ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

ΦΑΠ ΑΠΟ ΔΩ, φαπ από κει, μας ρήμαξε, και πού είσαι ακόμα, στις φάπες, ο ΦΠΑ με τις αυξήσεις του. Πάρε και τούτη, πάρε και την άλλη, πάρε και την παράλλη!

ΩΣΤΟΣΟ, η συζήτηση στη Βουλή για το Ασφαλιστικό συνεχίζεται. Μέχρι τελικής πτώσεως. Μέχρι πλήρους απο-ασφάλισης δηλαδή. Σκληρά, μπορεί και άδικα τα μέτρα, αναγκαία, όμως, επιμένει η Κυβέρνηση.

ΜΑΚΡΥΣ, πολύ μακρύς και δύσβατος, πολύ δύσβατος, ο δρόμος του Ιουλίου. Κι όπου το βγάλει η βράση. Μετά το Απο-Ασφαλιστικό έρχεται το Απο-εργασιακό. Από από- σε από-. Οπως λέμε από τούνελ σε τούνελ.

“ΜΙΑ ΑΥΞΗΣΗ των απολύσεων σε ένα πολύ μικρό ποσοστό του αριθμού των επιτρεπομένων απολύσεων δεν βλάπτει ουσιαστικά τους εργαζόμενους σε ιδιαίτερο βαθμό και φυσικά όταν έχουμε να κάνουμε με την εργασία, η εργασία είναι η διασφάλιση των εργαζομένων αλλά και η διασφάλιση των ίδιων των θέσεων εργασίας”... Το ξέρω ότι δεν καταλάβατε τίποτα. Είναι που ψύλλους, λένε “καλιγκώνει” (πεταλώνει) ο ... Πεταλωτής. Οπως γράφει ο βοριάς στα “9 μποφόρ” του (βλ. εφ. “Χριστιανική”, Πέμπτη 24.6.2010).

ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΤΕ, αδέλφια! Ολα τα τραγούδια που μιλούνε για έξοδο απ’ την κρίση, δίχως να χρειαστεί ν’ ανοίξει μύτη, που λέει ο λόγος, τα θυμήθηκε αυτό το διάστημα που είναι έξω από το χορό η Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά. Και το Αλτσχάιμερ θεραπεύει η Αντιπολίτευση!

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ της ευκολίας στην ευκολία της πολιτικής. Από την Κυβέρνηση της ευκολίας, στην ευκολία της Αντιπολίτευσης. Για τη Νέα Δημοκρατία, καλά το καταλάβατε, κι αυτό.

ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΟΥΝ όλες μα όλες οι πολιτικές δίκες της πολυτάραχης ελληνικής ιστορίας. Μία μία και με τη σειρά. Με πρώτη αυτή του... Σωκράτη. Μεταξύ αστείου και σοβαρού η πρόταση από τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο. Με αφορμή την πρόσφατη συζήτηση στο 7ο Τμήμα του Αρείου Πάγου για το θέμα της επανάληψης της δίκης των πρωταιτίων της Μικρασιατικής Καταστροφής.

“ΕΑΝ ΣΥΜΒΕΙ να εκλέξης μεταξύ ενός, θαυμάζοντος την υπερτέραν της ιδικής του κακίαν, και ενός, μισούντος την υπερτέραν της ιδικής του αρετήν, να προτιμήσης πάντοτε τον πρώτον, ως ειλικρινέστερον”. Από την “Χρυσή Διαθήκη” του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.

ΕΚΤΟΣ ΟΚΤΑΔΑΣ (προημιτελικών) του Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής οι πάλαι ποτέ κραταιές εθνικές ομάδες της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ιταλίας. Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις!

Ο ΔΙΟΚΛΗΤΙΑΝΟΣ σε ηλικία μόλις 55 ετών παρέδωσε οικειοθελώς την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία στον Γαλέριο και διήνυσε εντός του απεράντου ανακτόρου του το υπόλοιπο της ζωής του. Οταν ο Μαξιμιανός τον προέτρεψε να επανέλθει στην εξουσία για να δώσει τέρμα στη διαμάχη που είχε ξεσπάσει του απάντησε: “Εάν έβλεπες τα λάχανα που καλλιεργώ στον κήπο μου, δεν θα μου ζητούσες να θυσιάσω τέτοια ευχαρίστηση και να επιδιώξω τις φροντίδες της εξουσίας”.

“... Το κάλλος και ο έρωτας/ σ’ ένα ουράνιο τόξο/ ταξιδεύουν το όνειρο/ σε μυστικά περάσματα./ Ενώ, η μαύρη άμαξα/ από το νου ξεχασμένη,/ συνεχίζει αδιάφορη,/ ν’ ακολουθεί επίμονα/ την αρχική της πορεία/ προς το άγνωστο του τέλους”...
Το ποίημα “Των παιδιών και των αγγέλων”
του Κώστα Στεφανόπουλου.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)