Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Τρίτη 26 Μαΐου 2020

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ


ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ ΣΤΗ ΜΑΛΜΕΙΟ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ - ΚΟΡΩΝΟΙΚΑ... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ



«Ο οικοδεσπότης φωτίζοντας με τη λάμπα στο ύψος του κεφαλιού του, μάς έμπασε στη Βιβλιοθήκη. Μια πολύ μεγάλη σάλα, με ράφια ολόγυρα ως απάνω στο ταβάνι, φορτωμένα βιβλία. Σε μια άκρη ένα παλιό γραφείο. Σ’ ένα γυμνό κομμάτι τοίχου ο χειρόγραφος κανονισμός της Βιβλιοθήκης σε μια μεγάλη κόλλα. Εχω 10.000 τόμους, λέει ο ιδρυτής της. Δυστυχώς δεν μπορώ να σας δείξω τα πολύτιμα βιβλία, είμαι πολύ κουρασμένος. Μα και για σας είναι αργά. Εχει, μας λέει, την πιο πλήρη συλλογή βιβλίων για την Κρήτη, ελληνικών και ξένων. Ο,τι έχει γραφτεί για την Κρήτη, από την ανακάλυψη της τυπογραφίας, σχεδόν 1760 βιβλία περί Κρήτης, σε πάμπολλες γλώσσες. Μας δείχνει μερικά πολύ παλαιά, πράγματι, ξενόγλωσσα βιβλία. Μερικά έχουν χρονολογίες εκδόσεως του 17ου αιώνα. Λέει πως είναι τα μοναδικά που σώζονται. Ανάμεσα στ’ άλλα βλέπουμε ένα βιβλίο του Χάμπτ για το πώς γινόταν το μαύρο χρώμα στην Κνωσσό. Η Μάλμειος Βιβλιοθήκη περιέχει και μια συλλογή μικροσκοπικών βιβλίων. Σημειώνουμε πέντε Κοράνια χειρόγραφα, το ένα σε μέγεθος κουτιού σπίρτων. Εχει λέει και 2-3 Κοράνια χρυσά (;). Μας δείχνει ένα Ευαγγέλιο του 1538 και μια παλαιά Διαθήκη σε εβραϊκή γλώσσα. Ο Μάλμο όπως καταλάβατε, έχει το πάθος του αρχειοσυλλέκτη. Εχει πράγματα μέχρι 12 εκατομμυρίων ετών (!) μας βεβαιώνει». Απόσπασμα απ’ το εκτενές – εκτενέστατο δημοσίευμα του Δ. Ραυτόπουλου στην εφ. ΑΥΓΗ (12.2.1961) με τίτλο “Ενας Δον Κιχώτης με παντούφλες, στην ιδιόκτητη δημόσια βιβλιοθήκη του – Πώς γνώρισα τον Αντόνιο Μάλμο ένα πληκτικό βράδυ στα Χανιά – 10.000 τόμοι και απίθανες συλλογές. Μια φιλοσοφική νεκροκεφαλή προειδοποιεί”.

Σαν να ήμουν κι εγώ εκεί… Ετσι ένιωθα ενώ διάβαζα ένα βράδυ, εν μέσω καραντίνας, το παραπάνω ψηφιοποιημένο κείμενο που μου έστειλε (να ‘ναι καλά!) η και καλή μου φίλη γνωστή τοις πάσι τ. σχολική σύμβουλος Προσχολικής Αγωγής και συγγραφέας Αγγέλα Μάλμου, εγγονή του Αντωνίου Μάλμου, πατέρας του οποίου ήταν ο αξιωματικός των καραμπινιέρων Nicola Malmo που υπηρετούσε στο ιταλικό εκστρατευτικό σώμα στην Κρήτη κατά την ίδρυση της Κρητικής Πολιτείας και μητέρα του η Zozefina Lia Malmo κόρη του Βρετανού υπηκόου φαροφύλακα του Φάρου των Χανίων. Μυθιστορηματική η ζωή του εν λόγω λόγιου, συλλέκτη και φιλότεχνου συμπολίτη μας που γεννήθηκε στην πόλη μας στις 2 Σεπτεμβρίου 1901 και πέθανε στις 14 Σεπτεμβρίου 1971. Ζητείται συγγραφέας που να διαθέτει, ωστόσο, αστυνομικό δαιμόνιο. Και για να αποκαλύψει πως “έκανε φτερά και πέταξε”, μετά τον θάνατό του, ένα μεγάλο μέρος απ’ τη συλλογή του, πριν και κατά την παράδοσή της απ’ την οικογένειά του στη Βιβλιοθήκη Χανίων…


ΚΟΡΩΝΟΙΚΑ... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Ούτε τον ουρανό με τ’ άστρα να της χάριζαν δεν θα χαιρόταν έτσι η αδελφή μου η Στέλλα που μένει με την οικογένειά της στην Αθήνα. Για μια επαναλαμβανόμενη, καθημερινή, χαρά, ο λόγος. Μεγάλη υπόθεση να ξυπνώ το πρωί και να με περιμένουν τα “Χανιώτικα νέα” στην οθόνη του υπολογιστή μου, για ανάγνωση, μου είπε. Εύκολη και απλή, όπου γης, η απόκτηση του φύλλου της ημέρας ή η ενεργοποίηση της συνδρομής.

Η πληροφόρηση από εδώ η παραπληροφόρηση από εκεί… Ή μήπως η παραπληροφόρηση από εδώ η πληροφόρηση από εκεί… Τα πάντα όλα κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο και ό,τι θέλει πιστεύει ο καθένας μας, σχετικά με τον κορωνοϊό. Σε δουλειά να βρισκόμαστε, να περνά και η ώρα μας. Πάντα και παντού “εύφορος ο κήπος της άγνοιας” (από ένα άρθρο του συνεργάτη της εφημερίδας μας Παναγιώτη Αλεβαντή ο όρος). Επιστήμη, ακούς;

«Η καραντίνα τέλειωσε μα όξω άμα βγούμε/ σαν να ‘μαστε κουκούγεροι τη μάσκα θα φορούμε». «Στην Κρήτη τούτος ο ιός φοβάται να σιμώσει/ το πρωτοράκι αρκετό για να τον εξοντώσει./ Το φάρμακο για τον ιό, το έχουμε στην Κρήτη/ ένα καζάνι τσικουδιά θα σώσει τον πλανήτη». Αμεση η ανταπόκριση της γνωστής απ’ τα “Πεταχτά” φίλης μου και καλά καλής μαντιναδολόγου Νεκταρίας Θεοδωρογλάκη. Ζαλισμένα πουλιά που πετούν χαμηλά γι’ αυτήν οι μαντινάδες. Καμία δυσκολία ν’ απλώσει το χέρι της και να τα πιάσει. Ευχαριστώ, Νεκταρία! Πάντα καλοδεχούμενες στις “ΣΤΑΣΕΙΣ” οι μαντινάδες σου!

«Παραμονή, διαμονή, επιμονή,/ αναμονή, εμμονή./ Οι προθέσεις του κορωνοϊού στον εύφορο κήπο της άγνοιας./ Οι ίδιες προθέσεις/ στον χέρσο αγρό της γνώσης.// Υπομονή./ Γνωστές οι μεταλλάξεις των ιών/ γνωστό και το τέλος των». Το ποίημα του γράφοντος “Περί προθέσεων” (από την ανέκδοτη ποιητική συλλογή “Ιχνηλατώντας”).
Χανιώτικα νέα (Τρίτη, 26.5.2020)


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου