ΨΥΧΗ, ΜΑΥΡΗ ΚΑΤΑΜΑΥΡΗ, ΚΑΤΡΑΜΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ
Γράφει ο Νεκτάριος Ευα. Κακατσάκης
«Έχω γίνει λιώμα αυτές τις ημέρες… Έχω γίνει. Η ψυχή μου έγινε κατάμαυρη, μας ξύνουν τις πληγές κάθε τόσο».
Δανείζομαι μόνο τα λόγια, τίποτα άλλο δεν μπορώ να δανειστώ από τη ζωή της Κούλας Αρμουτίδου, της μάνας της Ελένης Τοπαλούδη, που μίλησε για την Αναστασία στην Κω!
Η ψυχή της κατάμαυρη σαν κατράμι, τουλάχιστον!
Ξαναδανείζομαι τα λόγια της «Σε ποιους νόμους να πιστέψω; Έχει κανείς το δικαίωμα να αφαιρέσει μία ανθρώπινη ζωή; 27 χρονών κορίτσι σαν τα κρύα τα νερά, να το στραγγαλίσουν και να το σκοτώσουν και να το πετάξουν σαν σκουπίδι μέσα σε μία σακούλα απορριμμάτων; Δεν ντρεπόμαστε!».
Δεν ρωτά αν ντρεπόμαστε! Δηλώνει με τη βεβαιότητα και τη βαρύτητα των λόγων μιας μάνας ενός δολοφονημένου κοριτσιού!
Το ξέρει πως δεν ντρεπόμαστε… Δεν ντρεπόμαστε αφού μπορούμε ως κοινωνία και εξακολουθούμε να κυοφορούμε φονιάδες γυναικών… Κανένας “άλλος προσδιορισμός” για τα υποψήφια θύματα! Αρκεί που γεννήθηκαν γυναίκες!
Αρκεί που θεωρούνται το ασθενές φύλο, για να τις βιάσουμε, να τις εξευτελίσουμε, να τις δολοφονήσουμε, να τις πετάξουμε στα βράχια, να τις θάψουμε, να τις κάψουμε, να τις διαμελήσουμε!!! Κι έπειτα θα επιληφθεί η Δικαιοσύνη και θα αποφανθεί!
Κι έπειτα η δολοφονηθείσα δεν θα… επιστρέψει στη ζωή! Κι εμείς δεν θα ντρεπόμαστε ούτε τότε! Ούτε θα πάψουμε να κυοφορούμε τους φονιάδες!
Κι έπειτα θα ξανακούσουμε για ένα νέο θύμα, για ένα νέο ειδεχθές έγκλημα που θα βάψει μαύρο κατράμι τις ψυχές των γονιών του θύματος και εμείς δεν θα ντρεπόμαστε!
Θα αισθανόμαστε τυχεροί που δεν ήμασταν κατά τύχη(;) τούτοι οι γονείς… που βιώνουν κάθε λίγο να ξύνονται οι πληγές τους!
Χανιώτικα νέα, Τετάρτη 21.6.2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου