ΠΟΙΗΣΗ

ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ 

Πάνω στο τζάκι,
στις φωτογραφίες των εγγονιών σου,
σε συναντώ.

Στου Νεκτάριου τ’ ανάλαφρο βήμα

που χορεύει πεντοζάλη.
Στου μεγάλου Θεοκλή το χρυσό μετάλλιο
που αστράφτει στο στήθος του.
Στου μικρού Θεοκλή το ανυπόμονο βλέμμα
που φυλλομετρά ένα βιβλίο.
Στης Δέσποινας τα χέρια
που κρατούν τη σημαία του σχολείου της.
Στου Γιάννη την απορία
που βλέπει τον Ιούδα να καίγεται.
Στης Ζωής τ’ ανοιχτά χειλάκια
που συλλαβίζουν τα «λα λα όλα» της.

Και στην ευωδία
που αναδύεται απ’ τα μανουσάκια
του ανθοδοχείου.
Τ’ αγαπούσες πολύ
κι αυτδά τα λουλούδια,
πατέρα!

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης 

("Όταν γίνεις ποίημα",  Εκδ. "Πυξίδα της πόλης", Χανιά 2013)