ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΣΤΟN ΘΕΟ του Άδη, τον Φέβρουο, είχαν αφιερώσει τον Φεβρουάριο οι Ρωμαίοι, που, με το παλιότερό τους ημερολόγιο, ήταν ο τελευταίος μήνας του χρόνου. Περιττό να πούμε ότι θεωρούνταν μήνας των νεκρών, μήνας πένθους. Καλό μήνα, με μια μέρα καθυστέρηση!

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ να 'χουμε και για την ελληνική οικονομία που αν πέρασε από χίλια κύματα
τον Γενάρη, θα περάσει απο μύρια τον Φλεβάρη. Μέρα με τη μέρα χειροτερεύουν τα πράγματα, αδέλφια. Απ' το κακό στο χειρότερο πάνε. Βασικά, βέβαια, για τους μη έχοντες. Αυτοί ως συνήθως θα πληρώσουν τη νύφη. Πάντως τα “χείριστα”, την πτώχευση δηλαδή, μάλλον την αποφεύγουμε.

ΜΠΡΟΣ γκρεμός και πίσω ρέμα! Μπροστά ο γκρεμός των αγορών, πίσω το ρέμα των Βρυξελλών. Ας πέσουμε στο ρέμα. Όλο και κάποιο σωσίβιο θα μας πετάξουν. Αν πνιγουμε εμείς, θα πάρουν σειρά στο πνίξιμο κάποιοι άλλοι.

ΓΙΩΡΓΑΚΗ τον ανέβαζαν, “Pedi” τον κατέβαζαν τον Γιώργο Παπανδρέου απ' τα τηλεοπτικά παράθυρα ορισμένοι. Περασμένα ξεχασμένα. Μέγα Γιώργο ετοιμάζονται να τον πουν οι ίδιοι σε λιγάκι.

Η ΕΓΧΕΙΡΗΣΗ επέτυχε, ο ασθενής απεβίωσε. Προτιμάτε αυτήν την παροιμιώδη φράση σαν επιμύθιο ή την άλλη με το γάιδαρο που ψόφησε με το που είχε μάθει να μην τρώει; Πάντως το ίδιο πράγμα λένε και οι δύο.

ΟΥΚ ΑΝ λάβοις παρά του μη έχοντος. Μονότονη η απάντηση της Κυβέρνησης στα μπλόκα των αγροτών που συνεχίζονται, Μονότονη, ωστόσο, και η κυρίαρχη αγροτική φωνή των μπλόκων. Συνεχίζουμε κι όποιος αντέξει!

ΕΙΣΤΕ το πρόσωπο που μπορεί να ενώσει τους Έλληνες. Διαθέτετε σύνεση, σοβαρότητα και υπευθυνότητα και η θητεία σας θα είναι ένα ορόσημο. Αυτά στο περίπου είπε, κατά το "Βήμα της Κυριακής", ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής στον Κάρολο Παπούλια, προτείνοντάς τον για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Σωστός εκ του αποτελέσματος.

ΕΙΝΑΙ για μας παραξενιά/ που την περσινή χρονιά/ είχαμε υπουργίνα μια/ και τώρα έχουμε εννιά!/ Κι αν δεν μας βγούνε γλάστρες/ θ' ακούσουμε γλυκιές πενιές/ θα δούμε μέρες άσπρες/ και θα 'χουμε φτηνό πολύ/ λάδι ψωμί και μέλι/ που η Κατερίνα Μπατζελή/ η υπουργίνα θέλει./ Και τζάμπα φρούτο αργιών/ βερύκοκο "μπεμπέκου"/ κατόπιν των ενεργειών της Άντζελας Γκερέκου.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ μου τέρψη, όπως γράφει μου έστειλε ο και γνωστός "τσίτωνας" και μη εξαιρετέος σε καμιά περίπτωση συμπολίτης μας Παβλής Πολυχρονάκης το παραπάνω "πεταχτό". Καλά το καταλάβατε, γιατί το καταλάβατε είμαι σίγουρος, ότι είναι δικό του. Το δημοσιεύω παρά το γεγονός ότι μου γράφει ότι απαγορεύεται η δημοσίευση μέρους ή όλου. Για δική σας τέρψη.

Ο ΓΑΛΛΟΣ πολιτικός Μπριάν, που ήταν μέγας χιουμορίστας, είχε κάποτε κληθεί σε μία έκθεση ζωγραφικής. Από τους πίνακες που είδε του έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ένας πίνακας που παρίστανε δύο γυναίκες αγκαλιασμένες. Ο ζωγράφος έσπευσε να του εξηγήσει αμέσως το νόημα του πίνακα: “Η σύνθεση αυτή είναι αλληγορική, εξοχώτατε, και συμβολίζει την ευεργεσία και την ευγνωμοσύνη” του είπε. “Καταλαβαίνω γιατί αγκαλιάζονται οι καημένες, συναντιώνται τόσο σπάνια” αποκρίθηκε ο Μπριάν.

“Στα εννιακόσια δέκα οχτώ/ από την Μικράν Ασία/ μου στειλες κάρτες με στρατό/ και με την Αγιά Σοφία./ Κι αυτά συμβαίνουν στον καιρό/ μ' από τότε μεχρι εδώ/ σπίτι μείναμε μόνο δύο/ ο Άγιος Φεβρουάριος κι εγώ./ Πρόσφυγα σ' εριξαν εδώ/ κι ο χάρος έξι βήματα/ στα χρόνια που 'ρθα να σε δω/ μέσα στα παραπήγματα./ Κι αυτά συμβαίνουν στον καιρό/...”.
(Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου, Μουσική: Δήμος Μούτσης,
Πρώτη Εκτέλεση: Πετρή Σαλπέα)

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)


Χανιώτικα Νέα(02.02.2010)