Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch.gr




Ξαναγίνε Ελληνας

'Είναι δυνατόν ένας Έλληνας να μπορέσει να δει αντικειμενικά τη χώρα του;' αναρωτιέται στο εξώφυλλο του βιβλίου του 'Ξαναγίνε Έλληνας', που μόλις κυκλοφορήθηκε απ’ τις εκδόσεις 'Ιανός' ο διάσημος σφαιρικός καλλιτέχνης (ζωγράφος, γλύπτης, αρχιτέκτονας, συγγραφέας κ.λπ.) και καθηγητής Ευθύμης Βαρλάμης που ζει και δημιουργεί στο Γκρατς της Αυστρίας. 'Αυτό φαίνεται σχεδόν αδύνατο αφού κανείς δεν μπορεί να σταθεί σε απόσταση απ’ την πατρίδα του, μιας κι όλοι μας είμαστε κομμάτια αυτής της γης, όπως και τα βατράχια και τα χταπόδια, όπως και τα λιόδεντρα κι οι δάφνες και οι λεμονιές' απαντά ο ίδιος. Και συνεχίζει: 'Θα ξεναγούσα με μεγάλη χαρά τον Γκαίτε και τον Μότσαρτ στην Ελλάδα. Η Ελλάδα μου είναι γεμάτη θαύματα και αινίγματα μυστικά'.
Ο Ευθύμης Βαρλάμης, που γεννήθηκε στην οροσειρά του Βερμίου της Μακεδονίας, εκεί που οι πλούσιοι κήποι του βασιλιά Μίδα, κατά τη μυθολογία, σκεπάζουν τις πλαγιές του με ρόδα, ξέρει, κατά δήλωσή του 'έναν μικρό μυστικό τόπο γεμάτο υπέροχα μαρμάρινα γλυπτά που συχνά βρίσκονται σκορπισμένα τριγύρω'. Εκεί, μας λέει ότι ξαναγυρίζει και παίρνει μαζί του 'ένα μαρμάρινο χέρι, ένα κεφάλι Μούσας, ένα ιερό αφιέρωμα'.
Έχει πολλά μυστικά να μας αποκαλύψει ως τόπος μα και ως τρόπος η Ελλάδα, το μήνυμα που θέλει να περάσει μ’ αυτό το βιβλίο του, ένα βιβλίο που έχει 20 αφηγήματα, διανθισμένα με εικόνες από πίνακες του συγγραφέα, ο Ευθύμης Βαρλάμης.
Για να ξαναγίνουμε Ελληνες!

Τα γεγονότα τον δικαίωσαν

Οταν πριν από μερικούς μήνες ο και συνεργάτης της εφημερίδας μας, γνωστός και μη εξαιρετέος, όπως καθιερώθηκε να τον λέω, εξαίρετος σατιρικός ποιητής Παύλος (Παβλής) Πολυχρονάκης μου είπε στο περιθώριο κάποιας εκδήλωσης, μεταξύ τυρού και αχλαδίου, ότι σκέφτεται να διοργανώσει έναν Διαγωνισμός Σατιρικής Ποίησης, δεν έδωσα και πολλή σημασία, το ομολογώ. Και τι έγινε δηλαδή, ακόμα κι αν θα γίνει ένας επιπλέον διαγωνισμός, σκέφτηκα. Κάποιους μήνες, ωστόσο μετά, και ύστερα από μια κουβέντα που έκανα πάλι με τον εμπνευστή και χορηγό του, αντιλήφθηκα ότι η περίπτωση μπορεί να είναι και σοβαρή, καθώς πολλοί, με πρώτους τον αεικίνητο πρόεδρο της Ένωσης Πνευματικών Δημιουργών του Νομού μας Δημήτρη Νικολακάκη και τον διαπρεπή δημοσιογράφο και καταξιωμένο διεθνώς ποιητή Δημήτρη Κακαβελάκη, είχαν μπει στον... σβούρο και δούλευαν γι’ αυτόν. Για Διεθνή Διαγωνισμό έκανε λόγο, όπου στεκόταν κι όπου καθόταν πια ο Παβλής... Τα γεγονότα τον δικαίωσαν. Οι συμμετέχοντες των απανταχού Ελλήνων ξεπέρασαν κάθε προσδοκία (κοντά στις 300!) και στη μεγάλη της Σάτιρας γιορτή, που έγινε προχθες στο Πολιτιστικό της Μητρόπολης, κατά την οποία απενεμήθησαν τα βραβεία, έγινε, όπως λένε οι πηγές μου (δεν μπόρεσα να ήμουν αν και πολύ το ήθελα) το έλα να δεις. Πάντα άξιος, Παβλή!

Οι φίλοι μας τα ζώα

'Ποτέ δεν θα πειράξω/ τα ζώα τα καημένα/ μην τάχα σαν κι εμένα/ κι εκείνα δεν πονούν;/ Θα τα χαϊδεύω πάντα,/ προστάτης τους θα γίνω,/ ποτέ δεν θα τ’ αφήνω/ στους δρόμους να πεινούν./ Αν δεν μιλούν κι εκείνα/ κι ο λόγος αν τους λείπει,/ μήπως δεν νιώθουν λύπη,/ δεν νοιώθουν και χαρά;/ Μήπως καρδιά δεν έχουν,/ στα στήθη τους κρυμμένη,/ που τη χαρά προσμένει/ κι αγάπη λαχταρά;/ Ακόμα κι όταν βλέπω/ πως τα παιδεύουν άλλοι,/ εγώ θα τρέχω πάλι/ με θάρρος σταθερό,/ θα προσπαθώ με χάδια/ τον πόνο τους να γιάννω,/ κι ό,τι μπορώ θα κάνω/ να τα παρηγορώ'. Ένα απ’ τα ποιήματα που θυμάμαι απ’ το Δημοτικό είναι και το παραπάνω ποίημα του Ιωάννη Πολέμη, που έχει τίτλο 'Τα ζώα'. Σ’ αυτό πήγε το μυαλό μου προχθές, όταν η και καλή φίλη ποιήτρια Μαρία Ζαβιανέλη, μου θύμισε, στέλνοντάς μου με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο ένα σχετικό κείμενό της, ότι στις 4 Οκτωβρίου, σήμερα, δηλαδή, είναι η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων. Λέει πολλά στο παιδικό αυτό ποίημα του για τα ζώα ο μια φορά κι έναν καιρό αγαπημένος των παιδιών, ξεχασμένος εντελώς σήμερα, ποιητής μας! Τα είπε προπολλού διορθώνω, δεδομένου ότι το ποίημα αυτό περιλαμβάνεται στην ποιητική του συλλογή 'Πρώτα Βήματα' που κυκλοφορήθηκε από τον Σύλλογο προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων, το 1904! Πολλά, 68, χρόνια δηλαδή, πριν καθιερωθεί στο Παρίσι η γιορτή του Αγίου Φραγκίσκου, ως Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων! 'Φυσικά θα πρέπει να είναι μια ημέρα προβληματισμού, αλλά και σκέψης για όλον τον πολιτισμένο κόσμο, που πολλές φορές αντιμετωπίζει τα ζώα σαν κατώτερα όντα αλλά και ως απλά αντικείμενα' γράφει μεταξύ των άλλων, η Μαρία Ζαβιανέλη. Στο πλαίσιο αυτό και το ποίημα του Ιωάννη Πολέμη!...

Χανιώτικα Νεα(04.10.10)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου