Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Σάββατο 24 Ιουλίου 2010

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ όπως λειτουργεί σήμερα ονειρευόμαστε πριν από 36 χρόνια, στις 24 Ιουλίου 1974, όταν κατέρρευσε η Χούντα; Αυτή η δημοκρατία, όπως λειτουργεί σήμερα, μας αξίζει; Μην θεωρήσουμε ρητορικά τα παραπάνω ερωτήματα, συνέλληνες! Μην απαντήσουμε μ’ ένα ξερό όχι και να νομίζουμε ότι καθαρίσαμε. Σηκώνει πολλή κουβέντα το θέμα παραπέρα. Γιατί το ένα, γιατί το άλλο, γιατί το παράλλο... Πώς το ένα, πώς το άλλο, πώς το παράλλο...

ΣΚΛΗΡΗ, πολύ σκληρή λέξη, η λέξη κράτος, το δεύτερο συνθετικό της λέξης “δημοκρατία” που σημαίνει δύναμη, εξουσία, κυριαρχία. Αντε να την... λειάνει ο “δήμος” το πρώτο συνθετικό της, που είναι το σύνολο των ανθρώπων που έχουν πολιτικά δικαιώματα. Δύσκολη υπόθεση! Ο καθένας και η... λείανσή του! Ασε που κάποιοι πάνε κατευθείαν στη... λεία.

ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ελεύθερος πολίτης είναι αυτός που μπορεί να κυβερνήσει και να κυβερνηθεί. Με την έννοια αυτή στην αρχαία Αθήνα η πολιτική δεν ήταν κάτι που ήθελε κάποια ειδικότητα αλλά κάτι που ο καθένας έπρεπε οπωσδήποτε να κάνει...

ΚΑΛΗ Η ΚΟΥΒΕΝΤΑ περί δημοκρατίας, δεν λέω, ωστόσο τα γεγονότα τρέχουν κι άντε να τα σχολιάσεις. Ποιο να πιάσεις και ποιο ν’ αφήσεις στο λίγο χώρο που μένει;

ΑΣ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ με το νερό που θα το πούμε, τούτο το καλοκαίρι, στα Χανιά, όπως λένε οι αρμόδιοι... νερουλάδες νεράκι και ας τραγουδήσουμε όλοι μαζί: Ενα νερό κυρά Βαγγελιώ/ ένα νερό κρύο νερό... Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο. Τι καλύτερο από ένα ξόρκι!

ΕΔΩ ΚΑΠΟΤΕ ήταν η λίμνη της Αγιάς. Εύκολο να μπει μια επιγραφή και να... καθαρίσουν άπαξ και δια παντός άπαντες οι αρμόδιοι.

Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ, της ανάπτυξης, την ανάπτυξη, ω ανάπτυξη! Κλίνε, κλίνε για ν’ ανοίξει την κλειστή πόρτα της!

ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ υποβάθμισης για την κυπριακή οικονομία από οίκο αξιολόγησης, λέει. Καιρός να επιστρέψουν στις ελληνικές τράπεζες, οι καταθέσεις των Ελλήνων που έφυγαν κατά Κύπρο μεριά.

ΗΠΙΑ ΚΡΑΣΙ και μ’ άρεσε, νερό δεν ξαναπίνω/ θέλω κι εγώ με το κρασί τον πόνο μου να σβήνω. Η πρώτη μαντινάδα που είπε στον Ηλία Σταματάκη η... γαριφαλιά του, μόλις την πότισε με δύο μαστραπάδες κρασί. Κατά δήλωσή του.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΒΡΑΔΥ, γάμος! Σάββατο βράδυ βάπτιση! Κυριακή πρωί μνημόσυνο! Κυριακή βράδυ, γάμος! Εκτός απ’ τα έκτατα τυχερά της εβδομάδας αυτά... Κουράγιο, Χανιώτες! Ερχεται Δεκαπενταύγουστος! Ο,τι καλύτερο το δεκαπενθήμερο διάλειμμα!

Ο ΧΙΛΩΝ Ο ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΟΣ, ένας από τους εφτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας, έλεγε: “Ζημίαν αιρού μάλλον ή κέρδος αισχρόν· το μεν γαρ άπαξ σε λυπήσει, το δε αεί”. Δηλαδή, ανάμεσα στη ζημιά και στο παράνομο κέρδος να προτιμάς τη ζημία, γιατί αυτή θα σε λυπήσει μια φορά, ενώ το παράνομο κέρδος θα σε κάνει να λυπάσαι για πάντα.

“Προγόνους πάρε, απόγονους, δαιμόνους,/ όλα της ιστορίας τα συναξάρια,/ όλου του ελληνισμού τους φανφαρόνους./ Ολα της Ρωμιοσύνης τα καμάρια/ του Λόγου τις μορφές, τους παραλήδες/ τους σοφούς των πολέμων τα λιοντάρια./ Ομήρους, Αρχιμήδες, Αχιλλήδες,/ καθώς περνούν ανάκατα στη στράτα,/ Καποδίστρηδες, Διάκους, Κοραήδες./ Ολα φκιάσ’ τα γκιουβέτσι και σαλάτα,/ να και το ρετσινάτο στην ταβέρνα,/ και τα βιολιά και ρίξου τους και φάτα./ Κέρνα, ρούφα, ξεφάντωνε και ξέρνα”.
Κωστής Παλαμάς (εφ. “Ελεύθερον Βήμα”, 23 Μαρτίου 1922)

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα Νεα(24.07.10)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου