμε".
Σε ό,τι αφορά την γεωμετρία της συλλογής," είναι να υπερηφανεύονται ορισμένες συμπτώσεις" Ο αριθμός τέσσερα(4) παραπέμπει σε συμπαντικές αριθμητικές ακολουθίες που ορίζουν τις στάσεις και τις αναφορές του ποιητή.( 4 τα υποκεφάλαια, 4 τα παιγνιδίσματα με τα γράμματα των μηνών , 4 τα εγγόνια κ.τ.λ)
Αξίζει να αποδοθούν εύσημα και στους λοιπούς εργάτες που βοήθησαν στην ολοκλήρωση της ηλεκτρονικής αυτής έκδοσης και αναμένουμε και την έντυπη.
Ως τότε αυτός ο αγέρας. πού χαζεύει μες τα φύλλα της" σοφής ελιάς" ας περιμένει."Πολλά ξέρει"


δἀσκαλος - συγγραφέας 


1 σχόλιο:

  1. Υπόχρεος στην αγάπη σου Χρίστο! Κατάπολλα τα ευχαριστώ μου! Πάντα ουσιαστικά ευαίσθητος και ευαίσθητα ουσιαστικός ο λόγος σου! Τιμή μου να βάλω τα που έγραψες για ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ στο ΙΣΤΟΛΌΓΙΌ μου, όπως και στη σελίδα μου στο ΒΙΒΛΪΟ των Προσώπωνς! ... Πάντα ωραίος! Αχ αυτή η μέρα στις Αλώνες παρέα με τον Άγιο Ονούφριο,στην παρουσίαση της ποιητικής σου συλλογής «Λίγο περισσότερο φως»… Κι έτσι… η ζωή είναι ωραία, όπως λέεις και στο μυθιστόρημά σου, Χρήστο! Πάντα ΩΡΑΙΟΣ! Με το καλό να ανταμὠνουμε! Χαιρετώ σε κι αγαπώ σε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή