Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Παρασκευή 5 Ιουνίου 2009

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΑΡΕΑ ΑΡΕΑ καμία σαρανταρέα! Με αφορμή τις μεγάλες (;) προεκλογικές συγκεντρώσεις των πλαστικών σημαιακιών θυμήθηκα την παραπάνω φράση. Κάτι έπρεπε να γράψω και για δαύτες. Για να μη νομίσετε ότι τις πέρασα εντελώς στο ντούκου.
ΑΝΟΙΓΕΙ η ψαλίδα, κλείνει η ψαλίδα, ανοίγει η ψαλίδα, κλείνει η ψαλίδα, ανοίγει η ψαλίδα, κλείνει η ψαλίδα, ανοίγει η ψαλίδα... Στο τέλος του έργου είδαμε ότι ανοίγει η ψαλίδα. Το πόσο είναι το ακριβές άνοιγμα θα το διαπιστώσουμε επί της οθόνης το βράδυ της Κυριακής.
ΘΑ ΨΗΦΙΣΩ, δεν θα ψηφίσω, θα ψηφίσω, δεν θα ψηφίσω, θα ψηφίσω, δεν θα ψηφίσω... Μαργαρίτα για μαργαρίτα δεν άφησαν αμάδητη οι λεγόμενοι αναποφάσιστοι. Α! Εκείνοι δηλαδή που έβλεπαν το τριήμερο να ‘ρχεται κι έτρεχαν τα σάλια τους.
ΘΑ ΠΑΤΕ να μαυρίσετε ή θα πάτε να τους μαυρίσετε; Καλό το ερώτημα που κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο, δε λέω. Ομως γιατί να μην πάμε να τους μαυρίσουμε και ύστερα να πάμε να μαυρίσουμε; Και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος.
ΜΕ ΤΙΣ ΜΙΖΕΣ της Ζίμενς μπήκαμε στην τελική ευθεία για την κάλπη των ευρωεκλογών. Αυτό δα έλειπε. Να μας αφήσουν οι δικοί μας να πλήξουμε.
ΑΛΛΟΣ για Γερμανία τράβηξε, κι άλλος για Ουραγουάη,/ καιρός κι εμείς να φύγουμε, να πάμε για Χαβάη. Ευκαιρία να κάνουμε ονειρεμένες διακοπές το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος, δε νομίζετε;
ΝΕΡΟ ΚΙ ΑΛΑΤΙ σ’ ό,τι ειπώθηκε τον τελευταίο καιρό. Εκλογές είχαμε, φυσικό και επόμενο ήταν να λέγονταν κάποιες κουβέντες παραπάνω. Για τη φουκαριάρα την ευρωβουλή!
ΗΜΕΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ του Περιβάλλοντος σήμερα 5 Ιουνίου. Οι μέρες μη προστασίας οι υπόλοιπες μέρες του χρόνου, γαρ. Κανένα πρόβλημα με την περιβαλλοντική συνείδησή μας. Ενα κερί στην εκκλησιά την Κυριακή ανάβω...
ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ δεν μπορεί να προσάψει κανείς στον Γιώργο Παπανδρέου ότι δεν είναι υπέρ της διαφάνειας. Απόλυτος στην άποψή του ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος. Η φράση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ “δεν χρωστάω τίποτα σε κανένα”, λέει μου είπε πολλά.
“ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ τους έχοντας το συμφέρον εις την θρησκείαν να προτιμάς πάντοτε τους έχοντας την θρησκείαν εις το συμφέρον· τουλάχιστον οι δεύτεροι έχουν μίαν θρησκείαν, ενώ οι πρώτοι δεν έχουν καμμίαν”. Από τη “Χρυσή Διαθήκη” του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
Ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ στρατηγός Νικίας είχε ριχτεί στη φυλακή κατόπιν συκοφαντίας των πολιτικών του αντιπάλων. Οταν διαπιστώθηκε η αθωότητά του απελευθερώθηκε. Μια μέρα λοιπόν τον συνάντησε κάποιος και τον ρώτησε πόσων χρονών είναι. “Πενήντα”, αποκρίθηκε ο Νικίας. “Είχα την εντύπωση ότι είσαι πολύ μεγαλύτερος”, παρατήρησε ο άλλος. “Δεν λογάριασα τα δώδεκα χρόνια που ήμουν στη φυλακή, γιατί κατά τη διάρκειά τους δεν πρόσφερα καμία υπηρεσία στην πατρίδα μου”, ήταν η απάντηση του Νικία.
“Ξάπλωσαν τ’ όνειρό μας/ στην προκρούστεια κλίνη οι ληστές./ Βγήκε αρκετά μακρύ/ Πήραν τα σύνεργα/ και το κουτσούρεψαν./ Το πέταξαν στις λάσπες/ κι έφυγαν./ Τώρα πια,/ αφού το πλύνουμε,/ θα το πουλήσουμε/ μισοτιμής στους Σαμαρείτες./ Αυτοί θα το ξανακυλήσουνε στις λάσπες/ και θα το μοσχοπουλήσουν για αρχαίο”.
Το ποίημα “Γενικό Εμπόριο” (από την ποιητική συλλογή του γράφοντος ΚΑΖΟΒΑΡ)
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
mail:kakatsakis@sch.gr

Χανιώτικα Νέα(05.06.09)
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου