Μια μικρούλα καρδιά που χτυπά ακανόνιστα
Τα τοπωνύμια της Κρήτης
Ιωάννη Εμμ. Σκαλίδη, συντ. αστυνομικό, Χανιά:
Δείτε περισσότερα...
Μια μικρούλα καρδιά που χτυπά ακανόνιστα
Τα τοπωνύμια της Κρήτης
Ιωάννη Εμμ. Σκαλίδη, συντ. αστυνομικό, Χανιά:
Δείτε περισσότερα...
«Και ιδού!…/ Την αιμάτινη πορεία των γυμνών σου πελμάτων,/ ξεχασμένε Ερημίτη, ακολουθώντας/ στη σπηλιά της άσκησής σου/ ανυπόδητος προσέρχομαι»… Σ’ έναν δικό μας Αγιο, στον Αγιο Ιωάννη τον Ερημίτη, που γιορτάζουμε αύριο, παραμονή της Χάρης του, η πρώτη σημερινή στάση. Και γιατί, πολλοί, πάμπολλοι, είναι αυτοί που επιμένουν να πηγαίνουν, ακόμα, σήμερα και αύριο στις σπηλιές της άθλησής του: στον Αζωγυρέ Σελίνου όπου ξώμειναν οι 98 συνασκητές του, με το που ήρθαν απ’ την Αίγυπτο στη Μαραθοκεφάλα Κισάμου, όπου έμεινε μόνος του για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα και προπάντων, βέβαια, στο Ακρωτήρι, δίπλα στην ερειπωμένη Μονή του Καθολικού, όπου κατέληξε και όπου παρέδωσε την ψυχή του στον Θεό, χτυπημένος από έναν κυνηγό που τον πέρασε για ζώο και στην οποία αναφέρονται οι στίχοι απ’ το ποίημα μου “Ακρωτήρι”, που γράφτηκε το 1990.
«Ομως, εσύ/ γνωρίζοντας των κακών κυνηγών/ τις αχρείες ορέξεις/ έχεις απέλθει/ κρατώντας, στο τριμμένο σου ράσο,/ μια μικρούλα καρδιά/ που χτυπούσε ακανόνιστα», γράφω στους επόμενους στίχους του ίδιου ποιήματος, για να καταλήξω: «Σε διαδήλωση,/ μαζί με κάποιους άκουρους νέους/ μου είπαν πως βρίσκεσαι/ τις ροές των δακρύων/ των ωραίων, μεγάλων ματιών τους/ συλλέγοντας». Επιμένει να κρατά, «μια μικρούλα καρδιά/ που χτυπά ακανόνιστα, πάντα, ο Αγιος, γνωρίζοντας/ των κακών κυνηγών τις αχρείες ορέξεις…».
Τα τοπωνύμια της Κρήτης
«Οι Γωνιές ήταν από τα κοντινά μας χωριά με τα οποία διατηρούσαμε αρκετές σχέσεις. Πολλές φορές πήγαινα για μικροδουλειές ή για να αλέσω στον ανεμόμυλο που υπήρχε στην είσοδο του χωριού στην ομώνυμη θέση, κάτω απ’ το ύψωμα “Φιλιόρημος”, με το ιδιαίτερα σημαντικό ιερό, μεταμινωικής περιόδου. Για να πάω περνούσα από του Σαρτιλάνη, κατηφόριζα προς του Λεπριά, αφήνοντας δεξιά μου τις τοποθεσίες με τα πανάρχαια ονόματα, τον Κλαπατά και τον Ζαϊτού, συνέχιζα προς τη Μηλολιά, τη Λυγιά κι έφτανα στον Ανεμόμυλο, στη βάση της ιερής κορυφής». Από την εισήγηση του Βασίλη Χαρωνίτη “Αναψηλαφώντας τα τοπωνύμια των Σισάρχων” στο συνέδριο που διοργάνωσε η Ιστορική και Λαογραφική Εταιρεία Κρήτης (2, 3 και 4 Οκτωβρίου 2015, Πνευματικό Κέντρο Χανίων) για τα τοπωνύμια της Κρήτης.
«Οι Γωνιές ήταν από τα κοντινά μας χωριά με τα οποία διατηρούσαμε αρκετές σχέσεις. Πολλές φορές πήγαινα για μικροδουλειές ή για να αλέσω στον ανεμόμυλο που υπήρχε στην είσοδο του χωριού στην ομώνυμη θέση, κάτω απ’ το ύψωμα “Φιλιόρημος”, με το ιδιαίτερα σημαντικό ιερό, μεταμινωικής περιόδου. Για να πάω περνούσα από του Σαρτιλάνη, κατηφόριζα προς του Λεπριά, αφήνοντας δεξιά μου τις τοποθεσίες με τα πανάρχαια ονόματα, τον Κλαπατά και τον Ζαϊτού, συνέχιζα προς τη Μηλολιά, τη Λυγιά κι έφτανα στον Ανεμόμυλο, στη βάση της ιερής κορυφής». Από την εισήγηση του Βασίλη Χαρωνίτη “Αναψηλαφώντας τα τοπωνύμια των Σισάρχων” στο συνέδριο που διοργάνωσε η Ιστορική και Λαογραφική Εταιρεία Κρήτης (2, 3 και 4 Οκτωβρίου 2015, Πνευματικό Κέντρο Χανίων) για τα τοπωνύμια της Κρήτης.
«Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις». Διαρκώς στο μυαλό μου αυτή η φράση του αρχαίου κυνικού φιλοσόφου, του Αντισθένη, ενώ παρακολουθούσα το περασμένο Σάββατο τις τρεις πρώτες εισηγήσεις της Γ’ Συνεδρίας του προαναφερθέντος Συνεδρίου: Του Πέτρου Πανηγυράκη (το τοπωνυμικό του Παϊδοχωρίου, του Νεροχωρίου και των Αγίων Πάντων Χανίων), της Ρούλας Βαβουλέ (Τα τοπωνύμια των Στροβλών όπως έχουν καταγραφεί πριν από εξήντα χρόνια από τον αείμνηστο Παντελή Βαβουλέ) και του Βασίλη Χαρωνίτη. Τι καλά να μπορούσα να παρακολουθήσω όλες (και τις 40!) εισηγήσεις! Μία προς μία όλες τις ιδιωτικές οδούς της νοσταλγίας που οδηγούν στη σοφία, στη γνώση της γενέθλιας κρητικής γης, στις ιερές ρίζες των λέξεων…
Εύφημη… ευφημότατη, μνεία σ’ όλους τους εισηγητές και βέβαια στα μέλη του Δ.Σ. της Ι.Λ.Α.Ε.Κ. (πρόεδρος η Αρχόντισσα Παπαδερού – Ναναδάκη και γεν. γραμματέας ο Κώστας Μουτζούρης) και γι’ αυτή τους την πρωτοβουλία. Κάποιοι επιμένουν διαχρονικά να δουλεύουν με άκρα ανιδιοτέλεια στο ώριο περβόλι του κρητικού λαϊκού πολιτισμού και μόνοι και μετά πολλών. Τίποτα δεν χάνεται, όταν δεν το αφήνουμε να χαθεί…
Η αλληλογραφία μας
Ιωάννη Εμμ. Σκαλίδη, συντ. αστυνομικό, Χανιά: Σας συγχαίρω για την πρωτοβουλία σας να επανεκδοθεί το βιβλίο του Κώστα Αθάνατου “Το Εθνικόν κίνημα Χίου και Μυτιλήνης” (Αθήναι 1923) με δική σας επιμέλεια και να το αφιερώσετε στον και επονομαζόμενο “Μαύρο Καβαλάρη”, Νικόλαο Πλαστήρα, του οποίου υπήρξατε φρουρός κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του στη δεκαετία του 1950. Πώς να μην θυμηθώ τη φράση του Τζον Κένεντι «μη ρωτάς τι κάνει η πατρίδα σου για σένα, αλλά τι κάνεις εσύ για την πατρίδα σου», έχοντας υπόψη τον βίο και την πολιτεία σας!
Χανιώτικα νέα (06.10..2015)
Read more: http://www.haniotika-nea.gr/mia-mikroula-kardia-pou-chtipa-akanonista/#ixzz3nmGgiy5m
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου