ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΒΑΓΕΝΑΔΕΣ ΚΑΙ γαϊδάροι / ένα μήνα ’χουν τη χάρη. Οι βαγενάδες, οι βαρελάδες δηλαδή, τον Σεπτέμβρη, λόγω τρύγου, και οι γαϊδάροι τον Μάρτη που υπάρχει άφθονο χορτάρι και λίγη... γαϊδουρινή δουλειά. Παλιά η παροιμία. Από την εποχή των... γαϊδάρων. Την εποχή που υπήρχαν γαϊδάροι αντί γι’ αυτοκίνητα.

ΘΕΡΟΣ, ΤΡΥΓΟΣ, πόλεμος: Μια φορά κι έναν καιρό ίσχυε κι αυτή η παροιμία. Οι εποχές παρέρχονται, οι παροιμίες μένουν για να μας τις θυμίζουν. Νοσταλγία...

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ στο σήμερα. Καλά κρασιά! Γενικώς, όχι όμως και αορίστως, καλά κρασιά! Πατήσαμε, όπως πατήσαμε, τα σταφύλια, τα όποια σταφύλια, βάλαμε, όπως βάλαμε, τον μούστο, τον όποιο μούστο, στα βαρέλια, στα όποια βαρέλια και περιμένουμε...

ΣΤΟ 'ΠΕΡΙΜΕΝΕ' και το Υπουργείο Οικονομικών ν’ αυξήσει τα φορολογικά έσοδα αποσυμφορώντας τις Εφορίες από υποθέσεις του παρελθόντος. Δεν ψάχνει πολλά. Μόλις 26 δισ. ευρώπουλα λαγονεύει...

ΟΥΚ ΑΝ ΛΑΒΟΙΣ παρά του μη έχοντος... Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος... Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος... Και 333.333.333 φορές να τους το πούμε δεν θα μας πιστέψουν οι 'τροϊκάριοι' που επιμένουν να ζητούν τα ρέστα μας.

ΣΤΟΝ... ΑΧΝΟ της επικαιρότητας μου τις έστειλε τις μαντινάδες του ο Ηλίας ο Σταματάκης. Αχνίζουν ακόμα κι ας ξωμείνανε με δική μου ευθύνη. Αρχισαν στους πολιτικούς παπούτσια να πετούνε / σ’ όσους δεν τους αρέσουνε χωρίς να το σκεφτούνε. Η πρώτη. Ισως και να χρειάζεται σε κάποιους να πετάξουν / μα τα παπούτσια που ’χουνε στο τέλος θα τους φτάξουν; Η δεύτερη.

ΟΧΙ ΔΕΝ ΜΕ εκφράζει σε καμιά περίπτωση το σύνθημα 'Πέτα κι εσύ ένα παπούτσι, στους πολιτικούς, μπορείς!'. Για πολλούς λόγους. Ο τελευταίος είναι να μη γίνουν πλούσιοι οι παπουτσήδες. Υπάρχουν άλλοι τρόποι διαμαρτυρίας για να μιλήσουμε σοβαρά.

ΚΑΙ ΟΙ... ΚΟΥΤΣΕΣ Μαρίες υποψήφιες! Ο ίδιος έδωσες την απάντηση στην απορία σου, Γιάννη Κάκανε! Φτάνουν και περισσεύουν για να καλυφθούν όλες οι θέσεις των υποψηφίων δημοτικών συμβούλων. Οσοι υποψήφιοι δήμαρχοι κι αν κατεβαίνουν.

ΕΝΑΣ ΑΠ’ ΤΟΥΣ Αργοναύτες ήταν, λέει, και ο βασιλιάς της Σάμου ο Αγκαίος που όταν τελείωσε η Αργοναυτική εκστρατεία θέλησε ν’ αναπτύξει την αμπελοκαλλιέργεια. Φύτεψε λοιπόν ένα αμπέλι κι έβαλε τους δούλους του να το καλλιεργούν. Ηταν, όμως, τόσο σκληρός απέναντί τους που ένας απ’ αυτούς τον καταράστηκε να μην πιει απ’ το κρασί του αμπελιού. Ο βασιλιάς που άκουσε την κατάρα δεν μίλησε, παρά μόνο όταν πάτησαν τα σταφύλια κι έγινε το κρασί και γέμισε μ’ αυτό το ποτήρι του. 'Βλέπεις η κατάρα σου δεν έπιασε, να το κρασί που θα ευφραίνει το λαρύγγι μου', είπε στον δούλο. 'Είναι μεγάλη η απόσταση ανάμεσα στο ποτήρι και στα χείλη', απάντησε εκείνος ατάραχος. Τη στιγμή εκείνη ένας άλλος δούλος έφτασε τρέχοντας κι ειδοποίησε τον βασιλιά ότι κάποιο αγριογούρουνο καταστρέφει τ’ αμπέλια του. Αυτός άφησε το κρασί και πήγε να το σκοτώσει, μα σκοτώθηκε ο ίδιος.

[...] Δάχτυλα και γόνατα στήθια και σαγόνια / μες στο μούστο ματωμένα / κόκκινες φωτιές κι ιδρώτα / στις κατηφοριές / το χρυσό κακάρισμα της κότας./ Κι όπως γαλανίζει το βραδάκι / το μαβί, το βιολετί / να κι η Παναγιά στη δημοσιά / πλάι στα κάρα στα κουδούνια / στα σταμνιά και στα κλαδωτά μαντήλια./ Να τη η Παναγιά / να κρατάει στην ασημένια της ποδιά / πέντε οκάδες κόκκινα σταφύλια'.
Από το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου 'Καλοκαίρι'.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com


Χανιώτικα Νέα(18.09.10)