ΠΡΙΝ ΑΠΟ 9ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΝ ΧΘΕΣ

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ: ΤΕΤΑΡΤΗ 21 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ μέρα και η μικρότερη νύχτα για το βόρειο ημισφαίριο της γης σήμερα, καθώς ο ήλιος βρίσκεται στο πιο χαμηλό σημείο του ουρανού. Και βεβαίως η μικρότερη μέρα και η μεγαλύτερη νύχτα για το νότιο ημισφαίριο, καθώς ο ήλιος βρίσκεται γι’ αυτούς στο πιο ψηλό σημείο του ουρανού. Καλό καλοκαίρι, λοιπόν, σ’ εμάς τους… βορειοημισφαιρίτες και καλό χειμώνα στους… νοτιοημισφαιρίτες!

ΑΛΛΟ πράγμα οι φόβοι που έχει προκαλέσει στους ανθρώπους η τροπή του ήλιου… άμα τη εμφανίσει τους στον πλανήτη. Καθόλου τυχαία η τοποθέτηση της Γέννησης του Χριστού στις 25 Δεκεμβρίου, την “ημέρα γεννήσεως του αήττητου ήλιου”, και στις 24 Ιουνίου της γέννησης του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου. Και βεβαίως η “λειτουργία” διαφόρων εθίμων, όπως αυτό του Κλήδονα, για παράδειγμα… Ο φόβος φυλάει πάντα τα έρμα!

ΓΙΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ μιλάμε, μα καλοκαιρία δεν βλέπω. Εκεί που πάνε για παράδειγμα να φύγουν τα σύννεφα απ’ τον ουρανό, εκεί ξανάρχονται κι αρχίζουν να κυνηγάνε τον ήλιο. Οπως καληώρα τώρα, μεσημεράκι Παρασκευής, ενώ γράφω τη στήλη. Αν έχω ξεκινήσει τα μπάνια στο Καλάμι; Ποιο Καλάμι; Μόνο που το σκέφτομαι, τουρτουρίζω. Τέλος πάντων, ας πάμε παρακάτω…

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ δεν έσβησε και η ελπίδα μένει/ της Εθνικής κρατά ψηλά τη δάδα αναμμένη! Στην λευκή ισοπαλία που έφερε χθες, τα ξημερώματα η Εθνική μας στον αγώνα με την Ιαπωνία, αναφέρεται στη σημερινή του μαντινάδα ο φίλος μοναχός. Πάμε δυνατά να πάρουμε την ερχόμενη Τρίτη τη νίκη στον αγώνα που δίνουμε με την Ακτή του Ελεφαντοστού, τώρα!

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ πολιτισμού και γραμμάτων αύριο Κυριακή, στις 7:30 μ.μ. στο αμφιθέατρο του Μουσείου Τυπογραφίας της εφημερίδας μας, που βρίσκεται ως γνωστό στο Βιοτεχνικό Πάρκο Χανίων. Ωσεί παρών σ’ αυτήν ο Μιχάλης Γρηγοράκης, ο αναντικατάστατος με όλη τη σημασία της λέξης “Μίγρης” των Χανιώτικων Νέων. Και γιατί θα παρουσιαστεί ανακυκλοφόρητο το βιβλίο του “Εύθυμες Κρητικές Ιστορίες – Γ’ σειρά”, και γιατί η Ερασιτεχνική Πειραματική Σκηνή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ. θα παρουσιάσει μια θεατρική παράσταση εμπνευσμένη απ’ τη ζωή και το έργο του. Και γιατί, ωστόσο, θα παρουσιαστεί το δίτομο βιβλίο “Η εφημεριδογραφία στην Κρήτη 1831-1913” του Ξενοφώντα Παγκαλιά. Κατ’ εξοχήν άνθρωπος του Τύπου ο Μιχάλης Γρηγοράκης που έφυγε πριν από 6 χρόνια για το άλλο ημισφαίριο της ζωής…

ΟΠΟΥ ΑΚΟΥΣ πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι! Αυτήν την παροιμία μου είπε ο φίλος μου ο γερω – δάσκαλος, όταν τον ρώτησα ποια είναι η γνώμη του για τις ελληνοκινεζικές συμφωνίες που υπογράφτηκαν προχθές. Κι αν έχουν φάει… οι κότες υποσχέσεις!

ΣΤΟ ΠΙΟ ψηλό βάθρο των ηρώων της κρητικής ελευθερίας έχω τοποθετήσει τον Δασκαλογιάννη. Η 244η επέτειος της επανάστασής του αύριο στο χωριό του, την Ανώπολη των Σφακίων. Να βρισκόμουνα, λέει, εκεί…

ΑΦΗΝΕΙ το κουράδι ντου γεις βοσκός, πάει στο χωριό ντου, βρίστει τον παπά, λέει ντου: «Θέλω να κοινωνήσω, γέροντά μου». Κι ο παπάς: «Νήστεψε πέντε μέρες κι απόης έλα». Γκάβγει ο βοσκός κι απάνω στσι πέντε μέρες να τονε στον παπά που ως είδε ντοντε λέει ντου: «Νήστεψες;». «Ναι γέροντά μου!», «Πάρε το λοιπός ετούτονε και πιες το». Και δούδει ντου ένα δισκοπότηρο ξίδι, για να τονε τιμωρήσει για τσι πολλές του αμαρτίες. Ρουφά ντο με μιας ο βοσκός κι όπως εγάερνε ντου το δισκοπότηρο, λέει ντου «Ε το παντέρμο! Κι αν δεν είχα φάει την τραοκεφαλή θα με είχενε θερισμένο». (Από το βιβλίο “Εύθυμες Κρητικές Ιστορίας Γ’ σειρά” του Μιχάλη Γρηγοράκη).

«Τα λίγα που φτερούγιζαν σπουργίτια για τη δύση/ τα ’χε μαγέψει το στερνό της μέρας αντιφέγγισμα/ που ’χε απλωθεί κι όλο ’μορφιά τα γύρω είχε στολίσει/ Και μοιάζανε με τις ψυχές που μαγεμένες τρέχουν/ θέλοντας, όνειρου στιγμές, αιώνια να τις έχουν».
Μια απ’ τις “Ρίμες νοσταλγικές”
του Μιχάλη Γρηγοράκη

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (21.06.2014)