ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ "ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ"
ΑΠΟ ΤΟ ΕΓΩ ΣΤΟ ΕΜΕΙΣ



“Iνα πάντες εν ώσιν: Να γίνουμε όλοι ένα! Από το εγώ στο εμείς”. Αυτός είναι ο τίτλος του κύριου άρθρου της λίαν επιμελημένης και καλαίσθητης 112 σελίδων έγχρωμης, ποικίλης ύλης έκδοσης της Κατασκήνωσης “Αγιος Παύλος” της Μητρόπολης Κυδωνίας και Αποκορώνου, που εκδόθηκε το φετινό καλοκαίρι κι έφτασε πρόσφατα στα χέρια μου. “Να γίνουμε όλοι ένα” και το σύνθημα της κατασκήνωσης που συμπληρώνει 22 χρόνια «αγάπης, δημιουργίας και ενότητας στον ευλογημένο αυτόν τόπο». «Τα λόγια της Διαθήκης του Χριστού, “ίνα πάντες εν ώσιν” διατρανώνουν την κοινωνία των προσώπων, κατά την οποία ο άνθρωπος αποβάλλει τον παλαιό εγωκεντρικό και ατομικό προορισμό και πορεύεται προς το εμείς», υπογραμμίζει στο μήνυμά του προς τα παιδιά ο σεβασμιώτατος μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου κ. Δαμασκηνός που κλείνει με την ευχή «το ανα χείρας εγχειρίδιο να γίνει οδηγός και σύμβουλος στην όλο και περισσότερο σκληρή πραγματικότητα». Να γίνει γνωστό, όσο το δυνατόν ευρύτερα ο δικός μας στόχος που υπηρετείται με την φιλοξενία κάποιων δειγμάτων απ’ την ύλη του στον σημερινό Παιδότοπο.
Χίλια μπράβο στους συντελεστές της Έκδοσης και βέβαια σ’ όλους τους συνεργάτες της Κατασκήνωσης!
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης,
δάσκαλος

Από το Μήνυμα του Αρχηγείου


[…] Αποστολή μας είναι να νιώσουμε το θαύμα της ομαδικής ζωής στην κατασκήνωση. Όλοι μας και ο καθένας ξεχωριστά είμαστε μοναδικοί και ανεπανάληπτοι, και μπορούμε να δημιουργήσουμε τον καλύτερο μας εαυτό ενωμένοι και αγαπημένοι. Όπως ο ίδιος ο Θεός είναι τέλειος, γιατί ενώνει τα τρία Του Πρόσωπα, τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα σε ένα, έτσι κι εμείς ας προσφέρουμε όλα μας τα χαρίσματα για μία ενωμένη και ευτυχισμένη ζωή.
Οι ομαδάρχες, τα αρχηγεία και όλα τα στελέχη του “Αγίου Παύλου” σας καλούμε να ανανεώσουμε τη φιλία μας και να ζήσουμε τη χαρά της κατασκήνωσης! Ευχόμαστε να νιώσετε παιδιά μιας μεγάλης οικογένειας, που αντέχει στον χρόνο και στις αλλαγές και χρωματίζει παντοτινά τις καρδιές μας!











Πίσω απ’ το ποτάμι


Πίσω απ’ το ποτάμι που τρέχει είναι μια πηγή.
Πίσω απ’ του Θεού την αγάπη έιναι η ζωή.
Πίσω απ’ την κρυφή προσευχή μας είναι η χαρά.
Πίσω απ’ το τάμα στον άγιο η παρηγοριά.
Σύντροφε μου, σε άκουσα πάλι τον άνεμο να ρωτάς,
ποιος να ξέρει στο βλέμμα Του πίσω τι κρύβει ο Θεός για μας;
Ποιος να ξέρει πως έχει μοιράσει τις μέρες μας της χαράς;
Ποιος να ξέρει στο βλέμμα Του πίσω τι κρύβει ο Θεός για μας;
Πίσω απ’ τη σιωπή του πατέρα είν’ η υπομονή.
Πίσω απ’ τη μεγάλη τη νίκη ή επιμονή.
Πίσω απ’ το φιλί της μητέρας είναι η στοργή.
Πίσω απ’ την κρυφή μας ελπίδα, Θέε μου, είσαι Εσύ.
Αν μπορείς την απάντηση δώσε που βρέθηκες και πού πας,
ποιος να ξέρει στο βλέμμα Του πίσω τι κρύβει ο Θεός για μας;
Στη σιωπή την απάντηση πήρες πού βρέθηκες και πού πας.
Μόνο αγάπη, ατέλειωτη αγάπη κρύβει ο Θεός για μας!


Από το κύριο άρθρο




[…] Οι Άγιοι, που αγωνίστηκαν να ζήσουν σύμφωνα με τις εντολές του Θεού και να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Χριστού, βίωσαν μέσα στην ενότητα την αληθινή αγάπη. Αγάπησαν και προσεύχονταν για όλο τον κόσμο, και όλους τους έκαναν δικούς τους, ακόμη και τους εχθρούς. Η χαρά του άλλου ήταν δική τους χαρά και η λύπη του λύπη τους, ενώ πονούσαν ακόμη και για το μικρότερο πλάσμα του Θεού που υπέφερε.
Τη μεγάλη αυτή χαρά της ενότητας, της φιλίας και της αγάπης ζούμε στην Κατασκήνωση. Με την ομαδική ζωή, το μοίρασμα και την επικοινωνία κάνουμε τον διπλανό μας φίλο και αδελφό. Χαιρόμαστε με τα χαρίσματά του, σαν να είναι δικά μας, συγχωρούμε τις αδυναμίες και τα λάθη του, συνεργαζόμαστε και συνδημιουργούμε.
Ετσι, με την υπέροχη ενότητα της αγάπης, η ζωή γίνεται αληθινός Παράδεισος!


Ενας μεγάλος άγιος των καιρών μας



Ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης γεννήθηκε το 1906 στην Εύβοια. Σε μικρή ηλικία έγινε μοναχός στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους. Αργότερα, με την ευχή του Γέροντά του, έφυγε από τον Άθωνα και έζησε στην Αθήνα, διακονώντας τους ανθρώπους και την εκκλησία. Ο Άγιος Πορφύριος αγαπούσε πάρα πολύ τους ανθρώπους· όλη του τη ζωή ήταν προσφορά στους πονεμένους στους ασθενείς και στους αδικημένους. Καθημερινά δεχόταν, καθοδηγούσε, παρηγορούσε και θεράπευε εκατοντάδες ανθρώπους από όλα τα μέρη της γής, που πήγαιναν να τον συμβουλευτούν και να πάρουν την ευχή του. Μέσα από την προσευχή, που τη θεωρούσε πηγή ζωής και χαράς, ο άγιος Πορφύριος ένιωθε ενωμένος με όλους. Όλους ανεξαιρέτως τους πλησίαζε με απέραντη στοργή και κατανόηση, χωρίς να διακρίνει δίκαιους και αμαρτωλούς. Τα τελευταία χρόνια της επίγειας ζωής του, ο Άγιος Πορφύριος άρχισε να προετοιμάζεται για την αναχώρησή του στον ουρανό. Το οσιακό τέλος τον βρήκε, όπως το επιθυμούσε, στα αγαπημένα του Καυσοκαλύβια. Εκεί μυστικά και αθόρυβα, όπως έζησε, παρέδωσε την ψυχή του στον Χριστό, το πρωί της 2ης Δεκεμβρίου 1991. Τα τελευταία λόγια που ακούστηκαν από το στόμα του ήταν από την αρχιερατική προσευχή του Κυρίου, που πολύ αγαπούσε και συχνά επαναλάμβανε: “Ίνα ώσιν εν”.


Αδελφωμένοι και ενωμένοι


Στου Αγίου Παύλου την περιοχή στήσαμε μια πολιτεία.
Κάτω απ’ τη σκέπη του Ιησού όλοι εμείς αδελφοί.
Αδελφωμένοι και ενωμένοι μαζί θα προχωρούμε.
Αδελφωμένοι και ενωμένοι στο δρόμο του Θεού.
Η Θεία Χάρις του Ιησού θα πυρπολεί τις καρδιές μας
και θα μας έχει παντοτινά αδελφωμένους πιστά.
Αδελφωμένοι και ενωμένοι μαζί θα προχωρούμε.
Αδελφωμένοι και ενωμένοι στο δρόμο του Θεού.

Χανιώτικα νέα (27.08.2017)