Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014

ΚΑΖΟΒΑΡ (ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ)

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ Η Γ’ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΣΥΝΘΕΣΗΣ
Ταξίδι στην “Κάζοβαρ” του Βαγγέλη Κακατσάκη
Ρεπορτάζ: Δημήτρης Μαριδάκης
Έχουμε μια πολιτεία που συμβολικά σχεδόν ο ποιητής πρόβλεψε την κατάρρευσή της μόνος, πρώτος και έσχατος όπως στον “Δωδεκάλογο του Γύφτου” ο Παλαμάς, ο Τάσος Λιβαδίτης στις ποιητικές του συνθέσεις, ο Μιχάλης Κατσαρός στην πικρή, ποιητική, οξυδερκή, πολιτική και κοινωνική κριτική του.
Βαρβάρα Περράκη
Δείτε περισσότερα... ΚΑΖΟΒΑΡ (ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ)



ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ Η Γ’ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΣΥΝΘΕΣΗΣ
Ταξίδι στην “Κάζοβαρ” του Βαγγέλη Κακατσάκη
Γράφει ο Δημήτρης Μαριδάκης

«Μια πόλη – χώρα σύμβολο, όπου συνυπάρχουν οι “χυδαίοι”, οι “αδύνατοι” και οι φαέθοντες και όπου ο ποιητής ως “ο πρώτος και ο έσχατος άνθρωπος” προσεγγίζει τα γεγονότα και προσπαθεί να ερμηνεύσει κάποιες από τις ανθρώπινες συμπεριφορές, είναι η Κάζοβαρ».
Με αυτά τα λόγια ο ποιητής – δάσκαλος και συνεργάτης των “Χ.Ν.” Βαγγέλης Κακατσάκης εισάγει τον αναγνώστη στη φανταστική πολιτεία – χώρα που επινόησε πριν από 30 χρόνια. Μια πόλη – χώρα που προχθές το βράδυ είχαν την ευκαιρία να ξεναγηθούν νέοι και παλαιότεροι αναγνώστες κατά τη διάρκεια της παρουσίασης της γ’ έκδοσης της ποιητικής σύνθεσης “Κάζοβαρ” (εκδ. “Πολιτιστική Εταιρεία Κρήτης – Πυξίδα της πόλης”) που έγινε στο προαύλιο του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος” και διοργάνωσαν οι Περιφερειακή Ενότητα Χανίων, Ένωση Πνευματικών Δημιουργών Χανίων και εκδόσεις “Πολιτιστική Εταιρεία Κρήτης – Πυξίδα της Πόλης”.








«Ο τίτλος είναι μια δική μου λεκτική κατασκευή. Τον καιρό που αποφάσισα να εκδώσω την “Κάζοβαρ” σαν ποιητική σύνθεση, δηλαδή το 1987, διάβαζα τον “Μπολιβάρ” του Εγγονόπουλου. Μου άρεσε πολύ η κατάληξη -βαρ, μου θύμιζε επανάσταση. Έτσι επινόησα αυτή τη λέξη η οποία δεν πρέπει να υπάρχει πουθενά», ανέφερε, μιλώντας στα “Χ.Ν.” ο κ. Κακατσάκης λίγο πριν την έναρξη της εκδήλωσης και πρόσθεσε ότι στην Κάζοβαρ συνυπάρχουν όλων των ειδών οι άνθρωποι: «Οι “χυδαίοι” που θέλουν να επιβάλουν το κακό, οι “αδύναμοι” που θέλουν να κάνουν το καλό, αλλά κάνουν ελάχιστες προσπάθειες για να το πετύχουν και υπάρχουν και οι “φαέθοντες”, οι οποίοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να κάνουν τη δική τους επανάσταση. Αυτή η πόλη βέβαια μπορεί να βρίσκεται σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, αλλά και μέσα στην καρδιά μας. Ο καθένας μέσα στην καρδιά του μπορεί να έχει μια Κάζοβαρ».
Ρωτήσαμε τον κ. Κακατσάκη τι είναι για εκείνον η ποίηση: «Η ποίηση είναι ένα κοινωνικό γεγονός. Γράφεις κατ’ αρχάς γιατί θες να επικοινωνήσεις με τους συνανθρώπους σου, να βγάλεις τα σώψυχά σου, να εξομολογηθείς. Ο ποιητής θέλει να πει λάβετε φάγετε από την αδυναμία μου όταν βγάζει τον εαυτό του. Από εκεί και πέρα όμως προσπαθεί να πει και το άλλο: πίετε εκ της δυνάμεώς μου πάντες, την όποια δύναμη βέβαια διαθέτω».
Ωστόσο, τόνισε ο κ. Κακατσάκης, δεν πρέπει να έχει κανείς αυταπάτες για τη δύναμη της ποίησης: «Δεν αλλάζει τον κόσμο η ποίηση. Μπορεί όμως κατά κάποιο τρόπο να βοηθήσει τους ανθρώπους να γίνουν καλύτεροι για να αλλάξουν στη συνέχεια τον κόσμο. Με την έννοια αυτή ο ποιητής οφείλει να είναι “παρών”, ιδίως στην εποχή μας που είναι μια εποχή ηθικής κρίσης».





Η πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλολόγων Ν. Χανίων Βαρβάρα Περράκη, αναφερόμενη στην επινοημένη πολιτεία – χώρα του Χανιώτη δημιουργού, σημείωσε μεταξύ άλλων: «Έχουμε μια πολιτεία που συμβολικά σχεδόν ο ποιητής πρόβλεψε την κατάρρευσή της μόνος, πρώτος και έσχατος όπως στον “Δωδεκάλογο του Γύφτου” ο Παλαμάς, ο Τάσος Λιβαδίτης στις ποιητικές του συνθέσεις, ο Μιχάλης Κατσαρός στην πικρή, ποιητική, οξυδερκή, πολιτική και κοινωνική κριτική του. Στο άνυδρο παρόν του ο ποιητής μέσα από μια τριμερή δομή, με σκηνοθεσία θεατρική και επικολυρική χροιά, με τη χρήση συμβόλων ως ναρκομανής της αλήθειας και με θαυμαστή διακειμενικότητα, με θέματα από τη μυθολογία, τη θρησκεία και την ιστορία, γράφει για μια πόλη – χώρα σύμβολο μέσω της συνύπαρξης τριών κατηγοριών ανθρώπων: οι χυδαίοι, οι αδύναμοι και φαέθοντες είναι ένα τριπλό σχήμα επινοημένο σκηνικά και ποιητικά, αλλά πραγματικό κοινωνικά, που ξεπερνώντας τις συνήθεις ταξικές διαφοροποιήσεις προσδιορίζει τον χώρο και την κατάστασή του αξιακά κυρίως και στη συνέχεια τις ανθρώπινες τάσεις που οδηγούν είτε στον σκοταδισμό και την ειμαρμένη του τέλματος και του βούρκου είτε στο αμυδρό φως μιας άλλης οπτικής βασανισμένης και βασανιστικής, αλλά τελικά ζωοφόρας και ζωοδότρας».
Ο πρώην πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης Γιάννης Φίλης στάθηκε, μεταξύ άλλων, στον Βαγγέλη Κακατσάκη ως άνθρωπο και δημιουργό – ποιητή σχολιάζοντας σχετικά: «Ο E. Waugh, ένας από τους μεγάλους πεζογράφους και διανοητές της Βρετανίας στον 20ό αιώνα, έγραφε: “Η μετριοφροσύνη δεν είναι το σύνηθες προτέρημα του καλλιτέχνη. Συχνά η έπαρση, ο ανταγωνισμός, η φιλαργυρία, η κακία – όλα τα απεχθή χαρακτηριστικά, τον ωθούν ώστε να τελειώσει, να συμπληρώσει, να εκλεπτύνει, να καταστρέψει, να ανανεώσει το έργο του μέχρις ότου δώσει ζωή σε κάτι που ικανοποιεί τη ματαιοδοξία και τον φθόνο και την απληστία του. Και καθώς το κάνει αυτό, πλουτίζει τον κόσμο περισσότερο από τους γενναιόδωρους και τους καλούς, αν και κατά τη διαδικασία μπορεί να απολέσει την ψυχή του. Αυτό είναι το παράδοξο της καλλιτεχνικής επιτυχίας” (…) Ξέρω προσωπικά πολλούς καλλιτέχνες που εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία. Μερικοί είναι κάτοχοι βραβείου Νομπέλ. Και ξέρω και άλλους που ωρίμασαν έξω από αυτή τη διαδικασία διατηρώντας τον ανθρωπισμό και την αγάπη τους για τον κόσμο. Στους τελευταίους ανήκει ο Βαγγέλης Κακατσάκης. Ο Βαγγέλης που εξέφρασε από νωρίς την αγωνία του για τον άνθρωπο και πρότεινε ιδέες για μια ειρηνική συμβίωση».






Ο πρόεδρος της Ένωσης Πνευματικών Δημιουργών και συντονιστής της εκδήλωσης Δημήτρης Νικολακάκης επεσήμανε ότι παρότι η “Κάζοβαρ” γράφτηκε πριν από πολλά χρόνια «σήμερα είναι τραγικά επίκαιρη και πρέπει να διαβαστεί από όλους».
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Κρήτης Μιχάλης Αεράκης διάβασε αποσπάσματα από την ποιητική σύνθεση του Βαγγέλη Κακατσάκη, ενώ η βραδιά πλαισιώθηκε ακόμα από μελοποιημένα ποιήματα της “Κάζοβαρ” από τη Ζωή Κολλάρου – Μαρκαντωνάκη, αλλά και την έκθεση των πρωτότυπων ζωγραφικών ανάγλυφων του Γιάννη Μαρκαντωνάκη, τα οποία δημιουργήθηκαν ειδικά για την εικονογράφηση της Γ’ έκδοσης της “Κάζοβαρ”.

Χανιώτικα νέα (27.06.2014)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/taxidi-stin-kazovar-tou-vangeli-kakatsaki/#ixzz35q1aqx5g
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου