ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

ΑΓΩΝΙΕΣ. Η αγωνία του τερματοφύλακα, λέμε τώρα, πριν από την εκτέλεση του πέναλτι. Πάμε παρακάτω. Η αγωνία των υποψηφίων λίγο πριν την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των πανελλαδικών εξετάσεων… Η αγωνία της Κυβέρνησης πριν από την ψηφοφορία για το Ασφαλιστικό…

ΑΛΛΗ η αγωνία του τερματοφύλακα, άλλη η αγωνία των υποψηφίων κι άλλη η αγωνία της Κυβέρνησης, βέβαια. Αγωνία, ωστόσο, η μια, αγωνία και η άλλη, αγωνία και η παράλλη…

Η… ΜΗΤΕΡΑ των μαχών για την Κυβέρνηση η ψηφοφορία της Πέμπτης για το Ασφαλιστικό πάντως. Έτσι και υπερψηφιστεί το Νομοσχέδιο πάει και πάμε… παραλία. Έτσι και καταψηφιστεί πάει και πάμε… για βρούβες.

ΠΟΣΟ μπορεί να μείνει και να μείνουμε στην… παραλία; Τι γίνεται τον Σεπτέμβρη με το που θα επιστρέψει και θα επιστρέψουμε; Ρητορικές οι ερωτήσεις για την Κυβέρνηση. Το θέμα γι’ αυτήν είναι να μην πάει για… βρούβες. Να μην πάει σε εκλογές, δηλαδή. Όσο για μας, μια ζωή με… βρούβες την περνούμε.

ΗΤΑΝ μια μάχη, που εντάξει, την χάσατε! Δεν ήταν όμως η... μητέρα των μαχών, όπως, ίσως, νομίζετε! Έχετε πολλές μάχες να δώσετε ακόμα! Ο αγώνας μια ζωή συνεχίζεται. Για τα παιδιά που δεν θα πάρουν τις βαθμολογίες που ήθελαν στις πανελλαδικές εξετάσεις η αναφορά.

Ο ΘΕΙΟΣ απ' το Σικάγο… Διορθώνω. Απ' το Σικάγο ερχόταν η θεία κάποτε κι όχι ο θείος. Ο θείος απ’ τις Βρυξέλλες, λοιπόν, μας έρχεται. Τέλη Ιουλίου με το καλό, θα είναι, λέει, κοντά μας. Όχι δεν έρχεται για να μας μαλώσει ο θείος Όλι. Να μας δώσει ένα kuragio έρχεται ο άνθρωπος.

ΟΙ ΘΥΣΙΕΣ του ελληνικού λαού θα πιάσουν τόπο… Οι θυσίες του ελληνικού λαού θα πιάσουν τόπο… Οι θυσίες του ελληνικού λαού θα πιάσουν τόπο… Μέχρι 31 φορές μπορούμε να το γράψουμε και να το πούμε. Στις 32 καιγόμαστε! Φωτιά στα μπατζάκια μας!

ΠΑΙΖΟΥΝ μπάλα και τι μπάλα οι Ισπανοί και στο τέλος νικούνε οι Γερμανοί! Τι εφιάλτης θερινής νυχτός κι αυτός! Ε όχι δα να ξαναδώ την Άνκελα Μέρκελ να πανηγυρίζει! Φτάνει και περισσεύει που την είδα ύστερα απ' την τεσσάρα που έριξε η Γερμανία στην Αργεντινή.

“ΑΓΑΠΗ είναι όταν βγαίνεις για φαγητό και δίνεις στον άλλο τις μισές τηγανητές σου πατάτες χωρίς να του ζητήσεις να σου δώσει κι αυτός τις δικές του”. Συμφωνώ κι εγώ και μ' αυτό, Μαρία! Το μέγα θέμα της αγάπης, σε μικρές λεπτομέρειες κρίνεται, εντέλει.

ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ/ του Παβλή/ οι πολλοί… Περιμένω, Παβλή, τους έξι εξασύλλαβους για τα που έγιναν στην αυλή σου…

Ο ΦΩΚΙΩΝΑΣ ο Αθηναίος για να σώσει τον γιο του τον Φώκο απ' τη διαφθορά, εκτός απ’ τις συμβουλές που του έδινε, τον διέταξε κάποτε να λάβει μέρος στα Παναθήναια. “Δεν θέλω ν' αγωνιστείς για το δάφνινο στεφάνι, αλλά για να γίνεις, προγυμναζόμενος ψυχικά καλύτερος”, του είπε.

“Γιατί σωπαίνετε φωνές ποιητικές,/ φωνές τ' ανθρώπου,/ για τ' άδικο, το θρήνο κάθε τόπου;/ Γιατί σωπαίνετε κραυγές αντίστασης κι οργής;/ για τη δολοφονία τη στυγνή της Γης;/ Οι καμπάνες του θρήνου για όλους σημαίνουν,/ όμως, οι φωνές της επίγνωσης γιατί σωπαίνουν;/...”.

Από το ποίημα “Γιατί σωπαίνετε;”
του Πάνου Καραφωτιά - Ελλήγενη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)