ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

ΑΡΩΜΑ ΝΙΠΠΟΥΣ, ΑΡΩΜΑ ΧΑΝΙΩΝ, ΑΡΩΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ






«Αν ο Ελύτης είχε την τύχη να ζει σ’ αυτή την χαρισματική σε ομορφιά και φως χώρα, πηγή διαρκής της ποιητικής του έξαρσης, ο Πήτερ Μπογδάνος, ο δικός μας Παναγιώτης, την στερείται, ζώντας στην άλλη μεριά του Ατλαντικού. Παρ’ όλα αυτά σε κάθε του επίσκεψη στην Ελλάδα, συνειδητά, γεμίζει την ψυχή και τον νου από χρώματα, θαλασσινή αύρα και αλμύρα, από ηλιοβασιλέματα και ασημόφυλλες ελιές, από τοπία αλλά και στιγμές απαράμιλλης ομορφιάς της Κρήτης μας, παίρνοντάς τα μαζί του στη γενέθλια αμερικανική γη, για να τα μετουσιώσει εκεί σε τέχνη πάνω στον καμβά. Επειδή ακριβώς η καλλιτεχνική δημιουργία δεν είναι αποκύημα νόησης, αλλά γέννημα βίωσης, τα συχνά ταξίδια στη χώρα καταγωγής του, λειτουργούν για κείνον ως ένα μέσον βιωματικής εμπλοκής στο τοπίο και στο φως της».


«Η θεματολογία των δέκα έργων του καλλιτέχνη, τα οποία εκτίθενται εδώ, είναι άκρως αντιπροσωπευτική του τόπου μας. Ο Αποκόρωνας και ειδικά το Νίππος, έχουν την τιμητική τους. Και πώς άλλωστε να μην γίνει έτσι, δεδομένου ότι πρόκειται για τη γενέθλια γη της συντρόφου του Αρχοντούλας Κακατσάκη! Από τα δεσπόζοντα θέματα, η ελιά, η θάλασσα, και οι πιο δυνατές στιγμές του ηλιακού άρματος. Ξεχωρίζει ο πίνακας με τον Φάρο – σύμβολο της πόλης των Χανίων, όπου απεικονίζεται εν μέσω ταραχώδους θαλάσσης. Ετσι δίνεται η ευκαιρία στον καλλιτέχνη να παίξει με πολλά χρωματικά επεισόδια. Επίσης μεμονωμένη και μοναδική και η εξπρεσιονιστική απόδοση της εκκλησιάς».


«Βασικά ο Μπογδάνος ακολουθεί τις νόρμες ενός ιδιότυπου ιμπρεσιονισμού. Και λέμε ιδιότυπου γιατί περιέχει και κάποια εξπρεσιονιστικά στοιχεία. Πάντως η εκφραστική του γλώσσα με τα ολοκάθαρα χρώματα που τοποθετούνται στον καμβά μ’ έναν ιδιαίτερο χειρόγραφο τρόπο, με γοργές ενεργητικές πινελιές, δε φανερώνει μόνο την έκρηξη των αισθημάτων του, αλλά και μια έντονη ηδονή που προέρχεται από την πράξη της ζωγραφικής, μια πράξη που φαίνεται να γίνεται κάτω από δυνατές παρορμήσεις, σχεδόν ασυνείδητα».

«Ο νους του μικρού ομογενή που γεννήθηκε το 1939 στη Νέα Υόρκη, σε τέτοιο σκηνικό έστησε τη μακρινή πατρίδα. Οι γονείς του, μετανάστες από τη Λήμνο, του περιέγραφαν μια πατρίδα φωτεινή και διάφανη, ζεστή και γαλάζια. Με τις μυρωδιές του πεύκου και του βασιλικού. Του γιασεμιού και τις αρμπαρόριζας… Κι έπαιρνε διαστάσεις στη φαντασία του μικρού παιδιού αυτή η μικρή πατρίδα που ούτε καλά – καλά δεν έχει σε πληθυσμό τους κατοίκους της πολιτείας, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε»…

Αποσπάσματα από την υπέροχη παρουσίαση που έκανε η σχολική σύμβουλος, συγγραφέας και ζωγράφος Αγγέλα Μάλμου, προχθές Κυριακή 27 Αυγούστου, στην κατάμεστη από κόσμο αίθουσα “Αίθριον”, του πρωτοποριακού και πάντα φιλόξενου, ιστορικού Καφέ “Κήπος” Χανίων, κατά τα εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής του Ελληνοαμερικανού ζωγράφου Παναγιώτη Μπογδάνου, στις σημερινές “Στάσεις”. Χαρά μεγάλη, ανεκλάλητη, για μένα (γεια σου, Αρχοντούλα, αγαπημένη ξαδέρφη των παιδικών μας χρόνων!) ότι προλόγισα την εκδήλωση και είχα τον ρόλο του συντονιστή. Η έκθεση, που διοργάνωσε η νεοσύστατη ομάδα Λόγου και Τέχνης “ΕΥ-πλους” θα είναι ανοιχτή έως και τις 3 Σεπτεμβρίου (ώρες λειτουργίας 10 π.μ. – 10 μ.μ.).

Χανιώτικα νέα (29.08.2017)