ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΑΠΟ ΧΘΕΣ ΑΡΧΙΣΕ Η ΤΡΟΠΗ του ήλιου, το λιοτρόπι, όπως το λέει ο λαός. Ενώ δηλαδή ο ήλιος βρέθηκε στο πιο κοντινό σημείο του ημισφαιρίου μας, πήρε στροφή και άρχισε να απομακρύνεται απ’ αυτό. Και στη μικρότερη μέρα του χρόνου ή στη μεγαλύτερη νύχτα, αν προτιμάτε, που θα την έχουμε όπως πάντα στις 22 Δεκέμβρη, με το καλό!
ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΑΪ - ΓΙΑΝΝΗ του Πρόδρομου και τη γέννηση του Χριστού τοποθέτησαν η εκκλησία μας τις σημαδιακές μέρες του θερινού και του χειμερινού λιοτροπιού, αντίστοιχα. Γενικός κουμανταδόρος ο ήλιος.
ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΚΑΨΟΥΜΕ ό,τι σαβούρα υπάρχει για κάψιμο απόψε. Ευκαιρία να πηδήσουμε τρεις φορές σταυρωτά πάνω από τη φωτιά και να φωνάξουμε: Όξω ψύλλοι και κοριοί μέσα η ρόγα η χρυσή. Και βεβαίως ευκαιρία ν’ ανοίξουμε τον κλήδονα αύριο για να δούμε το ριζικό μας. Για βίωση και όχι για αναβίωση μιλάμε. Κυρίως μεταφορικά.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ στη σημερινή γκρίζα ελληνική πραγματικότητα. Ενα φως στην ομίχλη. Μια αχτίδα αισιοδοξίας. Για τα εγκαίνια του νέου μουσείου της Ακρόπολης, βέβαια, μιλάμε.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΜΕΛΙΝΑΣ! Η άλλη Ελλάδα! Η Ελλάδα της αισιοδοξίας! Η Ελλαδα που μας λέει ότι μπορεί έτσι να πηγαίνουν τα πράγματα, μα έτσι δεν θα πάνε!
Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ και των μαθητριών του καθηγητή του 1ου Λυκείου Χανίων, Δρ Γεωργίου Καρκάνη: του Γιώργη Τσικαλάκη, του Φραγκίσκου Μαραγκουδάκη, της Άλμπας Βεϊσλάρη και της Ευανθίας Καβρουλάκη. Των παιδιών, που εκπροσωπώντας το σχολείο τους, δήλωσαν “παρών” στα θυρανοίξια του νέου Μουσείου της Ακρόπολης μέσα από το αφιέρωμα που κυκλοφορήθηκε τελευταία απ’ την εφημερίδα μας για τα κλεμμένα μάρμαρά μας!
ΑΠ’ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ του αττικού φωτός και της παγκόσμιας ακτινοβολίας στη φραουλοχώρα της Νέας Μανωλάδας. Απ’ την Ελλάδα των ανωγείων στην Ελλάδα των κατωγείων και των καταγωγίων. Η ανώμαλη προσγείωση.
ΠΟΥ ΠΑΣ ΚΑΡΑΒΑΚΙ με τέτοιον καιρό; Πού πας Αλέξη, χωρίς το ....αλεκο - κεραυνό σου;
ΚΑΙ ΟΙ ΕΙΚΟΣΙ ΕΦΤΑ επικεφαλής των κυβερνήσεων των κρατών της Ενωμένης Ευρωπής συνιστούν Μπαρόζο. Καλή μάρκα πλυντηρίου ο Χοσέ - Μανουέλ!
ΚΑΠΟΤΕ Ο ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ και η Αθηνά μάλωναν για το ποιος θα γίνει προστάτης της πόλης του Κέκροπα. Όλοι οι θεοί του Ολύμπου είχαν μαζευτεί πάνω στην Ακρόπολη και ο Κέκροπας ζήτησε από τους θεούς να χαρίσουν δώρα στην πόλη. Όποιος έδινε το καλύτερο δώρο θα ήταν νικητής. Ο Ποσειδώνας τότε χτύπησε με την τρίαινά του στο βράχο της Ακρόπολης κι αμέσως πετάχτηκε αρμυρό νερό κι ένα άλογο. Χτύπησε με το κοντάρι της και η θεά Αθηνά κι αμέσως βγήκε μια ελιά φορτωμένη με καρπούς. Το δώρο της Αθηνάς άρεσε περισσότερο κι έτσι η Αθηνά έδωσε τ' όνομά της στην πόλη του Κέκροπα. Ονομάστηκε Αθήνα.
“Το ακέφαλο άγαλμα, στημένο / στη μέση της αίθουσας, κυττάζω. / Απ' τα πόδια του ως το λαιμό σπουδάζω / τις λεπτομέρειες: το λυγισμένο / κάπως γόνατο το τεντωμένο / χέρι, τους μυς του στήθους. Αλλάζω / θέση κι απόσταση. Θαυμάζω / στο σύνολο το σώμα. Και προσμένω / από τη μια στιγμή ως την άλλη / (της φαντασίας η δύναμη μεγάλη / όταν σε τούτο η τέχνη βοηθεί), / ασύγκριτα προσθέτοντας κάλλη, / στη θέση, απ' όπου λείπει να φανεί / υπέροχο, απολλώνειο, το κεφάλι”.
Το ποίημα “Στο Μουσείο” του Άθω Δημουλά.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Χανιώτικα Νέα(@
>> τυπώστε αυτό το άρθρο