ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

 Β' ΤΑΞΗ 6ου ΔΗΜ. ΣΧ. ΧΑΝΙΩΝ

  ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

 

 

Καλοί μου φίλοι, καλημέρα και καλό Σαββατοκύριακο!

«Περάσαμε μια ωραία, μια φανταστική εβδομάδα δουλεύοντας σαν ομάδα, γι’ αυτό το θέμα», μου είπε, μεταξύ των άλλων, η δασκάλα της Β΄ τάξης του 6ου Δημ. Σχ. Χανίων Φραντζέσκα Λάσδα, όταν τις προάλλες, της τηλεφώνησα για να της πω πόσο με εντυπωσίασαν οι εργασίες που μου έστειλε για τον σημερινό Παιδότοπο.

Δύσκολο, πολύ δύσκολο το θέμα που ανέλαβε να παρουσιάσει με τα Δευτεράκια της, όχι όμως ακατόρθωτο…

Μπορούμε να πούμε και να διδάξουμε στα παιδιά, όσο μικρά κι αν είναι το οτιδήποτε, όσο δύσκολο κι αν είναι, αν ξέρουμε τον “έντιμο τρόπο”, έχει γράψει ένας σπουδαίος παιδαγωγός του περασμένου αιώνα…

Δεν θα το κρύψω ότι η εν λόγω Δασκάλα, όπως και γενικότερα οι Δάσκαλοι, επιμένουν να βρίσκουν τον “έντιμο τρόπο” διδασκαλίας. Ούτε ότι το θέμα που ήταν “Το Πολυτεχνείο 50 χρόνια μετά” ήταν δύσκολο να το προσεγγίσουν τα παιδιά της Β΄ Δημοτικού. Να χαίρεσαι τους μαθητές σου και να σε χαίρονται, καλή μου συναδέλφισσα!

Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

δάσκαλος - λογοτέχνης

 

50 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου Θυμούμαστε και γιορτάζουμε με όλη μας την ψυχή το γεγονός πως πάντα υπάρχουν άνθρωποι τολμηροί, γενναίοι, που μπαίνουν μπροστά στους αγώνες, ορθώνουν ανάστημα και με την τόλμη τους παρασύρουν κι άλλους, πιο φοβισμένους και διστακτικούς. Έτσι έγινε και τότε… Νέοι άνθρωποι, νέα παιδιά, φοιτητές , είπαν...Τέρμα στην καταπίεση! Με το πάθος της νεότητας αλλά όχι άγνοια κινδύνου ξεσηκώθηκαν και εξεγέρθηκαν! Για να μπορούμε εμείς σήμερα να απολαμβάνουμε το ύψιστο αγαθό της Δημοκρατίας.

Οι μικροί μας μαθητές δεν είναι πάντα εύκολο να κατανοήσουν και να νιώσουν το βάρος αυτής της Επετείου, ειδικά οι μαθητές που ζουν στην επαρχία και δεν έχουν περπατήσει στο κέντρο της Αθήνας, δεν έχουν περάσει από το ιστορικό κτήριο της οδού Πατησίων και είναι αρκετά μικροί για να καταλάβουν τις βαριές λέξεις όπως Χούντα, Δικτατορία, Δημοκρατία. Εμείς λοιπόν στην τάξη διαβάσαμε παραμύθια, που πραγματεύονται αυτούς τους όρους. Τα συζητήσαμε, τα αναλύσαμε, τα δραματοποιήσαμε για να μπούμε οι ίδιοι στον ρόλο, κάναμε κολάζ, κατασκευές, φτιάξαμε δικά μας παραμύθια και κόμικς. Στο τέλος αποτίναμε κι εμείς φόρο τιμής αφήνοντας ένα γαρύφαλλο στο δικό μας ‘’Πολυτεχνείο’’.Με την πολύτιμη βοήθεια της δασκάλας παράλληλης στήριξης Ευαγγελίας Γαγανουδάκη και της δασκάλας εικαστικών Θεοδώρας Κωστή έχουμε τη χαρά να μοιραστούμε μαζί σας τα έργα και τις σκέψεις μας….

Φραντζέσκα Λάσδα (δασκάλα)

Τα ζώα έδιωξαν την αρκούδαΜια φορά και έναν καιρό σε ένα μικρό δάσος ζούσε μία αρκούδα που πείραζε πολύ τα άλλα ζώα. Τα ζωάκια είχαν ως βασιλιά τους το λιοντάρι που ζούσε σε μία σπηλιά και τον αγαπούσαν πολύ. Μια μέρα η αρκούδα επειδή ζήλευε το λιοντάρι αποφάσισε να πάει στη σπηλιά και να το σκοτώσει. Τα ζώα όμως ήθελαν να βοηθήσουν τον βασιλιά τους και αποφάσισαν να πάνε έξω από την σπηλιά του λιονταριού. Δεν ήθελαν να αφήσουν την αρκούδα να μπει μέσα.

Όταν έφτασε η αρκούδα είδε όλα τα ζωάκια μπροστά από τη σπηλιά να φωνάζουν “ Έξω η αρκούδα” “ Έξω η αρκούδα” και επειδή φοβήθηκε πολύ έφυγε. Έζησαν λοιπόν αυτοί καλά και εμείς ακόμα καλύτερα. Νεφέλη Κουμάκη

 

 

 

Κάτω η κακιά μάγισσα Μια φορά και έναν καιρό σε ένα μακρινό χωριό ήταν μια μάγισσα που διέταζε τους πολίτες. Η μάγισσα δεν μπορούσε να ακούει φωνές στους δρόμους και ήθελε όλοι να μένουν στα σπίτια τους.

Τα παιδιά όμως επειδή ήθελαν να παίζουν έξω αποφάσισαν μία μέρα να την διώξουν. Έτσι, πήγαν στην πλατεία του χωριού και φώναζαν πολύ δυνατά συνθήματα. Η μάγισσα όσο και να έκλεινε τα αφτιά της τα άκουγε όλα. Έφυγε λοιπόν από το χωριό και τα παιδιά ήταν ελεύθερα να παίζουν και να γελούν στους δρόμους. Νεφέλη Μαραγκουδάκη, Ζωσιμίνα Λιναράκη

Η Δικτατορία και η Δημοκρατία Μια φορά και έναν καιρό ήταν η Δικτατορία που ζούσε σε μία μεγάλη πόλη κι όλη την ώρα έλεγε στους ανθρώπους “ Κάνε αυτό, κάνε το άλλο”! Οι άνθρωποι κουράστηκαν από αυτές τις διαταγές και έφυγαν από τις οικογένειές τους για να φέρουν τη Δημοκρατία. Όντως κατάφεραν να την φέρουν στην πόλη τους και η Δημοκρατία που ζούσε πολύ μακριά έφερε μαζί της την Ελευθερία. Τώρα ήταν όλα τέλεια ! Δέσποινα Μπατιστάκη

Η Δικτατορία έφυγε… Μια φορά και έναν καιρό σε ένα χωριό ήταν η Δικτατορία που δεν άφηνε τους ανθρώπους να μιλάνε. Μια μέρα αποφάσισαν να ξεσηκωθούν και βγήκαν όλοι στους δρόμους. Φώναζαν “ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ”. Από τις φωνές την Δικτατορία την έπιασε πονοκέφαλος και κατέβασε το κεφάλι. Έτσι, έφυγε μακριά από το χωριό. Ραφαήλ Διαπέτης

16 Νοεμβρίου 1973 Αγαπημένο μου ημερολόγιο,σήμερα κάτι γίνεται στους δρόμους. Όλος ο κόσμος είναι έξω και φωνάζει “ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ” Τι σημαίνει αυτό το σύνθημα, ημερολόγιό μου; Γιατί είναι όλος ο κόσμος έξω; Φοβάμαι πολύ για το τι θα γίνει σήμερα. Εσύ ημερολόγιό μου φοβάσαι; Ελπίζω κάποτε να είναι καλύτερα. Θέλω επιτέλους να βγω έξω να παίξω με τους φίλους μου. Αργυρώ Ανδρεαδάκη

ΣΚΕΨΕΙΣ… Αγαπώ την Δημοκρατία γιατί ο κάθε άνθρωπος μπορεί να εκφράζεται ελεύθερα! Στην Δημοκρατία γίνονται εκλογές και ο λαός αποφασίζει ποιος θα κυβερνά. Μαριλένα Μαυρομουστακάκη

Η Δημοκρατία γεννήθηκε στην Ελλάδα. Με τη Δημοκρατία έχουν όλοι ίσα δικαιώματα και ζουν ειρηνικά. Στέφανος Βλοντάκη

Οι άνθρωποι καταπιέζονταν και φοβόντουσαν. Ζούσαν μέσα στην αδικία. Γεωργία Νιωτάκη

Εφτά χρόνια γεμάτα έλεγχο, φόβο, καταπίεση και βασανιστήρια... Παντελής Φασουλάκης

Στη Δικτατορία υπάρχει βία! Οι άνθρωποι υποφέρουν και είναι θυμωμένοι. Λεάντρα Πιέτρα

 

 

 

Στις ομαδικές εργασίες συμμετείχαν επίσης: Ενέλντα Στερμούγκου, Νικολέτα Φίλη, Αιμιλία Μετουλλάρι,Ελίσα Μπιτσούκου, Ραφαέλ Κουμαράκου, Κωνσταντίνος Φασουλάκης, Γιάννης Ιγνατίου

 

Χανιώτικα νέα (18.11.1023)  

https://www.haniotika-nea.gr/ypirxate-iroes-kai-poiites-mazi/

https://www.haniotika-nea.gr/paidotopos-to-polytechneio-50-chronia-meta/