ΤΟ ΝΗΣΙ ΠΟΥ ΤΑΞΙΔΕΥΕ
Γράφει η Αγγέλα Μαλμου

Το παραμύθι «Το νησί που ταξίδευε»,το έβδομο δημιούργημα κατά εκδοτική σειρά της Ευδοκίας Σκορδαλά - Κακατσάκη, ανήκει στην κατηγορία εκείνη των κειμένων για τα παιδιά και τους νέους, με περιεχόμενο τις διαπροσωπικές σχέσεις και τα ατομικά προβλήματα. Εδώ κυρίαρχο θέμα είναι ο Έρωτας με τις συγκρούσεις και τα διλλήματα που συχνά αυτός προκαλεί. Συγκεκριμένα, προσεγγίζεται με αριστοτεχνικό τρόπο, η σύγκρουση δύο αδελφών που ερωτεύονται και διεκδικούν την ίδια γυναίκα…Και όχι μόνο…Γιατί αφήνει πρωθύστερα να αχνοφανεί κι ένας άλλος έρωτας: Εκείνος που στερεί απ΄ την οικογένεια τον πατέρα…
Στην αρχή της αφήγησης το περιγραφικό κρεσέντο (αλήθεια μεγάλη τεχνίτισσα στην λυρική περιγραφή η Ευδοκία) δεν αφήνει κανένα υπονοούμενο για το πώς δραματικά θα κλιμακωθεί η ιστορία…

Ένα νησί λοιπόν που ταξιδεύει, καληώρα σαν τη μυθική Δήλο (τη γενέτειρα των διδύμων αδελφών: της φεγγαρόλουστης Αρτέμιδας και του ηλιοκράτορα Απόλλωνα) είναι η πρώτη πληροφόρηση, η τοποθέτηση του αναγνώστη-πρωταρχικά- στο χώρο.
Από την αρχή βέβαια, από το εξώφυλλο ήδη του βιβλίου, ο αναγνώστης προϊδεάζεται για μια ονειρική οδοιπορία μέσα σε χρώματα, σε τόπους παραδεισένιους, από την πολύ επιτυχημένη εικονογράφηση της Λιάνας Δενεζάκη. Η εικόνα είναι τόσο αρμονική με το κείμενο που δυσκολεύεσαι να φανταστείς κάτι άλλο, έναν άλλο χώρο από κείνο που ο χρωστήρας της ευαίσθητης εικονογράφου σε ταξιδεύει εναρμονισμένος άριστα με την πένα της Ευδοκίας!