ΕΝΑΣ ΝΕΚΡΟΣ ΘΕΟΣ
Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης
Όλο και χειροτερεύει η κατάσταση στη Γάζα! Σκοτώνονται αθώοι!
Ακούει κανείς;
Η κατάσταση στη Γάζα πολλά χρόνια τώρα όλο και χειροτερεύει! Σκοτώνονται αθώοι!
Ακούει κανείς;
Πόση υποκρισία να αντέξει ακόµη ένας οργανισµός!
Πόση υποκρισία µπορεί και… εκπέµπει ένας Οργανισµός!
Κραυγάζουν τα παιδιά, σκίζουν τα ρούχα τους οι µαυροφορεµένες µάνες: «Ο θεός είναι νεκρός»! Τον βλέπουν µες στα αίµατα, ένα θεό που σκοτώνεται καθηµερινά στα πεδία των πολέµων, αιµατοκυλισµένο µε φρέσκο αίµα κάτω από τα ερείπια των σπιτιών τους!
Αίµα ολοπόρφυρο, αίµα αθώων ψυχών, αιµοσταγείς δολοφόνοι που δεν σταµατούν υπό το βάρος «αστείων πιέσεων»!
Έγραφε ο Άλµπερτ Καµύ: «Όταν σκοτώνεις τον Θεό σηµαίνει ότι εσύ ο ίδιος γίνεσαι θεός, σηµαίνει ότι πραγµατοποιείς, ήδη σ’ αυτήν τη γη, την αιώνια ζωή για την οποία µιλούν τα Ευαγγέλια».
Στοχάσου· δεν είναι τα παραπάνω παρά η πικρή διαπίστωση όλων εκείνων των ανθρώπων που καταννοούν…
Ποιος διαφεντεύει πια τούτο τον κόσµο;
Ο επίλογος από τον Φρήντριχ Νίτσε:
«…Μήπως δεν νιώθετε την ψύχρα του κενού στα πρόσωπά σας;
∆εν έχει αρχίσει, αλήθεια, να κάνει όλο και πιο κρύο; Και οι νύχτες που έρχονται δεν είναι ολοένα και πιο σκοτεινές;
Ο Θεός είναι νεκρός. Ο Θεός έχει πεθάνει. Και είµαστε εµείς οι δολοφόνοι του.
∆ολοφόνοι µες στους δολοφόνους, πώς θα παρηγορηθούµε; Ό,τι ιερότερο, ό,τι ισχυρότερο διέθετε αυτός ο κόσµος έως τώρα µάτωσε µέχρι θανάτου κάτω απ’ τα µαχαίρια τα δικά µας. Ποιος µπορεί να µας ξεπλύνει από αυτά τα αίµατα;
Σε ποιο νερό µπορούµε να καθαριστούµε;...».
Ακούει κανείς;
Η κατάσταση στη Γάζα πολλά χρόνια τώρα όλο και χειροτερεύει! Σκοτώνονται αθώοι!
Ακούει κανείς;
Πόση υποκρισία να αντέξει ακόµη ένας οργανισµός!
Πόση υποκρισία µπορεί και… εκπέµπει ένας Οργανισµός!
Κραυγάζουν τα παιδιά, σκίζουν τα ρούχα τους οι µαυροφορεµένες µάνες: «Ο θεός είναι νεκρός»! Τον βλέπουν µες στα αίµατα, ένα θεό που σκοτώνεται καθηµερινά στα πεδία των πολέµων, αιµατοκυλισµένο µε φρέσκο αίµα κάτω από τα ερείπια των σπιτιών τους!
Αίµα ολοπόρφυρο, αίµα αθώων ψυχών, αιµοσταγείς δολοφόνοι που δεν σταµατούν υπό το βάρος «αστείων πιέσεων»!
Έγραφε ο Άλµπερτ Καµύ: «Όταν σκοτώνεις τον Θεό σηµαίνει ότι εσύ ο ίδιος γίνεσαι θεός, σηµαίνει ότι πραγµατοποιείς, ήδη σ’ αυτήν τη γη, την αιώνια ζωή για την οποία µιλούν τα Ευαγγέλια».
Στοχάσου· δεν είναι τα παραπάνω παρά η πικρή διαπίστωση όλων εκείνων των ανθρώπων που καταννοούν…
Ποιος διαφεντεύει πια τούτο τον κόσµο;
Ο επίλογος από τον Φρήντριχ Νίτσε:
«…Μήπως δεν νιώθετε την ψύχρα του κενού στα πρόσωπά σας;
∆εν έχει αρχίσει, αλήθεια, να κάνει όλο και πιο κρύο; Και οι νύχτες που έρχονται δεν είναι ολοένα και πιο σκοτεινές;
Ο Θεός είναι νεκρός. Ο Θεός έχει πεθάνει. Και είµαστε εµείς οι δολοφόνοι του.
∆ολοφόνοι µες στους δολοφόνους, πώς θα παρηγορηθούµε; Ό,τι ιερότερο, ό,τι ισχυρότερο διέθετε αυτός ο κόσµος έως τώρα µάτωσε µέχρι θανάτου κάτω απ’ τα µαχαίρια τα δικά µας. Ποιος µπορεί να µας ξεπλύνει από αυτά τα αίµατα;
Σε ποιο νερό µπορούµε να καθαριστούµε;...».
Χανιωτικα νέα (Τετάρτη, 30.10.2924)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου