Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Σάββατο 31 Ιουλίου 2010

στα πεταχτα

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

ΚΑΛΟ ΑΥΓΟΥΣΤΟ! Καλύτερα να σας το πω σήμερα 31 Ιουλίου, μία μέρα πριν, παρά να σας το πω την Τρίτη 3 Αυγούστου, δύο μέρες μετά. Καλό Αύγουστο και καλό χειμώνα, λοιπόν!

ΑΠΟ ΜΑΡΤΗ καλοκαίρι κι από Αύγουστο χειμώνα, λέει ο λαός μας. Κοντά σ’ αυτήν την παροιμία, λέει κι άλλες. Ηρθ’ ο Αύγουστος, παρ’ την κάπα σου, επάτησεν ο Αύγουστος η άκρα του χειμώνα, τ’ Αυγούστου τα βοριάσματα χειμώνα αναθυμιούνται κ.τ.λ., κ.τ.λ.. Για να μείνουμε μόνο στα του καιρού.

ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ μέρη συνήθιζαν ν’ ανάβουν την παραμονή της 1ης Αυγούστου φωτιές και να τις πηδούν, πιστεύοντας πως την Πρωταυγουστιά αρχίζει μια νέα περίοδος και πρέπει να μπουν σ’ αυτήν αμόλυντοι και καθαροί. Σε κάποια άλλα οι χωρικοί άγιαζαν τις πηγές και τα πηγάδια κι ύστερα διασκέδαζαν έξω απ’ τ’ αμπέλια. Κάθε μέρος και τα έθιμά του. Οταν λειτουργούσαν οι δημώδεις κοινωνίες. Τώρα...

ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΗΣ νηστείας του Δεκαπενταύγουστου, που κρατά 14 μέρες, από αύριο. Εύκολη νηστεία, παιδί μου, έλεγε η μάνα μου. Υπάρχουν σύκα, σταφύλια, απίδια, καρπούζες... Ο,τι πεθυμά η ψυχή σου τό ’χεις.

ΕΚ ΤΩΝ ΩΝ ΟΥΚ άνευ ότι ο Αύγουστος, εκτός από μήνας των διακοπών, είναι και ο μήνας της Παναγίας. Αλαλα τα χείλη των ασεβών, των μη προσκυνούντων την εικόνα σου την σεπτήν, την ιστορηθείσαν, υπό του Αποστόλου, Λουκά ιερωτάτου την Οδηγήτριαν, μας λέει ένα από τα μεγαλυνάρια του Παρακλητικού Της κανόνα.

ΚΑΙ ΤΑ ΤΖΙΤΖΙΚΙΑ όλο τζι και τζι και τζι και τζι και τζι και τζι και τζι. “Ζει και ζει και ζει και ζει/ και ζει και ζει και ζει/ ο βασιλιάς ο ήλιος ζει” για να θυμηθούμε τον Οδυσσέα Ελύτη στα “Τζιτζίκια” του.
ΣΕ ΔΙΑΚΟΠΕΣ μάς καλούν τα τζιτζίκια. Αφήστε τα όλα, γινωμένα και αγίνωτα, μας λένε. Μιμηθείτε μας. Τραγουδείστε μαζί μας: Και ζει και ζει και ζει/ και ζει και ζει και ζει/ ο βασιλιάς ο ήλιος ζει...

ΠΑΡΑΣΥΡΘΗΚΑ! Οπου θέλει με πήγε το μολύβι μου. Αλλα λογάριαζα να γράψω κι άλλα έγραψε το... σκασμένο. Δεν βαριέσαι! Ας πάει και το παλιάμπελο! Καιρός, όμως να το επαναφέρω στην... τάξη. Εχω δώσει και μια υπόσχεση, χώρια το ιστορικό ανέκδοτο.

ΜΑΡΙΑ ΖΑΒΙΑΝΕΛΗ, ποιήτρια, Χανιά: Σ’ ευχαριστώ που μοιράστηκες και μ’ εμένα τη χαρά σου για τον Α’ έπαινο που πήρε το ποίημά σου “Τα ανοιχτά θυρόφυλλα” στον 3ο πανελλήνιο διαγωνισμό που διοργάνωσε ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Χαρκιών με την οικονομική στήριξη του δήμου Αρκαδίου. Συγχαρητήρια! Ολο και σε ψηλότερες κορφές του ποιητικού Παρνασσού ν’ ανεβαίνεις.

Ο ΦΙΛΙΠΠΟΣ ο βασιλιάς της Μακεδονίας, όταν του έλεγαν ότι πρέπει να τιμωρήσει τους Αθηναίους ρήτορες γιατί τον κακολογούσαν απαντούσε: “Τους ευγνωμονώ γιατί κακολογώντας με γίνονται αιτία να διορθώνω τα λόγια και τις πράξεις μου και με την καλή μου διαγωγή να αποδεικνύω ότι είναι ψεύτες και αναξιόπιστοι ώστε να μην τους πιστεύουν”.

“Αγαπώ το λιόγερμα/ Γι’ αυτό θέλω τότε να γυρίσεις!/ Λίγο προτού η μαβιά θάλασσα/ ορμήσει και με λύπη χρωματίσει το δωμάτιο/ πριν με χαρακώσει η νύχτα, απαλά το ρόπτρο/ να χτυπήσεις!/ Θα μυρίζει βασιλικό η γλάστρα,/ θα λάμπει το γεράνι στη γαβάθα./ Τότε να έρθεις!/ Αύγουστε, μήνα των ωραίων θαλασσινών ταξιδιών./ Από το χέρι τράβα με προτού το δείλι στα μάτια μου/ απλωθεί!/ Θα έχω ανοιχτά τα θυρόφυλλα και η ψυχή σαν/ ελπιδοφόρο σκαρί μέσα από τους ακύμαντους κήπους/ θα ανοιχτεί μαζί σου στα ανθισμένα πέλαγα”.
Το ποίημα “Ανοιχτά θυρόφυλλα” της Μαρίας Ζαβιανέλη

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου